27.15M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
وَسِيقَ الَّذِينَ اتَّقَوْا رَبَّهُمْ إِلَى الْجَنَّةِ زُمَرًا حَتَّىٰ إِذَا جَاءُوهَا وَفُتِحَتْ أَبْوَابُهَا ....
┄┅┅┅❀💠❀┅┅┅┄
ڪانال اطلاع رسانی ڪانون نشر و تعلیم قرآن ڪریم اردکان
➣•°https://eitaa.com/joinchat/82182144Ce2b8d65a47
4_5839114378007283309.mp3
1.71M
🔸ترتیل صفحه 9 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده_مقام حجازکار - حجاز
🔸به همراه ترجمه گویای فارسی با صدای مرحوم استاد اسماعیل قادرپناه
☘️☘️☘️☘️
🆔@KanoonQuran
نکته تفسیری صفحه ۹:
بنی اسرائیل ناسپاس:
پس از نجات بنی اسرائیل از چنگال فرعون و رخ دادن حوادثی، حضـرت موسی علیه السلام به آنان دستور داد که وارد سرزمین مقدّس فلسطین شوند و با عزّت و افتخار در آنجا زندگی کنند؛ ولی آنان مانند همیشه بهانه جویی را شروع کردند و گفتند: «در آنجا افرادی زورگیر و ستمگر هستند و ما جرأت وارد شدن به آن را نداریم. خودت با خدایت به آنجا بروید و با آنها بجنگید. ما همین جا نشسته ایم!» خداوند از این نافرمانی خشمگین شد و آنان را به چهل سال سرگردانی در بیابان مجازات کرد. بنی اسرائیل که در بیابانی خشک و سوزان، گرفتار شده بودند، از تشنگی و گرسنگی و گرمای آفتاب به حضـرت موسی علیه السلام شکایت بردند. حضـرت موسی که پیامبر مهربان بنی اسرائیل بود، از خدا خواست که به آنان رحم کند. خدای مهربان نیز به آنان لطف کرد و سختیهای بیابان را برایشان آسان کرد و به موسی فرمود که با عصایش به سنگی ضربه بزند. در این هنگام، دوازده چشمه به عدد قبایل بنی اسرائیل از آن سنگ فوران کرد چنان که هر قبیله یک چشمه آب داشت و از آن سیراب می شد.
برای در امان ماندن بنی اسرائیل از گرمای آفتاب، خدا ابری فرستاد که مانند سایبان، بالای سرشان قرار می گرفت. برای برطرف شدن گرسنگی شان نیز دو غذای مقوّی و لذیذ به نامهای «مَنّ» و «سلوی» در اختیارشان گذاشت و آنها بدون هیچ رنج و دردسری از آنها استفاده می کردند. «منّ»، چیزی مانند عسل بود که فراوان در شکاف سنگها و شاخه های درختان پیدا می شد؛ «سلوی» نیز پرندهی کوچکی بود که معجزه آسا و به راحت در اختیارشان قرار می گرفت و هر اندازه می خواستند، از آن صید می کردند. آری، با همه ی ناسپاسی بنی اسرائیل، باز هم خدا آنان را فراموش نکرد و به آنان نعمت بخشید؛ ولی آن قوم نادان، دوباره بهانه گرفتند که ما از این وضع خسته شده ایم؛ چقدر منّ و سلوی بخوریم؛ ما غذاهای رنگارنگ می خواهیم؛ سبزی و خیار و سیر و عدس و پیاز! حضـرت موسی علیه السلام از این رفتار آنان ناراحت شد و فرمود: «آیا حاضرید مانند گذشته، برده و خدمتکار دیگران باشید؛ ولی سیر و پیاز و عدس داشته باشید؟ آیا این آزادگی و عزت را می خواهید به قیمت سبزی و خیار بفروشید؟ اکنون که چنین است، در یکی از این شهرها ساکن شوید که چیزهایی که خواسته اید، در آن هست؛ ولی از آزادگی و عزّت خبری نیست.» [1]
آری، قوم بنی اسرائیل، سرگذشتی عجیب و عبرت آموز دارد. آنان به سبب ناسپاسی شان دچار محرومیّت های بسیار شدند. ما نیز باید از خطر این خلق و خوی زشت به خدا پناه بریم. کمی به نعمتهایی که داریم، بیندیشیم: بهراحت نگاه می کنیم، به خوبی می شنویم، قلبمان خوب کار می کند و به آسانی نفس می کشیم، و البتّه شمارش نعمتهای خدا پایان ندارد. ما در این نعمتها غرق شده ایم؛ اما گاهی بهانه می گیریم. مشکلات کوچک را بزرگ می شمریم و حتّی برای برخی چیزهای بی ارزش، خود را بیچاره ترین انسان روی زمین فرض می کنیم! فراموش نکنیم که راز ماندن نعمتها، سپاسگزاری از خداوند است، و ناسپاسی، آنها را از دست ما بیرون می کشد. پس سخن مولای خود، علی علیه السلام ، را به یاد داشته باشیم که فرمود:
«نعمت ها را به وسیلهی شکر نزد خود نگه دار.»[2]
[1] . آنچه در مورد قوم بنی اسرائیل ذکر شد ، از متن ذیل آیات در تفسیر نمونه اقتباس گردید .
