#مُحیی_یعنی_زندگی_بخش وقتی برای اولین بار می‌خواستم این صفحات را در قالب یک وبلاگ (http://mohyii.mihanblog.com ) ایجاد کنم به این نیت صفحه‌ای از #قرآن_کریم را گشودم: 😌 که آیه 24 سوره مبارکه #انفال چشم نواز شد: 💥💥 يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا استَجيبوا لِلَّهِ وَلِلرَّسولِ إِذا دَعاكُم لِما #يُحييكُم وَاعلَموا أَنَّ اللَّهَ يَحولُ بَينَ المَرءِ وَقَلبِهِ: 💥💥ای کسانی که ایمان آورده‌اید! دعوت خدا و پیامبر را اجابت کنید هنگامی که شما را به سوی چیزی می‌خواند که شما را #حیات می‌بخشد! و بدانید خداوند میان انسان و قلب او حایل می‌شود! 🤗 تصمیم گرفتم نام وبلاگ، و اکنون نام این کانال را #مُحیی بگذارم؛ با شعار: #حیات_بخشی_جان_در_پرتو_دین #نوشتارهای_حمید_رفیعی_هنر eitaa.com/Mohyiee 🍀🍀🥀🥀🍀🍀🌺🌺🍀🍀

💥#رضایت_از_اکنون_یا_تعجیل_برای_فردا؟ بعضی موقع ها از اینکه نمی توانم «آدم» خوبی باشم ناراحتم! 😔 خیلی اوقات سعی می‌کنم درست رفتار کنم با اطرافیانم، با پدر و مادرم؛ با همسرم، با فرزندام؛ اما انگار یک موضوعی مانع من می‌شه!🙁 امروز تصمیم می‌گیرم که با خانواده‌ام مهربان باشم، مودبانه رفتار کنم، ارتباط خوبی با خدا داشته باشم، نمازهامو کامل بخونم اما روز دگر وقتی می‌بینیم به هیچکدام از قول و قرارهام وفادار نبودم از خودم متنفر می‌شم، سرخورده می‌شم و به خودم می گم که: «تو هیچ توانی از خودت نداری که حرکتی به خودت بدهی و پیشرفتی بکنی» ... .🙁 👥 این داستان زندگی بعضی از ما آدم هاست. 👨🏫 ما شاید لازم باشد قبل از اینکه به شیوه رسیدن به پیشرفت‌ها نگاه کنیم؛ به «اکنون‌مان» نگاهی بیندازیم. 🚗 وقتی «اتومبیل شما توی دنده 2 است؛ خُب سرعت بیشتر از 40 خرج رو دستتون میزاره!» 🚀 خیلی اوقات ما دنبال «#تعالی» در آینده هستیم در حالی‌که از «#اکنون» خبری نداریم! در مثبتِ 1 و 2 هستیم و به 10 می‌اندیشیم، و همواره ناراضی! 🤔 خودمان را نشناخته‌ایم، به توانمندی‌های خودمان آگاه نیستیم، کمبودهای خود را هم نمی‌شناسیم. 🧐 یعنی خبر نداریم در کجای پیوستار این عالمیم اما دنبال افزایش و رشد خودمان هستیم و جوابی نمی‌یابیم و در نتیجه سرخورده می‌شویم. 😁 کسی می‌گفت «زین پس برنامه‌ریزی کرده‌ام در شبانه روز بیش از 3 ساعت نخوابم!» گفتم: «خب تا به حال معمولاً چند ساعت می‌خوابیدی؟» گفت: « 8 تا 9 ساعت!» گفتم:... چیزی نگفتم! ☝️البته الان صحبت من تمرکز بر ضعفها نیست، که شاید بیشتر عادت کرده باشیم وقتی به خودمان یا به اطرافیانمان فکر می‌کنیم، به ضعفهای خود و دیگران بیندیشیم؛ این کافی نیست! 💥لطفا کمی به توانمندی‌هایتان بیندیشید! ✏️قلم و کاغذ بردارید و ببینید از این «#توانمندی‌_ها» کدام‌ها در شما بیشتر نمایان است؟ 📋 پشتکار، راستگویی، مهربانی، انصاف، دوراندیشی، قدردانی، امیدواری، شوخ طبعی، بخشش، فروتنی، دلیری، ابتکار، کنترل خود، و علاقه به معنویت. 🍇🍊🍏🍓🥥🍐🍑🍒🍎 اینها بخشی از ده‌ها توانمندی است که خدای متعال در وجود ما نهاده است؛ به آنها آگاه شویم، ببینیم کدامیک از اینها در وجود ما بیشتر تبلور یافته؟ 🤔 به نظرم می‌رسد اگر در پی استفاده از همین میزان توانمندی‌های خودمان باشیم، از اکنون مان «#رضایت» پیدا می‌کنیم و آن وقت انتظار درستی است اگر به تعالی خود بیندیشیم. 😊 دوستی می‌پرسید: «بعد از نمازها که تسبیح به‌دست می‌گیریم و 33 بار «الحمدلله» می‌گوییم؛ شکر چه بکنیم؟ بیشتر موقع‌ها اونقدر سریع این ذکر رو میگم که بیشتر صدای«الحم حم حم» به گوشم میرسه!» گفتم «من تلاش می‌کنم خدا رو به خاطر همین توانمندی‌های خودم، همسرم، فرزندام، پدر و مادرم، و آشناهام شکر ‌کنم»😌🙏 eitaa.com/Mohyiee 🍀🍀🍀🌷🍀🍀🍀

