دست اندازهای بی قواره ضد فرهنگی دیروز عده ای در تهران با لباس و گریم داعشی و سوار بر اسب وارد یکی از مراکز تفریحی تهران شده اند تا به خیال خودشان برای فیلم #به_وقت_شام تبلیغ کنند. به جز عده ای که از ابتدا فهمیده بودند که این یک نمایش است اما تعدادی هم ترسیده اند و به این حرکت اعتراض کرده اند. #ابراهیم_حاتمی_کیا نیز به این موضوع واکنش نشان داده و ضمن نادرست خواندن این حرکت از مردم عذرخواهی کرده است اما عوامل این تبلیغ ناپسند هنوز بر درستی کارشان اصرار دارند. وقتی یک فیلم در شبکه های رسانه ملی تبلیغ می شود و حتی بنرهای تبلیغاتی خیابانی نیز دارد دیگر چه نیازی به این کار بوده است؟ قرار بوده است چه نتیجه مثبتی به دست بیاید؟ هرکسی که مشتاق تماشای #به _وقت_شام باشد به سینما می رود و برمی گردد پس هیچ دلیل منطقی و عاقلانه ای برای این اردوکشی وجود ندارد. این کار مثل برخی دست اندازهای بی قواره وسط خیابان ها و جاده ها است که به جای جلوگیری از سرعت غیر مجاز و تصادف های دلخراش، عامل اعصاب می شود و موجی از فحش و بد و بیراه را نثار طراح دست انداز می کند. فهمیدن این که کار فرهنگی ابزار زیبا و منطقی لازم دارد چندان کار سختی نیست. افسوس که ابتلاء به بیماری جوگیری آمار بالایی دارد. محمد هادی سمتی سه شنبه 18 اردیبهشت 97 #یادداشت