[2] . غررالحکم ص 188
🆔@KanoonQuran
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
📣 اونایی که راهی کربلا هستید...
اینو حتما ببینید...👆👆👆
@KanoonQuran
4_5843638254175257826.mp3
1.83M
🔸ترتیل صفحه 10 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده_مقام بیات
🔸به همراه ترجمه گویای فارسی با صدای مرحوم استاد اسماعیل قادرپناه
☘️☘️☘️☘️
🆔 @KanoonQuran
نکته تفسیری صفحه ۱۰:
آیا ادعا کافیست؟:
من پیرو حضرت موسی علیه السلام هستم؛ پس به بهشت می روم. من از حـضرت عیسی علیه السلام پیروی می کنم؛ پس به بهشت میروم. من دین حضرت محمّد صلوات الله علیه را پذیرفته ام؛ پس بهشت برای من است. نظر شما در باره ی این جملات چیست؟ آیا گفتن این جملات به تنهایی در سعادت و خوشبختی ما تأثیری دارد؟ آیا خدا بهشت ابدی را تنها به خاطر گفتن این سخنان به انسانها می دهد؟ آیا این ادّعاها خنده دار نیست؟! اگرچه ما اکنون به این ادعاها می خندیم، در گذشته افرادی بوده اند و در این زمان نیز کسانی هستند که چنین فکر می کنند.
آیه ی 111 سورهی بقره برای ما از یهودیان و مسیحیانی می گوید که می گفتند:
«فقط کسانی وارد بهشت می شوند که یهودی یا مسیحی باشند.»
آری، یهودیان و مسیحیان به دیگران فخرفروشی می کردند که بهشت فقط برای ماست و دیگران از آن محروم اند. شاید این خیال خام به برخی از مسلمانان نیز سرایت کرد و آنان تصوّر کردند تنها با اسلام آوردن بهشتی می شوند؛ هرچند از دستورهای اسلام پیروی نکنند. قرآن امّا قاطعانه با این فکر باطل برخورد کرده است:
« بهشت و سعادت، نه به آرزوهای شما بستگی دارد و نه به آرزوهای اهل کتاب. هر کس مرتکب کار بدی شود، سزایش را می بیند.» (نساء ـ 123).
قرآن به همه ی مردم اعلام کرده که از ادّعا و خیال پردازی دست بکشند و به فرمان خدا گوش کنند. سعادت و خوشبختی در هر زمان، به ایمان آوردن به دین آسمانی همان زمان بستگی دارد. در دوران حضرت موسی علیه السلام ، پیروی از دین او، و در دوران حضرت عیسی علیه السلام ، پیروی از دین او لازم بوده است، و اکنون که پیامبر اسلام صلوات الله علیه مبعوث شده است، باید از او پیروی کنیم. مهم این است که در جست وجوی حق و حقیقت باشیم و هنگامی که آن را فهمیدیم، با کمال میل بپذیریم؛ مانند بزرگمرد تاریخ اسلام و مایه ی افتخار ما ایرانیان، سلمان فارسی؛ همو که از آتش پرستی، یعنی دین آباء و اجدادی اش، دست کشید و به دین حضـرت عیسی علیه السلام گروید و وقتی خبر بعثت پیامبر اسلام به گوشش رسید، خود را با رنج و سختی بسیار به او رساند و هنگامی که حقّانیّت آیین آن حضرت برایش ثابت شد، اسلام را پذیرفت و به یکی از بهترین یاران پیامبر تبدیل شد؛ تا آنجا که پیامبر اسلام در باره ی او فرمود:
«سلمان از ما اهل بیت است.»[1] ما نیز باید مراقب باشیم که در دام خیالات و ادعاها نیفتیم. اگرچه ما شیعیان، امامت را جزء دین می دانیم و اعتقاد به آن را برای رفتن به بهشت لازم می شماریم، باید توجّه داشته باشیم که ادّعای دوستی امامان بدون پیروی از دستورهای آنان، کافی نیست و ما را به هدف نمی رساند.
