آدم باید خیلی ساده و از مرحله پرت باشد که فکر کند این جماعتی که امروز می گویند از باخت «جمهوری اسلامی» مقابل انگلیس خوشحال هستیم، دلشان برای ایران و کشورشان می سوزد! چرا این حرف را می زنم؟ این سخنان صادق زیباکلام را به عنوان سخنگوی بخش مهمی از روشنفکران ایرانی ببینید. خیلی رک و پوست کنده می گوید از باخت «ایران» در همه عرصه های بین المللی در برابر خارجی ها خوشحال می شود و کیف می کند. نمی گوید جمهوری اسلامی! می گوید ایران. دلیل هم می آورد! می گوید چون ما ایرانی ها نژاد پرست هستیم و... این جماعت امروز فقط نقاب به چهره زده اند و می گویند خوب شد که تیم «جمهوری اسلامی» به انگلیس باخت، وگرنه ته دلشان از شکست ایران خوشحالند. چرا؟ چون  با قدرت گرفتن ایران مشکل دارند. فرقی هم نمی کند آن قدرت در موشکی باشد یا هسته ای یا فوتبال. هرچه که توان ملی و اعتماد به نفس مردم این کشور را زیاد کند با آن مشکل دارند، حالا یک نفرشان مثل زیباکلام صریح این را می گوید اما خیلی هایشان هنوز نقاب زده اند و می گویند مشکل ما جمهوری اسلامی است نه ایران! اما حرف همه شان یکی است و نتیجه کارشان هم همینطور. اینها چون خودشان «توسری خور» خارجی ها هستند می خواهند کل ایران هم توسری خور باشد تا ضعف خودشان دیده نشود. اینها ادامه نسل «ایرانی لولهنگ هم نمی تواند بسازد» هستند و ما ادامه نسل ابن سینا. این دعوا برای امروز نیست، ریشه آن به درازای تاریخ است که امروز دارد خودش را در فوتبال هم نشان می دهد... #امیرحسین_ثابتی .... ....

‏سه خبر مهم ۲۴ ساعت گذشته: ۱. سرزمینهای اشغالی همچنان درگیر آشوب و تظاهرات ۲.اندونزی تیم فوتبال زیر ۲۰ سال رژیم صهیونیستی را به کشورش راه نداد ۳. تیم فوتبال بزرگسال رژیم صهیونیستی در حالی دیشب ۳ بر ۰ از سوییس باخت که سوییسی ها پرچم فلسطین را به اهتزاز درآوردند. وقتی یک رژیم جعلی همچنان بعد از ۷۰ سال غصب و خونریزی و کشتار، حتی حضور فوتبالیستهایش در هرجای دنیا نیز با نفرت عمومی دولتها یا مردم همراه است، یعنی "صهیونیستها ۲۵ سال آینده را نخواهند دید" #امیرحسین_ثابتی

آقای ظریف! نترسید و نترسانید! محمدجواد ظریف وزیر خارجه سابق کشورمان اخیراً درباره اوضاع منطقه سخنرانی کرده و دقیقاً بر اساس منطق همیشگی‌اش که ترساندن مردم ایران از دشمن خارجی است، گفته: «اگر پای ایران را به وسط معرکه جنگ بکشانند، بمب بر سر مردم ایران فرود می‌آید نه مسئولان!» فارغ از اینکه، رژیم صهیونیستی در عرصه میدان ضعیف‌تر از آن است که بخواهد تقابل مستقیم با ایران را آغاز کند و فعلاً در حال نبرد با نیروهای متحد جمهوری اسلامی است و در همین عرصه نیز بجز کشتار زنان و کودکان نتوانسته دستاورد میدانی خاصی به دست بیاورد، این سخنان ظریف یادآور دیگر سخنان او در دوره 8 ساله مسئولیتش در وزارت‌خارجه است که محتوای آن بر «دشمن هراسی» متمرکز بود. به عنوان مثال سال 92 که ظریف تازه سکاندار وزرات‌خارجه شده بود، در دانشگاه تهران حضور یافت و در پاسخ به انتقادات یکی از