#در_محضر_اهل_بیت ⚡️مـاننـد شهـاب درخشـان مى‌‏آيـد! ☀️ پیامبر اکرم (ﷺ) : ✓ ««مهدى» از فرزندان من است. نامش نام من، كنيه ‏اش كنيه من ، و شبيه‌‏ترينِ مردم در خلق و خو به من است. غيبت و حيرت او چنان به طول مى‏‌انجامد كه مردم، دين خود را گم مى‌‏كنند و در اين هنگام است كه مانند شهاب درخشان مى‌‏آيد و زمين را از عدل و داد پر مى‌‏كند، همان گونه كه از ظلم و ستم پر شده است». ⁙ «المَهدِيُّ مِن وُلدِي، اسمُهُ اسمي، وكُنيَتُهُ كُنيَتي، أشبَهُ النّاسِ بي خَلقا وخُلُقاً، تَكونُ لَهُ غَيبَةٌ وحَيرَةٌ، حَتّى‏ تَضِلَّ الخَلقُ عَن أديانِهِم، فَعِندَ ذلِكَ يُقبِلُ كَالشَّهابِ الثّاقِبِ‏، فَيَملَؤُها قِسطاً وعَدلاً، كَما مُلِئَت ظُلماً وجَوراً». 📚 كمال الدين: ص۲۸۷ ح۴ #امام_زمان‌علیه‌السلام @Nahjolbalaghe2

#موعظه قهرمان تواضع! 🎥 حجت الاسلام انصاریا @Nahjolbalaghe2

. 📝ترجمه کتاب الغدیر ✅ قسمت: ششصد و سیزده 🔷#واقعه‌غدیرخم #علامه‌امینی ↩️ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﻳﻜﺒﺎﺭ ﺩﻳﮕﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺩﻋﻮﺕ ﻛﺮﺩ، ﻭ ﺣﻴﺪﺭ ﻛﺮﺍﺭ ﻛﺎﺭ ﮔﺰﺍﺭ ﻭ ﺳﺮﭘﺮﺳﺖ ﭘﺬﻳﺮﺍﺋﻲ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺁﻧﺎﻥ ﺩﻭ ﺑﺎﺭﻩ ﺑﺮ ﺧﻮﺍﻥ ﻃﻌﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﻣﺤﻤﺪ ﭘﺨﺘﻪ ﺑﻮﺩ، ﮔﺮﺩ ﺁﻣﺪﻧﺪ. ﭘﺲ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻫﻴﭻ ﻛﺲ ﺑﺮﺍﻱ ﻣﺮﺩﻡ ﺧﻮﺩ، ﺍﻳﻦ ﻫﻤﻪ ﻧﻴﻜﻲ ﺭﺍ ﻛﻪ ﻣﻦ ﺑﺮﺍﻱ ﺷﻤﺎ ﺁﻭﺭﺩﻩ‌ﺍﻡ ﻧﻴﺎﻭﺭﺩﻩ ﺍﺳﺖ، ﭼﻮﻥ ﺑﻪ ﭘﻨﺎﻫﮕﺎﻫﻬﺎﻱ ﺩﺭﺧﺸﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﺁﺋﻴﻦ ﺭﻭ ﺁﺭﻳﺪ، ﺧﻴﺮ ﺩﻧﻴﺎ ﻭ ﺁﺧﺮﺕ ﺷﻤﺎ ﺗﺎﻣﻴﻦ ﻣﻴﺸﻮﺩ ﺍﻳﻨﻚ ﺁﻧﻜﻪ ﺍﺯ ﻣﻴﺎﻥ ﺷﻤﺎ ﺑﺎ ﻣﻦ ﻫﻤﻜﺎﺭﻱ ﻛﻨﺪ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﻭ ﺟﺎﻧﺸﻴﻦ ﻣﻦ ﻭ ﺑﺎﻏﺒﺎﻥ ﺑﻮﺳﺘﺎﻥ ﺩﻳﻦ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ. ﺍﻓﺴﻮﺱ ﭘﺎﺳﺨﮕﻮﺋﻲ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺧﺮﺳﻨﺪﻱ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺭﻭﻱ ﺁﺭﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻧﻌﻤﺖ ﺧﺸﻨﻮﺩ ﺑﺎﺷﺪ ﻧﻴﺎﻓﺖ ﻭ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﺮ ﺑﻴﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﻳﻦ ﺑﻌﺜﺖ ﺷﻜﻮﻓﺎ ﺍﻓﺰﻭﺩ ﺑﺮ ﺗﻜﺬﻳﺐ ﻭ ﻧﺎﺩﺍﻧﻲ ﺁﻧﺎﻥ ﻧﻴﺰ ﺍﻓﺰﻭﺩﻩ ﻣﻴﺸﺪ، ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺍﺑﻮ ﻟﻬﺐ ﻓﺮﻳﺎﺩ ﻛﺮﺩ: ﻭﺍﻱ ﺑﺮ ﺗﻮ، ﺁﺭﻱ ﻫﻴﭻ ﻛﺴﻲ ﺑﺮﺍﻱ ﻗﻮﻡ ﺧﻮﺩ ﺁﻧﭽﻪ ﺗﻮ ﺁﻭﺭﺩﻱ ﻧﻴﺎﻭﺭﻩ ﺍﺳﺖ. ﺩﺳﺘﺶ ﺑﺮﻳﺪﻩ ﺑﺎﺩ ﻛﻪ ﻧﺎﺩﺍﻧﻲ ﻭ ﻛﻔﺮ، ﻭﻱ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺩﺭﻛﺎﺕ ﺩﻭﺯﺥ ﺳﺮ ﻧﮕﻮﻥ ﻭ ﻧﺎﺑﻮﺩ ﻛﺮﺩ ﻭ ﻣﺼﻄﻔﻲ ﺳﺨﻨﺎﻧﺶ ﺭﺍ ﺁﺷﻜﺎﺭ ﺗﻜﺮﺍﺭ ﻣﻲ‌ﻛﺮﺩ ﻭ ﺑﺮ ﺗﺮﺳﺎﻧﺪﻥ ﻭ ﻫﺸﻴﺎﺭ ﻛﺮﺩﻥ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻲ‌ﺍﻓﺰﻭﺩ. ﺍﻣﺎ ﺍﻓﺴﻮﺱ ﻛﻪ ﻏﻴﺮ ﺍﺯ ﺩﻟﻬﺎﻱ ﺳﺨﺖ ﺍﻧﺪﺭﺯ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ، ﻭ ﺟﺎﻧﻬﺎﺋﻲ ﺭﻭ ﮔﺮﺩﺍﻥ ﺍﺯ ﻛﺘﺎﺏ ﺧﺪﺍ، ﻛﻪ ﻛﻔﺮ ﻭ ﺷﺮﻙ ﻛﻮﺭﺷﺎﻥ ﻛﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﭼﻴﺰﻱ ﻧﺪﻳﺪ ﻫﻤﮕﺎﻥ ﺍﺯ ﻓﻴﺾ ﺭﺣﻤﺖ ﺍﻭ ﺭﻭﻱ ﮔﺮﺩﺍﻧﺪﻧﺪ ﻭ ﺑﺎ ﻫﻤﻪ ﺑﺮﻛﺘﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺑﻮﺩ، ﺍﺯ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻦ ﺧﻮﺩ ﺩﺍﺭﻱ ﻛﺮﺩﻧﺪ. ﻣﮕﺮ ﻋﻠﻲ ﻛﻪ ﻓﺮﻳﺎﺩ ﺯﺩ ﻙ ﻣﻦ ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻮﻱ ﺗﻮﺍﻡ، ﺍﻱ ﺭﻫﺒﺮ ﮔﻤﺸﺪﮔﺎﻥ ﺟﻬﺎﻥ ﻭ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺳﻪ ﺑﺎﺭ ﻋﻠﻲ ﺭﺍ ﺑﻨﺸﺴﺘﻦ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺩﺍﺩ ﻭ ﺩﻋﻮﺕ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺎﻣﻴﺪ ﺍﺟﺎﺑﺖ ﺑﺮ ﺁﻧﺎﻥ ﻋﺮﺿﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﺗﺎ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺍﺯ ﻫﺎﺷﻤﻴﺎﻥ ﻭ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻥ ﺩﻋﻮﺕ ﺍﺯ ﺟﺎﻧﺐ ﺁﻧﺎﻥ ﻧﺎ ﺍﻣﻴﺪ ﻭ ﺭﻧﺠﻮﺭ ﺷﺪ ﻭ ﺭﻭﻱ ﺑﻪ ﻋﻠﻲ ﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺟﻤﻊ ﺑﻠﻨﺪ ﻛﺮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻴﻜﻪ ﺩﺳﺖ ﺑﺮ ﮔﺮﺩﻥ ﺍﻭ ﻧﻬﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩ، ﻓﺮﻣﻮﺩ، ﺑﺨﺪﺍ ﺳﻮﮔﻨﺪ. ﺍﻳﻦ ﻳﺎﻭﺭ ﺩﻋﻮﺕ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ. ﻭ ﺍﻃﺎﻋﺖ ﻭ ﻓﺮﻣﺎﻧﺒﺮﺩﺍﺭﻱ ﺍﺯ ﺍﻭ، ﭘﺲ ﻣﻦ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﻭﺍﺟﺐ ﺍﺳﺖ. ﻭ ﻭﺍﻱ ﺑﺮ ﻧﺎﻓﺮﻣﺎﻧﺎﻥ ﻭﻱ. ﺁﻧﻬﺎ ﭘﺮﺍﻛﻨﺪﻩ ﺷﺪﻧﺪ، ﻭ ﻫﻤﻴﻦ ﻣﺴﺨﺮﻩ ﻛﺮﺩﻧﻬﺎ، ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺗﺎﺭﻳﻜﺘﺮﻳﻦ ﻭﺍﺩﻱ ﮔﻤﺮﺍﻫﻲ ﻛﺸﺎﻧﺪ. ﭼﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻲ ﺍﺑﻲ ﻃﺎﻟﺐ ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﺗﻮ ﻧﻴﺰ ﺍﺯ ﻓﺮﻣﺎﻧﻬﺎﻱ ﭘﺴﺮﺕ ﺍﻃﺎﻋﺖ ﻛﻦ. ﺍﻣﺎ ﻋﻠﻲ، ﺍﺯ ﺁﻏﺎﺯ، ﺍﻳﻦ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﻪ ﻧﺪﺍﻱ ﻧﺒﻮﺕ ﻣﺼﻄﻔﻲ ﭘﺎﺳﺦ ﻣﺜﺒﺖ ﺩﺍﺩ ﻭ ﺗﺎ ﺁﺧﺮ ﺑﺮ ﺍﺛﺮ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺭﻓﺖ. ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﻛﻪ ﺍﺳﺎﺱ ﺩﻋﻮﺕ ﻣﻲ‌ﻧﻬﺎﺩ ﺗﺎ ﺭﻭﺯﻱ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺳﺎﻣﺎﻥ ﺩﺍﺩ ﻫﻤﺮﺍﻫﻲ ﻛﺮﺩ. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