امام صادق علیه السلام به یکی از دوستانش به نام«جُندَب» فرمود:
«ای جندب، این پیام را به شیعیان ما برسان که مبادا افکار و اعتقادات باطل، شما را به بیراهه برد. سوگند به خدا که در صورتی ولایت و امامت ما را واقعاً پذیرفته اید که پرهیزکار باشید و در دنیا برای رسیدن به خشنودی خدا بکوشید و به برادران دینی خود رسیدگی کنید. کسی که به مردم ظلم می کند، از شیعیان ما نیست.»[2]
[1] . بحارالانوار ج 10 ص 121
[2] . تحف العقول ص 303
🆔@KanoonQuran
🌟 امام علی (علیهالسلام) فرمودند:
💎اگر سه چیز را در زندگیتان اصلاح کنید،
🌟خداوند سه چیز دیگر را برای شما اصلاح میکند:
💎 باطنت را اصلاح کن ؛
🌟خداوندظاهرت را اصلاح میکند و خوبیات را سر زبانها می اندازد.
💎 رابطه ات را با خدا اصلاح کن ؛
🌟خداوند رابطه ات را با مردم اصلاح میکند
و باعث احترام خلق به تو میشود ..
💎 آخرتت را اصلاح کن ؛
🌟خداوند امر دنیای تو را اصلاح میکند ...
📚"خصال شیخ صدوق
#اللهمعجللولیڪالفرج
🆔@KanoonQuran
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔖منبر کوتاه 🔖
🎥#تصویری
🔅دو رکعت نماز صبح خوب بخونی جات تو بهشته!
🔰استاد جاودان
📖@KanoonQuran
2-عاشورا.mp3
8.01M
زیارت عاشورا
🎤 ۸ دقیقه برای زیارت امام حسین (علیهالسلام)
#زیارت_عاشورا_روزانه
به نیت تعجیل درامرفرج آقا صاحب الزمان عجل الله فرجه
🆔 @KanoonQuran
💠#حدیث_روز💠
🌹 امام صادق علیه السلام :
اگر دستت را تا آرنج در دهان افعی کنی ، بهتر است از اینکه از نوکیسه چیزی بخواهی .
📚تحف العقول ج ۲ ص ۳۶۵
📖@KanoonQuran
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🌷آرزوی داشتند راه کربلا باز شودـ...
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
الان شبهای قدرِ انقلاب اسلامیه؛
خیلیها کُپ کردن
گزیدهای از سخنرانی حاج حسین یکتا در جمع موکبداران ایرانی در نجف اشرف
@KanoonQuran
4_5845890053988943603.mp3
1.86M
🔸ترتیل صفحه 11 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده_مقام رست
🔸به همراه ترجمه گویای فارسی با صدای مرحوم استاد اسماعیل قادرپناه
☘️☘️☘️☘️
🆔@KanoonQuran
نکته تفسیری صفحه ۱۱:
سخت تر از سنگ:
به باران پرنعمت نگاه کن: بر همه چیز فرود می آید و بی هیچ بخلی، دانه های خود را به همه می بخشد؛ امّا هر کس به گونه ای از آن بهره می برد. خاک حاصلخیز با تمام وجود او را در آغوش می کشد و با کمک او، رازهایش را برای دیگران آشکار میکند. گلهای رنگارنگ، میوه های گوناگون، محصولات متنوّع، درختان و گیاهان زیبا، نتیجه ی برخورد خوب خاک با باران هستند. آن طرفتر، سنگ را ببین که بی جان و بی ثمر در گوشه ای افتاده است. باران بر او هم می بارد؛ ولی چه فایده؟ سنگ، سخت است و باران اثری در آن ندارد.
