eitaa logo
مجمع الذاکرین خمین🎤
1.3هزار دنبال‌کننده
2.1هزار عکس
413 ویدیو
238 فایل
🕋بنام خدای بی نیاز🕋 پدرم گفت علی،عاشق مولا شده ام بین مردم همه جا والهُ شیدا شده ام مادرم داد به من درس محبت با شیر نوکرُ ریزه خور سفرهٔ زهرا شده ام 🎤👋بامابروزمداحی‌کن.👌🎤 https://eitaa.com/joinchat/3542745823C3e1ead0ed9
مشاهده در ایتا
دانلود
4_5915676035529067781.mp3
3.09M
هدیه به امام. رضا صلوات. اللهم صل علی محمد وال محمد و عجل فرجهم 🕌🕊🕌🕊🕌🕊🕌🕊🕌 شور و. زمزمه امام رضا باز اومدم راهم بده. سوزه اهم بده آمدم ای شاه پناهم بده 2 💚🕊🕊 من نوکره آقام تو یی‌ همه دنیام تویی جز تو ندارم کس. و کاری. من قطره و دریام تویی ذکر لبهام‌ تویی خیلی هوای من و داری. 💚🕊🕊 من نوکره تو سرورم سایتون رو سرم صاحب سر زمین ایران من جز تو ندارم کسی واسه ی من بسی پشت و پناهمی رضا جان باز اومدم راهم بده. سوزه اهم بده آمدم ای شاه پناهم بده 2 💚🕊🕊 باز پیش تو زانو زدم دوباره اومدم با پای دل زیارت تو من آهوی در مونده ام همه جا رونده ام محتاجم به ضمانته تو. 💚🕊🕊 سلطان علی موسی رضا می زنم هی صدا اسم تورو وقتی که گیرم خیلی تو می زاری مرام می شنوی تا صدام 💚🕊🕊 حاجتم و میدی و مبرم ای حضرت سلطان طوس ای انیس النقوس 💚🕊🕊 شور و شعف. دارم. می بینی من از تو یه حاجت می خوام من زیارت می خوام شوق نجف دارم. می بینی باز اومدم راهم بده. سوز اهم بده آمدم ای شاه پناهم بده 4 🕌🕊🕌🕊🕌🕊🕌🕊🕌🕊🕌 🎤 خدادادی✍
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
حال و هوای مشهد مقدس هر چند حال و روز من این روزها بد است حسی همیشه در دلم از جنس مشهد است این درد سالهاست که با روحم آشناست این مرغ سالهاست که در رفت و آمد است دارم امید لطف و کرم گر چه عاصی ام عشقم فقط محمد و آل محمد ص است ایرانی ام و جنت من مشهدالرضاست این هم ز بخت عالی و از لطف ایزد است در کوی عشق راه به پایان نمی رسد هر خوان عشق فصل شروعی مجدد است دلتنگ می شوم چو من از فقر و بیکسی خط امید تا حرم یار ممتد است گلدسته ها ز دور به من لطف می کنند سوسوی هر چراغ پیام خوشامد است وقتی که می رسم به حرم هول می شوم احسان و لطف صاحب این در زبانزد است همچون کبوتری دل من بال می زند در آن سرا که بر همه عالم سرآمد است گر رسد به قدمگاه عشق تو تقدیم جان کند که ثواب موکد است @Maddahankhomein
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
امام  هشتم روزی  که  به دام مرگ اُفتد گذرم با  خود   کفنی  را  بِبرم   یا  نَبرم بیچاره  و  تنها   و  غریبم  چکنم باشد  به رضا  شاه خراسان نظرم بیقرار اصفهانی @Maddahankhomein
دوباره مادر احمد پیامبر زاده و یا که بنت اسد حیدری دگر زاده و یا که فاطمه شبّیر یا شبر زاده یم وسیع ولایت مگر گهر زاده ستاره ی فلک موسوی قمر زاده که نجمه بر پسر فاطمه پسر زاده نگاهدار زهر چشم بد، خدایش باد رضاست این! پدر و مادرم فدایش باد دوباره زلف عروس سخن شکن شکن است شب ولادت روح خرد به ملک تن است وجود، غرق یم نور وجه نور وجه ذوالمن است مه مبارک نجمه چراغ انجمن است دهان چو درج وثنای رضا دُرِ سخن است رضا که نام، علی کنیه اش ابوالحسن است زهی جمال خدا لااله الاّ هو سلام بر گُل رخسار ضامن آهو سلام باد به نجمه درود بر قمرش درود باد بر این مادر و بر این پسرش فدای این پسر و جدّ و مادرش و پدرش ستاره ای که بود آفتاب، خاک درش زهی به عارض از