دانشجویان درباب انفعال او در برابر غربی‌ها گفت: «امریکا می‌تواند با یک بمب‌اش تمام سیستم دفاعی ما را از کار بیندازد». این در حالی بود که این سخن مرعوبانه ظریف باعث شد تا رهبر انقلاب چند بار نسبت به آن واکنش نشان دهند، از جمله در 13 تیر 93 که فرمودند: «یک وقتى یکى از مسئولین کشور درباره‌ مسائل نظامى یک نظرى داده بود که خب مطابق واقع نبود؛ بنده گفتم یک «تور نظامى» براى مسئولین کشور قرار بدهید؛ بیایند یک خرده‌اى در محیط‌هاى نظامى گردش کنند، حقایقى را، واقعیاتى را ببینند، معلوماتشان نسبت به موجودىِ نظامى کشور بالا برود. حالا در مورد مسائل علمى هم متأسفانه گویا همین‌جور است؛ باید یک «تور علمى» بگذاریم براى مسئولین در بخشهاى مختلف.» به نظر می‌رسد بهتر است آقای ظریف به جای تکرار مشی دوره وزارتش که ترساندن مردم از دشمن بود، یکبار به جمله معروف شهید سلیمانی توجه کند: «من با تجربه این را می‌گویم که میزان فرصتی که در بحران‌ها وجود دارد در خود فرصت‌ها نیست. اما شرط آن این است که نترسید و نترسیم و نترسانیم.» آقای ظریف! این جنگ نیز در دل خود فرصت‌هایی برای ایران دارد که شاید در هیچ شرایط عادی وجود نداشت! نترسید و نترسانید!  #امیرحسین_ثابتی ..... .....

🗒 #امیرحسین_ثابتی، پدیدۀ اخلاقی-انقلابی این انتخابات بود. او بر سر صراحت انقلابی‌اش معامله نکرد و تمنای قدرت، زبانش را نبست. مردم به منطق دهۀ شصتی او، «آریِ حیرت‌انگیز» گفتند. بارالها! یاری‌اش کن که در کرسی سبز مجلس، زبان سرخ انقلابی‌اش کوتاه نشود و در آنجا نیز، همچنان «فریاد» و «درد» و «صداقت» بماند. #مهدی_جمشیدی ..... .....

✳️ ‌دموکراسی این چیزها را هم دارد! - بخش دوم و آخر در مقابل، کسانی چون #بهزاد_نبوی که پیر عرصه مبارزه است، با اینکه حتی چند سال پیش به زندان رفت و رد صلاحیت هم شد، باز هم نشان داد یک کنشگر فعال سیاسی است و می‌داند راه تغییر و اصلاح از میان عرصه‌های مدنی مهمی چون انتخابات می‌گذرد. رجوع کنید به خاطره نگارنده از ایشان در یادداشت قبلی تا معلوم شود برای اصلاح‌طلبی چون نبوی تا چه حد انتخابات جدی است و می‌داند حتی یک رأی هم می‌تواند موجب تغییر شود. در این انتخابات، این اتفاق افتاد. این تک‌رأی‌های حتی متفاوت و متناقض، رویداد شگفتی را رقم زد. مثلاً در تهران، اگر آقای #نبویان را که نامش در همه فهرست‌ها بود و طبیعتاً باید بیشترین رأی را می‌آورد کنار بگذاریم، جوانی چون #امیرحسین_ثابتی که مجری یک برنامه گفت‌وگومحور تلویزیونی بوده، براحتی جزو نفرات اول رأی پایتخت شده است. ممکن است بگویید رأی این افراد در مقایسه با کسانی که حق رأی داشتند کم است. بله، همین‌طور است. اما معنای دموکراسی و رأی همین است. دیگران هم مثل اصلاح‌طلبان پیش‌گفته می‌توانستند بیایند و رأی بدهند و نامزد خودشان را حائز اکثریت آرا کنند. وقتی عرصه را خالی می‌کنند، آنها که برای خودشان و رأیشان ارزش قائل بوده‌اند مدعی می‌شوند و حق هم با آنان است. بالاخره دموکراسی این چیزها را هم دارد! یک