دیشب که از بی‌آر‌تی پیاده شدیم، تا ورودی مترو لباس‌هارو با نورا نگاه میکردیم. خیلی خوشگل بودن، هم شیک بودن هم زیادی جلف نبودن. بهش گفتم: یه روزی میایم اینجا باهم برای کسی که دوستش داریم لباس میخریم. به‌هم قول دادیم و قرار گذاشتیم. و من حتی رنگ‌هامم انتخاب کردم برات. سیاه، سفید و سبز.

آخ امام‌رضا..

چقدر روز‌هایِ سیاهی بود بچه‌ها.. یادآوری دقیق همه اون حس‌ها باعث میشه دوباره بخوام زندگی رو متوقف کنم..

رسیدم به مرحله انجام کار‌هایِ احمقانه‌ای که هشدار داده بودم به ریحانه که جلوم رو بگیره. ولی داره نمیگیره، دارم عقلم رو از دست میدم بچه‌هاجون و این خیلی خطرناکه.

فریاد می‌زدم که: نگاهم نمیکنی؟ نادیده‌ام گرفتی و گفتی سکوت کن #سید_علی_حسنی

نمیدونم سوژه چیه، ولی اگر یه سوژه خوب داشتم عکس قشنگی بود.

بختک غم امشب افتاده روم و هیچکس این ساعت بیدار نیست.

تا ابد‌.

لبتاپِ برادر رو صبح سه شنبه که ارائه داشتم برده بودم دانشگاه. فهمیدم اکتیو نیست و پاورپوینت کار نمیکنه و حتی فتوشاپ هم نداره روش و منم نت کافی برای دانلود فتوشاپ نداشتم. از فرط بیچارگی اول یو ساعت خوابیدم تا بعدش ببینم دنیا دست کیه و در نهایت میدونید با چی پاور زدم؟ اینستا :)))))