eitaa logo
روشنا(مبین)
1.3هزار دنبال‌کننده
20.7هزار عکس
23.4هزار ویدیو
785 فایل
"روشنا(مبین)" محفلی برای رشد فرهنگی، تشکیلاتی و بصیرتی نیروهای انقلابی https://eitaa.com/Mobin_rfm ارتباط با ادمین:👇 @roshana_mazandaran
مشاهده در ایتا
دانلود
💢چرا مطابق قرآن، خود خدا عده ای را می کند؟ چگونه خود خدا باعث انسان‌ میشود، : ✅همان گونه که بیان شده است، در قرآن، آیاتی ضلالت عده ای به خدا مستند می شود. که برای درک صحیح مطلب باید به چند نکته توجه کنیم: ۱-برای فهم صحیح نظر یک گوینده نمی توانیم تنها به بخش کوچکی از گفتار او توجه کنیم. بلکه باید ابعاد مختلف سخن او را ببینیم تا به درک صحیح و کاملی برسیم. مطلبی که قرآن بر آن تاکید کرده است. و کسانی که تنها بخشی از کلام الهی را می گیرند را به شدت مذمت کرده است. الَّذينَ جَعَلُوا الْقُرْآنَ عِضينَ (۹۱ حجر) (ما عذابی بر آنها می فرستیم) همانها كه قرآن را تقسيم كردند (آنچه را به سودشان بود پذيرفتند، و آنچه را بر خلاف هوسهايشان بود رها نمودند) ۲- در مساله گمراهی، با سه موضوع مواجه هستیم. انسان، شیطان و خدا. این سه دستگی عوامل در مسائل دیگری نیز در قرآن وجود دارد. مثلا در مساله اینکه چه کسی جان انسان ها را می گیرد، یک جا سخن از ملک الموت، عزرائیل است (آیه ۱۱ سوره سجده) یک جا سخنان از فرشتگان زیر دست عزرائیل است (آیه ۶۱ سوره انعام) و یک جا سخن از خود خداست. (آیه ۷۰ سوره نحل) پس این بیان سه گانه، خود حاوی نکته مهمی است که باید در آن تدبر کرد و آن را به نحو صحیح دریافت. الف) یک نکته مهم در این بیانات سه گانه، توجه دادن به توحید است. کما اینکه ما به توحید افعالی معتقدیم و باید توجه داشته باشیم که در نظام هستی بدون خواست خدای متعال هیچ فعلی انجام نمی شود. عدم توجه به این نکته ممکن است انحراف هایی به وجود آورد. مثلا در محل بحث ما عدم توجه به این نکته ممکن است عده ای را دچار توهم نماید که موجوداتی در هستی، از سیطره قدرت خدای متعال خارج شده است. در حالی که شیطان و گناهکاران مقهور سلطنت خدای متعال هستند. و لا يَحْسَبَنَّ الَّذينَ كَفَرُوا سَبَقُوا إِنَّهُمْ لا يُعْجِزُونَ (۵۹ انفال) آنها كه راه كفر پيش گرفتند، گمان نكنند (با اين اعمال،) پيش برده اند (و از قلمرو كيفر ما، بيرون رفته اند)! آنها هرگز ما را ناتوان نخواهند كرد! ب) نکته دیگر تفاوت جایگاه هر کدام از عوامل است که زاویه نگاه خاصی، عامل بودن آن را معنا می کند. یعنی عامل بودن انسان، به این است که خود مسیر گمراهی را انتخاب می کند. و عامل بودن شیطان به صرف دعوت به گناه است. و ما كانَ لِيَ عَلَيْكُمْ مِنْ سُلْطانٍ إِلاَّ أَنْ دَعَوْتُكُمْ فَاسْتَجَبْتُمْ لي فَلا تَلُومُوني وَ لُومُوا أَنْفُسَكُمْ ابراهیم/۲۲) (شیطان می گوید) من بر شما تسلّطى نداشتم، جز اينكه دعوتتان كردم و شما دعوت مرا پذيرفتيد! بنا بر اين، مرا سرزنش نكنيد خود را سرزنش كنيد. (البته شیطان می تواند بعد از ایجاد کردن سلطنت از سوی گناهکار، بر او مسلط شود.) و عامل بودن خدای متعال به این است که انسان را به گونه ای خلق کرده است که می تواند بیراهه برود. و حتی در مقابل خدا، ستیزه