eitaa logo
مصباحیه ...
134 دنبال‌کننده
17.8هزار عکس
9.2هزار ویدیو
523 فایل
مصباحیه ... اَلا ولایحمل هذا العَلَم اِلّا اهل البصر و الصّبر... معرفی شخصیت الهی و جهادی آیت الله #مصباح_یزدی...🌹 همراه با مطالب گوناگون خبری، تحلیلی، بصیرتی، اخلاقی، معرفتی و...🌸🌸🌸 @Soukhtee
مشاهده در ایتا
دانلود
باسلام اول یه نقد کلی به حوزیان دارم اینکه از دنیای واقعیت های جهانی و آمارهای بین‌المللی زیاد خبری نداریم و بحث های مهم حکمرانی رو فقط در چارچوب متون دینی و نهایتا سخنرانی های سیاسی رهبری پیش میبریم که همین امر باعث شده که زبان ما با زبان نسل جوان دانشگاهی فرق کرده و حرف همو نمیفهمیم! در دنیای مدرن که حکومت ها هم مدرن هستند و ایران هم از زمان مشروطه وارد این دنیا شده ٢ مساله خیلی اهمیت پیدا کرده ١.حاکمیت قانون ٢.شفاف سازی! حاکمیت قانون یعنی اشخاص همه تحت قانون هستند و حتی میتونید ترامپ یا سارکوزی رو پای میز محاکمه بکشونید همانطور که حضرت علی(ع) هم با شکایت اون یهودی به دادگاه میره و نمیگه قانون مال دیگرانه... خب این شاخص در حکومت حضرت هم بوده و طبق قانون موجود که شرعی هم بوده با فساد و فاسدین برخورد کرده و تخفیفی حتی برای حسنین خودش هم قائل نمیشده (عبارتش در نهج هست) اما این حکومت قانون برای آقازاده‌های خودمون مطرح نیست و گویی یک مصونیت فراقانونی برای مسئولین و اطرافیانشون هست و هم گاهی خبرهایی ازشون منتشر میشه و هم اونقدر فراگیر شده که مردم دید بسیار بدی به مسئولان دارند. مورد بعدی شفافیت هست: در دنیای امروز رسانه‌های آزادی هستند که تمام حرکات مسئولین رو کنترل میکنند و با دیدن فساد فورا خبریش میکنند و ترس و تهدیدی هم حس نمیکنند. اما در ایران خبری از این رسانه‌ها نیست اگرم بصورت محدود باشن محکوم به فیلتر میشن و سایر مسائل... وحید اشتری و مهدی نصیری مثال های دردناکی هستند در این زمینه! خلاصه اگه سیستم درست عمل میکرد وضعمون در دنیا نباید بد میبود بلکه باید هر سال نسبت به قبل رشد زیادی در مقابله با فساد میکردیم ولی چنین چیزی نیست و حرفهای استاد عالی و امثالهم برای نسل امروز قابل پذیرش نیست تا وقتیکه این آمارها رو دارن میبین: رتبه فساد در ایران ١٤٧ است در بین ١٨٠ کشور دنیا
هدایت شده از روایت ها و حکایت ها
🔵 ملاحظه‌ای بر بیانیه‌ی اخیر حضرت استاد علیدوست (مدظله) (۱) ♦️ شاعر معروف آلمانی گفته بود: هرچه بیشتر موفق شوی، انتقاد بیشتری نصیبت خواهد شد. پژوهش‌های کم‌نظیر و فعالیتِ فاخر علمی حضرت استاد علیدوست (مدظله‌) از ایشان شخصیتی فرهیخته و مثال زدنی به نمایش گذاشته است، همین‌امر موجب شده، اذهان بزرگ و کوچک نسبت به مواضع شان حساس‌ شده و احیانا مورد نقد و بررسی قرار دهند. طبیعی‌ست صرف نقد یک موضع،‌ موجب تضعیف مواضع و یا شخصیت کسی نمی‌شود، بر این اساس و به بهانه‌ی این بیانیه‌ی استاد بزرگوار، چند نکته عریضه می‌شود. 1️⃣ اجتهاد