وقتی تصمیم میگیری که یه عادت جدید توی خودت ایجاد کنی و سبک زندگیت رو تغییر بدی... باید با تموم وجودت بخوای که رشد کنه و تا به وجود اومدنش ازش مراقبت کنی... و احتمالا تا یه مدت میوفتی توی دره ناامیدی، جایی که نتیجه نمی بینی و می خوای بیخیال بشی... اما همونجاست که باید ادامه بدی و بدونی که خیلی زود شرایط تغییر میکنه، چون تلاشی که گذاشتی هدر نرفته، فقط زیر خاکه و دیده نمیشه و خیلی زود خودش رو نشون میده....

#موسیقی_بیکلام ‌‌

مهمترین عامل ثبات و پایداری در تغییر و تحول، توجه لحظه به لحظه انسان نسبت به افکار و اعمال خود می باشد، زیرا هر گونه غفلتی می تواند آثار مخربی در زندگی انسان ایجاد کند. غفلت، زندگی را نابود می کند. بودن تو نباید با غفلت همراه باشد. بودن انسان در هوشیاری، زیباتر است. خودنگری لحظه به لحظه، منجر به خودشکوفایی دائمی میشود.

#موسیقی_بیکلام چند لحظه آرامش 😌 تا حالا بی‌کلام ترکیب گیتارو بارون شنیدید؟خیلی ترکیب فضایی و قشنگی هست، آرامش و حس خوبی میده...

باران برهمه یکسان نمیبارد برخی زیر آن میرقصند برخی زیر آن میلرزند ...👌🏻

زیارت حضرت امیر المومنین در روز یکشنبه🌹

#زݧڳ.خڹڊہ ‏مگه نمیگی ‎بسیجی ها و آخوندا .. نصف پول مملکتو خوردن؟ خو بچه هاتونو بفرستید .. پایگاه و حوزه ثبت نام کنن .. نصف دیگشو با هم بخوریم . . والا خب ...😐😂

#تلنگر🖐🏼 اگہ‌تعریفت‌از‌آزادۍاینہ‌ .. ڪہ خودتومثہ‌نمایشگآه‌بہ‌همہ نشون‌بدی، بدون‌ڪہ این‌تونیستۍڪہ‌آزادۍ .. این‌بآزدیداز‌توعہ‌ڪہ‌آزادھ .. همونۍڪہ‌بآلاش‌مینویسن .. #بازدید‌برای‌عموم! هعی...😔 #ارزش‌خودتوبدون‌ خواهر💔

قسمت نهم

🍃بسم الله الرحمن الرحیم🍃 #ختم جزء 1 ختم قرآن به نیابت از شهیده مریم رحیمی سلامتی و تعجیل درظهور حضرت مهدی (عجل الله)🌸🥺💗 ۱🌸 ۲🌸 ۳🌸 ۴🌸 ۵🌸 ۶🌸 ۷🌸 ۸🌸 ۹🌸 ۱۰🌸 ۱۱🌸 ۱۲🌸 ۱۳🌸 ۱۴🌸 ۱۵🌸 ۱۶🌸 ۱۷🌸 ۱۸🌸 ۱۹🌸 ۲۰🌸 هر صفحه ای رو خواستید شخصی اطلاع بدید🌸 @Fatemeh83833

سلام خوب هستید همون‌طور که میدونید ما یک قرآن را تا الان ختم کردیم با کمک همه ی دوستان ان شاءالله از همگی قبول باشه و دوباره شروع کردیم ان شاءالله از کسانی که شرکت میکنند برای ختم قرآن هم قبول باشه 🌸😍

بسم رب الحسین

🌼🌼🌼🌼🌼🌼 🍂از سیم خاردار نفست عبور کن 🍂 #پارت_۲۱۲ کردم این بچه با تمام سلولهای بدنش طالب این نوازش است. مثل کویری که طالب آب است. کویری که روزی برای خودش گلستانی بودبه لطف مادرش، ما باعث تشنگی بی حدش شدیم، من و سعیده... شاید اگر مواظبت بیشتری می کردیم این اتفاق نمی افتاد. ما با سبک سریمان یک خانواده را از هم پاشیدیم. کاش آن شب سر سعیده فریاد میزدم و اجازه نمیدادم با سرعت رانندگی کند. اصال کاش آن روزمثل حاال پایم می شکست ونمی توانستم تکان بخورم. با این فکرها دلم گرفت، نمیدانم آقامعلم درچهره ام چه دید که، پرسید: –حالتون خوبه؟ سعی کردم غمم را پشت لبخندم پنهان کنم. سرم را به عالمت مثبت تکان دادم. ــ بریم از رستوران غذا بگیریم ببریم خونه بخوریم. ــ نه، رسیدیم خونه، خودم یه چیزی درست می کنم. با چشم های گرد شده گفت : –شما؟ با این پاتون، اونم حاال که بعد از مدتها مهمون ما شدید؟ اصال حرفشم نزنید. فوری جلو رستوران پیاده شدو بعد از یک ربع، غذا به دست امد. در طرف من را، باز کردو گفت : –خسته شدید. ریحانه رو بدید به من بزارمش عقب. وقتی رسیدیم خانه، ریحانه باالوپایین می پریدو حرفهایی میزد که من نمی فهمیدم. کمیل با حسرت نگاهش کردو گفت: –ببینید چقدر خوشحالی میکنه، حداقل به خاطر این بچه گاهی بیایید اینجا. چطوری می گفتم که مادر به آمدنم زیاد راضی نیست. با فکر کردن به مادرم یادم افتاد اینجا امدنم رابه او خبر ندادهام. گوشی را برداشتم و پیام دادم. گوشی را که باز کردم چند پیام از آرش داشتم. بعد از این که برای مادر پیام فرستادم. پیام های آرش را باز کردم ...از این که نامه اش را خوانده بودم و هیچ عکس العملی نشان نداده بودم ناراحت شده بودو.... 🌼🌼🌼🌼🌼