جویی کند: أ وَ لَمْ يَرَ الْإِنْسانُ أَنَّا خَلَقْناهُ مِنْ نُطْفَةٍ فَإِذا هُوَ خَصيمٌ مُبينٌ (۷۷ یس) آيا انسان نمىداند كه ما او را از نطفهاى بىارزش آفريديم؟! و او (چنان صاحب قدرت و شعور و نطق شد كه) به مخاصمه آشكار (با ما) برخاست. و به همین دلیل گمراه کردن و اضلال خدای متعال تنها در حق کسانی معنا دارد، که خودشان گمراهی را انتخاب کرده اند. که توجه به کلماتی نظیر فاسق، ظالم و ... نشان می دهد خود شخص، خود را به گمراهی کشانده است: و ما يُضِلُّ بِهِ إِلاَّ الْفاسِقينَ (۲۶بقره) ولى تنها فاسقان را با آن گمراه مى سازد. ِ و يُضِلُّ اللَّهُ الظَّالِمينَ (۲۷ ابراهیم) و ستمگران را گمراه مى سازد. 🌺🇮🇷 @Mobin_rfm
💢آیا حیوانات هم روز محشور می شوند؟ : ✅آیاتی در قرآن کریم اشاره به حشر حیوانات دارد از جمله: الف ـ "ما من دابة فی الارض ولا طائر یطیر بجناحیه الاّ امثالکم ما فرطنا فی الکتاب من شیء ثم الی ربّهم یحشرون". "هیچ جنبنده ای در زمین و هیچ پرنده ای که با دو بال خود پرواز می کند نیست مگر این که امت هایی مانند شما هستند، ما هیچ چیز را در این کتاب فرو گذار نکردیم، سپس همگی به سوی پروردگارشان محشور می شوند. ب ـ "و اذالوحوش حشرت". وحوش جمع وحش است و وحش حیوانی است که هرگز با انسان‌ها انس نمی گیرد. ظاهر آیه از این جهت که در سیاق آیات توصیف کننده قیامت قرار دارد بیانگر این است که حیوانات وحشی هم در روز قیامت مانند انسان‌ها محشور خواهند شد اما این که پس از محشور شدن چه وضعی خواهند داشت و سرانجام کارشان چه خواهد شد در کلام خدای تعالی و روایات معتبر چیزی نیامده است. حال باید دید ملاک حشر و بازگشت انسان به سوی خدا چیست؟ و آیا همان ملاک در حیوانات نیز وجود دارد؟ ملاک حشر در انسان جز نوعی از زندگی ارادی و شعوری نیست، ملاک سعادت تنها همان داشتن شعور و فطرت انسانی است که به کمک پیامبران راه مشروعی از اعتقاد و عمل را به روی او باز می کند و انسان آن راه را می پیماید. با تفکر عمیق در مراحل زندگی حیوانات و در نظر گرفتن حالات مختلفی که هر نوع از حیوانات در مسیر زندگی به خود می‌گیرند روشن می‌شود که حیوانات هم مانند انسان دارای آرا و عقاید فردی و اجتماعی‌اند و حرکات و سکناتی که در راه بقا و جلوگیری از نابود شدن از خود نشان می‌دهند همه بر مبنای آن عقاید است، حیوانات نیز مانند آدمیان تا اندازه‌ای از موهبت اختیار برخوردارند و نیز دارای سطحی از فهم و شعوراند، فرض کنید حیوانی نزدیک مزرعه شما می‌آید، شما چوبی را بلند می‌کنید او فرار می‌کند، این فرار یعنی انتخاب کتک نخوردن بر سیر شدن، این انتخاب است گرچه بی شک به درجه قوت انتخاب انسان نیست و می‌توان گفت، انتخابی نیمه آگاهانه است، هر چند همه انسان نیز کارهای خودشان را با اختیار آگاهانه انجام نمی‌دهند و برخی از انتخاب‌ها همانند فرار حیوان است. به هر حال نمی توان ادعای قاطع کرد که حیوانات اختیاری ندارند زیرا به همان اندازه درک و شهور می توانند اختیار داشته باشند و در روایات نیز می‌توان مطالبی را یافت که برخی از آن‌ها تکلیف دارند. در روایتی آمده است که بزی که به بز دیگر شاخ زده است در قیامت قصاص می‌شود. در هر صورت در این که حیوانات محشور می‌شوند بحثی نیست ولی در این که به بهشت و جهنم می‌روند در آیات و روایات تا آن جا که ما اطلاع داریم از آن بحثی نشده است. 📚انعام آیة ۳۸. 📚تکویر (۸۱) آیة ۵. 📚تفسیر نورالثقلین، ج ۱، ص ۷۱۵ و ۷۱۶. 🌺🇮🇷 @Mobin_rfm