در امور اجتماعی‌سیاسی با توجه به پیچیدگی‌ها و مخفی بودن ضوابط علوم‌اجتماعی‌سیاسی، اجتهاد در فقه و اصول، کفایت از را نمی‌کند. این حقیقتِ مهم، متوجه همه‌ی اعزه حوزوی حتی مدافعین انقلابی نیز هست. از مرحوم آیه‌الله بهجت رضوان‌الله علیه نقل است: که کثرت مطالعه‌ کتب تاریخی (قدیم و معاصر) و اندیشه در آن، می‌تواند ملکه‌ی اجتهاد در امور اجتماعی‌سیاسی را حاصل نماید. ادامه دارد👇
هدایت شده از روایت ها و حکایت ها
🔵 ملاحظه‌ای بر بیانیه‌ی اخیر حضرت استاد علیدوست (مدظله) (۲) 2️⃣ از دو قسمت بیانیه‌ی استاد بزرگوار، برداشت می‌شود؛ گویا وجود فساد در حکومت حضرت امیر عليه‌السلام، قهرا نسبتی با خود حضرت پیدا میکند! و چون مدافعین انقلابی از این نسبتِ قهری، غافل‌اند، با پرشمار نشان دادن حُکام فاسدِ منصوب حضرت یا فساد‌های آن زمان، برای توجیه فساد‌های کنونی نظام، نه تنها پاسخ‌شان عقیم است که مقام ولایت و امامت را تضعیف و بالتبع اعتقادات مردم را ضعیف می‌نمایند! ایشان در جایی می‌فرمایند: "در مقایسه و تشبیه باید به همه اقتضائات تشبیه، توجه کرد. حکومت امام علی – علیه السلام – در طول چهار سال و چند ماه بر سرزمین پهناور اسلام که عراق و ایران بخشی از آن است بعثت عدالت بود که هرگز – هرگز – نباید رفتاری این چنینی با آن داشت!" 👈 در جای دیگر بیانیه‌ با اشاره به این فقره فرمایش حضرت امیر عليه‌السلام ...لَوْ حَمَلْتُ اَلنَّاسَ‏ عَلَى تَرْكِهَا وَ حَوَّلْتُهَا إِلَی مَوَاضِعِهَا وَ إِلَى مَا كَانَتْ فِي‏ عَهْدِ رَسُولِ اَللَّهِ ص‏ لَتَفَرَّقَ عَنِّي جُنْدِي حَتَّى أَبْقَى وَحْدِي (اگر من بخواهم مردم را بترك آنها وادارم و بجاى اصلى آنها بازگردانم و بهمان ترتيب كه در زمان رسول خدا (ص) بود مقرر دارم لشكر از دور من پراكنده شوند تا جز خودم تك و تنها بجاى نمانم) آن فساد‌ها را بی‌ارتباط با امام می‌شمارند و ارثیه‌ی خلفای قبلی برمی‌شمارند! 👈 حال‌ آن‌که: اولا؛ چنین میان وجود فساد و ارتباط آن فساد با خود حضرت به عنوان حاکم، در بین نیست! ثانیا؛ در مخیله‌ی احدی نمی‌گنجد که منشاء فسادهای زمان حضرت، العیاذ بالله خود حضرت امیر عليه‌السلام باشد یا به نحوی با ایشان برمی‌گردد!! آن دسته روحانیون (که در بیانیه‌ی استاد علیدوست به ایشان شاره شد و بعضا افراد فاضل و ذی‌صلاح هستند)، با تشبیه به حکومت حضرت امیر عليه السلام، صرفا درصدد به شبهه‌ی معروف فساد برآمدند! آن‌ها ضمن این‌که درصدد تطبیق کامل مسائل نیستند؛ صرف وجود فساد در دوران حکومت حضرت (که قابل انکار نیست) را نشانه‌ی آن گرفته‌اند که 👈 با وجود فساد، حکومت و نظام، از اسلامی و حق بودن خارج نمی‌گردد و نه بیش از آن! المَثل ، مُبعد من جهات! به عنوان نمونه؛ در سخنان طلبه‌ی مشهدی، دقیقا دو مرتبه بر هم‌این مطلب شده است! البته آن روحانیون مدافع انقلابی غالبا در بیان نکته‌ی دیگری نیز هستند 🔻 🔴 مهم‌تر از و ولی جامعه (مأمومین و مَوالی آن جامعه است) که بدون آن نه عدالتی محقق می‌شود و نه ظفری حاصل! شکست در اُحد، صلح امام مجتبی علیه‌السلام، به مسلخ کشیده شدن سیدالشهدا علیه‌السلام و ادامه‌ی همین کلمات حضرت امیر علیه‌السلام این حقیقت است. ادامه دارد👇
