این دست ریحونچه است

بچه ها عجیب انرژی دارم یعنی واقعا کافیه یه روز از زندگیم مفید باشه تا فرداش بخوام دنیا رو عوض کنم، کافیه برم یه جایی ادما موفق شبیه خودم ببینم تا یادم بیاد که همه چیز شدنیه و دوباره بزنم پس کله ی خودم و زندگی

فقط باید سعی کنم گوشیمو بندازم از پنجره بیرون همین. فقط همین.

کاش جلوی یه دسته دوستاتون راجب دسته‌ی دیگه ای حرف نزنید

اینکار واقعا زشته، چه جلوی دوستای مجازیت از دوستای حقیقت بگی چه جلوی دوستای حقیقیت از مجازیت، چه جلوی دوستای مدرست از مدرسه قبلی بگی چه جلوی مدرسه قبلیا از مدرسه ی جدید، چه جلوی دوستای معمولیت راجب صمیمی ترین دوستت بگی چه جلوی صمیمی ترین دوستت راجب دوستای معمولیت، واقعا خوب نیست واقعا قشنگ نیست واقعا زشته.

تو اون لحظه داری با اون ادما معاشرت میکنی نه؟ خب پس دلیلی نداره راجب بقیه بگی اونا اصن شاید نخوان راجب بقیه بدونن واقعا درک نمیکنم این قضیه رو خیلی زشته

اصلا جدا از زشت بودنش واقعا درست نیست(: به دلایلی دیگری که شاید شما به ذهنتون نمیرسه ولی باید بهش فکر کنید

فکر کنید وقتی دارید راجب رابطه ی قشنگتون با دوستای مجازیتون میگین یکی دوست مجازیشو که خیلیم دوسش داشته از دست داده و دیگه نیست، خب واقعا بازم میگین؟

یا جلوی کسی که دوست صمیمیش مثلا مثلا فوت شده، رفته، ترکش کرده، رفته یه شهر دیگه؛ بشینی از دوست صمیمیت بگی.

با یه اکیپ دیگه بشینی بگی اون یکی اکیپ از شما خیلی پایه ترن ما باهم اینکارا رو میکنیم خیلی حال داده

این واقعا بیشعوریه خب؟ اینو بدونید.

علی یاسینی>>>>