💢در اذان پيامبر (ص) اشهد ان علي ولي الله وجود نداشته آيا ما که داعيه بودن داريم در دين بدعت ايجاد کرديم؟ : ✅براي همين فقهاي شيعه هيچ کدام نگفته اند که اين جمله جزء اذان است. از ديدگاه شيعه ، اذان مانند احکام شرعي ديگر، به رسول خدا(ص) وحي شده است نه اينکه پيامبر خدا با مسلمانان مشورت کند و قرار بگذارند که به فلان شکل انجام شود و به خاطر اينکه وحي است ، نمي توان آن راکم و زياد کرد. از حضرت امام صادق روايت شده است که فرمود: وحي بر پيامبرتان نازل مي شود و شما گمان مي کنيد که آن حضرت اذان را از ديگران گرفته است. صاحب جواهر مي گويد: ذکر جمله اشهد ان عليا امير المؤمنين در اذان ، اگر به قصد جزئيت نباشد، اشکالي ندارد و به موالات اذان ضرر نمي زند همان طوري که ذکر جمله صلي الله عليه و آله بعد از اشهد ان محمد رسول الله به موالات اذان آسيب نمي رساند. آيت الله حکيم در مستمسک العروه مي گويد: درباره شهادت به ولايت حضرت علي (ع )، شيخ طوسي در نهايه و مبسوط گفته است : روايات غيرقابل اعتمادي شهادت به ولايت را جزو اذان به حساب آورده است ولي نمي توان به آنها عمل کرد و اگر کسي اين جمله را بگويد، گناه نکرده است. ولي بايد دانست که اين جمله نه فضيلت اذان و اقامه است و نه از کمال اذان و اقامه است و علامه در منتهي مي گويد: اخبار شاذي که جمله «اشهد ان عليا اميرالمؤمنين» را جزء اذان و اقامه به حساب آورده ، قابل اعتماد نيستند. پس از اين آيه الله حکيم مي گويد: اگر کسي اين جمله را به قصد استحباب مطلق بگويد اشکالي ندارد چون در حديثي آمده است : هر وقت کسي لا اله الا الله و محمد رسول الله گفت ، بايد علي اميرالمؤمنين هم بگويد. بعد مي گويد: در عصر حاضر، جمله اشهد ان عليا ولي الله از شعارهاي تشيع گرديده است و اگر کسي به اين خاطر آن را بگويد اشکالي ندارد و حتي ممکن است گاهي ذکر اين جمله واجب باشد. در مستند العروه آمده است : ما براي گفتن جمله اشهد ان عليا ولي الله نيازي به ورود نص نداريم. چون ولايت ، از متممات رسالت ، از مقومات ايمان و کمال دين است و بخصوص در اين عصر هيچ گونه نيازي به امر ديگري نيست چون اين جمله روشن ترين شعار شيعه و آشکارترين رمز تشيع است . بر اين اساس ذکر اين جمله ، چه در اذان و چه در غير اذان هيچ گونه اشکالي ندارد. البته اين جمله جزو اذان نيست و اگر کسي به قصد اين که جزء اذان است ، آن را بگويد، کار حرامي کرده است ما چند روايت داريم که نشان مي دهد برخي از صحابه بعد از واقعه غدير در اذان خود جمله «اشهد ان عليا ولي الله» را مي گفته اند سلمان فارسي در عصر پيامبر در اذان و اقامه بعد از گواهي به يکتايي خدا و رسالت پيامبر(ص) به ولايت اميرمؤمنان علي (ع) نيز شهادت مي داد. يکي از اصحاب به محضر رسول خدا(ص ) رسيد و عرض کرد: اي رسول خدا، امروز موضوعي را شنيدم که قبلا نشنيده بودم . پيامبر فرمود: آن موضوع چيست ؟ او عرض کرد: سلمان اذان مي گفت . شنيدم او بعد از گواهي به يکتايي خدا و رسالت پيامبر به ولايت علي گواهي داد (اين ماجرا بعد از حجه الوداع پس از ماجراي غدير رخ داد). پيامبر فرمود: سمعتم خيرا؛ چيز خوبي شنيده ايد. نيز در مورد ابوذر غفاري روايت شده ، يکي از اصحاب نزد پيامبر(ص) آمد و عرض کرد: اي رسول خدا ابوذر در اذان بعد از شهادت به رسالت پيامبر(ص) به ولايت علي شهادت مي دهد و مي گويد: اشهد ان عليا" ولي الله پيامبر فرمود: کذلک اونسيتم قولي في غدير خم من کنت مولاه فعلي مولاه فمن ينکث فانما ينکث علي نفسه ؛ همين گونه است . مگر سخن مرا در غدير خم فراموش کرده ايد که گفتم هر کس من رهبر او هستم پس علي (ع) رهبر او است . هر کس پيمان را بشکند، قطعا به خودش آسيب رسانده است . در هر حال علي (ع) به حکم آيه انما وليکم الله والرسول، از اولياء الهي بر مسلمين است ، شهادت دادن بر ولاء علي به حکم آيه ، بدون آن که آن را جزء اذان بدانيم کاري پسنديده است. بنا بر اين ما اين جمله را جزء اذان نمي دانيم که مرتکب بدعت شده باشيم بدعت ورود و ادخال ما ليس بدين في الدين است . ما آن را جزء اذان نمي دانيم بلکه جمله مستحبي مي دانيم که بعد از نام پيامبر مي آوريم و از آن گذشته برخي از روايات هم مويد اين معناست. و از اين هم گذشته قرآن ولي هاي مومنين را اين گونه معرفي مي کند "انما وليکم الله و روسوله و الذين آمنوا الذين يقيمون الصلاه و هم راکعون" يعني ولي ها سه نفر اند: خدا ، رسول ، مومناني که در رکوع صدقه مي دهند. که مصداق تام و تمام آن امير المومنين است پس اگر شهادت به ولايت امام علي بعد از رسالت رسول مکرم داده شد کار اشتباهي نيست گر چه ما معتقديم جزء اذان هم نيست. 🌺🇮🇷 @Mobin_rfm
💢آیا روایتی وجود دارد که بر اساس آن، بی‌حجاب مورد اهل‌بیت(ع) قرار نمی‌گیرند؟! از امام محمد باقر(ع) نقل می‌کنند که ما زن بی‌حجاب را شفاعت نمی‌کنیم. آیا چنین چیزی دارد و در معتبر آمده است؟! ✅با جست‌وجو در حدیثی، چنین روایتی را نیافتیم که تنها افراد بی‌حجاب را از دایره شمول شفاعت اهل‌بیت(ع) خارج نماید. با این حال، برخی احادیث، با سندی معتبر وجود دارد که به صورت کلی، شیعیان را از ارتکاب هر گناهی (و نه تنها بدحجابی) بازداشته و اعلام می‌کند که با امید و اعتماد به اهل‌بیت(ع) خود را به گناهان آلوده نسازید. عبداللَّه بن سعید أسدى می‌گوید: به امام صادق(ع) عرض کردم: مردى مسلمان با کنیز برادرش زنا کرده، توبه آن چیست؟ فرمود آن است که اولاً: نزد برادرش رفته و او را خبر سازد و از او بخواهد که وى را حلال کند. و ثانیاً: دیگر اقدام به چنین کار زشتی نکند. می‌گوید: عرض کردم: اگر برادرش او را نبخشید و بر او حلال نکرد، چه؟ فرمود: در روز هم زناکار و هم خائن محشور خواهد شد. عرض کردم: آیا سرانجامش [دوزخ] است؟ امام در جواب این پرسش از پاسخ صریح خودداری کرد و فرمود: [حتی اگر] شفاعت پیامبر خدا(ص) و ما اهل‌بیت(ع) گناهان شما را بپوشاند، ولى اى شیعیان! با اعتماد به شفاعت ما کارهای زشت و گناه را تکرار نکنید؛ چرا که به خدا سوگند کسى که چنین رفتاری داشته باشد، ما به او نمی‌رسد، مگر پس از آن‌که درد و سختی عذاب به او رسیده و هول و هراس جهنّم را ببیند. پس یک شیعه نیست که خود را رهرو امام معصومش بداند، ولی طبق خواست و رضایت او عمل ننماید.  📚من لا یحضره الفقیه، ج 4، ص 39 🌺🇮🇷 @Mobin_rfm
