eitaa logo
به وقت بهشت 🌱
6.5هزار دنبال‌کننده
2.7هزار عکس
1.4هزار ویدیو
2 فایل
💠وَأُفَوِّضُ أَمْرِ‌ی إِلَی‌اللَّه إِنَّ‌اللهَ بَصِیرٌ‌ بِالْعِبَاد 🚫کپی یا انتشار حتی با ذکر نام نویسنده حرام است🚫 تبلیغات ارزان https://eitaa.com/tablighattarzan عضو انجمن رمان آنلاین ایتا🌱
مشاهده در ایتا
دانلود
اللهم‌عجل‌لولیڪ‌الفرج به حق زینب ♥️
- ای‌خــدای خـوش‌رفـاقـت...🌿 خدا 💕 رمضان 🌱 ماه_رمضان 🌙 -
. . روز‌هشتم‌ماه‌رمضان‌است‌‌ومرا به‌بزرگےغریب‌الغربایت‌توببخش:)💔 🌙
هدایت شده از RadioMighat | رادیو میقات
18.15M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎧 داستان صوتی ( به قولش عمل کرد ) ♦️ برونسی: شما که میدونی من علاقه ای به کار کلاسیک و طرح نقشه به این شکل ندارم… ♦️ همت: چی میگی عبدالحسین؟؟! نقطه عملیاتی خودتو روی نقشه نشون بده!! نمیشه که همینجوری زد به خط!!! صداپیشگان: مسعود عباسی،مجید ساجدی:محمدرضا جعفر،علی حاجیپور،کامران شریفی،امیر مهدی اقبال نویسنده و کارگردان: علیرضا عبدی @radiomighat @radiomighat
🌹راهکارهای زندگی موفق در جزء هشتم قرآن کریم
🌸قلب خاک خوبی دارد 🌺در برابر هردانه که 🌸در آن بنشانی هزار 🌺دانه پس می‌دهد 🌸اگر ذره‌ای نفرت کاشتی 🌺خروارها نفرت دروخواهی کرد 🌸و اگر دانه‌ای از محبت نشاندی 🌺خرمن‌ها برخواهی چید 🌸امروزتون سرشار از شادی 🌺موفقیت و کامیابی باشه 🌷 روزتـون گـلبــارون🌷 💚
🍃🌸دعا نکن آنچه از آن می ترسی پیش نیاید 🍃🌸دعا کن آنچه دوست داری اتفاق بیفتد 🍃🌸 تا آن اتفاق را بسمت خود جذب کنی 🍃🌸گاهی لازم است 🍃🌸زندگی‌ات کاملا زیر و رو شود 🍃🌸تغییر کند و از نو چیده شود 🍃🌸تا تو را به جایی برساند 🍃🌸که شایسته اش هستی
💐🌸 چادر من سند زهرایی بودنم را امضاء می‌کند. 🌱 با حجاب قلب (عج) و روح شهدا را شاد کنیم 🌺 من را دوست دارم.
