#ستاره_های_زمینی #فصل_اول #پارت_صد_و_یازدهم #دریا رفتم و نشستم رو صندلی ..‌. نمی دونم چقدر گذشت که رسول اومد و کنارم نشست... سریع و بدون مقدمه چینی گفتم : من: رسول چی شده؟؟ سریع و بدون دروغ بگو... رسول: راستش ، راستش من ، من عاشق شدم... من: عاشق رومینا؟؟ رسول با تعجب برگشت به سمتم و گفت: رسول: تو از کجا می دونی؟؟ من: اگه برادر خودم رو نشناسم که بدرد لای جرز دیوار می خورم... رسول سرش انداخت پایین... من: چرا سرت رو پایین می ندازی داداشم... عاشق شدن که خجالت نداره... حالا چرا بهش نمی گی؟؟ رسول: روم نمیشه... درضمن چجوری تو روی داوود و آقا محمد نگاه کنم؟؟ من: خب بسپارش به من... رسول: واقعا ؟؟ من: آره واقعا... رسول: دریا اگه من تو رو نداشتم چیکار می کردم؟؟ من: خودکشی... رسول: باز به روت خندیدم پرو شدی؟؟ من: همینه که هست... بعد هم بلند شدم و به سمت سایت حرکت کردم... باید یه برنامه بچینم و رسول رو به خواسته دلش برسونم... اما چه برنامه ای؟؟ حالا بعد روش فکر می کنم فعلا برم سر کارم تا یه توبیخی خوشگل واسم رد نشده... #چند_ساعت_بعد #دریا چند ساعتی می شد که سر کار بودم ... به شارلوت شک کرده بودم باید می فهمیدم که توی ایرانه یا نه... این شارلوت ، شارلوت نی؟؟ بلند گفتم: من: آرههه همینههه... همه ی نگاه ها چرخید سمتم... با گفتن یه ببخشید بلند شدم و دویدم سمت اتاق آقا محمد... در زدم و وارد شدم... من: آقا یه خبر توپ و عالی... محمد: چیشده ؟؟ چرا اینجوری می کنی؟؟ من: اگه گفتین چی فهمیدم؟؟ محمد: میدونم بگو... من: خانم شارلوت والر از همون اول توی ایران بود و توی سفارت انگلیس که توی ایران قرار داره مخفی شده... محمد: نه بابا آفرین دریا خانم گل کاشتی سریع برو به بچه ها خبر بده و بگو خیلی مراقبش باشن... من: چشم... با اجازه... ادامه دارد... #اد_رمان_فاطمه