💢پاک شدن تمام گناهان مادر! آیا حقیقت دارد که به دنیا آمدن فرزند تمام گناهان مادر بخشیده می شود؟ : ✅ابتدا روایاتی که در این زمینه وارد شده است را نقل می کنیم: رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند: هر کدام از زنان مسلمان در هنگام زایمان بمیرد، خداوند نامه عملش را در روز قیامت نخواهند گشود. همچنین درباره قصّه حضرت آدم و حوّاء علیهما السلام آمده است ... خداوند فرمود: اى حوّاء! هر زنى که به هنگام زایمانش بمیرد او را با شهیدان محشور مى‌کنم. اى حوّاء! هر زنى که درد زایمان او را بگیرد پاداش شهید برایش مى‌نویسم و اگر سالم بماند و زایمان کند گناهانش را برایش مى‌آمرزم گرچه به اندازه کف دریا و ریگ بیابان و برگ درختان باشد و اگر بمیرد شهید مى‌گردد و فرشته‌ها به هنگام قبض روحش نزد وى حاضر مى‌شوند و او را به بهشت بشارت مى‌دهند و در آخرت او را نزد شوهرش مى‌برند و هفتاد برابر برتر از حورالعین است. حوّاء گفت: آنچه داده‌اى مرا کافى است ...» 📚مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، ج ۱۵، ص ۲۱۴ با این حال توجه بفرمایید که روایت اشاره می کند که «زن مسلمان»، و برای ما معلوم است که زن مسلمان، زنی است که نماز می خواند روزه می گیرد و اعمال عبادی را انجام می دهد و حقوق دیگران را هم رعایت می کند، حال اگر با وجود ممکن الخطا بودن انسان گناهی مرتکب شد، خداوند با این خانم که درد وضع حمل را تحمل می کند، این گونه رفتار می کند که نامه ی عمل او را در روز قیامت نمی گشاید؛ و الّا اگر گناه انجام دهد و حق مردم را رعایت نکند، مسلماً مورد مواخذه قرار می گیرد و نکته ی مهم دیگر این که این عمل نگشودن پرونده در قیامت انجام می گیرد، نه در عالم برزخ. 🌺🇮🇷 @Mobin_rfm
💢چرا تعداد افراد بيشتر از بهشتي است؟ : ✅مطابق با آیات فراوان قرآن، سرنوشت همه افراد بشر در گرو اعمال آن ها است که آیا از مزرعه دنیا چه محصولی با خود آورده اند! علاوه بر این، بعضی از افراد نیز به خاطر استحقاق هایی که دارند مورد شفاعت قرار می گیرند. روی همین حساب و کتاب ها است که نمی توان تصویری دقیق و جزیی از سرنوشت همه آدمیان به تفکیک ترسیم کرد که این به علم الهی مربوط است. اما با توجه به فطرت حق جوی بشر و نیز برگرفته از بعضی از آیات باید گفت مطابق با وسیع بودن رحمت و مغفرت الهی،خط سیر عموم انسان ها به سر انجام نیکی ختم خواهد شد و سر انجام مشمول رحمت الهی قرار خواهند گرفت، جز معدود افرادی که به طور کامل از فطرت انسانی خود فاصله گرفته و ماهیت خود را با گناهان بزرگ تغییر داده اند،اینان سرایشان آتش ابدی خواهد بود.