⭕️ #کفران_نعمت چه پيامدهای سوئی به دنبال دارد؟ 🔷 #ناسپاسى در برابر #نعمتهای_الهی، آثار سوء گسترده‌اى از نظر معنوى و مادى در زندگى انسان‌ها دارد، از يك سو #سبب_زوال_نعمتها مى‌شود، زيرا مى‌دانيم خداوند حكيم است، نه بى حساب و كتاب چيزى به كسى مى‌بخشد و نه بى جهت چيزى را از كسى مى‌گيرد. در واقع #انسان‌های_ناسپاس با زبان حال مى‌گويند: ما لايق اين نعمت نيستيم و #حكمت_خداوند ايجاب مى‌كند كه اين #نعمت را از آنها بگيرد و آنها كه #شكر_نعمت را بجا مى‌آورند در واقع مى‌گويند: ما لايق و شايسته‌ايم، نعمت را بر ما افزون كن. فى المثل، اگر باغبانی مشاهده كند كه در بخشى از باغ، درختان به سرعت رشد و نمو مى‌كنند و برگ و ثمر مى‌آورند، به يقين از آنها پذيرايى بيشتر مى‌كند، و اگر ببيند در بخش ديگر، با وجود رسيدگى باغبان، نه طراوتى دارند و نه برگى، نه ميوه‌اى، نه گلى و نه سايه‌اى، اين كفران نعمت سبب مى‌شود كه باغبان آنان را مورد بى مهرى قرار دهد، چرا كه گفته‌اند: بسوزند چوب درختان بى بر / سزا خود همين است مر بى برى را. 🔷اميرالمؤمنين امام على (علیه‌السلام) در حديثى می‌فرمايند: «مَنْ شَكَرَ النِّعَمَ بِجَنانِهِ اِسْتَحَقَّ الْمَزيدَ قَبْلَ اَنْ يَظْهَرَ عَلى لِسانِهِ؛ [۱]؛ كسى كه #قلباً #شكر_نعمت كند، پيش از آن كه به زبان شكر گويد، لياقت خود را براى افزون شدن نعمت ثابت كرده است». حتى در حديثى از امام صادق (علیه‌السلام) نقل شده که به مجرد اين كه انسان #نعمتى را بشناسد و حمد خدا را بگويد، بلافاصله فرمان افزايش از سوى خداوند درباره او صادر مى شود. آن حضرت مى‌فرمايند: «ما اَنْعَمَ اللّهُ عَلى عَبْد مِنْ نِعْمَة فَعَرَفَها بِقَلْبِهِ وَ حَمِدَ اللّهَ ظاهِراً بِلِسانِهِ فَتَمَّ كَلامُهُ حَتّى يُؤْمَرَ لَهُ بِالْمَزيد؛ [۲]». به يقين #تأثير_ناسپاسى در #سلب_نعمتها نيز چنين است. ممكن است بر اساس لطف خداوند، مجازات سلب نعمت تأخير بيفتد، ولى به هر حال اگر انسان بيدار نشود و جبران نكند، اين #مجازات حتمى است، چرا كه لازمه حكمت خداوندى است. 🔷از سوى ديگر #ناسپاسى سبب مى‌شود كه انسان از #معرفة_الله دور بماند و اين #بزرگترين_خسران و زيان است، بزرگان علم كلام در نخستين گام از بحث انگيزه‌های معرفة الله، به مسأله #شكر_نعمت می‌پردازند، و از آن به عنوان نخستين انگيزه شناخت پروردگار نام مى‌برند، زيرا تشكّر و #سپاسگزارى از بخشنده نعمت يك #امر_وجدانى است، انسان هنگامى كه خود را غرق نعمت مى‌بيند و مى‌داند اين همه #نعمت در درون و برون وجود خويش از سوی پروردگار عالم است، به فكر تشكر از بخشنده نعمت مى‌افتد، و همين امر راه خداشناسى را براى او هموار مى‌سازد. اما انسان ناسپاس، بی اعتنا به نعمت و بخشنده نعمت، از معرفة الله نيز محروم مى‌شود. از سوى ديگر #ناسپاسى در برابر نعمت‌هاى خالق، سبب ناسپاسى انسان در برابر مخلوق مى‌شود، نه تنها ارزشى براى محبت ها و خدمات بى شائبه ديگران قائل نمی‌شود، بلكه خود را طلبكار آنان می‌داند، و اين صفت، سبب تنفّر و بيزارى مردم از چنين افرادی مى‌شود، و به اين ترتيب #انسان_ناسپاس گرفتار انزواى اجتماعى و نداشتن يار و ياور، در برابر مشكلات زندگى خواهند شد. پی نوشت: [۱] غرر الحكم و درر الكلم‏، تميمى آمدى، دارالكتاب الإسلامي‏، قم،‏ ۱۴۱۰ق، چ دوم‏، ص 661، قصار ۱۴۴۷؛ مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل‏، نورى، حسين بن محمد تقى‏، مؤسسة آل البيت(علیهم‌السلام)، قم،‏ ‏۱۴۰۸ق، چ اول، ج ‏۱۲، ص ۳۷۱ [۲] الكافي، كلينى، دار الكتب الإسلامية، تهران، ‏۱۴۰۷ق، چ چهارم، ج ‏۲، ص ۹۵، باب الشكر، ح ۹ 📕اخلاق در قرآن‏، مكارم شيرازى، ناصر، تهيه و تنظيم: جمعى از فضلاء، مدرسه الامام على بن ابى طالب(علیه‌السلام)، قم‏، ۱۳۷۷ش،‏ چ اول‏، ج ۳، ص ۷۴ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) #شکر #شکرگزاری #ناسپاسی #کفران_نعمت http://eitaa.com/fatemiioon_news