‍ واشنگتن-تل‌آویو در موضع اتهام؛ رفتار روسیه تهاجمی تر می شود ؟ ♦️چند ساعت پس از آن که روسیه و چین، قطعنامه پیشنهادی آمریکا درباره جنگ غزه را وتو کردند، تروریست ها بیش از ۱۳۰ شهروند را در سالن کنسرت کروکوس مسکو به خاک و خون کشیدند. 🔹نماینده روسیه در شورای امنیت تاکید کرده بود که پیش‌نویس آمریکا مبهم، و فاقد بندهایی برای اعمال فشار کافی بر اسرائیل و برقراری آتش بس است. ♦️پوتین رئیس که دارای سوابق اطلاعاتی در کا‌گ‌ب بوده، پس از وقوع عملیات تروریستی گفت: «از وتو کردن قطعنامه شورای امنیت و حمایت از مردم غزه پشیمان نیستیم، حتی اگر به ما ضربه بزنید». 🔹او انگشت اتهام را نه فقط به سوی آمریکا، بلکه به سمت اسرائیل گرفته است. این دومین عملیات خرابکاری جبهه غرب، پس از برنامه ریزی گسترده برای آشوب افکنی در انتخابات چند روز قبل ریاست جمهوری روسیه است. ♦️تحرکات امنیتی اخیر، نشانه نگرانی شدید غرب از شکست در جنگ اوکراین هم هست؛ جبهه ای که اسرائیل هم در کنار آمریکا برای به شکست کشاندن روسیه آفتابی شد و برای معدود دفعات، خود را علنا در صف دشمنان روسیه جانمایی کرد. 🔹پوتین با وجود تقلای داعش برای بر عهده گرفتن مسئولیت عملیات تروریستی، انگشت اتهام را به سمت جنایتکاران در غزه نشانه گرفت و احتمالا  از آمریکا و اسرائیل انتقام خواهد گرفت؛ چرا که هر نوع دعوت به معامله مربوط به مرحله ما قبل اقدامات تروریستی است و اقدامات ضد امنیتی به عنوان اعلام جنگ تلقی می شود. ♦️هشت ماه دیگر، انتخابات ریاست جمهوری در ایالات متحده ای برگزار می شود که به ویژه از چهار سال قبل وارد فضای تخاصمات شدید دوقطبی شده است. روسیه، آن زمان متهم به دستکاری شده بود. آخرین گزارش نهادهای اطلاعاتی آمریکا هم می گوید چین و روسیه و ایران، تحرکات خود برای تاثیر گذاری بر افکار عمومی و انتخابات آمریکا را شدت بخشیده اند. 🔹اکنون که ریاست پوتین برای یک دوره دیگر تمدید شده، او آماده مواجهه تهاجمی تر با دولت هایی است که علنا وارد عملیات ضد امنیتی و حتی نظامی (در پوشش ارتش ورشکسته اوکراین) شده اند. ♦️آمریکا چند سال قبل با دستکاری در اوکراین و تأسیس پایگاه های اطلاعاتی و نظامی و سیاسی در کی‌اف، پا روی دم روسیه گذاشت و پیامد آن، خسارتی راهبردی برای اروپا بود. به نظر می رسد اتفاق امشب، روسیه را وارد فاز تهاجمی تر نسبت به آمریکا و اسرائیل بکند. @IMANI_mohammad

💢 چرا اسرائیل، متهم اول عملیات تروریستی در مسکو است؟ 🔹شمار کشته های جنایت تروریستی دیشب در مسکو به۱۴۳ نفر افزایش یافته و گویا حال ۶۰ مجروح وخیم است. تروریست ها بیش از ۳۰۰ نفر را به خاک و خون کشیده اند و سوال این است که صحنه گردان اصلی ماجرا کیست؟ ♦️روال این است که هر گاه عملیات تروریستی در کشورهای رقیب مثلث «آمریکا/اسرائیل/ انگلیس» رخ می دهد، بلافاصله پروپاگاندای غربی، مسئولیت را متوجه داعش می کند و داعش هم «گردن می گیرد». گاهی شاخه های داعش، پشت اقدامات تروریستی هستند و گاهی هم گردن آنها انداخته می شود و گردن می گیرند. اما در هر دو حالت باید کارفرما را از «تیم ترور» یا «گردن گیر» تشخیص داد. 🔹به اعتراف دونالد ترامپ، داعش را آمریکا ساخت. اما این واقعیت، مانع از این نیست که دقت کنیم آمریکا و اسرائیل و همچنین انگلیس، در بسیاری از اقدامات ضد امنیتی علیه رقبا مشترکا عمل می کنند. مشخصا در جنایت اخیر نمی توان از نقش رژیم صهیونسیتی غفلت کرد و لو این که برخی دولت ها مانند جمهوری آذربایجان و ترکیه و اوکراین، با توجه به برخی سوابق، در مظان اتهام واسطگی باشند. ♦️عملیات تروریستی در مسکو،  ساعاتی پس از وتوی قطعنامه آمریکا در شورای امنیت توسط روسیه رخ داد؛ قطعنامه ای که برای نسل کشی رژیم صهیونسیتی در غزه، حاشیه امنیت ایجاد می کرد. پوتین دیشب گفت: «از وتو کردن قطعنامه شورای امنیت و حمایت از مردم غزه پشیمان نیستیم، حتی اگر به ما ضربه بزنید». 