نکته هم با مسئولان جمهوری اسلامی: آقایان! درست است که شرکت مردم در این انتخابات در شرایطی بود که آنان در این مدت با چندین فتنه بزرگ و خشن سالانه روبه‌رو بوده‌اند و میزان بمباران تبلیغاتی و ضد ایرانی دشمنان خارجی و داخلی در این چهار سال در کل حیات جمهوری اسلامی بی‌سابقه بوده است، و با این‌همه میزان شرکت در دوازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی به نسبت دوره یازدهم تقریباً ثابت ماند، اما کسانی که به هر دلیل اعم از تبلیغات دشمنان و فتنه‌گری‌ها و حتی اختلافات داخلی و... در این میدان حاضر نشدند، عدد کمی نیستند و باید به‌طور جدی برای آن چاره‌ای اندیشید و از بار مشکلات یا ابهامات مردم کاست و دوز خدمت خالصانه و هوشمندانه را هم بالا برد. نقش‌آفرینی نسل جدید در انتخابات اخیر معانی زیادی دارد و همان‌طور که آنان امروز سراغ صاحب‌نامان این میدان رفتند، ممکن است فردا سراغ شما و دیگران هم بروند و تصمیم بگیرند در بقیه رده‌های مدیریتی هم تجدید نظر و جوان‌سازی کنند. نسل جدید برای بازگشت به آرمان‌های انقلاب، پرانگیزه، مصمم و بی‌رودربایستی است و «ما می‌توانیم» را جدی گرفته است. ...... .....

قبل از انتخابات وعده دادم که در صورت حضور در مجلس، برای مساله شفافیت منتظر قانون و... نمی مانم و داوطلبانه گزارشهای روزمره ای از جلسات مجلس را در فضای مجازی منتشر خواهم کرد تا در همین حد هم که شده دایره شفافیت را گسترش دهم. الوعده وفا. اولین گزارش شفاف از اولین روز کاری مجلس دوازدهم صبح حدود ساعت 8 به مجلس رسیدم. استثنائا چون روز افتتاحیه بود و سران لشگری و کشوری میهمان مجلس بودند، امکان پارک ماشین داخل مجلس وجود نداشت و ماشین را در یکی از خیابانهای اطراف پارک کردم. وارد صحن شدم. طبق قرعه کشی، نماینده سمت چپم آقای دوستعلی از کرمان است که از قدیم او را می شناسم و بسیار سلیم النفس است و نفر سمت راستی ام هم آقای هاشمی از میناب است؛ مثل بقیه مردم جنوب، خونگرم. بعد از پخش سرود ملی و قرائت قرآن. هیات رییسه سنی مجلس کار را شروع کردند و به صورت دسته جمعی سوگندنامه را قرائت کردیم. حس عجیبی بود؛ احساس سنگینی مسئولیت و یک نوع غم پنهان. اواسط مراسم، کلیپی از آقای رییسی پخش شد که حال خیلی از نمایندگان را دگرگون کرد. هنوز بغضش رهایم نمی کند و امروز هم با دیدن تصاویر و صندلی خالی رییس جمهور، چند دقیقه ای بهم ریختم. مصداق آدم دلسوزی بود که دیدنش به آدم انرژی مثبت میداد. دائم تصور میکردم که امروز باید جلوی چشمانمان می بود ولی افسوس، خدا رحمتش کند... اما یکی از اتفاقات بد جلسه وقتی بود که در حین سخنرانی آقای مخبر، تعدادی از نمایندگان در صحن راه می رفتند تا برای انتخابات هیات رییسه که سه شنبه برگزار می شود با هم لابی کنند، عملا نظم جلسه بهم ریخته بود. انگار نه انگار که جلسه افتتاحیه مجلس است و میهمانان خارجی هم دارند این وضعیت را می بینند. بعد از مراسم افتتاحیه، با بقیه نمایندگان به سمت حرم امام خمینی (ره) حرکت کردیم. وقتی