✔️ دلالت روایات بر تحقق نابودی اول یهود قبل از ظهور امام زمان (علیه‌السلام) ✔️ رجعت دارای مراتب است؛ بازگشت برخی اصحاب قبل از ظهور ✔️ امام باقر(علیه‌السلام): شمشیر بلند شده توسط مردم مشرق زمین پایین نمی‌آید مگر به فرمان امام زمان (علیه‌السلام) ✔️ امام صادق (علیه‌السلام): دلیل نامگذاری شهر قم اینست که مردم این شهر همراه امام زمان (علیه‌السلام) قیام می‌کنند ✔️ روایات در باب رجعت امام حسین (علیه‌السلام) همراه اصحاب و انتقام از همه یهودیان ✔️ ماجرای عجیب گفتگوی ملائکه حفظه و ملائکه حائر قبر اباعبدالله (علیه‌السلام) ✔️ تماس بال ملائکه با زائر؛ علت حال خوش معنوی بعد از زیارت ✔️ مجلس روضه حضرت زهرا (سلام‌الله‌علیها) در کربلا و توجه خاص ایشان به زائران ✔️ روضه خوانی امام صادق (علیه‌السلام) برای ابوبصیر @Nahjolbalaghe2

📝تفسیر سوره مبارکه حج آیات ۶۸ الی ۷۴ 📖 منبع: تفسیر «نمونه» آیت الله مکارم شیرازی ↩️ بدون شک، اگر یک رهبر معنوى و روحانى در مقابل دعوتش از مردم تقاضاى پاداش و اجر مادى کند، علاوه بر این که: بهانه اى به دست بهانه جویان مى دهد که به خاطر نداشتن امکانات مالى از او دور شوند، وى را متهم مى سازند که دعوت به سوى حق را دکانى براى جلب منافع مادى قرار داده. وانگهى، این بشر چه دارد که به دیگرى بدهد؟ مگر تمام رزق و روزى ها به دست خداوند قادر رزاق نیست؟. به هر حال، قرآن با بیان گویائى که در این پنج مرحله، بیان داشته روشن مى سازد: این کوردلان تسلیم حق نیستند و عذرهائى که براى توجیه مخالفت خود ذکر مى کنند، بهانه هاى بى اساسى بیش نیستند. * * * در آیه بعد، به عنوان یک نتیجه گیرى کلى از آنچه گذشت، چنین مى گوید: به طور قطع و یقین تو آنها را به صراط مستقیم دعوت مى کنى (وَ إِنَّکَ لَتَدْعُوهُمْ إِلى صِراط مُسْتَقِیم). صراط مستقیمى که نشانه هاى آن نمایان است و با اندک دقتى، صاف بودن آن روشن مى گردد. مى دانیم راه راست نزدیک ترین فاصله میان دو نقطه است، و یک راه بیش نیست، در حالى که جاده هاى انحرافى که در چپ و راست آن قرار گرفته بى نهایت است. گر