🌼🌼🌼🌼🌼 🍂از سیم خار دار نفست عبور کن 🍂 #پارت_۲۱۳ –اون حرف هایی که تو نامه نوشته بودم دل سنگ رو آب می کرد، اونوقت تو حتی یه پیامم نفرستادی؟ در دلم خدارا شکر کردم که نامه را نخوانده ام . ــ خیلی خوش امدید. صدای کمیل بود. لبخندی زدم و گفتم: –ممنون، انشاهللا سال خوبی داشته باشید. –سالی که اولین مهمونمون شما باشید حتما خوبه. با تعجب گفتم: –یعنی خواهرتون نیومدن؟ ــ قرار امشب بیان، ما قبل از مسافرتشون رفتیم خونشون، دیگه وقت نشد اونا بیان. روی مبل نشستم، ریحانه فوری خودش رادرآغوشم جاداد. چند دقیقه بیشتر طول نکشید که کمیل میز را چیدو گفت : –تشریف بیارید. همانطور که ریحانه بغلم بود پشت میز نشستم و شروع کردم به ریحانه غذا دادن. کمیل اشاره کرد به چند طعم دلستری که خریده بودوگفت: –نمی دونستم چه طعمی دوست دارید واسه همین همه ی طعم هارو خریدم. بعد یک لیوان راگذاشت کنار بشقابم و ادامه داد : –کدوم رو براتون بریزم. –راستش هیچ کدوم. باتعجب گفت : –کال دلستر دوست ندارید. قاشق دیگهایی در دهان ریحانه گذاشتم و گفتم : –نه که دوست نداشته باشم، به خاطر ضررهاش اصال نمی خوریم. یعنی کال ما عادت نداریم بین غذا نوشیدنی، حتی آب بخوریم، اصال مامانم سر سفره آب نمیزاره. بعد لبخندی زدم وگفتم: –اولش برامون سخت بود ولی سخت تر از اون این بود که خودمون از سر سفره بلندشیم بریم آب بیاریم. چون نه من حالش رو داشتم نه خواهرم، دیگه کمکم عادت کردیم. بعد تکهایی از جوجه در دهانم گذاشتم و ادامه دادم : –کال نوشابه خوردن که جرم نابخشودنیه تو خونهی ما. 🌼🌼🌼🌼🌼

دو پارت از رمان تقدیم نگاهتون 🌿🌿🌿🌿🌿 یاعلی

اعتراض یا التزام به نتایج انتخابات توسط نامزدها #احکام_شرعی

به روز شد

یه گل دادم به دستت ...😂🤷🏻‍♀

بسم الله الرحمن الرحیم 🌱🌷 حکمت 33 نهج البلاغه 📜 📌میانه روی در بخشش و مصرف وَ قَالَ (علیه السلام): كُنْ سَمْحاً وَ لَا تَكُنْ مُبَذِّراً، وَ كُنْ مُقَدِّراً وَ لَا تَكُنْ مُقَتِّراً.  و فرمود (ع): بخشنده باش و اسرافكار مباش و ميانه رو باش و سختگير مباش.