🔹اما دشمنی اسرائیل با روسیه، به وتوی قطعنامه محدود نمی شود. شاید برخی مقامات ارشد روسیه دقت کافی نداشته باشند، اما روسیه چند سال قبل در ماجرای جنگ سوریه، دست در لانه زنبور کرد و در معکوس شدن روند جنگی که برای اسرائیل حکم مرگ و زندگی زا داشت، نقش موثری داشت. صهیونیست ها تظاهر به تغافل و محترم شمردن نفوذ مسکو کردند و این که صرفا به مواضع نیروهای سوری یا ایرانی حمله می کنند. روسیه هم با بدفهمی و ساده لوحی پذیرفت، اما زمامداران رژیم صهیونیستی، کینه پوتین را به دل گرفتند. به همین دلیل هم بود که بارها در پشت صحنه جنگ اوکراین، زهر خود را ریختند و حتی برخی سیاستمداران در تل آویو گفتند که روسیه باید تاوان دخالت در جنگ سوریه را بپردازد. ♦️ درست است که داعش را دولت اوباما تاسیس کرد، اما اهمیت عراق و سوریه برای آمریکا، مانع از آن نیست که نقش محوری اسرائیل را در جنگ سوریه فراموش کنیم. سوریه، حلقه دسترسی ایران به لبنان در مرزهای شمالی فلسطین اشغالی، و همچنین پایگاه هماهنگی و پشتیبانی گروه های مبارز فلسطینی است. 🔹اگر سوریه با جنگ نیابتی گروه های تروریستی، بی ثبات می شد و دولت بشار اسد فرو می پاشید، پنجه قوی جبهه مقاومت از حلقوم اسرائیل برداشته می شد. می بینید که سرنوشت جنگ سوریه برای رژیم صهیونیستی، حیاتی تر از اهداف آمریکا بود و به موجودیت نامشروع اسرائیل بر می گشت. ♦️موشه یعلون وزیر جنگ اسبق اسرائیل ، نام این نقشه تمیز را جنگ جهانی سوم گذاشت: یعنی ماجرا فراتر از سوریه و ایران بود و به سرنوشت قدرت هایی مانند روسیه هم مربوط می شد. جبهه مقاومت با نقش آفرینی پیچیده سردار سلیمانی توانست جنگ جهانی سوم را که دنبال تغییر نقشه خاورمیانه از مسیری دیگر بود، مغلوبه کند. سردار سلیمانی در سفر به مسکو، پوتین را درباره واقعیت میدان توجیه کرد. تهدید تروریست های نیابتی قرار نبود به سوریه و عراق محدود بماند و کارفرمایان در مرحله بعدی، آسیای میانه و قفقاز و روسیه و سپس چین را در شعاع هدف‌گذاری خود داشتند. 🔹صهیونیسم مسیحی، پس از فروپاشی شوروی در سال ۱۹۹۱ میلادی، نقشه جهان تک قطبی و گروگان گیری جهانی را بر مبنای نقشه خاورمیانه جدید ترسیم کرد و نهایتا به واسطه شکست در اشغال مستقیم افغانستان و عراق، به جنگ نیابتی در عراق و سوریه روی آورد. روسیه هر چند در دو دهه نخستین منفعل بود، اما در دهه اخیر در کنار ایران، نقش مهمی در شکست پروژه بزرگ آمریکا و اسرائیل ایفا کرد. ♦️بازیابی اعتماد به نفس از دست  رفته روی روسیه، به نحوی که در کنار ایران و چین بخواهد مقابل یکه تازی غرب شاخ شود، رویدادی نیست که از سوی آمریکا و اسرائیل تحمل شود. 🔹غرب نتوانست اوکراین را تبدیل به باتلاقی برای پوتین کند. روسیه در این جنگ، سر‌‌تر از ناتو بود و همین موجب رای بالای ۸۰ درصدی پوتین در انتخابات اخیر شد. اگر بنا باشد روسیه، غفلت و جا ماندگی خود از جنگ ۱۷۰ روزه غزه را جبران نماید و نقشی مشابه نقش قبلی در جنگ سوریه ایفا کند، شکستی بزرگ تر از جنگ اوکراین (شرق اروپا) در شرق مدیترانه و  امتداد دریای سرخ برای صهیونیسم مسیحی رقم خواهد خورد. ♦️عملیات تروریستی دیشب در مسکو را باید از این زاویه تحلیل کرد و داعش در چنین مقیاسی، ماسک و مترسکی بیش نیست؛ همچنان که بازیگری محتمل دولت های باکو، آنکارا یا کی‌اف. @IMANI_mohammad

🎥روسیه و تمام دشمنان اسرائیل تاوان پس خواهید داد 🔺 ویدئوی از امیر ویتمن از اعضای بلندپایه حزب حاکم لیکود و مشاور بنیامین نتانیاهو که روسیه را تهدید میکرد مورد توجه رسانه ها قرار گرفته است https://eitaa.com/kavoshe

