🌼🍂🍂🌼🍂🍂🌼🍂🍂🌼🍂🍂 ۷ــ از امام باقر«ع» روایت است که فرمود؛البتّه کسی خدای را میشناسد و عبادت میکند که خداوند را و امام خودرا که از خاندان مااست بشناسد، و هر آنکه خدای را شناخته و امام از خاندان مارا نشناخته باشد، غیرخدارا شناخته و عبادت کرده است. به خدا سوگند گمراهی همین است. 🌼🍂🍂🌼🍂🍂🌼🍂🍂 https://eitaa.com/Mecyall

🌻🌾🌻🌾🌻🌾 🌾🌻🌾🌻🌾 🌻🌾🌻🌾 ۸ ــ از امام محمّدباقر«ع» آمده است که فرمود؛ قلّه و بلندی امروکلید آن و راه اشیاء و رضایت پروردگار، اطاعت از امام است، بعداز معرفت و شناخت او. که خداوند میفرماید؛« هر آنکه از فرستادهء حقّ پیروی می کند به راستی که خدای را اطاعت کرده است و هر که سرباز زند پس تو مسئول او نیستی.»( سورهء نساء آیهء ۸۰) و اگر کسی شبها به عبادت برخیزد و روزهایش را روزه بداردو تمام مالش را صدقه دهدو همهء سالهای عمرش حجّ خانهء کعبه را انجام دهد، امّا ولایت ولیّ خدارا نشناسدتا از او پیروی کند و تمام اعمالش با راهنمایی او انجام پذیرد، حقّ ثواب نزد خداوند برای او نیست و او از اهل ایمان نمیباشد. 🌻🌾🌻🌾 🌾🌻🌾🌻🌾 🌻🌾🌻🌾🌻🌾 https://eitaa.com/Mecyall

⭐️💫⭐️💫 💫⭐️💫 ⭐️💫 💫 ۹ــ در حدیث صحیح از حارث بن المغیرة آمده که گفت؛ به امام صادق«ع» گفتم؛ آیا پیغمبر فرموده است؛« هرکس بمیرد در حالیکه امام خودرا نشناخته باشد مانند آنست که در دوران جاهلیّت مرده است.» ؟؟ فرمود؛ آری. عرضه داشتم؛ این کدام جاهلیّت است؟ آیا جاهلیّت مطلق یا جاهلیّت کسی که امامش را نشناخته؟ فرمود؛ جاهلیّت کُفر و نفاق و ضلال. احادیث وارده در این باب بسیار زیاد است. 💫 ⭐️💫 💫⭐️💫 ⭐️💫⭐️💫 https://eitaa.com/Mecyall

🌸🌿🌿🌸🌿🌿🌸🌿🌿🌸 ۱۰ــ در کمال الدّین آمده که؛ امام ابوالحسن موسی بن جعفر«ع» فرمود؛ هرکس در چهار چیز شک کند به همهء اموری که خداوند تبارک و تعالی نازل فرموده کافر است. یکی از آنها معرفت امام در هر زمان به شخص و صفتش میباشد. 🌸🌿🌿🌸🌿🌿🌸🌿🌿 https://eitaa.com/Mecyall

🌹🍃🍃🌹🍃🍃🌹🍃🍃 🌟امّا منظوراز معرفت و شناخت چیست؟ آنچه واجب است در امر معرفت دو چیز است؛ یکی شناختن شخص امام با اسم و نسب او. دوّم؛ شناخت صفات و خصوصیّات او که با آنها از دیگران امتیاز می یابد که انشالله به تفصیل خواهیم گفت. 🌹🍃🍃🌹🍃🍃🌹🍃🍃 https://eitaa.com/Mecyall

❤️پایان #فصل اوّل⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️

🍃🌹🍃میانبر به اوّلین پست کانال؛ https://eitaa.com/Mecyall/1

📢📢 بسیار مهم 💫💫💫💫💫 برای انتخاب یه رئیس جمهور که مسئولیّت فقط یه قسمتی از دنیا به او سپرده میشه باید میلیونها نفر بیان، رأی بدن و به نوعی باید متقاضی آن شخص باشند. حالا برای آمدن امام زمان ــ عجل الله تعالی فرجه ــ که قراره کُلّ عالم را اصلاح کنه نباید میلیونی متقاضی داشته باشه؟ پس همه حرکت کنیم و ساده ترین راه برای تبلیغ، بیان زیبایی های ظهور صاحب الزّمان «عج »است. فقط باید یه تکون بخوریم. یه حرکت دست جمعی میخواد. باید همدیگه رو راه بندازیم باید به همه بگیم آقا که میاد دیگه هیچ فقیری نخواهد بود. باید به همه بگیم اماممون که بیاد دیگه ظلم نخواهد بود. و عدالت همه عالم رو فرا میگیره. باید به همه بگیم وقتی بیاد مریضا خوب میشن. باید همه بدونن تو زمان ظهورش دنیا گلستان میشه. 🎄🌴🌿 بارون رحمت خدا چنان میاد که همهء دنیا سرسبز میشه.🌧❄️🌦 نه کم آبی، نه از بین رفتن محصول، و خلاصه دنیایی عجیب! تا آنجایی که پیغمبر اکرم ــ صلی الله علیه و آله ــ فرموده ‌؛ امّت من در زمان مهدی «عج» از چنان نعمتی برخوردار میشوند که تا کنون نظیر آن دیده نشده! 💫 حالا اگه طالب چنین دنیایی هستید بسم الله. 🔑 باید همه باهم تأکید میکنم همه باهم به خدا التماس کنیم، گریه کنیم و خاصّه امام حسین علیه السّلام رو واسطه کنیم که امام حسین میانبر تمام مسیرهاست. ✨✨✨🌹 خیلی نزدیکه اگه همه حرکت کنیم. https://eitaa.com/Mecyall