هدایت شده از روایت ها و حکایت ها
3️⃣ متأسفانه ‌نکته‌ای در تحلیل‌ها می‌ماند! و توجه بدان از بین برنده‌ی سوء تفاهم‌هاست. اگر در جامعه‌ی ۹۰ میلیونی بود و از محاکمه دانه‌درشت‌ها( همان صاحبان زر و زور و مزدور که محاکمه‌شان نخواهد بود) ابایی نشان نداد، آن‌چه بیشتر به چشم می‌آید؛ /مفسدین است! در مقابل، اگر اهتمامی در مبارزه با فساد نباشد و برخوردی صورت نگیرد، نه فِسادی دیده می‌شود و نه فاسدی! 👈 بدتر آن‌که همیشه برای رسانه‌ها و بالتبع برای توده، است تا خبر ! همه دیدیم؛ خبر فساد ۳۰۰۰‌ میلیاردی گوش فلک را کَر می‌کند، اما خبر اعدام مه‌آفرید خسروی(مفسد اصلی) و شریکش و بازگشت بیش‌ از در کمتر از یکسال به خزانه کشور و بریدن ده‌ها حکم زندانی طویل المدت و ... گویا ابدا به گوش توده نمی‌رسد و مرتبا شنیده می‌شود: فلانی ۳۰۰۰ میلیارد برداشت و رفت! (دقت) غفلت از همین نکته‌ی دقیق، گاهی موجب می‌شود ما نیز گمان نمائیم فساد در کشور ریشه‌دار و سیستماتیک است! و الا چگونه تصور می‌شود باشد اما در همان سیستم برادر رئیس جمهور، برادر معاون رئیس جمهور، معاون اول رئیس‌جمهور، نزدیک‌ترین اعضای خانواده شخصیت‌های درجه‌۱ نظام و... محکوم به زندان‌های طویل‌المدت و شلاق و رد اموال و... شوند؟! 👈 خبر فساد برای رسانه‌ها از مقابله با فساد‌هاست! ادامه دارد👇
هدایت شده از روایت ها و حکایت ها
🔵 ملاحظه‌ای بر بیانیه‌ی اخیر حضرت استاد علیدوست (مدظله) (ملاحظه‌ی پایانی) 6️⃣ (نکته‌ی پایانی): در بیانیه‌ی حضرت استاد علیدوست تعابیر‌ی دیده می‌شود که بیشتر جنبه‌ی آقایانِ مدافع را دارد تا پاسخ نظر آنان، و استاد بزرگوار درصدد آن است که آن دفاع آقایان را، و کشور قلمداد نماید! حال آن‌که حتی با بد‌بینی هم نمی‌توان چنین نسبتی به این مدافعین انقلابی داد! خود آن‌ها بارها علیه فساد و مسئولینِ فاسد سخنرانی کرده و مطلب‌ها نگاشتند. دقت شود؛ اساسا سخن از وضع موجود (که بیش‌‌تر تبادر به اوضاع اقتصادی می‌نماید) و عمل‌کرد مسئولین نیست! همه‌ی سخن آن اعزه در این جهت است که؛ آی مردم! می‌شود حکومت و ساختاری برحق بود و در همان حال، فساد رخ دهد یا فاسدانی مسئولیتی داشته باشند! (توضیحش در شماره ۲ گذشت) روشن است با این روش (دست‌کم و سبک گرفتن آن مدافعین) نه سخن آن‌ها می‌شود و نه آن‌ها با امثال حضرت استاد خواهند نمود. طلبه‌ی حوزه علمیه‌ی قم
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
آیت الله مصباح یزدی (ره)در مورد شهید حجت الاسلام ردانی پور: «اگر در قیامت.....» 🔹 15 مرداد ماه، سالروز شهادت سردار رشید اسلام، حجت الاسلام مصطفی ردانی‌پور تبریک و تسلیت.