چه، در بعضى از روایات اسلامى، صراط مستقیم به ولایت على(علیه السلام)تفسیر شده(۳) ولى چنان که بارها گفته ایم، این گونه روایات بیان بعضى از مصداق هاى روشن است، و هیچ منافاتى با وجود مصادیق دیگر مانند قرآن، ایمان به مبدأ و معاد، تقوا، جهاد و عدل و داد ندارد. * * * و نتیجه طبیعى این موضوع، همان است که بدین صورت بازگو مى کند: و کسانى که به آخرت ایمان ندارند، به طور مسلّم از این صراط منحرفند (وَ إِنَّ الَّذِینَ لا یُؤْمِنُونَ بِالآخِرَةِ عَنِ الصِّراطِ لَناکِبُونَ). ناکب از ماده نکب و نکوب به معنى انحراف از مسیر است، و نکبت دنیا ـ در مقابل روى آوردن دنیا ـ به معنى انحراف و پشت کردن دنیا است. روشن است: منظور از صراط در این آیه، همان صراط مستقیم در آیه پیش از آن است. این نیز، مسلّم است کسى که در این جهان از صراط مستقیم حق منحرف گردد، در جهان دیگر هم از صراط بهشت، منحرف شده به دوزخ سقوط مى کند; چرا که هر چه در آنجا است نتیجه مستقیم کارهاى اینجا است. تکیه کردن روى عدم ایمان به آخرت، و ارتباط و پیوند آن با انحراف از طریق حق، به خاطر آن است که انسان تا ایمان به معاد نداشته باشد، احساس مسئولیت نمى کند. در حدیثى از امیرمؤمنان على(علیه السلام) مى خوانیم: اِنَّ اللّهَ جَعَلَنا أَبْوابَهُ وَ صِراطَهُوَ سَبِیْلَهُ وَ الْوَجْهُ الَّذِى یُؤْتِى مِنْهُ، فَمَنْ عَدَلَ عَنْ وِلایَتِنا أَوْ فَضَّلَ عَلَیْنا غَیْرَنا فَاِنَّهُمْ عَنِ الصِّراطِ لَناکِبُونَ: خداوند ما (رهبران دینى و الهى) را درهاى وصول به معرفتش، صراط، طریق و جهتى که از آن به او مى رسند قرار داده، بنابراین کسانى که از ولایت ما منحرف گردند، یا دیگرى را بر ما برگزینند، از صراط حق منحرفند .(۴) * * * نکته ها: ۱ ـ حق پرستى و هوا پرستى در آیات فوق، اشاره کوتاه و پر معنائى به تضاد حق پرستى و هوا پرستى بود، مى فرمود: اگر حق، تابع هوا و هوس مردم گردد، نه تنها زمین و اهلش، که آسمان ها هم به فساد کشیده مى شوند، تحلیل این مسأله چندان مشکل نیست زیرا: ۱ ـ بدون شک، هوا و هوس هاى مردم یکسان نیست، و غالباً با یکدیگر تضاد دارد، و حتى بسیار مى شود هوا و هوس هاى یک انسان نیز ضد و نقیض یکدیگرند با این حال، اگر حق بخواهد تسلیم این تمایلات گردد، نتیجه اى جز هرج و مرج، از هم پاشیدگى و فساد نخواهد داشت. چرا که هر یک از آنها معبودى را مى پرستند، و بتى براى خود ساخته اند، اگر حق تسلیم این خواسته