آفتاب خوب ترش گرفته همچو کتاب خدا پدر به برش زبان گشوده و اوصاف او شماره کند وضو گرفته که بر عارضش نظاره کند الا که آینه ی کبریاست این مولود برید سجده که روی خداست این مولود تمام آینه ی مصطفاست این مولود حقیقت علی مرتضاست این مولود امام سلسله ی انبیاست ایم مولود گل بهشت محمّد، رضاست این مولود به نجمه و به گل سرخ دامنش صلوات به سیّد رسل و پاره ی تنش صلوات وجود بسته به یک گوشه ی نظاره ی او فراتر از عدد، اوصاف بی شماره ی او وجود، غرق یم رحمت هماره ی او کشند شمس و قمر و منّت از ستاره ی او صعود نور بر افلاک از مناره ی او هزار معجزه پیدا به یک اشاره ی او کسی به کشور بی مرز دل امیر شود که با اشاره او شیرِ پرده شیر شود موّحد است و کسی نیست مثل و مانندش خدا یگان همگان دست بوس و پابندش به چهره عارض نادیده ی خداوندش هماره نور خدا می دمد ز لبخندش جواد و جود، کنار همند فرزندش گدا و شاه به هنگام جود خرسندش پناه شیعه سه جا در صف معاد است این رؤف آل محمّد ابوالجواد است این سپهر مجد و کرامت! قمر مبارک باد کلیم طور ولایت! شجر مبارک باد شب امید! نسیم سحر مبارک باد بهشت آل محمّد! ثمر مبارک باد عروس فاطمه نور بصر مبارک باد امام موسی کاظم پسر مبارک باد میان سینه و دست تو یک جهان جان است ببوس صورت او را که کلّ قرآن است الا که قلب خراسان ما امام رضاست بهار و باغ و گلستان ما امام رضاست کمال مکتب ایمان ما امام رضاست چراغ چشم و دل و جان ما امام رضاست رئوف کل امامان ما امام رضاست پناه کشور ایران ما امام رضاست به زائر حرمش وعده داده و باید سه جا به دیدنش از لطف و مرحمت آید مزار بضعه ی پاک پیمبر است اینجا فروغ دیده ی زهرای اطهر است اینجا بهشت قرب خداوند اکبر است اینجا چه ازدهام عجیبی است محشر است اینجا قسم به کعبه که از کعبه بهتر است اینجا حریم زاده ی موسی ابن جعفر است اینجا به چشم زائر خود تا که محترم گردد روا بود که حرم دور این حرم گردد نوای دل، غزل ناب عاشقانه ی او فرشته مرغ گرفتار دام و دانه ی او دعای محفل قدّوسیان ترانه ی او ستاده موسی عمران در آستانه ی او مسیح محو صدای نقاره خوانه ی او کرم ترشحی از بحر بی کرانه ی او اگر چه شهر خراسان دیار غربت اوست شفای چشم وطن از غبار تربت اوست الا رئوف تر از ما به ما امام رضا غریب با همه کس آشنا امام رضا ابوالحسن خلف مرتضا امام رضا گدا و شاه ز جودت رضا امام رضا رفیق زائر بی دست و پا امام رضا نگاه ماست به دست تو یا امام رضا تو کیستی به چنین عزّت و جلال بگو که همنشین گداییّ و ضامن آهو کبوتر تو به مرغ بهشت ناز کند به چار صحن تو هفت آسمان نماز کند بهشت با حرمت روز و شب نیاز کند به شوق زائرت آغوش خویش باز کند کرم به دامن تو دست خود دراز کند مرا گدایی کوی تو سرفراز کند مگر به لطف تو ای شهریار تا هستم رسد به پای سگ آستانه ات دستم اگر چه در حرمت دست خالی آمده ام ولی به درگه مولی الموالی آمده ام ستاره ریخته قامت هلالی آمده ام به کوی وصل تو از خردسالی آمده ام در آستان تو با خسته حالی آمده ام ولی به بارگاه ذوالجلالی آمده ام تو که پناه به کویت دهی دو عالم را قبول کن به غلامی خویش «میثم» را شاعر: استاد حاج غلامرضا سازگار @Maddahankhomein