💢 عشقت به دست طوفان خواهد سپرد ما را -۱ مقارنه زمین و آسمان نزدیک است. این شب ها زمین به آسمان از همیشه نزدیک‌تر می‌شود؛ چندان نزدیک که شاید بتوان ابراهیم‌وار در ملکوت آسمان‌ها نگریست. «و کذلک نری ابراهیم ملکوت السماوات و الارض و لیکون من الموقنین». زمین و زمان، آن حصار و حجابی است که دیده ما را از ملکوت مستور داشته و این شب ها جرعه‌ای از ملکوت را می‌چشانند تا بی‌تاب و بی‌قرارمان کنند. یک شب قدر از مبارکی، هزارماه می‌شود و این جرعه یعنی که هستی ذاتا ملکوت است و زمین و زمان‌بردار نیست. یعنی که جاودانگی و فرا زمانی زیستن تقدیر آدمی است، حتی اگر دچار هبوط شده و در حصار زمین و زمان و تن گرفتار آمده باشد. لحظه تحویل سال و حال و جان نزدیک است. این شب ها زمین به آسمان از همیشه نزدیک‌تر می‌شود تا بهار جان بدمد. «انّ لربکم فی‌ایام دهرکم نفحات الا فتعرضوا لها». درست است که زندگی همواره از آسمان به سوی زمین می‌بارد و جاری می‌شود و آفتاب زندگی همواره بر ما می‌تابد و جان می‌بخشد. اما این بار ماجرا رویایی‌تر است. راست گفت خداوند تبارک وتعالی که «هوالذی یصلّی علیکم و ملائکته لیخرجکم من الظّلمات الی النور... او کسی است که خود و فرشتگانش بر شما درود و تحیت می‌فرستند تا از تاریکی‌ها به سمت نور خارج کنند» (احزاب/43). این نزول حیات و تحیت، لاینقطع است اما حکایت شب قدر حکایت دیگری است. آنک فرشتگان رحمت الهی فرود می‌آیند و در بارگاه امام عصر و صاحب زمان(عج) -حضرت ربیع الأنام و نضرهًْ الأیام- به ادب زانو می‌زنند و بهترین درود و تحیت‌ها و سلام و سلامتی‌ها را تقدیم می‌کنند. این چنین سزاوار است اگر بیقراران، امشب بی‌تاب‌تر از همیشه بانگ برآرند که «این السبب المتصل بین الارض و السماء». شب قدر لب به خنده گشوده است و دیده از باران بیقراری، تر. عاشق شو ار نه روزی کار جهان سرآید ناخوانده نقش مقصود از کارگاه هستی ... عشقت به دست طوفان خواهد سپرد ما را چون برق از این کشاکش، پنداشتی که رستی حقیقت همان است که خداوند به پیامبر(ص) فرمود. «بگو پروردگارم برای شما هیچ ارزش و اعتباری قائل نیست اگر دعایتان نباشد» (فرقان/77) و «ای کسانی که ایمان آورده‌اید خداوند و فرستاده او را اجابت کنید آن هنگام که شما را می‌خوانند تا زنده کنند و بدانید که خداوند میان انسان و قلب او حائل است و اینکه به سوی او محشور می‌شوید.» (انفال/24). اگر ادب بندگی و زندگی را به انسان- ظلوم جهول- نمی‌آموختند، او بی‌دست و پاتر از آن بود که به سلامت به سر آورد. «انت کهفی حین تعیینی المذاهب... تو سر پناه منی آن هنگام که راه‌ها مرا به رنج و سختی افکند. و تو از سر رحمت آفریننده منی حال آن که از آفرینش من بی‌نیازی بودی. و اگر رحمت تو نبود، هر آینه من از هلاک شدگان بودم. و تو با یاری من بر دشمنانم، تأیید کننده منی و اگر یاری تو نبود، هر آینه من از رسواشدگان بودم». (دعای نیمه رجب و مشابه آن، دعای 51 صحیفه سجادیه). ما از نسل آدم و حواییم که زبان به اعتراف گشودند و « قالا ربنا ظلمنا انفسنا و ان لم تغفرلنا و ترحمنا لنکونن من الخاسرین» (اعراف/23). ما به زیانکاری خویش اگر مورد مغفرت و عطوفت حق قرار نگیریم اذعان داریم و با این همه زبان به شکر گشوده که «الحمدلله الذی دَلَّنا علی التوبه التی لم نفدها الا من فضله. سپاس خدایی را که ما را به توبه و بازگشت دلالت فرمود، توبه‌ای که آن را از فضل خدا یافتیم». (دعای اول صحیفه سجادیه). «آنِ» لیلهًْ القدر همچنان که هنگام وسعت یافتن زمان است، فرصت اتساع ظرفیت‌ها و تحمل‌ها و قابلیت‌هاست. زمینه‌ها و محاسبات متصلب و منجمد مادی در این هنگام قابلیت تغییر و دگرگونی پیدا می‌کنند. جهان، جهان تقدیر و تدبیر است؛ مجال تنگ اندازه‌ها و محدوده‌ تدبیرهای نارسای بشر است. اما در میدان اسباب و علل می‌توان گونه‌ای دیگر از تقدیر را تدبیر کرد و برگزید. «تقطعت بهم الاسباب» حکایت بیچارگی آنهاست که چشم از آسمان برداشتند و خود را مبدأ اسباب و علل پنداشتند و از چشم پروردگار افتادند. ما پناه می‌بریم به خدا از اینکه ازچشم عنایت حضرتش بیافتیم. «و لاترم بی‌کَرَمْیِ من سقط من عین رعایتک... و مرا مانند کسی که از چشم عنایت تو افتاده و جامه خواری و بدبختی از جانب تو بر او پوشیده شده، از درگاه خود دور مساز بلکه دستم را بگیر و از سقوط بی‌دینان و دلهره گمراهان و لغزش فریب‌خوردگان و ورطه هلاک شدگان نجات ده... مرا به حیات طیبه زنده بدار... و از شماتت دشمنان و پیشامد بلا و ذلت و خواری پناه بده... و مرا سرگشته در وادی طغیان و سرکشی رها مکن و مایه عبرت دیگران نخواه... و دیگری را جایگزین من نکن و نام مرا از دفتر نیکان تغییر نده». (دعای 47 صحیفه سجادیه). 💢 ادامه دارد @IMANI_mohammad