جان و دل ما انسانها نیز مانند زمین است و آیات و نشانه های خدا، همچون باران. الطاف خدا چون باران ریزان است؛ این ما هستیم که باید خود را آماده ی پذیرش باران رحمت الهی کنیم. اگر ما واقعاً در جست وجوی حقیقت و راستی باشیم و در این راه، تعصب های ناروا و لجاجت ها را کنار بگذاریم، هر پدیده ای برای ما نشانه ای از حقیقت می شود. آنگاه به آسمان و زمین که بنگریم، خدا را با تمام وجود احساس می کنیم و هنگام روبه رو شدن با بندگان خاصّ خدا و آیات و نشانه های او، در برابر بزرگی و خوبی و مهربانی آنان سر فرود می آوریم. به این ترتیب، سرزمین قلب ما، خرم و آباد و به بوستانی برای پرواز فرشتگان تبدیل می شود، دیگر اثری از غرور و حسد و کینه در آن نمی ماند و پر از صفا و مهربانی و بخشندگی می شود. اگر امّا انسان درهای قلبش را بر حقیقت ببندد و به باران خوبی اجازه ندهد که بر سرزمین جانش ببارد، کمکم خاک حاصل خیز قلبش، می خشکد و پس از مدّتی به سنگلاخ تبدیل می شود. در این هنگام، او به بدترین بیماری روحی دچار شده است؛ بیماری «قساوت قلب» یا همان «سنگدلی» که دیگر هیچ نشانه ای نمی تواند او را هدایت کند و هیچ پندی در او اثر نمی کند. حتّی معجزات عجیب و خارق العاده نیز در او تأثیری ندارد، و این اوج بدبختی یک انسان است. اگر پای صحبت تاریخ بنشینیم، نمونه های بسیار عجیبی از سنگدلی انسانها می شنویم.
قرآن نیز سخنان شگفت انگیزی در این باره دارد. بنی اسرائیل، نمونه ای کامل از یک قوم سنگدل هستند. آنها، تبدیل شدن عصای موسی به مار، باز شدن دریا، جوشیدن آب از یک تکّه سنگ برای رفع تشنگی آنان، قرار گرفتن کوه طور بر فرازشان و معجزات فراوان دیگر را با چشم خود دیدند؛ نشانه هایی که یکی از آنها برای پذیرفتن همه ی حقیقت کافی بود؛ امّا لجاجت چنان آنان را سنگدل کرده بود که هیچیک از این نشانه ها نتوانست در آنان اثر بگذارد. عجیب تر از سرگذشت بنیاسرائیل، حادثه ی کربلاست. کسانی که بر امام حسین علیه السلام شمشیر کشیده بودند، به خوبی او را می شناختند. سالها پدر بزرگوارش امام علی علیه السلام در کوفه حکومت کرده و آنان با امام حسین علیه السلام نشست و برخاست کرده بودند. بسیاری از پیران آنان دیده بودند که پیامبر‹ سر تا پای امام حسین علیه السلام را غرق در بوسه می کند و او و برادرش را سرور جوانان اهل بهشت معرفی می کرد. گفته اند که امام حسین علیه السلام به قاتل خود فرمود: «آیا مرا نمیشناسی؟» و او گفت: «تو را خوب می شناسم؛ مادرت فاطمه، پدرت علی، پدربزرگت محمد و دشمنت دشمن خداست.»! [1]آنان با چشمان خود دیدند که هنگام کشته شدن امام حسین علیه السلام ، از زمین خون تازه می جوشد و سر بریده ی او، قرآن می خواند؛ ولی مانند دیوانگان نگاه می کردند و می خندیدند! چه راست گفت امام پنجم ما که فرمود:
«هیچ بنده ای با کیفری بدتر از سنگدلی مجازات نمی شود.»[2]
[1] . بحارالانوار ج 45 ص 56
[2] . مستدرک الوسائل ج 12 ص 93
🆔@KanoonQuran