هدایت شده از -ابڪ
گلِ من؛
منطق انسان ها اینه اگه نباشی فراموش میشی یا جایگزین میشی در عین غم حقیقته ولی بدون اگه رفتی تا تهِ تهش منتظرت میمونم :)
این دو هفته، شایدم یه هفته اینقدر اتفاقا کوچیکِ تلخ پشت هم برام افتاده که اصلا شاید الان نباید اینقدر سرحال میبودم نه؟
اتفاقایی ک منو حتی از همین فردا هم میترسونه، منو ب پوچی و شکست رسونده و نمیخوام اینجا راجع بهش بگم چون نمیخوام وقت و حال شما رو بگیرم.
فقط در همین حد بگم ک احساس میکنم اصلا قلبی دیگه ندارم، و فقط از این به بعد قراره با مغزم تصمیم بگیرم.
سخته ها، و حتی شاید نا ممکن از سمت ادمی مثلِ من.