https://mychannels.ir  

🌳🌿🌳🌿🌳🌿🌳🌿🌳🌿 #فصل دوّم 🌟اثبات امامت حضرت حجّة بن الحسن العسکری»عج« 🌟 خداوند من و شما را بر اندیشهء محکم و استوار و ایمان به حقّ در دنیا و آخرت پایدار نماید، و بین ما و خلف منتظر از خاندان عصمت و طهارت جمع فرماید. بدان که هیچ راهی برای اثبات امامت نیست مگر نصّ و معجزه. زیرا همان طور که در جای خود ثابت شده از جمله شرایط امام، عصمت است که اگر امام معصوم نباشد، هدف از نصب او تحقّق نمی یابد، و به اصطلاح نقض غرض لازم می آید. عصمت حالتی است نفسانی و مرتبه ای است که از نظر مردم پوشیده است و کسی آن را نمی داند مگر خداوند و کسانی که خداوند علم آن را به آنها الهام فرموده باشد. در این رابطه بر خداوند است که امام معصوم را با یکی از دو راه به مردم معرفی کند: ١- به وسیله پیغمبر و یا امام قبلی. ۲- به وسيله معجزه ای که به دست او انجام شود، و چون امام برای مردم معیّن شده، بر آنها واجب است که به او مراجعه کنند و اعتماد نمایند که: «و برای هیچ مرد و زن مؤمنی این حقّ نیست که هرگاه خدا و رسول او کاری را لازم کنند، ایشان در کارشان اختيار و گزینشی داشته باشند. و هر آنکه خدا و رسول او را نافرمانی نماید، حقّا که در گمراهی آشکاری افتاده است.«(سوره احزاب، آیه ۳۶) 🌳🌿🌳🌿🌳🌿🌳🌿 https://eitaa.com/Mecyall

💐💐💐💐💐💐💐💐💐 ۱ــ حدیثی است که شیخ احمد بن ابی طالب طبرسی در کتاب الاحتجاج آورده است. این حدیث هر چند که طولانی است ولی فواید بسیار و امور مهمّ دارد. در این حديث امامت مولای ما - عجل الله فرجه الشريف - با نصّ و معجزه اثبات شده و اینکه امّت را نشاید نام خود امامی اختیار کند، پس تعجّبی ندارد که تمام این حدیث را بیاوریم و از خداوند می خواهیم که ما را اهل پذیرش این حدیث قرار دهد. 💐💐 شیخ طبرسی ــ که خدایش رحمت کند ــ چنین گفته است: «احتجاج( حجّت و دلیل ) حضرت حجّت قائم منتظر صاحب الزّمان ـــ درود خداوند بر او و پدرانش باد ـــ سعد بن عبد الله قمی اشعری گفته است: به یک نفر ناصبی ( دشمن حضرت علی«ع»)که از همه ناصبی ها در مجادله قویتر بود دچار شدم. روزی هنگام مناظره به من گفت: مرگ بر تو و هم مَسلکانت باد. شما رافضی ها( شیعیان)، مهاجرین و انصار را مورد طعن قرار می دهید، و محبّت پیغمبر را نسبت به آنان انکار می کنید، و حال آنکه صدّیق، بالاترین افراد اصحاب است که به اسلام سبقت جسته، مگر نمی دانید که رسول خدا او را شب هجرت از ترس بر جان او، با خود به غار برد( ابوبکر) چنانکه بر جان خود ترسان بود. برای این که می دانست که او خليفه و جانشین آن حضرت خواهد شد، لذا خواست که جان او را مانند جان خود حفظ کند تا مبادا وضع دین بعد از خودش مختل شود، در همان حال علی را در رختخواب خود قرار داد، چون که می دانست اگر او کشته شود وضع اسلام مختل نمی گردد، زیرا کسانی از اصحاب بودند که جای او را بگیرند، لذا خیلی به کشته شدنش اهمیت نمی داد. 💐💐 سعد می گوید: من جوابش را دادم، ولی جوابها دندان شکن نبود. . . . سپس گفت: شما رافضیان می گویید: اوّلی(عمر) و دوّمی(عثمان) منافق بوده اند و به ماجرای ليلة العقبه استدلال می کنید. آنگاه گفت: بگو ببینم آیا مسلمان شدن آنها از روی خواست و رغبت بود یا اکراه و اجباری در کار بود؟ من در این جا از جواب خودداری کردم، چون که با خود اندیشیدم اگر بگویم از روی اجبار و اکراه مسلمان شدند که در آن هنگام اسلام نیرومند نشده بود تا احتمال این معنی داده شود و اگر بگویم از روی خواست و رغبت اسلام آوردند که ایمان آنها از روی نفاق نخواهد بود. از این مناظره با دلی پردرد بازگشتم، کاغذی برداشتم و چهل و چند مسأله ای که حلّ آنها برایم دشوار بود نوشتم و با خود چنین گفتم: این نامه را به نمایندهء مولی ابو محمّد حسن بن على عسکری ــ یعنی احمدبن اسحاق ــ که ساکن قم بود تسلیم کنم. 💐 ادامه دارد https://eitaa.com/Mecyall

