امّا کسی که ایمان داره، او به عکسه، او سوارِ بر ترسه، نه که نمیترسه. آدمه میترسه ولی ترس او رو به هر سمت و سویی نمیبَره. فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ : خوف علیه اون ها نیست. یعنی چی؟! علیه یعنی بَر... میگیم فلانی بر مَرکب سوار شد. این خوف بر وجود اون ها، بر دل های اون ها سوار نیست، مسلّط نیست. (ادامه دارد...) ........................... استاد رنجبر/تفسیرگزیده/سوره انعام/صفحه 133 @naghmehasemani

وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ ﴿۴۸﴾ : (چقدر زیبا)...يَحْزَنُون فعل مضارع هست... فعل مضارع در زبان عرب دلالت بر استمرار میکنه... تداوم... نمیگه اینا حُزن و اندوه ندارند، چرا محزون میشن ولی حُزن این ها مدام و مستمر نیست... یه لحظه میاد، یه مرتبه میره کنار... یک افق روشنی برابر چشمانشون روشن میشه: مثل آسمان... ابری میشه، تیره میشه، تار میشه، دلگیر میشه... امّا یه مرتبه یه طوفانی میاد بساط ابرها رو جمع میکنه میره، آسمون آبیِ آبی میشه؛ روشنِ روشن میشه... (ادامه دارد...) ........................... استاد رنجبر/تفسیرگزیده/سوره انعام/صفحه 133 @naghmehasemani

امّا اونی که ایمان نداره، اونی که کار درست نیست به عکسه: دائم آسمان دلش ابریه... مثل آسمون شمال میمونه...اون که ایمان داره، آسمون دلش مثل آسمون جنوب میمونه... (ادامه دارد...) ........................... استاد رنجبر/تفسیرگزیده/سوره انعام/صفحه 133 @naghmehasemani

نتیجه بگیریم: ترس مال همه است، چه با ایمانش چه بی ایمانش. امّا آدمِ با ایمان سوارِ بر ترسه. درنتیجه ترس او رو به هر سمت و سویی نمیبَره. برخلاف آدمِ بی ایمان که ترس بر او سواره، در نتیجه او رو به هر سمت و سویی و به هر کار و باری میکشانه. حتّی به قتل و غارت (ادامه دارد...) ........................... استاد رنجبر/تفسیرگزیده/سوره انعام/صفحه 133 @naghmehasemani

همین طور حُزن و اندوه مال همه است، چه با ایمانش، چه بی ایمانش. امّا آدمِ باایمان حُزن مستمر نداره، زود بساط حزن و اندوهش جمع و برچیده میشه. لحظه ای اندوهناک میشه و تمام... بنابراین ترس آدمی، اندوه آدمی جز با باور و اصلاح قابل اصلاح نیست. شما دنیا دنیا ثروت و دارایی داشته باش، ذره ای از ترس و اندوه شما کاسته نخواهد شد. ........................... استاد رنجبر/تفسیرگزیده/سوره انعام/صفحه 133 🌸🌸پایان صفحه ی 133🌸🌸 @naghmehasemani

برگه های آزمون رو هم باید پُر کرد هم باید درست پُر کرد. اگر پر نکنیم یا درست پر نکنیم، اون امتیاز لازم رو دریافت نمیکنیم، بلکه از امتیاز ما هم کم خواهد شد. حالا در منطق قرآن کریم دنیا جلسه ی آزمونه، آدم ها هرکدام حکایت یک برگه ی آزمون رو دارند. چقدر این منطق قرآن زیبا آموزنده و سازنده است و چقدر تعاملات رو اصلاح و تصحیح و تنظیم میکنه... (ادامه دارد...) ........................... استاد رنجبر/تفسیرگزیده/سوره انعام/صفحه 134 @naghmehasemani

اینجا سوره ی مبارکه ی انعام آیه ی 53: میگه ما آدم ها رو به وسیله ی هم آزمون میکنیم، امتحان میکنیم. یعنی چی؟! یعنی هرکدام برگه ی آزمون دیگری است. به عنوان مثال: توی خانواده: زن مایه ی آزمون شوهره. شوهر مایه ی آزمون زنه... یعنی هرکدام برگه ی امتحانی دیگری است. پدر و مادر برگه ی آزمونی بچّه ها و بچّه ها برگه ی آزمون پدر و مادر. یعنی برخورد صحیح و ناصحیح هرکدام با دیگری، زمینه ی صعود و سقوط رو رقم میزنه. (ادامه دارد...) ........................... استاد رنجبر/تفسیرگزیده/سوره انعام/صفحه 134 @naghmehasemani

توی کلاس درس هم همینطوره: معلّم برگه ی آزمون شاگرداشه، شاگردا برگه ی آزمون معلّم. تو اداره هم همینطور: ارباب رجوع وقتی به یک کارمند مراجعه میکنه، اینا برگه ی آزمون هستند و به عکس... همینطور ثروتمندها برگه ی آزمون فقرا، فقرا برگه ی آزمون ثروتمندان... (ادامه دارد...) ........................... استاد رنجبر/تفسیرگزیده/سوره انعام/صفحه 134 @naghmehasemani

بنابراین هرکسی برابر هرکسی قرار گرفت، برگه ی آزمون و امتحانی اوست. حالا که باید این برگه رو پر کنی، درست پر کن. یعنی اگر حرف میزنی با طرف: درست حرف بزن. نگاه میکنی: درست نگاه کن. نشست و برخاست میکنی: درست نشست و برخاست کن. این یعنی آدم ها مدام، پیوسته در حال آزمون و امتحان اند. (ادامه دارد...) ........................... استاد رنجبر/تفسیرگزیده/سوره انعام/صفحه 134 @naghmehasemani

همون که مولوی میگفت: امتحان بر امتحان است ای پسر.‌‌.. وَكَذَلِكَ فَتَنَّا بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ : و بدین گونه است که ما آزمون میکنیم پاره ای را با پاره ای... این آیه در ادامه ی آیه ی قبل هست که حکایت اغنیاء و فقرا رو در عهد پیامبر بیان کرد. خب اغنیاء، اشراف وقتی که دیدند پیرامون پیامبر آدم های تنگدست و تهیدستی هستند، همون ها شدند برگه های امتحانی این ها و این ها آن برگه ها را درست پر نکردند. (ادامه دارد...) ........................... استاد رنجبر/تفسیرگزیده/سوره انعام/صفحه 134 @naghmehasemani

درستش این بود که بگن: این ها از نعمت و موهبت ایمان برخوردارند ، ان شاء الله که ماهم رنگ و بوی این ها رو بگیریم. بریم کنار این ها بنشینیم. همنشینی اثر داره. درستش این بود که بر اون ها فخر و تفاخری نفروشند. درستش این بود که اون ها رو حقیر ندانند، تحقیر نکنند بگن چطور پیامبر با اون ها نشسته، ما که از پیامبر بالاتر نیستیم ماهم با اون ها مینشینیم، ولی اینگونه رفتار نکردند. درستش این بود که آرزو کنند اون چه خدا برای اون ها رقم زده، ولی چنین آرزویی نداشتند، بلکه میدونید چی گفتند؟! (ادامه دارد...) ........................... استاد رنجبر/تفسیرگزیده/سوره انعام/صفحه 134 @naghmehasemani