ها گردد، و این معبودهاى پراکنده بر پهنه هستى حکومت کنند فساد آن بر هیچ کس پنهان نخواهد بود. ۲ ـ تمایلات هوس آلود مردم، غالباً متوجه مسائلى است که (قطع نظر از تناقض هایش) نیز مفسده انگیز است، اگر این تمایلات بخواهد به عالم هستى و جامعه بشرى خط بدهد، نتیجه اى جز فساد به بار نمى آورد. ✍ پی نوشت: ۳ ـ نور الثقلین ، جلد ۳، صفحه ۵۴۸. ۴ ـ اصول کافى ، طبق نقل تفسیر نور الثقلین ، جلد ۳، صفحه ۵۴۹. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

📝 شرح و تفسیر حکمت ۴۲۰ 🔸 راه غلبه بر شهوت: ↩️ پاسخ اين سؤال با توجه به سيره امام(عليه السلام) در هنگام حكومتش روشن مى شود و آن اين كه امام(عليه السلام) براى جلوگيرى از اختلاف در ميان مسلمين و نقشه هاى شوم منافقين كه پيوسته درصدد ايجاد اختلاف و جنگ داخلى بودند در بسيارى از اين گونه موارد با مدارا رفتار كرد و مجازات بسيارى از مستحقين مجازات را موكول به زمان ديگرى فرمود و محل كلام ما نيز از اين قبيل بود كه اگر امام(عليه السلام) دستور قتل اين خارجى را مى داد جمعيت خوارج فرياد بلند مى كردند و غوغايى به راه مى انداختند. * نكته: راه هاى روشن براى مبارزه با انحرافات جنسى: مى دانيم كه يكى از سركش ترين غرائز انسان غريزه جنسى اوست، تا آن جا كه مطابق بعضى از روايات تأثير آن روى انسان مساوى است با تأثير تمام غرائز ديگر. حديث معروف پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله)كه در كتاب شريف كافى آمده شاهد اين مدعاست، مى فرمايد: «مَنْ تَزَوَّجَ أَحْرَزَ نِصْفَ دِينِهِ... فَلْيتَّقِ اللَّهَ فِى النِّصْفِ الاْخَرِ; كسى كه ازدواج كند نيمى از دين خود را حفظ كرده، پس تقواى الهى را در نيم ديگر رعايت كند».[4] به همين دليل بسيارى از پرونده هاى جنايى به اين مسأله ختم مى شود، تا آن جا كه بعضى گفته اند: هيچ پرونده جنايى مهمى وجود ندارد كه در آن پاى زنى در ميان نباشد. نيز به همين دليل، اسلام براى پيشگيرى از خطرات ناشى از اين غريزه سركش دستورات فراوانى داده است كه بخش مهمى از آن در سوره نور كه در واقع سوره عفت و پاكدامنى است آمده است از جمله: تأكيد بر مسأله ازدواج جوانان مى فرمايد: «(وَأَنكِحُوا الاَْيَامَى مِنْكُمْ وَالصَّالِحِينَ مِنْ عِبَادِكُمْ وَإِمَائِكُمْ إِنْ يَكُونُوا فُقَرَاءَ يُغْنِهِمْ اللهُ مِنْ فَضْلِهِ وَاللهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ); مردان و زنان بى همسر خود را همسر دهيد، همچنين غلامان و كنيزان صالح و درستكارتان را; اگر فقير و تنگدست باشند، خداوند از فضل خود آنان را بى نياز مى سازد; خداوند گشايش دهنده و آگاه است!».