⭐️💫⭐️💫⭐️💫⭐️💫 👆👆👆👆👆👆👆👆👆👆 امّا وقتی سراغ او رفتم دیدم سفر کرده است، به دنبال او مسافرت کردم تا اینکه او را یافتم و جریان را با او در میان گذاشتم. احمد بن اسحاق به من گفت: بیا با هم به سرّ مِن رأى (سامراء) برویم تا از مولایمان حسن بن علی علیه السّلام در این باره سؤال کنیم، پس با او به سِرّمِن رأی رفتیم تا به درب خانه مولایمان رسیدیم و اجازه ورود خواستیم، اجازه داده شد داخل خانه شدیم. احمد بن اسحاق کوله باری داشت که با عبای طبری آن را پوشانده بود که در آن صد و شصت کیسه از پول های طلا و نقره بود و بر هر یک از آنها مُهر صاحبش بود و چون چشممان به جمال حضرت ابو محمّد، الحسن بن علي عليه السّلام افتاد، دیدیم که صورتش مانند ماه شب چهارده می درخشد و بر روی رانش کودکی نشسته که در حُسن و جمال مانند ستاره مشتری است و دو گیسو بر سر دارد و در پیشگاه آن حضرت انار زرّینی قرار داشت که با جواهرات و نگین های قیمتی زینت شده بود، انار را یکی از رؤسای بصره اهدا کرده بود، امام «ع»قلمی در دست داشت و با آن روی کاغذ چیزی می نوشت، و هرگاه کودک دستش را می گرفت آن انار را می افکند تا آن کودک برود و آن را بیاورد و در این فرصت هر چه می خواست می نوشت. پس احمد بن اسحاق عبا و کوله بار را نزد حضرت هادی«ع» (یکی از القاب امام حسن عسکری «ع» است) گشود، پس از آن، حضرت نظری به کودک افکند و گفت: مُهر از هدایای شیعیان و دوستانت برگیر. عرضه داشت: ای مولای من! آیا جایز است دست پاک به سوی هدایای نجس و اموال پلید دراز شود؟ . . . 🌻🍃🌻 آن حضرت به احمد بن اسحاق فرمود: آنچه در کوله بار هست بیرون آورد تا حرام و حلال از هم جدا شود. پس او کیسه ای را بیرون آورد، کودک گفت: این مربوط به فلان بن فلان از فلان محلّهء قم است که شصت و دو دینار دارد، از پول منزلی که فروخته و ارث از پدرش چهل و پنج دینار است و از پول هفت پیراهن چهارده دینار و اجرت سه دکان سه دینار. مولای ما فرمود: راست گفتی فرزندم، حرام از آن را بیان کن. کودک گفت: در این کیسه دیناری است که در فلان سال در ری سکّه خورده، نیمی از نقشش رفته و سه قطعه مقراض( قیچی) شده که وزن آنها یک دانق و نیم است، حرام در این اموال همین مقدار است که صاحب این کیسه در فلان سال، فلان ماه نزد نسّاجی که همسایه اش بود یک من و ربع پشم ریسیده شده داشت که مدت زیادی بر آن گذشته بود، پس آن را سارقی دزدید، نسّاج به او ابلاغ کرد، ولی او سخن نساج را نپذیرفت و به جای آن به مقدار یک من و نیم پشم نرم تر از مال خودش که به سرقت رفته بود تاوان گرفت، سپس سفارش داد تا برایش پیراهنی از آن ببافند، این دینارو آن مقراض شده ها از پول آن پیراهن است...... 🌟ادامه در پست بعدی...... https://eitaa.com/Mecyall