این گفته قرآن است: بَلى مَنْ كَسَبَ سَيِّئَةً وَ أَحاطَتْ بِهِ خَطيئَتُهُ فَأُولئِكَ أَصْحابُ النَّارِ هُمْ فيها خالِدُونَ آرى. آنان كه مرتكب كارى زشت شدند و گناهشان سراسر وجودشان را گرفته است، اهل جهنم اند و جاودانه در آن خواهند ماند. همه انسان ها در سیر الی الله که سیر از مبدأ به معاد است تا هنگام مرگ، مراحل مختلفی را طی می کنند که در این مراحل، تقدیر های متفاوتی برای انسان ها در نظر گرفته شده است، وجود بیماری های سخت، انواع بلا ها و مشکلات، سختی جان دادن و غیره از جمله امتحاناتی است که ممکن است در بی حساب کردن افراد از مواخذه قیامت موثر باشد. اما بعضی از افرادی که گناه می کنند تا لحظه مرگ دچار هیچ مشکلی نخواهند شد و خدای متعال حساب این افراد را به بعد از مرگ تقدیر کرده است. قابل باور است که بسیاری از افراد برای رسیدن به سر انجام نیک ( یعنی ورود به بهشت)؛فراخور عصیان و گناهی که انجام داده اند طعم عذاب الهی را بچشند. در حديث از پيامبر صلوات الله علیه مىخوانيم: آتش به فرد با ايمان روز قيامت مىگويد زودتر از من بگذر كه نورت، شعله مرا خاموش كرد! اين معنى از بعضى ديگر از روايات نيز استفاده مىشود. ✅نتیجه: به گفته قرآن،این هدف آفرینش می باشد که همه موجودات مستحق رحمت الهی اند، اما تا زمانی که غرق گناه نشده اند، امید به نجاتشان وجود دارد و گناهکاران به نسبت گناهانی که انجام داده اند و موفق به توبه نشده اند، عذابش را خواهند چشید تا جایی که فقط افرادی که هیچ گونه امیدی بر نجاتشان نیست، برای همیشه در جهنم باقی خواهند ماند و از آنان به عنوان هیزم این تنوره عظیم و پر وحشت که خارج از توصیف بشری است استفاده خواهند شدإِنَّكُمْ وَ ما تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ حَصَبُ جَهَنَّمَ أَنْتُمْ لَها وارِدُونَ شما و آن چيزهايى كه سواى خدای متعال مىپرستيديد، هيزم هاى جهنم هستید.شما به جهنم خواهيد رفت. 📚سوره بقره آیه 81. 📚سوره انبیاء، آیه 98. 🌺🇮🇷 @Mobin_rfm
💢 علی(ع)، در نامه خود به‌ حسن(ع) او را از و قرار دادن باز میدارد، چگونه است که شیعیان امروز برخلاف علی(ع) مدعی توسل و شفاعت هستند؟ ✅مسئله شفاعت از شیعه و برگرفته از نص قرآن کریم است. بنابراین، با توجه به ادله شفاعت، نفی شفاعت امکان ندارد و اگر آیات یا روایاتی در نفی آمده است، باید آن‌را با در نظر گرفتن دیگر آیات و روایات معنا کرد. اما این‌که مراد امام علی(ع) از این عبارت که «خداوند تو را مجبور به برگزیدن شفیع نکرده است» چیست؟ چند در معنای کلام حضرت وجود دارد که به برخی از آنها، اشاره می‌شود: 1. منظور از شفیعی که در این‌جا نفی شده است؛ است که در شفاعت، مستقل است. 2. احتمال دیگر این است که امام علی(ع) از نفی شفیع، شفیعی است که حاجب و مانع از ارتباط مستقیم انسان با باشد. 3. احتمال نیز وجود دارد که برخی مطرح کردند و آن این‌که ممکن است مراد حضرت(ع) نفی لزوم و ضرورت پناه بردن به است. 📚تحریر تمهید القواعد، ص 195- 209 🌺🇮🇷 @Mobin_rfm
#پاسخ_شبهات #شهادت_امام_کاظم 💢امام کاظم نصف عمر خود را زندان بودند، این همه #فرزند از کجا آورده اند که در ایران این تعداد #امامزاده داریم؟ پاسخ چیست؟👇 🌺🇮🇷 @Mobin_rfm
روشنا(مبین)
#پاسخ_شبهات #شهادت_امام_کاظم 💢امام کاظم نصف عمر خود را زندان بودند، این همه #فرزند از کجا آورده اند
