. [ #یک_در_صد از خطوطۍ ڪه مـن میخوانم ] «ای علـۍ هنگـامۍ ڪه جـوان بـودم، از قهـرمانـان عالـم لذّت می بردم. قهـرمانـۍهـای تـو مرا فریفـته بـود. نبـردهای بدر و اُحُد و خندق مـرا به وجـد می آورد. هنگـامی ڪه درِ خیبر را بـا یک دسـت کَندی، دیـگر از خوشحـالـی در پوست خود نمـی گنجیدم. ای علۍ! بزرگتر شدم، به علـم و ادب پرداختم، علـم تو و ادب تـو مرا فریفت. ای علی! بزرگتـر شدم، ایـمان تو و عرفان تو مرا مبهوت ڪرد... ای علۍ! اڪنون دردهـا و غمهای تو مرا مسحور ڪرده است، درد و غم، پیوندی عمیق بین من و تو بوجود آورده است، ڪه در هر ضربان قلبم، درد تو را احساس مۍڪنم. چه دردهای کُشنده ای، دردی که تا مغز استخوان مـرا میسوزاند، دردی که #تو_اسلام_را_بدانی و نتوانے پیاده کنی، تا سعادت انسانها را تأمیـن کنی. آنگاه ببینی که به دست فرصت طلبان به گمراهی ڪشیده می شود و تو مجبور بـه #سکوت باشی...». •| حیات عارفانـه #شهید_دکتر_چمران صفحه ۳۰ الی ۳۱ |• @Karbala_1365