راننده میخواست وارد محوطه حرم شود، با یکی از افراد گفت: ثابتی! فقط تو با دنا پلاس نیامدی! خنده ام گرفت، گفتم من که ماشین را انتخاب نکردم! (ماشین ما پرشیا بود) ضمنا بقیه که در همین ماشین هستند هم نماینده هستند! وارد حرم شدیم و نماز ظهر و عصر را به امامت حاج سید حسن خمینی خواندیم. بعضی نمایندگان از معماری اشرافی حرم انتقاد می کردند و من هم هیچوقت نفهمیدم کدام عقل سلیمی به این نتیجه رسید که امام مستضعفان را با ساخت چنین حرمی در غربت محصور کند؟ موقع خروج، تولیت حرم یکی یکی با نمایندگان خوش وبش می کرد و من هم با ایشان سلام و علیک نسبتا گرمی کردم و بعد هم حرکت کردیم به سمت مجلس. موقع نهار، دکتر پزشکیان را دیدم. گفتم می دانید که به لحاظ سیاسی اختلاف داریم و به شما هم رای نمی دهم اما از اعلام کاندیداتوری تان برای انتخابات ریاست جمهوری خوشحال شدم. چون اولا به رقابت واقعی در انتخابات کمک می کند و ثانیا هر کاری که باعث افزایش مشارکت شود، ارزشمند است. ضمنا تا امروز خیلی درباره لاکچری بودن رستوران و غذاهای مجلس شنیده بودم اما واقعا اینطور نبود. نمی گویم خیلی ساده بود اما اصلا خبری از سلف سرویس و... نبود. بلافاصله بعد از نهار، جلسات شعب در محل کمیسیون ها برگزار شد. طبق آیین نامه داخلی مجلس، تا قبل از مشخص شدن کمیسیونها، نمایندگان باید داخل شعبه های 15 گانه بحث های مقدماتی مثل اعتبارنامه ها و... را انجام دهند. من هم به پیشنهاد یکی از نمایندگان با تجربه، برای ریاست کمیسیون تحقیق شعبه 7 کاندیدا شدم که با لطف دیگر اعضای شعبه رای آوردم. کارکرد این کمیسیون برای زمانی است که اگر اعتبارنامه ای محل اختلاف شود، باید همراه با دیگر روسای کمیسیون تحقیق شعبه های دیگر درباره آن اعتبارنامه بررسی لازم را انجام دهیم. بعد از این جلسه یکی از نامزدهای ریاست مجلس تماس گرفت و دعوت کرد برای گفتگو به دفترش بروم. من هم صادقانه در حضور خودش استدلال کردم که چرا به ایشان رای نخواهم داد. بعد از این جلسه هم مجددا به صحن رفتیم تا در جلسه فراکسیون انقلاب اسلامی (فراکسیون اکثریت) شرکت کنیم. اما اتفاقات تلخ و عجیب و غریبی افتاد. موقع رای گیری درباره یکی از مهمترین موضوعاتی که سمت و سوی جلسه را عوض می کرد خیلی از نمایندگان به خاطر مشکل فنی نتوانستند رای بدهند و بعد هم بعضی طرفداران آقای قالیباف بلافاصله جلسه را ترک کردند تا جلسه از رسمیت بیفتد. کاری که اخلاقا درست نبود. همین باعث شد تا جلسه ناتمام بماند و برداشت خیلی از نمایندگان این بود که انگار این یک سناریوی برنامه ریزی شده بوده است. آن هم درست در همان روزی که رهبر انقلاب در پیام افتتاحیه برای مجلس تاکید کردند که آرامش و وحدت داشته باشید و تقوا را رعایت کنید! بعد از جلسه نیز به یک جلسه دیگر در خارج از مجلس رفتم و تازه الان به منزل رسیدم. ساعت حدود ۳ نصف شب است و جلسه بعدی ساعت ۶ صبح شروع می شود، چشمهایم را به زور نگه داشته ام تا این چند خط را بنویسم... #امیرحسین_ثابتی ........ .......

دومین گزارش شفاف از دومین روز کاری مجلس دوازدهم (سه شنبه ۸خرداد ) حدود ساعت 6 صبح رسیدم به مجلس. قرار بود قبل از شروع صحن علنی، جلسه ای با حضور تعدادی از نمایندگان برگزار شود تا درباره رای دهی به نامزدهای هیات رییسه برای سال اول، بحث و مشورت شود. جلسه تا حدود 7.30 طول کشید اما جمع بندی بسیاری از نمایندگان این بود که جریان سیاسی آقای قالیباف با ائتلاف با اصلاح طلبان مجلس دوازدهم، دست برتر را در رای گیری صحن خواهد داشت. پیش بینی دقیقی که چند ساعت بعد محقق شد. بعد از صبحانه، حدود ساعت ۸ وارد صحن شدم. جلوی میز نمایندگان پر از کاغذ و بروشور تبلیغاتی بود. مجموعا ۶۸ نفر از ۲۹۰ نماینده نامزد حضور در هیات رییسه شده اند! یعنی حدود یک چهارم کل مجلس! چند نفر از نمایندگان فکر می کنند من هم نامزد شده ام. حتی خبر اشتباهی هم در این باره در فضای مجازی منتشر شده اما هرکس که می پرسید تاکید میکردم که نامزد هیچ سمتی نیستم چون معتقدم حداقل در سال اول باید بیشتر با فضای مجلس و آیین نامه آشنا شوم و حتما افراد باتجربه و جوان دیگری هستند که برای حضور در هیات رییسه اولویت داشته باشند. صبر در سیاست، ضرر ندارد. اما از بین آقایان قالیباف، ذوالنور و متکی به هیچ کدام رای ندادم و آگاهانه روی برگه رای، خط کشیدم. اما چرا این کار را کردم؟ 1. حدود سه هفته قبل در جلسه مفصلی با حضور خود دکتر قالیباف در عین احترام، با صراحت استدلال کردم که چرا با ریاست وی بر مجلس جدید موافق نیستم و توضیح دادم که پپام رای مردم تهران در 11 اسفند تغییر بود. همانجا گفتم که اگر این اتفاق تکرار شود، نه فقط آنهایی که در انتخابات شرکت نکردند بلکه بخش قابل توجهی از کسانی که در انتخابات شرکت کردند نیز سرخورده خواهند شد و این مساله باعث کاهش بیشتر سرمایه اجتماعی نیروهای انقلابی خواهد شد و القای انسداد سیاسی به جامعه خواهد کرد. در واقع با تکرار این مساله مردم خواهند گفت که انگار حضور در انتخابات باعث تغییر نمی شود چون وقتی که به یک نفر چه 1 میلیون و 200 هزار رای می دهیم (سال 98) و چه 450 هزار رای (سال 1402)، باز هم سرجایش هست، پس مسیر تغییر در مناسبات سیاسی کشور از چه راهی است؟ البته، نقدهای دیگری نیز داشتم اما یکی از اصلی ترین دلایلم برای رای ندادن به آقای قالیباف علیرغم همه زحمات ایشان در مجلس یازدهم همین مساله بود. 2. اما به آقای ذوالنور نیز رای ندادم و حتی روز قبل از رای گیری، دلایلم را به خود ایشان نیز گفتم. ادله ای که برخی مربوط به عملکردشان بود و برخی هم مربوط به بعضی سخنان ایشان در سالهای اخیر که فاقد دقت لازم بوده و حتی نقل قولهای مخدوش و بی اعتبار از افراد دیگری بوده که بازتاب آنها در فضای مجازی، هم به شخصیت انقلابی خود آقای ذوالنور ضربه زده و هم در وحدت نیروهای انقلابی خدشه وارد کرده. 3. و اما به آقای متکی نیز رای ندادم چون عقبه سیاسی ایشان را جریان راست سنتی و حتی اعتدال (لاریجانی- باهنر) می دانم و با وجود احترام به ایشان، با رویکرد سیاسی او مخالفم. لذا تصمیم گرفتم اسم هیچ کدام از سه بزرگوار را روی برگه رای ننویسم تا حداقل آقای نبویان برای سال بعد روی جوانان انقلابی