195.pdf
208.2K
⚡️بیانیه آیت‌الله ابوالقاسم علیدوست دفاعی عقیم و پرهزینه ♨️ حکومت علوی:بعثت عدالت 🔸مشاهده در سایت استاد : http://a-alidoost.ir/persian/news/27844/ ✅ کانال دروس و دیدگاه های استاد علیدوست 📚 @alidost_fiqh
✅ ضرورت و شیوه صحیح صیانت/حمایت از نظام اسلامی از دیدگاه آیت الله علیدوست 🔹 روحانیت در دو ساحت می‌‌تواند از اصول انقلاب اسلامی صیانت کند: یکی ساحت نظریه‌‌پردازی و دیگری ساحت رفتار و عمل است. در ساحت نظریه پردازی، باید به آن بنیان‌‌ها و اساس‌‌ها بپردازد و محکم و فنی آن‌‌ها را اثبات کند؛ یعنی شما نمی‌‌توانید یکی از اصول بنیادین این پدیده حکومت اسلامی را که بحث ولایت فقیه است، انکار کنید. ولایت فقیه را ممکن است ما گاهی به صورت سطحی، بازاری، تکراری و کلیشه‌‌ای بحث کنیم؛ منتها یک وقت می‌‌آییم اساسی، مبنایی و با نگاه هنجارهای فقه و اقتضائات زمان و مکان از آن دفاع می‌‌کنیم و این در واقع می‌‌شود صیانت از یک اصل بنیادین انقلاب و حکومت برآمده از این انقلاب. 🔹گاهی برخی‌‌ها در حوزه، انتظاری را که از یک حوزه انقلابی و یک روحانی انقلابی دارند، این است که فقط تک تیر انداز باشد! در حالی که ما یک صحنه‌‌ای را در نظر بگیریم که، تک تیرانداز می‌‌خواهد، کسی که پشت صحنه توپخانه را اداره کند می‌‌خواهد، کسی که سلاح بسازد می‌‌خواهد؛ یعنی صیانت از انقلاب به این شکل است. در ساحت نظریه‌‌پردازی نیز، فقه‌‌الاداره، فقه‌‌الحکومه، فقه‌‌المجتمع، فقه‌‌السیاسه و … هم باید بحث و گفت‌‌وگو بشود. در واقع صیانت از نظام اسلامی و انقلاب اسلامی گفت‌‌وگو از آن اصول و ریشه‌‌هایی است که حکومت روی آن تأسیس می‌‌شود. 🔹روحانیت و حوزه، چه در سطح مرجعیت، اساتید و فضلا و چه طلاب، باید‌ هادی، راصد و مراقب، مرشد، حامی و ناقد باشند. اولاً باید ‌هادی باشد برای نظام اسلامی. نمی‌‌تواند بگوید من حسابم از حساب حاکمیت جدا است. اگر ما یک حکومت سکولار داشتیم به نظرم خیلی راحت روحانیت می‌‌توانست خودش را کنار بکشد، حالا احیاناً یک نهیبی هم می‌‌زد و وساطتی هم می‌‌کرد و ارشادی هم می‌‌کرد و تمام می‌‌شد؛ اما وقتی که نظام نظام اسلامی است، روحانیت باید رفتار هدایت گونه داشته باشد فارغ از بحث دولت‌‌ها، همانند رهبر معظم انقلاب. خوب حالا که هدایت کرد، بگوید دیگر من کار ندارم. نه! این جا بحث مراقبت و رصد پیش می‌‌آید؛ باید کار و رفتار دولت و حاکمیت را رصد و مراقبت کند؛ لذا نقش دوم روحانیت در رفتار پیدا می‌‌شود که می‌‌شود راصد و مراقب. سوم؛ پس از این که رصد و مراقبت کرد، ممکن است در بعضی از جاها نیاز به راهنمایی باشد که باید راهنمایی کند و این غیر از آن هدایت اولی است که خطوط کلی را ترسیم می‌‌کند. باید بگوید مثلاً این کار اشتباه بود. این نکته هست و راهکار این است؛ لذا بحث هدایت و بحث دستگیری پیش می‌‌آید که می‌‌شود مرشد. 