شاید باورتون نشه ولی ن تنها عذاب وجدان و احساس گناه ندارن نسبت به ادم هایی وسط خیابون کتک میزنن یا میکشن، بلکه حتی خوشحالم هستن(: یعنی ما اوایلش اینطوری بودیم که واقعا دارن ادمای بی گناهی بنا به نادونی شاید خودشون و هم فکر هاشون قربانی میشن، یکی مثل نیکا، مثل سارینا که حتی فکر کنم روحشم خبر نداشت برای جسدش قراره چ نقشه ای بکشن بعد از مرگش و روی خونِ بیگناهش موج سواری کنن. دلمون میسوخت میگفتیم ایناهم بیگناه کشته شدن(: ولی اینا واقعا همچین چیزی تو وجودشون نیست اصلا حتی ذره ای، افتخارم میکنه طرف. اره کشتیم خوب کردیم بازم میکشیم.

چندشای لجن.

بچه ها از اسنپ ک داشتم‌پیاده میشدم آقاهه که خیلیم گوگولی بود بهم گفت خدانگهدارت باشه عزیز(((=

اصن گل از گلم شکفت.

علی‌که‌دید،ولی‌کاش‌بعد‌ازاین‌دیگر میان‌شعله‌نبیندکسی‌نگارش‌را💔.

جانِ من است او؛ سیو نکنیدش.

ایران خانم چرا اینقدر دوست دارم من؟(:

بسم الله؛

آخرین برگ سفرنامه ی باران این است که زمین چرکین است(:

فکر نمیکنم دیگه تهران بارون بیاد.

ولی کاش بیاد.