💢 عشقت به دست طوفان خواهد سپرد ما را -۲ لحظه سال تحویل جان، شب تقدیر مختار و هنگام اختیار بهترین تقدیرهاست. کلید گشایش تنگناها و بهانه بهره‌مندی‌های ماورای حساب عادی بشر را باید در غیب عالم جست: «وعنده مفاتح الغیب». هستی، با محاسبه تمام پیش می‌رود و نظام سبب و اسباب بر آن حاکم است. اما در این میان یک اَبَر محاسبه وجود دارد که عین حساب و محاسبه و تدبیر و تقدیر است. گمان و پندار آدمی که همه محاسبه نیست. «و من یتّق‌الله یجعل له مخرجاً و یرزقه من حیث لایحتسب و من یتوکل علی الله فهو حسبه انّ الله بالغ امره قدجعل‌الله لکل شی قدراً» (طلاق/3و2). قدر و اندازه‌ها دست خداست و هم اوست که قبض و بسط می‌دهد. تنها اوست که خواسته خود را به سرانجام می‌رساند و چنین خدایی برای سپردن امور به وی کفایت می‌کند. تقوای خداست که گشایشگر و بن‌بست‌شکن است. و تقواست که آدمی را بهره‌مند می‌سازد از آنجا که هیچ محاسبه نکرده و گمان نمی‌برد. گشایش‌ها و مضیقه‌ها به دست اوست و سر آغاز این وسعت، در دل و جان آدمی است. به تعبیر امیرمومنان آنچه آدمی را قیمتی می‌کند، همین گنجایش دل و جان اوست. «یا کمیل! هذه القلوب اوعیهًٌْ فخیرُها اوعاها. ای کمیل این دلها مانند ظرف است و بهترین آنها پرگنجایش‌ترین آنهاست» (حکمت 147 نهج‌البلاغه). ما باید اراده کنیم و بخواهیم تا دعای«حول حالنا الی احسن الحال» مستجاب شود. تا تصمیم و کوشش نباشد، کشش و گشایش نیز در کار نخواهد بود و تغییر اصلی آدم و عالم رخ نخواهد داد. زمین و زمانی که انسان ظلوم جهول در آن سر کرد، به غایت راز‌آلود است. آدمی قرن‌ها به نام تغییر در جا زد، به اسم پیشرفت عقب رفت، به نام سعادت در کام بدبختی افتاد، به اسم آزادی خویشتن را در اسارت یافت و به سودای کام‌جویی و دستیابی به خواسته‌ها و آرزوها تلخکام شد. چرا؟ مصیبت از آنجا آغاز شد که اراده و اشتها و خواسته‌های آدمی- به هوای داشتن آزادی و اختیار- روی موج باطل افتاد و نافرمانی به جای اطاعت و سرسپردگی نفس جای حرّیت نشست. تن بر جان غالب شد و صدای اولیای شرافت و کرامت را بلند کرد که «الا حُرٌّ یدع هذه اللُماظه لاهلها؟... آیا آزاده‌ای نیست که این ته مانده غذا کنار دندان (دنیا) را برای اهل آن واگذارد؟ همانا جان‌های شما را قیمت و بهایی جز بهشت نیست، پس جز به همین قیمت نفروشید» (حکمت 456 نهج‌البلاغه). و شگفتا که انسان چگونه در خویش پیله کرده بود و نتوانست سربلند کند و به افق بالاتر بنگرد. همین چند روز پیش بود که مردم را فراخواند و به خطبه ایستاد در حالی که لباسی پشمین بر تن و نعلینی از لیف خرما به پا و علامت سجده بر پیشانی داشت. «الحمدلله الذی الیه مصائر الخلق و عواقب الامر. سپاس خدایی را که سرنوشت مخلوقات و سرانجام کار به سوی اوست. او را به خاطر احسان بزرگ و برهان روشن و فضیلت فزاینده‌اش سپاس می‌گوییم». و با وجود سنگینی غمی که بر قلب نازنین خویش احساس می‌کرد، این حمد و سپاس را به غایت و نهایت رساند. آنگاه فرمود «بندگان خدا! شما را به تقوای پروردگاری که لباس بر شما پوشاند و زندگی را ارزانی کرد، سفارش می‌کنم. پس اگر کسی می‌توانست نردبانی به سوی بقا یا راهی برای راندن مرگ پیدا کند، همانا سلیمان پسر داود علیه‌السلام بود که در کنار نبوت و عظمت نزدیکی به پروردگار، مالکیت جن و انس به تسخیر او درآمده بود. پس آن هنگام که روزی خود را به تمامی گرفت و مدت عمر وی کامل شد، کمان‌های فنا، تیرهای مرگ را به طرف او نشانه رفت... و سرزمین و خانه او را قوم دیگری به ارث بردند. و همانا برای شما در قرون گذشته عبرت است. کجا رفتند عمالقه و فرزندان آنها؟ کجایند فرعون‌ها و فرزندان‌آنها؟ کجایند اصحاب شهرهای رس که پیامبران را کشتند و سنت‌های الهی را خاموش نمودند و بدعت‌های جباران را زنده کردند؟». داغ دل امام تازه شده بود. «شما را به خدا! آیا انتظار امامی غیر از من را می‌کشید؟... بدانید بندگان برگزیده خدا عزم کوچیدن از این دنیا را کردند و اندک این دنیا را که باقی نمی‌ماند فروختند و بسیار آخرت را که فنا نمی‌پذیرد خریدند. برادران ما که خون آنها در صفین ریخت، زیان نکردند که امروز زنده نیستند تا غصه‌ها بخورند و زهر جانسوز اندوه بیاشامند. به خدا سوگند خداوند را ملاقات کردند و پاداش آنها را به تمامی داد. کجایند برادرانم که راه را در پیش گرفتند و با حق‌طلبی راه سپردند. کجاست عمار؟ و کجاست ابن‌تیهان؟ و کجاست ذوالشهادتین؟ و کجایند همانندهای آنان از برادرانشان که با یکدیگر پیمان مرگ بستند و سرهای آنان را برای فاجران هدیه بردند». آنگاه دست بر محاسن مبارک کشید... دیگر تاب نیاورد و با زبان روزه چون ابر بهاری گریست. و باز از برادرانی که تلاوت و تدبر و احیای قرآن پیشه‌شان بود و مبارزه با بدعت رسمشان، یاد کرد و سرانجام فرمود «الجهاد الجهاد عبادالله!...» (خطبه 182 نهج‌البلاغه). 💢ادامه دارد @IMANI_mohammad

💢 عشقت به دست طوفان خواهد سپرد ما را -۳ مقارنه آسمان و زمین بود. شب قدر علی(ع) فرا رسیده بود. شهید مطهری در کتاب حماسه حسینی پایان ماجرا را چنین روایت می‌کند؛ «علی بن‌ابیطالب آن وقتی که تیغ بر فرقش فرود آمده و تا نزدیک ابرویش شکافته، این طور حرف می‌زند: والله ما فجأنی من الموت واردٌ کرهته... به خدا قسم مرگ ناگهانی و ضربت ناگهانی که بر من خورد، یک ذره مورد کراهت من نیست، من افتخار می‌کنم و آرزوی چنین روزی را داشتم، به خدا قسم مثل من مثل آن عاشقی است که به معشوق خود رسیده باشد. به قول شاعر؛ دیدار یار غائب دانی چه ذوق دارد ]ابری که در بیابان بر تشنه‌ای ببارد[. مثل من در حال این ضربت خوردن، مثل همان مردمی است که در شب‌های تاریک دنبال آب می‌گردند و ناگهان به آب می‌رسند». خداوندا ما نیز از زبان امیرمومنان تو را می‌خوانیم. «نسأل‌الله منازل الشهدا و معایشهًْ السعداء و مرافقهًْ الانبیاء. خداوندا جایگاه شهیدان و زندگی سعادتمندان و هم‌نشینی پیامبران را از تو مسئلت می‌کنیم». امشب نام ما را نیز در زمره سعیدان و شهیدان اهل یقین و مومن به غیب بنویس! @IMANI_mohammad

علی علیه السلام در ساعات آخر عمر مجموعه‌ آثاراستاد شهیدمطهری، ج۲۳، ص: ۱۶۰ شگفت انگیزترین دوره‌های زندگی علی علیه السلام در حدود چهل و پنج ساعت است. علی علیه السلام چند دوره زندگی دارد: از تولد تا بعثت پیغمبر، از بعثت پیغمبر تا هجرت، از هجرت تا وفات پیغمبر که دوره سوم زندگی علی علیه السلام است و شکل و رنگ دیگری دارد، از وفات پیغمبر تا خلافت خودش (آن بیست و پنج سال) دوره چهارم زندگی علی علیه السلام است، و دوره خلافت چهارسال و نیمه‌اش دوره دیگری از زندگی اوست. علی علیه السلام یک دوره دیگری هم دارد که این دوره از زندگی او کمتر از دو شبانه روز است و شگفت انگیزترین دوره‌های زندگی علی علیه السلام است، یعنی فاصله ضربت خوردن تا وفات. انسان کامل بودنِ علی علیه السلام اینجا ظاهر می‌شود، یعنی در لحظاتی که مواجه با مرگ شده است «۲». اولین عکس العمل علی علیه السلام در مواجهه با مرگ چه بود؟ ضربت که به فرق مبارکش وارد شد، دو جمله از او شنیده شد. یک جمله اینکه: «این مرد را بگیرید» و دیگر اینکه: فُزْتُ وَ رَبِّ الْکَعْبَةِ قسم به پروردگار کعبه که رستگار شدم؛ به شهادت نائل شدم، شهادت برای من رستگاری است. علی علیه السلام را آوردند و در بستر خواباندند. طبیبی به نام اثیربن عمروتحصیل کرده‌های جندی شاپور و عرب بود و در کوفه می‌زیست- برای معاینه زخم امیرالمؤمنین آوردند. حضرت را با وسایل آن زمان معاینه کرد. نوشته‌اند رگی از شُش گوسفند را که گرم بود لای زخم گذاشت و با این آزمایش فهمید که زهر وارد خون حضرت شده است. لذا اظهار عجز کرد. [معمولًا احوال مریض لاعلاج را] «۱» به خود مریض نمی‌گویند، به کسان او می‌گویند، ولی او می‌دانست که علی علیه السلام کسی نیست که لازم باشد احوالاتش را به کسان او بگوید. پس عرض کرد: یا امیرالمؤمنین! اگر وصیتی دارید بفرمایید. وقتی‌امّ کلثوم سراغ آن لعین ازل و ابد (ابن ملجم) می‌رود، شروع می‌کند به بدگویی کردن به او که پدر من با تو چه کرده بود که چنین کاری کردی؟ بعد به او می‌گوید: امیدوارم که پدرم سلامت خود را بازیابد و روسیاهی برای تو بماند. تا این جمله راامّ کلثوم گفت، ابن ملجم شروع به صحبت کرد و گفت: خاطرت جمع باشد، من آن شمشیر را به هزار درهم (یا دینار) خریدم و هزار درهم (یا دینار) دادم تا مسمومش کردند و من سمّی به این شمشیر خورانیده‌ام که اگر بر سر همه مردم کوفه یکجا وارد می‌شد، همه را از بین می‌برد. مطمئن باش پدر تو زنده نمی‌ماند. شگفتیهای علی علیه السلام و معجزه‌های «۲» انسانی او در اینجا ظهور می‌کند. جزء وصایاش می‌گوید: با اسیرتان مدارا کنید. و بعد می‌فرماید: یا بَنی عَبْدِ الْمُطَّلِبِ لا الْفِیَنَّکُمْ تَخوضونَ دِماءَ الْمُسْلِمینَ خَوْضاً، تَقولونَ قُتِلَ امیرُالْمُؤْمِنینَ قُتِلَ امیرُ الْمُؤْمِنینَ. الا لا تَقْتُلُنَّ بی‌الّا قاتِلی «۳». اولاد عبدالمطّلب! نکند وقتی که من از دنیا رفتم، بین مردم بیفتید و بگویید امیرالمؤمنین شهید شد، فلان کس محرّک بود، فلان کس دخالت داشت و این و آن را متهم کنید؛ نمی‌خواهم دنبال این حرفها بروید، قاتل من یک نفر است. به امام حسن علیه السلام فرمود: فرزندم حسن! بعد از من اختیار او با توست. می‌خواهی آزادش کنی آزاد کن، و اگر می‌خواهی قصاص کنی توجه داشته باش که او به پدر تو فقط یک ضربه زده است، به او یک ضربه بزن. اگر کشته شد، شد و اگر کشته نشد، نشد. باز هم سراغ اسیرش را می‌گیرد: آیا به اسیرتان غذا داده‌اید؟ آیا به او آب داده‌اید؟ آیا به او رسیدگی کرده‌اید؟ کاسه‌ای شیر برای مولی می‌آورند؛ مقداری می‌نوشد، می‌گوید: باقی را به این مرد بدهید تا بنوشد و گرسنه نماند. رفتارش با دشمن این گونه است که باعث شده مولوی بگوید: در شجاعت شیر ربّانیستی در مروّت خود که داند کیستی اینها مردانگیهای علی علیه السلام است، انسانیتهای علی علیه السلام است. علی علیه السلام در بستر افتاده و ساعت به ساعت حالش وخیم‌تر می‌شود و سموم روی بدن مقدس او بیشتر اثر می‌گذارد. 💢 ادامه دارد @IMANI_mohammad

. اصحاب ناراحتند، گریه می‌کنند، ناله می‌کنند ولی می‌بینند لبهای علی خندان و شکفته است، می‌فرماید: وَ اللَّهِ ما فَجَأَنی مِنَ الْمَوْتِ وارِدٌ کَرِهْتُهُ وَلا طالِعٌ انْکَرْتُهُ، وَ ما کُنْتُ الّا کَقارِبٍ وَرَدَ وَ طالِبٍ وَجَدَ «۱». به خدا قسم آنچه بر من وارد شده است چیزی که برای من ناپسند باشد نیست. شهادت در راه خدا همیشه آرزوی من بوده و برای من چه از این بهتر که در حال عبادت شهید شوم. وَ ما کُنْتُ الّا کَقارِبٍ وَرَدَ وَ طالِبٍ وَجَدَ. مَثَلی می‌آورد که عرب با این مثل خیلی آشنا بود. عرب در بیابانها و به‌طور فصلی زندگی می‌کرد و وقتی در یک جا آب و علف برای حیوانات و حشمش پیدا می‌شد، تا وقتی که آب و علف بود در آنجا می‌ماند، بعد در جای دیگری آب و علف پیدا می‌کرد و می‌رفت. چون روزها خیلی گرم بود، گاهی شبها برای پیدا کردن نقطه‌ای که آب داشته باشد می‌رفتند، یعنی شبها دنبال آبگردی بودند (قارب به چنین کسی می‌گویند). حضرت به مردم می‌گوید: ای مردم! برای کسی که در شب تاریک دنبال آب بگردد و ناگهان آب را پیدا کند، چه سرور و شعفی دست می‌دهد؟ مَثَل من مَثَل عاشقی است که به معشوق خود رسیده و مثل کسی است که در یک شب ظلمانی آب پیدا کرده باشد دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند وندر آن ظلمت شب آب حیاتم دادند چه مبارک سحری بود و چه فرخنده شبی آن شب قدر که این تازه براتم دادند این بیت همان فُزْتُ وَ رَبِّ الْکَعْبَة را می‌گوید. «از غصه نجاتم دادند» یعنی فُزْتُ وَ رَبِّ الْکَعْبَة. پر حرارت ترین سخنان علی علیه السلام آنهایی است که در همین چهل و پنج ساعت (تقریباً) از ایشان صادر شده است. علی علیه السلام اندکی بعد از طلوع فجر روز نوزدهم ضربت خورد و در نیمه‌های شب بیست و یکم روح مقدسش به عالم بالا پرواز کرد. در لحظات آخر، همه دور بستر علی علیه السلام جمع بودند. زهر به بدن مبارکش خیلی اثر کرده بود و گاهی وجود مقدسش از حال می‌رفت و به حال اغما در می‌آمد. ولی همینکه به هوش می‌آمد باز از زبانش دُر می‌ریخت، حکمت و نصیحت و پند و موعظه می‌ریخت. آخرین موعظه علی علیه السلام همان موعظه بسیار بسیار پرحرارت و پرجوشی است که در بیست ماده بیان کرده است. اول حسن و حسین و بعد بقیه اهل بیتش را مخاطب قرار می‌دهد: حسنم! حسینم! همه فرزندانم و همه مردمی که تا دامنه قیامت سخن من به آنها می‌رسد، با شما هستم. (یعنی ما و شما هم مخاطب علی علیه السلام هستیم). در این کلمات، جامعیت اسلام را بیان می‌کند: اللَّهَ اللَّهَ فِی الْایْتامِ، اللَّهَ اللَّهَ فِی الْقُرْآنِ، اللَّهَ اللَّهَ فی جیرانِکُمْ، اللَّهَ اللَّهَ فی بَیْتِ رَبِّکُمْ، اللَّهَ اللَّهَ فِی الصَّلوةِ، اللَّهَ اللَّهَ فِی الزَّکوةِ «۱». .. یک یک بیان می‌کند: خدا را، خدا را درباره یتیمان؛ خدا را، خدا را درباره قرآن؛ خدا را، خدا را درباره همسایه هاتان؛ خدا را، خدا را ... وقتی آن مطالبی را که در نظر داشت بگوید گفت، آنها که چشمشان به لبهای علی بود دیدند که حال مولی بیشتر منقلب شد و عرقی به پیشانی مقدسش آمد و دیگر توجهش را از مخاطبین سلب کرد. چشمها و گوشها متوجه لبهای علی بود تا ببینند علی دیگر چه می‌خواهد بگوید. یک وقت دیدند صدای علی علیه السلام بلند شد: اشْهَدُ انْ لا الهَ الّا اللَّهُ وَ اشْهَدُ انَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسولُهُ. و لا حول و لا قوّة الّا باللَّه العلیّ العظیم. @IMANI_mohammad

. یهود شویی! ♦️چرا باید یک فعال سیاسی برخلاف اسناد تاریخی، در یهودی بودن قاتل امیر مومنان (ع) تشکیک کند؟ عباس عبدی، محکوم پرونده "فروش اطلاعات به بیگانگان" در دوره موسوم به اصلاحات است. 🔹نقشی که جریان یهود در سنگ اندازی مقابل نهضت پیامبر (ص)، جنگ افروزی، نفوذ و اختلاف افکنی میان مسلمین، انحراف نهضت و خانه نشینی و شهادت ائمه معصومین (ع) ایفا کرد، محدود به یکی دو مورد نیست که بشود انکار کرد. ♦️بررسی های تاریخ نشان می‌دهد ابن ملجم مرادی در سرپرستی زنی یهودی قرار داشت (علامه مجلسی، بحارالانوار، ج۴۲، ص۲۶۲). امام (ع) بعد از ضربت خوردن فرمود‏: "قَتَلَنِی‏ ابْنُ مُلْجَمٍ قَتَلَنِی اللَّعِینُ ابْنُ‏ الْیَهُودِیَّةِ". (بحار الأنوار، ج‏۴۲، ص۲۸۱ تا ۲۸۴). 🔹علی بن الحسن ابن عساکر، در جلد ۴۲ کتاب تاریخ مدینة نقل می کند که امیر مومنان (ع) مدت ها قبل از شهادت فرمود: «رسول خدا (ص) به من خبر داد قاتل من فردی شبیه یهود است». (به نقل از اندیشکده مطالعات یهود) ♦️این غیر از نفوذ و نقش آفرینی یهود در دربار امویان و عباسیان -از جمله امثال سندی بن شاهک- است و جنایات متعددی که مرتکب شدند. @IMANI_mohammad

