الهی؛ آنچنان مرا سرگرم خودت کن که فراموش کنم تمام غم ها را..

کتاب جدید برداشتم که بخوانم؛ و فکر کردم به این که ای کاش تو کتاب بودی تا کمی تو را بخوانم. اگر کتاب بودی، برایت بهترین نشان‌کتاب را می‌خریدم. اگر کتاب بودی، عطر تنم را به برگه هایت می‌زدم تا هربار میخوانمت بدانم که مال منی. کاش کتاب بودی تا صفحه‌ی اولت را شعر بنویسم. کاش کتاب بودی تا هرجا حس تنهایی کردم، تو را از کیفم در آورم و شروع به خواندنت کنم. کاش کتاب بودی که زیر حرف‌ها و واژه‌های دوست‌داشتنی ات خط بکشم. اگر تو کتاب بودی نه جلدت می‌کردم و نه امانتت می‌دادم، تنها برای خودم نگه‌ات می‌داشتم. ای کاش کتاب بودی تا به بهانه‌ی خواندن، هر روز در آغوش بگیرمت. چه خوب میشد اگر تو کتابی از کتاب های عزیزم بودی. [ #زینبِ‌بهار| نمی‌دانم نوشت؛ سه‌شنبه ۲ مرداد ۱۴۰۳ ]

من رفته بودم اینجا پیش دکتر جراح، گفت جراحی‌های قبلیتو کدوم کشور انجام دادی؟ گفتم ایران. گفت خب خدا رو شکر. جای خوبی جراحی کردی. تو هلند تعداد دکترهایی که اصلا توانایی همچین عملی دارن کلا سه چهار نفرن. حس خوب گرفتم نسبت به ایران‌مون. 👤Soheil @farsitweets

این توییت رو خوندم و فهمیدم هنوز خیلی مونده تا بشناسم و بفهمم که کجا دارم زندگی می‌کنم.

به شب بگو: حالا که پناهنده ات شده‌ام، روا نیست رنج‌ام دهی!

حسین جان؛ آخر از شدت دوست داشتنت، تمام می‌شود صبرم.

#شعر برایت دم کرده ام؛ بنشین تا سرد نشده بخوان ..

باید که فقط یوسف زهرا بپسندد ما را چه نیازی است که دنیا بپسندد

قنبرشدن این است که هر لحظه بگویی من راضی‌ام آنگونه که مولا بپسندد

از قافله دوریم ولی کاش از آن دور یک ثانیه برگردد و ما را بپسندد

یک عمر نشستیم که در باز کند؟ نه یک بار بیاید به تماشا.. بپسندد