مجلس را زمین نزند و برای ریاست مجلس نامزد شود. چون من هر یک رای را یک نماد می دانم و به اصطلاح «رای هویتی» ولو در اقلیت را قابل دفاع تر از رای به کسانی می دانم که با آنها همسو نیستم. اما پس از انتخاب هیات رییسه، آقای رسایی به بعضی عددهای اعلام شده برای نایب رییسان شک کرد و درخواست بازشماری آرا را داد. عجیب آنکه پس از بازشماری مشخص شد در اثر اشتباه، یا غفلت یا هر چیز دیگری، حدود 20 رای بیشتر برای آقایان حاج بابایی، نیکزاد و مصری اعلام شده! هرچند با شمارش دوباره رای ها تغییری در ترتیب نواب رییس به دست نیامد اما این اتفاق باعث حیرت خیلی از نمایندگان شده بود. به همین خاطر از باب محکم کاری با مسئول حراست مجلس تماس گرفتم و درخواست بازشماری آرای نامزدهای ریاست را نیز مطرح کردم و مجددا آرای نامزدهای ریاست را بازشماری کردیم. البته در اینجا هیچ اشکالی وجود نداشت و آرای آقایان قالیباف (198)، ذوالنور (60) و متکی (5) هیچ تغییری نکرد. اما آنالیز رای ها نشان داد که تحلیل خیلی از نمایندگان در جلسه صبح درست بوده و با ائتلاف جریان اصلاحات و اعتدال و قالیباف، وی توانست ریاستش بر مجلس جدید را تمدید کند و ظاهرا حضور سه چهره اصلاح طلب در هیات رییسه مجلس نیز حاصل همین ائتلاف بوده. بعد از پایان صحن علنی، تا الان که ساعت ۳ بامداد است، چند جلسه پشت سرهم درباره انتخابات ریاست جمهوری داشتم. البته چند ساعتی هم برای قسمت جدید برنامه حافظه تاریخی که آن هم درباره انتخابات است و به زودی منتشر میشود، وقت گذاشتم و کم کم می خواهم بروم منزل تا بخوابم! روزهای عجیب و پر اتفاق و پرتراکمی است... #امیرحسین_ثابتی ....... ......

دیدم بعضی از دوستان گفته اند در هر شرایطی نباید رای سفید میدادم و حتما باید بین آقایان قالیباف، ذوالنور و متکی یک گزینه را انتخاب میکردم. درحالیکه توجه ندارند رای سفید بنده ناشی از سرگردانی یا عدم قدرت تشخیص نبوده، اتفاقا به خاطر شناخت دقیق این سه بزرگوار و شرایط سیاسی کشور چنین تصمیمی را گرفتم. چون بنده خود را نسبت به رایی که میدهم‌ پاسخگو میدانم، هیچ حجت شرعی و عقلی برای رای دادن به این سه نفر نداشتم و نمیتوانم امروز به آنها رای دهم و فردا هم پاسخگوی عملکردشان به مردم باشم. ضمن اینکه عده ای دیگر نیز با تحریف سخنان ایشان مدعی شده اند رای ممتنع نماینده حرام شرعی است! در حالیکه ایشان قبلا توضیح داده اند که در جریان قانونگذاری نیز اگر نماینده ای تلاشش را کرد ولی به نتیجه نرسید میتواند رای ممتنع دهد. اگرچه حتما اولویت با رای فکر شده و کارشناسی به لوایح و طرحهاست که بنده هم تلاش خواهم کرد تا در این مسیر حرکت کنم. این سخنان ایشان در خرداد ۹۲ بخوانید: "رأی ممتنع مال آنجائی است که انسان زحمت خودش را کشید، کار خودش را کرد بالاخره ذهنش به جایی نرسید. خب، اینجا البته انسان رأی ممتنع میدهد؛ مثل فقیه و مجتهدی که زحمت خودش را میکشد، به منابع مراجعه میکند، ادله‌ی اجتهادی و ادله‌ی فقاهتی را می‌بیند، بعد ذهنش به جائی نمیرسد؛ میگوید خب، اینجا احتیاط کنید؛ میگوید من رأی ندارم، فتوا ندارم. رأی ممتنع مال اینجا است" #امیرحسین_ثابتی ..... ....

