آخرِ عیدی که قشنگ شد برام، دوسش داشتم همین. #ولاکس

بهش اَ او پیام ریسکیا بده‌، جایِ مو‌‌..

خدایا منو بخاطر [حالا که افتاده تو دهنم، سی] همه ناشکریام ببخش. ببخش که نارفیقم. برای خودم، برای تو، همه آدمایی که سر راهم گذاشتی. خدایا ببخش که هی زیر بارون قول میدم تا آخرشو برم و بازم سختیش پاهام رو شل میکنه. ببخش که مثل گذشته نمیتونم اعتماد کنم. این حانیه رو ببخش. ببخشِش بازم میخواد قول بده.

فکر کنم دارم پیر میشم.

داشتم فکر میکردم زمانی که نقاشی هام به دیوار اتاقم بود و محیطی که توش زندگی میکردم رنگی رنگی بود، انسان خوشحال تر و جوان تری بودم.

کانال ها رو میرم بالا، تا میرسم یه یک یا دوسال پیش و اونوقت خاطراتی یادم میاد که بعضیاش خوبن و بعضیاشم نه‌.