🔹بحث بعدی این که در بعضی از بزنگاه‌‌ها، حاکمیت نیاز به حمایت دارد؛ حالا ممکن است فشار از دشمن خارجی باشد، یا از بعضی از افراد در داخل کشور باشد؛ این جاست که نقض حمایت روحانیت از حاکمیت پیش می‌‌آید. من نمی‌‌دانم چرا بعضی‌‌ها فکر می‌‌کنند، اگر یک دولتی سرکار آمد که مخصوصاً هم فکرشان هم بود، حتماً باید تأییدش کنند و اگر کسی نقد مشفقانه داد، برنمی‌‌تابند. شما ببینید الان بحث استقلال حوزه در فضای سیاسی و اجتماعی کشور است. خوب یک عده موافق این بحث هستند و یک عده هم حساس شده‌‌اند و مخالفت می‌‌کنند؛ ولی آیا اگر واقعاً ما بخواهیم این مسئله را دقیق و عاقلانه بررسی کنیم اصلاً جای نزاع دارد؟ خوب خیلی روشن است. اگر به این معنا حساب کنیم که حوزه هیچ‌‌گاه خودش را وابسته به پول دولت نکند و اگر در جایی کجی و بداندیشی دید، تذکر بدهد که اگر گوش نکرد، از مجاری قانون اقدام کند؛ خوب اگر استقلال به این معنا باشد، [خوب است]؛ اما اگر به این معنا بگوییم که استقلال یعنی عیسی به دین خود و موسی به دین خود؛ روحانی یک مسیری دارد و نظام هم یک مسیر دیگری دارد و ما کاری نداریم، خوب این قابل دفاع نیست. بالاخره نظام به این‌‌ها نیاز دارد. ✅ کانال دروس و دیدگاه های استاد علیدوست 🆔 @alidost_fiqh
سلام علیکم. مطلبی در دفاع از استاد علیدوست، بنام شاگردان استاد منتشر شده و در حال دست به دست شدن در فضای مجازی است که متاسفانه ادبیات و لحن درستی ندارد. استاد علیدوست این متن را رد کرده و انتساب آن به خودشان را نفی فرمودند و مخالف انتشار آن هستند. عنقریب متن توضیحی استاد در کانال منتشر خواهد شد.
حریم با برکت علم و عالم . به مناسبت انتشار مطلب انتقادی و دلسوزانه عالم اندیشمند و متفکر ،استاد عزیزم حضرت آیت الله علیدوست حفظه الله پیرامون حفظ حرمت شخصیت حکومتی امیر المؤمنین حضرت مولا علی علیه السلام و پاسخ هایی که به این نوشته صورت گرفت مناسب است چند جمله ای پیرامون شخص معظم له اولا و جایگاه عالم دوما به صورت دلنوشته بنویسم . صلابت علمی ، قدرت فکر ،نفس پاکیزه ، و مشی دلسوزانه ایشان برای احدی در حوزه علمیه پوشیده نیست ، چه بر ما که بر خوان با برکت معنوی معظم له حظ وافی برده و متنعم شده ایم که خدای سبحان شاهد است شیرینی و حلاوتش هنوز در کاممان تازه مینماید. یاد باد آن صحبت شبها که با نوشین لبان بحث سر عشق و ذکر حلقه عشاق بود و چه بر کسانی که اندک ارتباطی با معظم له دارند. مکرر در مکرر از جناب ایشان خاطراتی از مصاحبت های شیرین در محضر رهبر معظم انقلاب شنیده ایم که حاکی از رابطه مانوس و نزدیک رهبری با ایشان است و همیشه ارادتشان به شخص و شخصیت حضرت آقا متجلی در کلام ایشان می‌باشد و عزم معظم له در حراست از امور مربوط به مردم ، دین و انقلاب نه تنها در حوزه و نه تنها در دانشگاه بلکه بر مردم عزیز خصوصا در دارالمؤمنین منطقه یزد که جنابشان ملجأ و پناه مردم آن سامان،خصوصا اندیشمندان و جوانان منطقه می‌باشند پوشیده نیست و هر کلامی فارغ از بحث های علمی آن بحث، از سر خیر خواهی از معظم له صادر شده و این نزد هر فرد منصفی ثابت است . تمجید بزرگان و مراجع من جمله رهبر عزیز انقلاب در محافل مختلف علمی از جناب ایشان حاکی از عظمت جایگاه این استاد بزرگ حوزه علمیه قم در معرکه علم و فقاهت است که به دلیل عدم رضایت معظم له از انتشار آن خودداری میکنم چه آن که آن کس که باید بداند و