سومین گزارش شفاف از سومین روز کاری مجلس دوازدهم (پنج شنبه ۱۰ خرداد ) صبح قبل از ۸ وارد مجلس شدم. چون هفته بعد چند روز تعطیل است، قرار شد استثنائا پنجشنبه جلسه تشکیل شود تا درباره اعتبارنامه ها تصمیم گیری شود. ابتدا جلسه چند دقیقه ای غیرعلنی بود و درباره تغییراتی که در آرای چند نفر از اعضای هیات رئیسه پس از بازشماری صورت گرفته بود بحث شد. تغییراتی که باعث شد تا جای یکی دو نفر از نمایندگان عوض شود. عموم نمایندگان ناراحت بودند و برایشان سوال بود که چه کسی مقصر چنین اشتباهی است؟ و باید با هرکس که در این زمینه اشتباه کرده برخورد گردد تا تکرار نشود. رئیس مجلس هم توضیح داد که من کاره ای نبودم چون شمارش آرا را چند نفر از نمایندگان با نظارت هیات رئیسه سنی مجلس انجام داده اند که حرف درستی بود. اما این ماجرا نباید رها شود؛ باید مقصرانش مشخص شوند چون بی جهت برای مجلس حاشیه درست کردند و بهتر است در ادامه هم خود رئیس مجلس پیگیر و مدعی این مساله شود تا متهم‌ نشود که راحت از کنار مساله عبور کرده. نکته ای که آقای رسایی هم در تذکرش مطرح کرد. اما در جلسه علنی، موضوع تایید اعتبارنامه ها بود. من با ۶ نماینده دیگر (شریعتی، لاجوردی، روانبخش، نجابت، غضنفری و رضایی) روی اعتبارنامه آقای تاجگردون منتخب گچساران اعتراض زدیم اما در اتفاقی عجیب و غریب، آقای قالیباف اصل ۹۳ قانون اساسی را که بر "تصویب" اعتبارنامه ها توسط مجلس (یعنی رای گیری) تاکید دارد نقض کرد و علیرغم تذکرهای مختلف چند نماینده، مجلس را طوری اداره کرد که اصلا اعتبارنامه ها به رای گیری نرسد. البته استدلال رئیس مجلس این بود که شورای نگهبان در استعلام مجدد گفته درباره اعتبارنامه های مورد اعتراض مشکلی نیست در حالیکه این روند اولا باید کتبی باشد نه شفاهی، ثانیا مالک شریعتی تاکید داشت در همین تماسهای تلفنی شفاهی هم چنین حرفی زده نشده و آقای قالیباف اصرار دارد ماجرا طور دیگری جلو برود. همین موضوع چند دقیقه ای هم‌ منجر به تنش شد. آنطور که مالک شریعتی اعلام کرد تاجگردون با تهدید او و یک نماینده دیگر گفته بود تکه تکه تان میکنم و نمیگذارم شب به خانه برسید و همین جمله باعث درگیری بین آنها و چند نماینده دیگر شد اما در هر صورت رئیس مجلس از ارجاع اعتبارنامه تاجگردون به شعبه خودداری کرد و تمام اعتبارنامه ها تصویب شد. تحلیل خیلی از نماینده ها این بود که این اتفاق هم حاصل ائتلاف سیاسی سه جریان اصلاحات، اعتدال و قالیباف در مجلس بوده است. اما در کنار این مساله، موضوع دیگر تلاش برخی نمایندگان نزدیک به رئیس مجلس برای دعوت از او جهت حضور در انتخابات ریاست جمهوری بود. آقای غضنفرآبادی نماینده بم نامه ای را نشانم داد که از قالیباف برای حضور در انتخابات دعوت کرده بود و پرسید امضا میکنید؟ گفتم: حتما نه! اکثر قابل توجه نمایندگان نیز امضا نکردند و حتی بخشی از کسانی که همین دو روز قبل به ریاست آقای قالیباف در مجلس  رای دادند نیز امضا نکردند و این کار را هم به ضرر قالیباف و هم‌ توهین به رای خودشان میدانستند که ۲ روز بعد از ریاست مجلس، ایشان بخواهد این بار هم نامزد انتخابات ریاست جمهوری شود. البته نمیدانم واقعا رئیس مجلس از این اتفاق خبردار بود یا نه، ولی نهایتا تصمیم با خود اوست که چه کاری انجام دهد. نهایتا جلسه علنی قبل اذان ظهر به پایان رسید و از سوی هیات رئیسه اعلام که شد جلسه بعدی ۲۰ خرداد است. #امیرحسین_ثابتی .... .....

🔴 ‏هجمه گسترده جریان اصلاحات و برخی اصولگرایان در رسانه ها و مجازی به ‎#امیرحسین_ثابتی صرفاً بخاطر مخالفت با ‎#عراقچی نیست؛ هم کینه ها قدیمی است هم اینکه ثابتی نکته مهمی را گفته! 🔹در همه دوره ها برخی با دروغگویی برای رأی به وزرا یا تصویب طرح ها از رهبری مایه می‌گذارند! 🔸اینکه رئیس جمهور‏ درباره وزرای پیشنهادی کشور، اطلاعات و امور خارجه با رهبری مشورت می‌کند یا قبل از ارائه به مجلس به ایشان هم معرفی می کند که مخالفت نداشته باشد، یک مشی کلی است و رهبری در 99 درصد موارد هم مخالفتی با پیشنهادهای رئیس جمهور ندارند ولی مجلس را از انجام وظیفه خود هم باز نمی دارند! 🔹اما ‏برخی در دولت ها و مجالس همواره اینگونه غالب کرده اند که رهبری فلانی را معرفی کرده و دستور داده فلانی وزیر شود! در حالیکه این ادعاها، هم دروغ و خلاف واقع است هم خلاف مشی رهبری است و هم نفی وظایف و اختیارات مجلس است! برخی نمیفهمند با اینکار چه ضربه به جایگاه رهبری وارد می‌کنند. #داود_مدرسی_یان ..... .....

جریان فساد در کشور، طی دودهه اخیر هرکسی علیه فساد حرکتی کرده، چه در دولت مسئولیت داشته، چه در قوه قضائیه، چه در سایر نهادها یکجوری تحت فشار و زیر ضربه خود قرار داده است. معدودی توانستند به سلامت عبور کنند. برای #امیرحسین_ثابتی عزیز که این‌روزها تریبون مردم در مجلس است دعا می‌کنیم. توفیق روز افزون ان‌شاءالله. 🙏 .... ....

🔴 بعد از دوهفته سوال ‎#امیرحسین_ثابتی از آقای اژه‌ای درباره اجرای اصل ۱۴۲ و اجرای قانون ‎#از_کجا_آورده‌ای درباره آ ‎#شمخانی و فرزندان و نفت‌کشها، نه قوه قضا پاسخی داده نه سایر مقامات. در عوض برخی بی‌مزد و بی‌مواجب(بخاطر حب‌وبغض سیاسی) و خیلی‌‌ها هم با تزریق پول، شبانه‌روز به ثابتی حمله می‌کنند! بالاخره مافیای نفتی و پتروشیمی و ... باید در رسانه و مجازی، منتقدین خود را منکوب کنند! .... ....