ترکیب بند ولادت حضرت علی بن موسی الرضا علیه السلام دل سودا زده سامان نپذیرد هرگز کافر چشم تو برهان نپذیرد هرگز آنکه بیمار نگاهی شده هنگام سحر منت مرهم و درمان نپذیرد هرگز با نگاه تو اگر عاشقی آغاز شود جز به دیدار که پایان نپذیرد هرگز دل اگر خانه ی هر بی سر و پایی گردد اثر از گفته ی خوبان نپذیرد هرگز عمر بی معرفت آبی است که از جو رفته این زیانی است که جبران نپذیرد هرگز ما در خانه ی سلطان سر و سامان داریم هرچه داریم ز آقای خراسان داریم با دم قدسی معشوق ؛نفس تازه کنم تا که قدری سخن از یار خوش آوازه کنم صحن گردی حرم وقت سحر می خواهم تا صفای دل شیدا زده اندازه کنم بین هشتی حرم گر بکشیدم بر دار سر سودایی خود زینت دروازه کنم سرگذشت من وتو گشته کرمنامه ی عشق هر سحر ،پای مناجات ،دلی تازه کنم تار گیسو طلبم تا که ورق های دلم همچو یک مصحف پر درد به شیرازه کنم نام این مصحف دل را بگذارم ز قضا قصه ی یک سگ ولگرد و کرامات رضا تا که بر گنبد تو دیده ام از دور افتاد ناگهان در دل آلوده ی من شور افتاد اولین بار که دیدم حرمت را گفتم: ای سلیمان به سرایت گذر مور افتاد بی پناه آمدم و خوب پناهم دادی راهم از حادثه در دولت منصور افتاد تابه خود آمده دیدم که دل از دستم رفت وسط آینه ام چشمه ای از نور افتاد نه بگویم که کلیمم،حرمت عرش خداست اتفاقی ره موسای دل از طور افتاد یک قدم سوی تو با عمره برابر گردد کعبه هم دور سر گنبد تو می گردد ای که ناگفته ز اسرار دلم آگاهی دستگیر دل هر خسته دل و گمراهی ز عنایات رئوفانه ی تو فهمیدم که نه من بلکه همیشه تو مرا می خواهی در بهشت تو نهم پای، چو با کوهی درد تو طبیبانه دوا می کنی اش با آهی من گدا زاده و تو نسل به نسلت سلطان خوش برازنده ی تو صحن و سرای شاهی حاجت از دل نگذشته تو روا می سازی ای که ناگفته ز اسرار دلم آگاهی من مسلمان شده ی نیمه نگاهت هستم لحظه ی مرگ بیا دیده به راهت هستم دل بیمار مرا فرصت درمانی ده با دم قدسی ات ای دوست مرا جانی ده قبل از آنی که گناهم نفسم را گیرد آمدم توبه کنم مهلت جبرانی ده همچنان زلف پریشان تو آواره شدم به دل خانه خرابم سر و سامانی ده شوری اشک چشیدم که نمک گیر شدم سر این سفره به من رزق فراوانی ده حمدلله که سر کوی تو زنجیر شدم استخوانی به سگ خانه ات ارزانی ده لحظه ی مرگ قدم رنجه کن و بر ما هم فیض دیدار چون آن عاشق سلمانی ده از تو من روزی شبهای محرم خواهم چشم پر گریه ای و سینه ی سوزانی ده سفره ی عاشقی ام را تو بیا کامل کن عصر روز عرفه فرصت قربانی ده در حریمت خبر از عرش خدا می آید بوی سیب حرم کرببلا می آید آمدی تا که به نامت دل ما زنده شود یادی از فاطمه و شیر خدا زنده شود آمدی تا سند شیعگی ما باشی با نفس های تو تسبیح و دعا زنده شود آمدی تا ز پی ات خواهرت آواره شود یاد آوارگی شام بلا زنده شود پلک زخمی تو از خاطره ی گودال است آمدی روضه ی آن رأس جدا زنده شود امر کردی به همه گریه کنند بهر حسین تا غم بی کفن کرببلا زنده شود جد مظلوم تو را با لب عطشان کشتند خواهرش دیدو به گیسوی پریشان کشتند نعمتی https://eitaa.com/Maddahankhomein
