چند روز پیش داشتم فکر میکردم دلم میخواد تو نیمه‌یِ سردِ سال بمیرم. بچه ها خیلی میتونه جذاب باشه😭.

بعدا تو پاییز شهید میشم یادِ این حرفِ من میفتین😭.

بسه دیگه زن اینقدر چرت نگو برو سر کار و بارت.

دختره اومده پایین پنجره ما، داره راجع یه دوست پسرش یا یکی دیگه حرف میزنه. شیطونه میگه پاشم برم لهش کنم با چماغ.

تعدادشون زیاد شد، واقعا دوست پسرش اینقدر مهمه؟

خب اصلا باشه خیلی مهمه چرا تو کوچه ما حرف میزنن؟😂😭

تِسو واقعا غیرِ قابل تحمله.

ولی خب واقعا خوشگله👍.

بیاید از یه سری ترس تو وجودم حرف بزنم.

این روزا دارم تاریخ هنر میخونم، کتابی که منبع اکثریتِ سوالاتِ کنکور هنره. حس میکنم توانایی براومدن از پس دروسِ اینچونینی رو بدونِ تدریس ندارم، در حالی که خیلیا قبل از منم خودشون خوندن و تونستن و من اصلا دلیل این افکارِ مسخرمو نمیدونم. ولی همش یه ترسی هست، همش یه تردیدی هست یه "نمیدونم الان باید چیکار کنم".

از اونور کلِ کلاسمون به ایده‌یِ پروژه یکی از کلاسای تخصصی رسیده. شنبه اسن هفته داشتن کارای فیلنامشون رو نیکردن و من زنگ آخر تازه به ایده رسیدم، تا زنگ آخر تو در و دیوار بودم. آخرش میخواستم گریه کنم. پنج روز هم گذشته و امروز هم چهارشنبه بود تموم شد، و من همچنان ایدنو حتی ننوشتم:))