💢 فرماندهان پیشرو و راهبرد محاصره اسرائیل 🔹حمله رژیم صهیونیستی به کنسولگری ایران در دمشق و ترور چند نفر از دیپلمات ها و فرماندهان ایرانی، فاز تازه ای از جنگ گسترده جاری در منطقه است و باید با شدت عمل به آن پاسخ داده شود. 🔹در عین حال باید عنایت داشت که نوع این جنایات، واکنشی نافرجام در برابر پیشروی دائمی جبهه مقاومت و تنگ کردن روز افزون حلقه محاصره علیه رژیم صهیونیستی بوده است. از ترور شهید سلیمانی در بغداد، تا ترور شهید موسوی و سپس شهید زاهدی و همرزمانش در دمشق، هدف اصلی توقف روند پیشروی جبهه مقاومت و محاصره اسرائیل بوده، اما واقعیت میدان، گواه آن است که در این مصاف بزرگ، موفقیت با فرماندهان میدانی جبهه مقاومت، و شکست برای رژیم اسرائیل بوده است. 🔹فرماندهان ایرانی از جمله آنها که ظرف چند ماه اخیر به شهادت رسیدند، گواه آن هستند که ایران بی وقفه و پیگیر و در عمق میدان جنگ، راهبرد عملیات ترکیبی برای به زانو در آوردن رژیم اشغالگر را پیش می برد. 🔹واقعیت این است که جنایت های اسرائیل نتوانسته و بعد از این هم نمی تواند تدارکات دائمی ایران برای زدن ضرباتی هر چه عمیق تر و کاری تر به موجودیت نامشروع رژیم صهیونیستی را عقب براند. این طراحی ترکیبی در حالی در منطقه ای به وسعت عراق و سوریه و لبنان و یمن و کرانه باختری و غزه در حال اجراست، که تا یکی دو سال قبل، باور پذیر و قابل تصور نبود. اما اکنون روزنامه صهیونیستی «یدیعوت آحارونوت» اذعان می کند ایران در جنگ اخیر، اسرائیل را به باتلاق کشانده است: 🔻«برخلاف اسراییل که طرحی برای مرحله بعدی جنگ در غزه ندارد، ایران خود را آماده فاز جدید برخورد نظامی در چند جبهه مختلف با اسراییل می کند. ایران نفوذ خود را در صحنه فلسطین حفظ کرده و این برآورد را دارد که اسراییل قادر به نابودی توانایی های نظامی و کادر رهبری حماس نیست و به تدریج مانند لبنان در باتلاق غزه فرو خواهد رفت... اسراییل نشانه‌هایی از "باتلاقی" شدن جنگ در غزه را احساس می‌کند» 🔹مرور ارزیابی تحلیلگران مختلف صهیونیست ظرف چند ماه اخیر، بر این چیرگی راهبردی ایران شهادت می دهد: 🔻منوشه امیر سردبیر رادیو اسرائیل: «ایران، نیروهای مقاومت را در عمق خاورمیانه به گونه‌ای چیده که اسرائیل را به محاصره دربیاورد. اسرائیل نمی‌تواند در جبهه‌های مختلف و برای زمان طولانی بجنگد». 🔻نفتالی بنت نخست وزیر سابق اسرائیل: «اسرائیل ۳۰ سال است در دام اختاپوس افتاده. استراتژی ایران، هوشمندانه و ساده است: تسلیحاتی را که اسرائیل را از همه طرف محاصره می ‌کند، مستقر کند. ما را خسته می کند، در حالی که تقریبا هیچ بهائی نمی ‌پردازد. مسئله، انتشار اقداماتی نیست که علیه ایران انجام داده ‌‌ایم، بلکه ایران از طریق حماس و حزب ‌الله و حتی حوثی ‌ها، ما را اسیر خود کرده. من در جنگ دوم لبنان با بازوهای ایران، جنگیدم و دوستانم را از دست دادم. دولت ‌های ما طی چند دهه فقط حرف زده‌، اما کاری نکرده اند. ایران، در حال جنگ همه ‌جانبه علیه اسرائیل است و از همه جهت ضربه می‌ زند. هم خود می ‌جنگد و هم از هر طرف ضربه می ‌زند». 🔻یوآف گالانت وزیر جنگ رژیم صهیونیستی: «نتانیاهو توانایی تعیین اهداف مشخص برای ادامه جنگ در غزه را ندارد... با حملاتی از ۷ جبهه متفاوت رو به رو هستیم که ایران آنها را راهبری می‌کند«. 🔻زوی‌هاوسر، رئیس سابق کمیته نظامی کنست: «ضربات اسرائیل، تاکتیکی است؛ اما ایران به شکل راهبردی ضربه می‌زند. اسرائیل در حلقه محاصره ایران افتاده و این حلقه، هر سال تنگ‌تر شده است». 🔹آنچه درباره ارزیابی راهبردی از وضعیت میدان گفته شد، هیچ مغایرتی با ضرورت تلافی قاطع جنایت اخیر اسرائیل ندارد و باید بر شدت و وسعت ضربات ترکیبی فعلی افزود. @IMANI_mohammad

. 🔹کانال های زنجیره ای مامور و معذور، چنین القا کرده اند که روزنامه کیهان در موضوع مجازات رژیم صهیونیستی، دارای معیار دوگانه است! ♦️مخاطب فریبی، کارویژه این کانال هاست و الّا از مخاطب خود پنهان نمی کردند که مدیر مسئول کیهان، همین امروز در یادداشتی، خواستار حمله به سفارتخانه های رژیم صهیونیستی، به تلافی جنایت دیروز صهیونیست ها در دمشق شده است. 🔹در عین حال، چون امروز اولین شماره روزنامه در سال جدید منتشر شده، طبعا تیتر نخست، به بیانات مهم رهبر انقلاب در ترسیم چشم انداز سال نو و الزام های آن اختصاص یافته است. @IMANI_mohammad