🔸تفسیر حکمت 33👇 مى دانیم بسیارى از علماى اخلاق اسلامى، تمام فضایل اخلاقى را حد وسط در میان افراط و تفریط مى دانند. این مسئله هرچند عمومیت ندارد; ولى در مورد بسیارى از صفات از جمله فضیلت سخاوت صادق است که در میان دو صفت رذیله قرار گرفته: اسراف و تبذیر، و بخل و تقتیر. مُبذّر از ماده «تبذیر» از ریشه «بذر» (بر وزن نذر) در اصل به معناى پاشیدن دانه است; ولى چون این واژه در مورد اموال به کار رود به کار کسانى اطلاق مى شود که اموال خود را به صورت نادرست مصرف کرده و آن را حیف و میل مى کنند. معادل آن در فارسى امروز ریخت و پاش است و تفاوت آن با اسراف این است که اسراف مصرف بى رویه و تبذیر اتلاف بى رویه است. البته این در صورتى است که این دو واژه در مقابل هم قرار گیرند; ولى هرگاه جداگانه استعمال شوند ممکن است مفهوم عامى داشته باشند. «مُقتِّر» از ماده «تقتیر» در اصل به معناى تنگ گرفتن است و هنگامى که در مورد اموال به کار رود به معناى بخیل و خسیس بودن است. «مقدّر» از ماده تقدیر به معناى مدیریت صحیح اموال است که حد وسط در میان تبذیر و تقتیر است. قرآن مجید درباره مبذّرین مى فرماید: «(وَ آتِ ذَا الْقُرْبى حَقَّهُ وَالْمِسْکینَ وَابْنَ السَّبیلِ وَلا تُبَذِّرْ تَبْذیراً * إِنَّ الْمُبَذِّرینَ کانُوا إِخْوانَ الشَّیاطین); حق خویشاوندان و مستمندان و واماندگان در راه را ادا کن و تبذیر مکن، چرا که تبذیر کنندگان برادران شیطانند». در جاى دیگر درباره صفات والاى بندگان برگزیده و عباد الرحمان مى فرماید: «(وَالَّذینَ إِذا أَنْفَقُوا لَمْ یُسْرِفُوا وَلَمْ یَقْتُرُوا وَکانَ بَیْنَ ذلِکَ قَواماً); آنها کسانى هستند که هنگامى که انفاق مى کنند نه اسراف مى کنند و نه بخل و سخت گیرى دارند و در میان این دو، حد اعتدال را رعایت مى کنند». در روایتى از امام صادق(علیه السلام) با ذکر مثال روشن و جالبى این حد اعتدال بیان شده است. راوى مى گوید: «فَأَخَذَ قَبْضَةً مِنْ حَصىً وَقَبَضَهَا بِیَدِهِ فَقَالَ هَذَا الاِْقْتَارُ الَّذِی ذَکَرَهُ اللَّهُ فِی کِتَابِهِ ثُمَّ قَبَضَ قَبْضَةً أُخْرَى فَأَرْخَى کَفَّهُ کُلَّهَا ثُمَّ قَالَ هَذَا الاِْسْرَافُ ثُمَّ أَخَذَ قَبْضَةً أُخْرَى فَأَرْخَى بَعْضَهَا وَأَمْسَکَ بَعْضَهَا وَقَالَ هَذَا الْقَوَامُ; امام مشتى از سنگریزه برداشت و محکم در دست خود گرفت سپس فرمود: بخل و اقتار که خداوند فرموده همین است. آن گاه مشت دیگرى بر داشت و چنان دست خود را گشود که همه آن روى زمین ریخت و فرمود این اسراف است آن گاه مشت دیگرى برداشت و آن را به طورى گشود که مقدارى در کف دست باقى ماند و مقدارى از لابه لاى انگشتان فرو ریخت و فرمود این همان قوام است (که در قرآن مجید آمده است)». در شأن نزول آیه 29 سوره «اسراء» نیز آمده است که شخص سائلى از پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله) تقاضاى پیراهن کرد. پیامبر پیراهن خود را به او بخشید و همین امر سبب شد که آن روز نتواند براى نماز به مسجد برود. این جریان سبب شد که زبان منافقان باز گردد و بگویند محمد خواب مانده یا مشغول لهو و سرگرمى شده و نمازش را به فراموشى سپرده است. (ولى هنگامى که از جریان کار باخبر شدند شرمنده گشتند) آیه فوق نازل شد و به پیامبر چنین دستور داد: «(وَ لا تَجْعَلْ یَدَکَ مَغْلُولَةً إِلى عُنُقِکَ وَلا تَبْسُطْها کُلَّ الْبَسْطِ فَتَقْعُدَ مَلُوماً مَحْسُوراً); دست خود را بر گردن خویش زنجیر مکن (و انفاق و بخشش را ترک منما) و بیش از حد (نیز) دست خود را مگشاى که خانه نشین شوى و مورد سرزنش قرارگیرى و از کار خود فرو مانى». در اینجا این سؤال پیش مى آید که تاکید در میانه روى در انفاق چگونه با ایثار (مقدم داشتن دیگران بر خویشتن) که در حالات بسیارى از پیشوایان آمده سازگار است مثل آنچه در شأن نزول سوره «دهر» و داستان مسکین و یتیم و اسیر آمده و به دنبال آن آیه شریفه (وَیُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَى حُبِّهِ مِسْکِیناً وَیَتِیماً وَأَسِیراً) نازل شد. پاسخ این سؤال روشن است، مسئله اعتدال حکمى عام است و ایثار حکمى خاص که مربوط به موارد معینى است. به عبارت دیگر: اصل بر اعتدال در مسئله انفاق و ایثار یک استثناست. به علاوه، دستور به ایثار مربوط به جایى است که بخشش فراوان، نابسامانى فوق العاده اى در زندگى انسان ایجاد نکند و «ملوم» و «محسور» نگردد در غیر این صورت باید از دستور اعتدال پیروى کرد.

صوت دعای مشلول✨