💢امام کاظم نصف عمر خود را زندان بودند، این همه از کجا آورده اند که در ایران این تعداد داریم؟ ✅پوستر فوق به دنبال آنست که با ارائه اطلاعات غلط و اغراق آمیز، هم رباره شخصیت امام کاظم(ع) و هم درباره نسب امامزاده های ایران شک و تردید ایجاد کند. واقعیت اینست که امام کاظم ع در سال ۱۲۸ هجری متولد شده اند و در سال ۱۸۳ هجری در زندان هارون وفات کرده اند بنابراین در سن 55 سالگی به شهادت رسیده اند. مدت زندانی بودن ایشان هم ۲۴ سال نبوده بلکه ۴ سال بوده است. 📚لأعلام ، خیرالدین الزرکلي، ج۷ ، ص۳۲۱ ضمنا امامزاده هایی که در ایران هستند لزوما نوادگان امام موسی کاظم ع نیستند بلکه بسیاری از آنان از سادات حسنی و حسینی هستند که بعد از قیام زید بن علی(سال ۱۲۱هجری) - از دست ظلم بنی امیه - به ایران فرار کردند و با ایرانیان وصلت نمودند و نسل فراوانی از آنان به جای ماند. در واقع جد بسیاری از این امامزاده ها قبل از تولد امام کاظم ع به ایران آمده اند. ✅برخی از این سادات با کمک ایرانیان به قیامهایی بر ضد حکومت ظالم زمان دست زدند که غالبا به شهادت آنان می انجامید تا اینکه در سال ۲۵۰ هجری نخستین قیام شیعی در طبرستان به رهبری حسن بن زید که از سادات حسنی بود به تاسیس حکومت محلی انجامید که ۲۸ سال پابرجا بود ولی به دست سامانیان ساقط شد. ✅سپس حسن بن علی حسینی معروف به ناصر اطروش در سال ۲۷۸ هجری در گیلان و دیلمان قیام کرد که به تاسیس حکومت انجامید. امامزاده های شمال ایران غالبا باید از این دسته سادات حسنی و حسینی باشند. به این کانال بیایید، باهم کنیم 🌺🇮🇷 @Mobin_rfm
💢کانال های ضد دین می گویند پیامبر به قدری بود که حتی با زنانش در حال نزدیکی می کرد. آیا واقعیت دارد؟ در این رابطه روایاتی در کتب اهل سنت دیده می شود. بخاری از نقل می کند: «فیباشرنی و انا حائض » «پیامبر با من مباشرت می کرد در حالی که من حائض بودم» 📚صحیح بخاری ج1 ص209 «هر یک از ما زنان پیامبر زمانی که حیض بودیم و پیامبر قصد با ما را داشت امر می کرد که آزار (نوعی پوشش)در شدت حیض به تن کنیم سپس با همسرش می کرد » 📚صحیح بخاری ج1 ص210 📚صحیح مسلم ج1 ص242 این روایات قرآن و سنت پیامبر بوده و جعلی و است، راوی آن در نزد ما کذاب معرفی شده است. ✅امام (ع) فرمود: «سه تن بودند که بر پیامبر پیوسته دروغ می بستند، ابو هریره و انس بن مالک و یک » 📚بحار الانوار ج2 ص217 قرآن می گوید: « در حالت از زنان کناره گیری کنید و با آنان نزدیکی ننمایید تا پاک شوند» 📚بقره 222 ✅چگونه ممکن است پیامبری که از جانب قرآن به عنوان الگو و مردم معرفی شده است ( احزاب21) که از هر آنچه بر او وحی می شود می کند ( انعام 50) به این دستور الهی توجه نکند و در حالت با همسرانش نزدیکی کند. ✅در حالی که خود علمای نقل می کنند که پیامبر فرمود: «هر کس با همسرش در حالت نزدیکی کند، به آنچه بر محمد نازل شده شده است » 📚سنن ترمذی ج1 ص273 ✅البته علمای اهل_سنت از روایات مذکور چنین پاسخ می دهند که واژه « » که در روایات آمده به معنای جماع نمی باشد بلکه معانی مختلفی دارد که یکی از آن معنی همبستری و بدون نزدیکی می باشد. ابن می نویسد: « مباشره المراه » 📚لسان العرب ج4 ص61 ✅یعنی زمانی که مرد با ملاعبه و ملامسه داشته باشد اگر چه جماع نکند واژه کردن به کار می رود، بنا براین روایات مذکور از عایشه تنها دلالت بر ملاعبه و ملامسه پیامبر با همسرانش در حال حیض دارد که نمی باشد. 🌺🇮🇷 @Mobin_rfm