علیه‌السلام 🔹اقلیم آفتاب🔹 چه روضه‌ای‌ست، که دل‌ها کبوتر است اینجا به هر که می‌نگرم، محو دلبر است اینجا غریبه نیستی ای دل، در این مقام کسی‌ست که با تو از همه‌کس آشناتر است اینجا ستارۀ سحری از حریم شاهچراغ به آفتاب بگو مهرپرور است اینجا از این حرم طلب نور کن، در اول صبح چه احتیاج به افشاندن زر است اینجا؟ فرشتگان همه گرمِ طواف این حرم‌اند شکوهِ سعی و صفا حیرت‌آور است اینجا به صدق کوش و دو رکعت نماز عشق بخوان «حریم سوم آل پیمبر» است اینجا بِبال شیراز، «اقلیم آفتاب»! به خود که از «شهید خراسان» برادر است اینجا به نام نامی «احمد» قیام باید کرد که آب و آینه با هم برابر است اینجا به آیه آیۀ «والشمس والضحی» سوگند که نقش روشنِ آیات «کوثر» است اینجا به عطر گلشن یاسین، به بوی یاس قسم که از شمیم ولایت معطّر است اینجا به شوق عرض ارادت بیا و چون «حافظ» بگو که «خال رخ هفت کشور» است اینجا بیار سینۀ سینا در این حرم با خود حریم «زادۀ موسی بن جعفر» است اینجا اگر به دیدۀ دل بنگری، به شهپر خویش امین وحی خدا، سایه‌گستر است اینجا بگو بلال بیاید اذان بگوید باز که جای گفتن «اللّه اکبر» است اینجا 📝 @Maddahankhomein
میلاد 🔹بهشتی‌ترین حرم🔹 امروز که خورشید سر از شرق برآورد از کعبۀ جان، قبلۀ هفتم خبر آورد یعنی شب تنهایی ما را به سر آورد با خود خبر از «نجمه» و قرص قمر آورد «وَالشَّمس» بخوانید سر راهِ مدینه تا از همه کس دل بِبَرد ماهِ مدینه این شمس شموس است که از راه رسیده صد بار به پابوسی او، ماه رسیده این «فتح قریب» است سحرگاه رسیده با پرچمی از «نَصرُ مِنَ الله» رسیده ای نجمه! که مادر شده‌ای، مادر خورشید امروز ببین نور جهان‌گستر خورشید این حجّت هشتم که به عصمت دهمین است سوگند به قرآن که «اولی الاَمر» همین است این روح ولایت که امان است و امین است در سایه‌اش آسوده زمان است و زمین است «در پرده نگویم سخن خویش، عَلَی الله» بی مهر رضا کس نبرد سوی خدا راه ای آمده پابوس بزرگ آیت هستی! در گوشۀ هر صحن و رواقی که نشستی قفل دل خود را به کدام آینه بستی؟ یک لحظه بیندیش که مهمان که هستی؟ مهمان سر سفرۀ لطف و کرمِ دوست جان و سَرِ ما باد فدای حرم دوست ماه آینه پیش حرم از دور بگیرد خورشید از «ایوان طلا» نور بگیرد یک بوسه ز درگاهش اگر حور بگیرد، فیروزه‌ای از شهر نشابور بگیرد فیروزه نه، یک سلسله دُرِّ سخنِ ناب روشن تر از آیینه و جان‌بخش‌تر از آب هر گوشۀ این روضه، رفیع‌ُالدَرَجات است این گنبد زرین نَه، که این چتر نجات است این پنجره فولاد نه، این نبض حیات است این قبلۀ دل‌های «یُقیمونَ صَلوة» است گر بر سر شرطی که «رضا» گفت، بمانیم «هر شب شبِ قدر است، اگر قدر بدانیم» سرچشمۀ شور و هَیجان است خراسان آرامِ دل، آرامش جان است خراسان بیدارگرِ روح و روان است خراسان آیینه‌ای از باغِ جنان است خراسان اینجا تویی و خلوت اُنسی و دعایی یادت نرود ای دلِ مسکین که کجایی اعجاز مسیحا کند این روضه نسیمش یادآور گل‌های بهشتی‌ست شمیمش پروانه به زُوّار دهد دست کریمش «دیدم همه جا بر در و دیوار حریمش جایی ننوشته‌ست گنه‌کار نیاید» حیف است کسی در حرم یار نیاید وقتی به سلام آمده‌ای با دل خسته صدبار اگر توبه شکستی و شکسته بر روی تو باز است هزاران دَرِ بسته ای روبه‌روی حضرت خورشید نشسته هر کس که گره زد به ضریحش دل خود را حل کرد به یک آهِ سحر مشکل خود را.. هرچند بهشتی‌تر از اینجا حرمی نیست بر چهرۀ هیچ آینه‌ای گرد غمی نیست هرچند که در راه طلب پیچ و خمی نیست آهوی تو بودن به خدا کار کمی نیست اینجاست پر از زمزمۀ دوست، بیایید! اینجا حرم ضامن آهوست، بیایید! باز «آمدم ای شاه، پناهم بده» اینجا پروانۀ «یک لحظه نگاهم بده» اینجا تأثیر به شب‌ناله و آهم بده اینجا شرمنده‌ام از آینه، راهم بده اینجا هر چند مرا گوهر اخلاص «حِسان» نیست اشک مَنِ دل‌خسته کم از نامه‌رسان نیست. https://eitaa.com/Maddahankhomein