🎤 تواشیح میلاد امام علی (ع)

مولای ما نمونه‌ی دیگر نداشته‌است شعر و اجرا : سید حمیدرضا برقعی

بسم الله الرحمن الرحیم سلام عليكم سال‌روز میلاد پربرکت علی، أمير المؤمنين عليه السلام رو خدمت شما تبریک عرض کرده و دعا می‌کنم خدا همه‌ی ما رو مشمول نصرت و شفاعتش قرار بده. مطلبی جالب از کتاب علامه جوادی ميارم لطفا با دقت خونده بشه👇 حق محور يا محور حق در روايات ديگر به مرحله بالاتر اشاره كرده و از محوريت علي(عليه‌السلام) براي حق خبر داده است كه هرجا او برود حق نيز مي رود و بر محورش مي گردد: الحق مع عليّ أينَ ما مال[2] ، عليٌّ مع الحق والحق مع عليٍّ يدور حيثما دار. [3] ابوذر نيز در پاسخ به پرسشي درباره زمينه ها و علل اختلاف مردم، با ارجاع آن ها به قرآن و علي(عليه‌السلام) كلام خود را اين گونه مستدل كرد كه از پيامبرصلي الله عليه و آله و سلم شنيده است: عليٌّ مع الحق والحق مع عليٍّ و علي لسانه والحق يدور حيثما دار عليٌّ. [4] =========== [2]ـ الكافي، ج1، ص294. [3]ـ بحار الانوار، ج38، ص29. [4]ـ الصراط المستقيم، ج1، ص274. دعاي مستجاب نبوي كه پس از اين جمله، از خدا خواست تا حق را بر محور علي(عليه‌السلام) بگرداند: عليٌّ مع الحق والحقّ مع عليّ، اللهم أدِر الحق مع عليّ حيثما دار[1] و نيز حديث عليٌّ مع الحق و الحق مع عليّ و الحقّ يدور حيثما دار عليّ[2] ابهام احتمالي را از احاديثي مانند عليٌّ مع الحق والحق مع عليّ يدور معه حيث ما دار[3] به شكل كامل مي زدايند و مرجع ضمير «يدور» و «دار» را در اين گونه احاديث به خوبي روشن مي كنند. اين دعاي مستجاب و آن حديث در كنار آن تصريحات بر محوريت علي(عليه‌السلام) براي حق، سندي معتبر به دست فقها داد كه به پشتوانه آن، احكام فقهي فراواني مانند احكام بغاة و... را از رفتار علي(عليه‌السلام) در جنگ جمل، صفين و نهروان استنباط كنند، چنان كه سيره نويسان در كنار استفاده از قرائن و شواهد ديگر از اين پشتوانه قوي و محكم نيز براي تبيين حق و تميز دادن آن از باطل بهره گرفتند، وگرنه شمشير كشيدن بر روي طلحه و زبير، پي كردن شتر فتنه عايشه و به خاك سياه نشاندن حرورائيان متنسّك كار ساده اي نبود. اگر طرفِ نزاعِ «زبير بن عوّام» كسي غير از علي(عليه‌السلام) مي بود، باطل دانستن او و خط بطلان كشيدن بر لاحقه وي با توجّه به سابقه اش، بسي دشوار بود. ديگران را اين افتخار بس كه حق محور باشند، گرد آن بگردند و هرگز از آن جدا نشوند؛ امّا افتخار حق اين است كه علي محور است و گرد او مي چرخد و از وي جدا نمي شود، پس افتخار علي(عليه‌السلام) تنها اين نيست كه حق محور است، بلكه افتخارش اين است كه مظهر حق فعلي خداوند متعالي و محور آن است. بنگر تفاوت ره از كجا تا به كجاست؟ حكيم سنايي چنين مي سرايد: =========== [1]ـ الجمل، ص81. [2]ـ مناقب آل ابي طالب، ابن شهرآشوب، ج3، ص76 ـ 77. [3]ـ بحار الانوار، ج28، ص368. نامش از نام «يار» مشتق بود هر كجا رفت همرهش حق بود[1] به يقين، مقتضاي مقام عصمت چيزي جز محور حق بودن نيست، بدين جهت اين امتياز به علي(عليه‌السلام) اختصاص ندارد، بلكه ديگر ائمه(عليهم‌السلام) نيز از آن بهره مندند. =========== [1]ـ حديقة الحقيقه وشريعة الطريقه، ص245. ادب فناي مقربان ج ۶ صص ۳۴۷ تا ۳۵۰ با تلخیص https://eitaa.com/Mohammadrezakaramati1402