💢اگر حجاب آنقدر اهمیت دارد که زنان باید رعایت کنند، چرا در حتی یک آیه به آن نپرداخته است؟ آیا در قرآن به اشاره ای شده است؟ حجاب، فقط اختصاص به ندارد. متاسفانه در فضای مجازی حملات علیه حجاب به بهانه های مختلف زیاد است. مهمترین نکته این است که عده ای از بغض نسبت به حکومت، به حجاب هم نگاه میکنند. کسانی که کمترین سواد دینی و قرآنی ندارند با قلم های خود به هر بهانه دنبال تضعیف این اصل و واجب مهم می باشند. ✅اما نظر چیست؟ حكم پوشش اسلامی با نزول این آیه از قرآن اعلام گردید:👇👇 مبارکه نور31 و به با ایمان بگو چشمهای خود را (از نگاه هوس‌آلود) فروگیرند، و خویش را حفظ کنند و زینت خود را - جز آن مقدار که نمایان است- آشکار ننمایند و (اطراف) روسری‌های خود را بر سینه خود افکنند (تا گردن و سینه با آن پوشانده شود)، و زینت خود را آشکار نسازند مگر برای شوهرانشان، یا پدرانشان، یا پدر شوهرانشان، یا پسرانشان، یا پسران همسرانشان، یا برادرانشان، یا پسران برادرانشان، یا پسران خواهرانشان، یا زنان هم‌کیششان، یا بردگانشان [=کنیزانشان‌]، یا افراد سفیه که تمایلی به زن ندارند، یا کودکانی که از امور جنسی مربوط به زنان آگاه نیستند؛ و هنگام راه رفتن پاهای خود را به زمین نزنند تا زینت پنهانیشان دانسته شود (و صدای خلخال که برپا دارند به گوش رسد). و همگی بسوی خدا بازگردید ای مؤمنان، تا رستگار شوید!» ✅در این 👆 با جمله «وَلْیضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلَى جُیوبِهِنَّ» پوشش اسلامی بیان شده است. این جمله می گوید: زنان مؤمن روسری خودشان را طوری كنند كه گریبانشان با این روسری پوشانده شود و در نتیجه گوشها، گوشواره ها، گردن و پوشانده شود. در شأن این آیه در روایت حضرت امام باقر(ع) آمده است: یكی از مدینه با یكی از زنان مدینه روبرو شد. در آن زمان زنان روسری خود را به پشت گردن می انداختند. وقتی كه آن زن از كنار این جوان گذشت، به آن زن خیره شد و از پشت سر به او نگاه می كرد. این جوان در پی او راه افتاد و داخل كوچه ای شد و در حال راه رفتن، استخوان یا شی ای که از دیوار بیرون زده بود، به او اصابت كرد و زخمی شد. او پیش خود گفت: باید خدمت پیامبر اسلام(ص) برسم و داستان را برای او بگویم. آن جوان نزد پیامبر آمد و پیامبر فرمود: چه شده است؟! در این حال جبرئیل نازل شد و این آیه را برای پیامبر آورد. از این آیه و حدیث، وضع پوشش زنان عرب جاهلی به دست می آید. زنان جاهلی، پیراهنی می پوشیدند كه سینه اش باز می ماند، روسری آنها تنها سر را می پوشانید و ادامه روسری از پشت گوشها به پشت گردن انداخته می شد و در نتیجه گاهی برخی زینتهای آنها دیده می شد. آیه شریفه نازل شد و دستور داد كه روسری خود را طوری بپوشند كه گوش، گردن، سینه و زینتهای آنها دیده نشود و مسلمانان پس از نزول آیه، به آن عمل كردند. 📚وسائل الشیعه۷ ج ۱۴، ص ۱۳۸، باب ۱۰۴ ح ۴ 📚تفسیر نمونه، ج ۱۴، ص ۴۴۰ 🌺🇮🇷 @Mobin_rfm
hejab 2.pdf
حجم: 7.99M
✅ پاسخ به ۶۰سوال دانش آموزان سراسر کشور در مورد 🌺🇮🇷 @Mobin_rfm