هدایت شده از روایت ها و حکایت ها
چقدر فاصله داریم؟!
آیت الله مظاهری حفظه الله :
🔸 من خیلی دلم برای طلبههای مبتدی میسوزد. در دوره طلبگی ما کسی بهعنوان سیاست، آبروریزی و اهانت نمیکرد. در جلسات عمومی و خصوصی، غیبت نبود، تهمت نبود، شایعه نبود.
🔹 در زمان جوانی ما، همه به مستحبات اهمیّت میدادند. قبل اذان صبح که به حرم مطهّر حضرت معصومه (س) مشرّف میشدیم، مسیر مدرسه تا حرم، مثل روزها خیلی شلوغ بود. گاهی مرحوم آیة الله مرعشی نجفی را میدیدیم که در هوای سرد، در حالی که هنوز درب حرم بسته بود، پشت درب نشستهاند تا درب باز شود و به داخل حرم بروند.
🔸طلبهها واقعاً تقیّد به نماز شب داشتند. آن وقتها ننگ بود کسی نماز شب نخواند یا نماز صبحش را قدری مانده به طلوع آفتاب بخواند.
🔹انس نداشتن طلاب با قرآن ننگ بود، نقص بزرگی محسوب میشد.
🔸 مهمتر از آن، در جلسات عمومی و خصوصی، غیبت نبود، تهمت نبود، شایعه نبود. در حالی که ما به قول عوام، سیاست مدار هم بودیم، امّا کسی بهعنوان سیاست، آبروریزی و اهانت نمیکرد.
🔹متأسفانه گاهی هنگام اتمام درس، فوراً چند نفر دور همدیگر جمع میشوند، یک نفر میگوید چه خبر؟ ناگهان تهمت و غیبت و شایعه شروع می شود.
#اخلاق
#نماز