🌸 امیرالمؤمنین(ع) فرمود این پنج کلمه را از من فرابگیرید ✏️ شرح حدیث حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در ابتدای جلسات درس خارج فقه 🌷 سالروز ولادت امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام 💻 Farsi.Khamenei.ir

خیلی جالبه. 👆 اینم مکتوبش 👇

قَالَ عَلِيٌّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : خُذُوا عَنِّي كَلِمَاتٍ لَوْ رَكِبْتُمُ اَلْمَطِيَّ فَأَنْضَيْتُمُوهَا لَمْ تُصِيبُوا مِثْلَهُنَّ أَلاَ لاَ يَرْجُو أَحَدٌ إِلاَّ رَبَّهُ وَ لاَ يَخَافَنَّ إِلاَّ ذَنْبَهُ وَ لاَ يَسْتَحْيِي اَلْعَالِمُ إِذَا لَمْ يَعْلَمْ أَنْ يَتَعَلَّمَ وَ لاَ يَسْتَحْيِي إِذَا سُئِلَ عَمَّا لاَ يَعْلَمُ أَنْ يَقُولَ اَللَّهُ أَعْلَمُ وَ اِعْلَمُوا أَنَّ اَلصَّبْرَ مِنَ اَلْإِيمَانِ بِمَنْزِلَةِ اَلرَّأْسِ مِنَ اَلْجَسَدِ وَ لاَ خَيْرَ فِي جَسَدٍ لاَ رَأْسَ لَهُ . الخصال ج ۱، ص ۳۱۵ https://eitaa.com/Mohammadrezakaramati1402

🟢 چرا امیرالمؤمنین علی (ع) چنین د‌ل‌آشناست و فراموش‌شدنی نیست؟ شهیدمطهری #حسین_دارابی | عضوشوید 👇 @hosein_darabi

بسم الله الرحمن الرحیم سلام عليكم [چرا حضرت نوح عليه السلام اول برای خودش دعا کرد سپس برای دیگران؟ جواب احتمالی علامه جوادی اینه:] آنچه در دعاي حضرت نوح (عليه السلام) مشهود است، تقديم دعا براي خود بر دعا براي ديگران است، زيرا چنين گفت: (رب اغفر لي ولوالدي ولمن دخل بيتي مؤمناً وللمؤمنين والمؤمنات)[1] . با اين كه مقام والدين بسيار گرامي است چنانكه بعد از وي حضرت خليل (عليه السلام) نيز در دعا همين سيره را عمل كرد و گفت: (ربّنا اغفر لي ولوالدي وللمؤمنين)[2]. شايد راز تقديم نام خود در دعا اين باشد كه دعا براي غير، زمينه آن را در ذهن زنده مي كند كه دعاكننده از قرب خاصّي به حضرت حق برخوردار بوده و نيازي به راز و درخواست ندارد و همين مايه‌ي احتجاب خواهد شد از اين رو قبل از دعا براي غير، احتياج خود را گفتن وعجز خويش را آشكار كردن، زمينه‌ي هر گونه توهّم باطل را از بين مي برد. =========== [1]ـ سوره‌ي نوح آيه‌ي 28. [2]ـ سوره‌ي ابراهيم، آيه‌ي 41. سيره پيامبران در قرآن ج ۶ صص ۲۸۱ و ۲۸۲ https://eitaa.com/Mohammadrezakaramati1402

از اعضای محترمی که تا کنون به این نظرسنجی جواب داده‌اند، متشکرم. سایر اعضای گرامی هم تا فردا ساعت ۰۶:۰۰ مهلت جواب دادن دارند.