✍️ #راهی_برای_بزرگی بذار موضوع یه کم مبهم بمونه، بلکه تا آخرش بخونی!😌 🤔می‌دونستی ما از درون گاهی خودمون را با خودمون مقایسه می‌کنیم؟! 🤔چی میگی امروز؟ 😐یه کم روشن‌تر حرف بزن بابا! به اندازه کافی حرفهای بالای دیپلم از این و اون میشنفیم، دیگه تو کلاس نذار برامون که حس نداریم! نه بابا کلاس گذاشتنم کجا بود! واقعیته که ما دو تا «#خود» برامون قابل تصوره. یکی «#خود_واقعی» و یکی هم «#خود_آرمانی». 💥خود واقعی همان حالت‌های فعلی ماست، همان چیزهایی که فعلاً داریم، همان توانمندی‌هایی که از خودمان سراغ داریم، همان ضعفهایی که از خودمان می‌شناسیم. 💥اما خود آرمانی اون چیزیه که باید باشیم، اون موقعیتهایی که احساس می‌کنیم می‌تونیم بهش برسیم ولی کوتاهی کردیم. دیدی گاهی با خودت میگی که «نه! من بیش از این‌ها ارزش دارم، جایگاهم این نیست و...» وقتی این چیزها رو میگی یعنی داری از خود آرمانی خودت حرف می‌زنی. ⭐️ وقتی مطلب #رضایت_از_اکنون یا #تعجیل_برای_فردا رو داشتم می‌نوشتم با خودم گفتم این موضوع ممکنه تو ذهن بعضی‌ها اینجوری جا بیفته که خب ما به همین داشته‌های فعلی خودمون اکتفا کنیم کافیه! اگه این باشه، این برداشت شاید باعث بی انگیزه شدن برای حرکت بشه. ☝️اون مطلب بیشتر برای این بود که ما اصلاً خود واقعی مان رو هم نشناختیم تا چه رسد که به بالا دست‌ها نگاه کنیم، اما اگه رفته رفته خود واقعیمان را شناختیم، اون‌وقته که راه حرکت به سمت خود آرمانی هموار میشه. eitaa.com/Mohyiee 👇👇👇

👆👆 خب این همه بحث چه ربطی به‌عنوان مطلب داره«راهی برای بزرگی»؟! 😉 آهان خوشم میاد حواست جمعه! 👌این دفعه از این وری می‌خوام بحث کنم، از خود آرمانی به سمت خود واقعی. تو #تفکر_اسلامی(کار به تفکرهای دیگه ندارم که گاهی نگاه منفی نسبت به آدم دارن)، توی تفکر اسلامی، خدا به آدم‌ها از اول یه #احساس_بزرگواری و #ارجمندی_درونی عطا کرده که آدم گاهی احساس میکنه از فرشتگان هم بالاتر رفته. خدا اون رو خودآرمانی انسانها قلمداد کرده و از همه آدم‌ها خواسته که از این بزرگواری و آقایی فاصله نگیرن! افراد به میزان فاصله گرفتن از این احساس بزرگواری؛ در دنیای تیره و تار خود واقعی گم میشن و حتی راه رو هم گم میکنن! اونوقت نمی‌فهمن خوب چیه؟ بد کدومه؟ 🤔 تصورشو بکن آدم دائما احساس بزرگی بکنه! احساس بزرگواری درونی! احساس کنه دائم به اون خودآرمانی که خدا براش رقم زده نزدیکه! فاصله‌ای نداره! و یا تا فاصلش با اون احساس کم میشه بلافاصله دوباره برمی‌گرده و نزدیک میشه! 🤗 🤔 حالا چنین انسانی فکر نکنم خودشو دچار کارهایی بکنه که حقارت‌های درونی به ارمغان بیاره! یا از درون احساس بکنه خوار و ذلیل شده! 🤔 فکر می‌کنم با این حال بزرگواریِ درونی خیلی چیزهایی که برای یه عده لذت بخشه، برای این آدم خوار و حقیر باشه. eitaa.com/Mohyiee ☘️☘️🥀🥀☘️☘️