10.53M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
تنگ کردن عرصه بر بی‌حجاب ها و روزه‌خواران به سبک شیرازی‌های غیور 📣 بعد از چندین روز حضور بی حجاب‌ها و روزه خوارها جهت عادی سازی در پارک قدوسی شیراز، اهالی این منطقه طی اقدامی خودجوش و کاملاً مردمی، تصمیم گرفتند قرائت قرآن، نماز و افطار خود را در این پارک برگزار کنند. 👌 اما به محض ورود مومنین همه‌ی هنجار شکن ها پراکنده شدند و مصداق آیه جاء الحق زهق الباطل اتفاق افتاد. 📍پ.ن : کار فرهنگی آتش به اختیار [=تمیز و خودجوش] یعنی همین! ➺📣@jahad_14
به وقت بهشت 🌱
        💠💠💠✨ 💠💠✨ 💠✨                 ⚜بِسم‌ِالله‌ِالرَّحمَنِ‌الرَّحیم⚜ #رمان_بشری #به_قلم_میم‌مهاج
💠💠💠✨ 💠💠✨ 💠✨                 ⚜بِسم‌ِالله‌ِالرَّحمَنِ‌الرَّحیم⚜ کپی‌حرام🚫 بشری چیز زیادی یادش نمی‌آمد. خب آن زمان خیلی بچه بود و طبیعی بود که به خاطر نیاورد. تنها خاطره‌ای مبهم و گنگ در ذهنش زنده می‌شد. امیر لبخند زد. صدایش را پایین آورد: نمی‌گم تا وقتی که بزرگ شدم و خوب و بد حالیم شد، عاشقت بودم. نه! اون دوست داشتن یه احساس بچه‌گونه‌ بود و واسه همون بچگیام ولی گاهی وقتا یادم بهت می‌افتاد. حتی تا قبل این‌که با تو نامزد شم. بشری چشم‌هایش را باریک کرد: از کی فهمیدی من همون دخترم؟ -از شبی که مامانت تعریف بچگیت و اسم گذاریت‌و کرد. این قضیه‌ی تصادفی دلیل نمی‌شد بشری چشم‌هایش را روی هم بگذارد و همه‌ی اتفاقات اخیر را نادیده بگیرد. به نوک کفش‌هایش نگاه کرد: خواستگاری نکن که جواب من نهِ. -نه!؟ صدای امیر کمی بالا رفت. چشم‌هایش گرد شد. نگاهش اما هنوز امیدوار بود. بی‌بی و آقاجان توجهشان جلب امیر و بشری شد. اما توی کوچه رفتند تا آن‌ها راحت باشند. بشری سرش را بالا گرفت: -من بهت احتیاج داشتم. تازه دلم‌و خوش کرده بودم. داشتم حرفات‌و باور می‌کردم. امیر وارفته به بشری که جلویش قد علم کرده بود زل زد. دست‌هایش را بالا آورد: می‌تونی از سیدرضا بپرسی. بابات سیر تا پیاز پروندمو می‌دونه. بشری اخم کرد. نمی‌توانست به راحتی از سختی‌هایی که تحمل کرده بود بگذرد: چرا مردا فکر می‌کنن هر کاری کنن دوباره می‌تونن برگردن و انگار نه انگار! با چارتا توجه و دو بار کمک کردن تو کارای خونه می‌تونن برگردن سر جای قبلیشون و سپهسالاری کنن واسه زن بیچاره! امیر دوید وسط حرف‌هایش: بشری! بشری مکث کرد. امیر با استیصال گفت: خودت‌و جای من بذار. بشری دست به سینه شد: تو خودت‌و جای من بذار. ببین می‌تونی قبول کنی؟ چرا مردا فکر می‌کنن هر کار کنن و هر جا برن و بیان، دوباره و صدباره سر جای اولشون قرار میگیرن؟! تکیه داد به دیوار. شاخه‌های پر گردو را نگاه کرد: زن هم احترام داره. هر کار خواستی کنی و هر تصمیمی بگیری بعد بیای و بگی ببخش! مجبور بودم! امیرخان خودت‌و جای من بذار. کوله‌ی امیر از شانه‌اش سر خورد. بشری به اتاق رفت. دلش می‌خواست به هیچ چیز فکر نکند. نه به امیر، نه به حرف‌هایش و نه به روزهای سختی که گذشت. از وقتی امیر رفت، بی‌بی و آقاجان او را به حال خود گذاشتند. بشری همین را می‌خواست. که خودش باشد و خودش. نیاز داشت چند ساعت کسی کاری به کارش نداشته باشند. چند ساعت را در اتاق سر کرد. وقتی بی‌بی صدایش زد، بلند شد و به ایوان رفت. نشست کنار بساط عصرانه‌ای که بی‌بی چیده بود‌: پاتون بهتر شد؟ بی‌بی انگار یادش افتاد که پادرد داشت، پایش را دراز کرد: این پادرد که خوب‌شدنی نیست. بشری طرف اتاق نشیمن رفت. همان‌طور که تو می‌رفت، پرسید: پماد تو طاقچه‌اس؟ _ظهری که همون جا بود! دستی در سبد حصیری قرص و داروها چرخاند. پماد را برداشت و برگشت. باحوصله پای پیرزن را پماد مالید. بی‌بی گفت: چی بش گفتی دمغ بود؟ بشری پاچه‌ی شلوار بی‌بی را بالاتر کشید: گفتم بره به سلامت. _ننه! همین‌جوری گفتی؟! _یه‌جور که به نفعش بود گفتم. به چشم‌های بی‌بی خیره شد. رنگش روشن بود. روشن‌تر از چشم‌های خودش: چشات چه قشنگه بی‌بی! _چش و چار من‌و کار نداشته باش. چه‌جوری بش گفتی؟ فکر کرد اگر وانمود کنم که طوری نیست، بی‌بی هم کوتاه می‌آید. پشت این حرف‌هایی که با مهربانی شروع کرده، توپ و تشر اساسی خوابیده است. -گفتم خودش رو جای من بذاره. -هیشکی نمی‌تونه جای کس دیگه باشه. وگرنه ای همه قضاوت‌ نابه‌جا نمی‌شدیم ولی مرد غرور داره. نذار بشکنه. _باید بفهمه چقدر بهم سخت گذشته یا نه؟ _از التماسی که به آقات کرده تا اجازه بده بیاد سراغت معلوم میشه فهمیده چه خبطی کرده. بوی تند رزماری مشامش را پر کرده بود. بی‌بی باز شروع کرد: نمی‌خواستم راش بدم. دیدی که از دستش اسفند رو آتیش بودم. جیگرگوشه‌ام‌و تا مرز کشتن برده و برگردونده ولی چه کنم که پیرمرد حریفش نشد. سر تکان داد: به من میگه حریف نشدم وَ‌اِلا مردا هیچ‌وقت پشت هم‌و ول نمی‌کنن. _حرف دل من‌و می‌زنی! بی‌بی پاچه‌ی شلوارش را پایین زد و زانویش را تا کرد: پشت‌بوم که اندود نمی‌کنی مادر! هی پماد می‌زنی هی می‌مالی! پای چپ را دراز کرد: قربون دسّت اینم بزن ولی پمادو حروم نکن. بشری خندید: حالا بزنم یا نه؟ بی‌بی اخم کرد: چه می‌دونم حرف دل تو چیه ولی به اونم حق بده. _ضربه‌ی بدی ازش خوردم. فراموش کردنش سخته. _تو ببخش. کم‌کم فراموش می‌کنی. خیلی مظلوم شده. از اون امیری که روز اول دیدم پخته‌تره. _روز اول که خیلی خوب بود. روزای بعدم. ولی... _ولی و اما نیار. حالام خوبه. روز اول نباید شوهرت می ‌دادن که دادن... بشری با خود گفت حالا دوباره شروع می‌کنه. باز میگه وقت شوهرت نبود و عجله کردی.
بی‌بی همین‌ها را پشت سر هم قطار کرد و بشری جوابی نداشت. تصمیم گرفت دیگر حرفی نزند تا بی‌بی دنباله‌ی این حرف‌ها را کوتاه کند ولی برعکس شد. بی‌بی به بشری نهیب زد: باید برگردی سر خونه زندگیت. اسم امیر روت مونده. خودشم خیلی خاطرت‌و می‌خواد. کدوم خونه می‌تونی بری هر روز طعن و کنایه‌ات نزنن که مطلقه بودی! _وای بی‌بی! کدوم خونه زندگی! اصلا کی خواست شوهر کنه؟ نگاه بی‌بی براق شد: جوونی! نمی‌شه شوهر نکنی! بشری پوفی کشید. حرف‌های بی‌بی را به جان می‌خرید ولی دیگر حوصله‌ی ادامه‌ی این بحث را نداشت. خدا هم خوب به دادش رسید. کسی زنگ در را زد و بشری برای باز کردن در بلند شد. ✍🏻 مـہاجـر کپی یا انتشار به هر شکل است🚫 ╭━━⊰⚜⚜⊱━━╮    @In_heaventime  ╰━━⊰⚜⚜⊱━━╯
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🌷آرامش تحفه ای گرانبها 🌸با رنگ عشق است 🌷از جانب خدا 🌸در این عصر زیبا 🌷این هدیه را 🌸برای شما دوستان 🌷خوبم آرزومندم عصرتون پر از آرامش💐