بنویسد میداند و نوشته است . اما مهم و مهم برای برادران طلبه ی خودم که خدا میداند به حقه آن ها را برادر خود می‌دانم ارج نهادن به منسب علم و عالم است. همان درسی که امام صادق مصدق علیه السلام در برخورد با ابان ابن تغلب به ما این چنین آموزش میدهد. رجالی سِترُگ جناب نجاشی رحمه‌الله نقل می‌کند که وقتی اَبان بن تَغْلب که یک معلّمِ صادقِ الهی و مبلّغِ‌ راستین دین بود به محضر باهر النّور امام صادق علیه‌السلام رسید، امام جهت تکریم علم و گرامی داشتِ‌ مقامِ عالِم و معلّم دستور داد که بالش برای اَبان بیاورید که تکیه بدهد، أَمَرَ بِوَسَادَةٍ فَأَلقَيتُ لَهُ‏. رجال النّجاشی، ص۱۱. همان درسی که پیامبر اسلام فرمود : انَّ اللهَ تعالی وَضَعَ اربعاً فی اربعٍ: برکةُ العلمِ فی تعظیمِ الاستاذِ .... مواعظ العددیه ص۵۷ خداوند متعال چهارچیز را در چهارچیز قرار داد: برکت علم را در تعظیم استاد... مباد برکت از حوزه فکر و اندیشه برود که از اساس علم چیزی نماند چرا که علم بذاته امامتِ بر عمل صالح را عهده‌دار است. در حقیقت علم یک هاتف غیبی است و از مقولۀ مفاهیمِ انتزاعی و صُور ذهنی نیست، زیرا که از این امور کاری ساخته نیست؛ امیرمؤمنان ع فرمودند: وَالْعِلْمُ يَهْتِفُ بِالْعَمَلِ فَإِنْ أَجَابَهُ وَإِلَّا ارْتَحَلَ عَنْهُ. الكافی، ج‏۱، ص۴۴. علم هاتف غیبی است که عمل را به دنبال می‌آورد و به درون جوهرۀ انسان عمل را دعوت می‌کند. اگر کار به عمل کشید و عمل او را اجابت نمود، این علم شکوفا شده و ماندگار خواهد بود، ولی اگر علم موفق به عمل نشد، بی‌تردید رخت بر می‌بندد و میرود. اهمیت این مطلب در عصر ظلمت غیبت ولی خدا و امام معصوم زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف بیشتر نمایان است که حضرت هادی علیه السلام پرده از این سر برمیدارد آن جا که میفرمایند: لولا مَن يَبقى بَعدَ غَيبَةِ قائمِنا عليه ‏السلام مِنَ العُلَماءِ الدّاعينَ إلَيهِ ، و الدالّينَ عَلَيهِ ، و الذابّينَ عَن دينِهِ بِحُجَجِ اللّه‏ِ ، و المُنقِذينَ لِضُعَفاءِ عِبادِ اللّه‏ِ مِن شِباكِ إبليسَ و مَرَدَتِهِ ، و مِن فِخاخِ النَّواصِبِ ، لَما بَقِيَ أحَدٌ إلاّ ارتَدَّ عَن دينِ الله وَ لكِنَّهُمُ الَّذينَ يُمْسِكونَ اَزِمَّةَ قُلوبِ ضُعَفاءِ الشّيعَةِ كَما يُمْسِكُ صاحِبُ السَّفينَةِ سُكّانَها اُولئِكَ هُمُ الاْفضَلونَ عِندَ الله عَزَّوَجَلَّ. احتجاج طبرسی ج ۲ ص ۵۰۲. اگر نه این بود که پس از غیبت قائم آل محمّد صلی الله علیه و اله برخی از علما وجود دارند که به سوی او دعوت می کنند و مردم را به حضرتش سوق می دهند و از دینش با استدلالهای الهی حمایت و ضعیفان از بندگان خدا را از افتادن در دام ابلیس و یارانش، رهایی می بخشند و از دام هاي نواصب نجات بخشند پس به تحقیق هیچ کس نمی ماند جز این که از دین خدا بر می گشت.ولی آن عالمان زمام قلوب ضعفای شیعه را می گیرند همانگونه که ناخدای کشتی، سکّان و فرمان کشتی را می‌گیرند .پس آنان نزد خداوند از همه برترند. سخن کوتاه که سخن سر بسته گویم با حریفان ان شا الله مصداق یکی بر سر شاخ بن میبرید نباشیم . قم . رحمانی دوزدوزانی .
بسم الله الرحمن الرحیم تعلیقه ای بر بحث طلبگی استاد علیدوست و استاد عالی (حفظهما الله تعالی): در مواجهه با افکار عمومی که به وجود فساد در جمهوری اسلامی معترض هستند دو جور میتوانیم پاسخ بدهیم: پاسخ اول - اینکه بگوییم وجود فساد طبیعی است، در حکومت امیرالمؤمنین علیه السلام هم بوده! این طرز پاسخگویی اصلا درست نیست و چوب حراج زدن به آبروی امیرالمؤمنین (ارواح العالمین لتراب مضجعه الفداء)است. درست است که دفاع از جمهوری اسلامی واجب است ، اما دفاع از آبروی امیرالمؤمنین علیه السلام به مراتب واجب تر است. جمهوری اسلامی باید برای امیرالمؤمنین (علیه السلام) کسب آبرو کند، و زینت و افتخار باشد، نه اینکه از آبرو و حیثیت و قداست ذوات مقدسه معصومین علیهم السلام خرج کند. البته شکی نیست که به برکت خون شهداء و مجاهدت خالصانه و رهبری داهیانه رهبری عزیزمان و بسیاری از مسئولان خدوم و مخلص، در خیلی از بخشها همینطور هم بوده، و جمهوری اسلامی در جهان، مایه عزت و آبرو و افتخار برای تشیع و مکتب اهل بیت علیهم السلام بوده، هرچند در برخی عرصه‌ها هنوز عقب هستیم چنانچه رهبری عزیزمان نیز در بیانیه گام دوم تبیین فرمودند. پاسخ دوم- اینکه بگوئیم وجود فساد در جمهوری اسلامی، بخاطر این است که مسئولین ما از راه و مرام امیرالمؤمنین علیه السلام فاصله گرفته اند نه بخاطر اینکه اساسا مدل حکومت جمهوری اسلامی کارآمد نیست! این پاسخ، بسیار صحیح و متین است. یعنی اسلامی بودن اصل ساختار حکومت، برای کارآمدی حکومت کافی نیست. عملکرد مسئولین هم باید اسلامی و علوی باشد. پس اگر فساد هست - که متاسفانه هست - راهش این است که ما به مسئولین فشار بیاوریم ، مطالبه گری کنیم، از همه ابزارهای صحیح استفاده کنیم تا مسئولین بر اساس اسلام رفتار کنند تا این مفاسد ریشه کن شود، و اگر مسئولی خودش فاسد است یا ضعیف است ، باید تلاش کنیم با سازوکارهای موجود در ساختار جمهوری اسلامی، او را کنار بزنیم و مسئولین پاک و توانمند را جایگزین او کنیم به عقیده حقیر، همه دلسوزان و مومنانی که دفاع از نظام جمهوری اسلامی را وظیفه خود میدانند، در مواجهه با افکار عمومی، باید پاسخ دوم را مطرح کنند و نه پاسخ اول را. و اگر مقصود استاد محترم جناب آقای علیدوست نیز همین است، بنده نیز با ایشان موافقم. محمدحسن قمی ejtehad_jahadi