[5] اشاره به اين كه حتى فقرنمى تواند بهانه اى براى فرار از اين موضوع شود. روشن است كه اگر منظور از ازدواج، ازدواج هاى پر زرق و برق و پر از تشريفات و چشم و هم چشمى ها باشد و هزينه هاى تالارهاى پر از گناه آن ها سنگين و كمرشكن گردد بسيارند كسانى كه قادر بر آن نيستند. اما اگر ساده باشد و مهريه گاه يك قرآن مجيد و گاه يك شاخه گل و يا چهارده سكه طلا باشد و مراسمى ساده و مملو از معنويت و صفا برگزار كنند و دامنه توقعات، به خصوص در سنين جوانى كه آغاز زندگى است كم شود، ازدواج كار آسانى خواهد بود. اسلام بر همه اين موضوعات تأكيد كرده است. ديگر اين كه دستور مؤكد به حجاب داده تا يكى از مهمترين عوامل تحريك جوانان كه خودنمايى زنان است از ميان برود و از سويى ديگر به همه دستور داده كه از چشم چرانى به شدّت بپرهيزند: «(قُلْ لِّلْمُؤْمِنِينَ يَغُضُّوا مِنْ أَبْصَارِهِمْ وَيَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ ذَلِكَ أَزْكَى لَهُمْ إِنَّ اللهَ خَبِيرٌ بِمَا يَصْنَعُونَ * وَقُلْ لِّلْمُؤْمِنَاتِ يَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَارِهِنَّ وَيَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَلاَ يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلاَّ مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَلْيَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلَى جُيُوبِهِنَّ); به مؤمنان بگو چشم هاى خود را (از نگاه به نامحرمان) فروگيرند، و عفاف خود را حفظ كنند; اين براى آنان پاكيزه تر است; خداوند از آنچه انجام مى دهيد آگاه است، و به زنان باايمان بگو چشم هاى خود را (از نگاه هوس آلود) فروگيرند، و دامان خويش را حفظ كنند و زينت خود را ـ جز آن مقدار كه نمايان است ـ آشكار ننمايند و (اطراف) روسرى هاى خود را بر سينه خود افكنند (تا گردن و سينه با آن پوشانده شود)».[6] و حتى در ذيل آيه اخير از اين كه زنان به هنگام راه رفتن پايشان را محكم به زمين بزنند تا صداى خلخالى كه بر پا دارند به گوش افراد نامحرم برسد نهى فرموده، كه حاكى از نهايت دقت اسلام در اين زمينه است: (وَلاَ يَضْرِبْنَ بِأَرْجُلِهِنَّ لِيُعْلَمَ مَا يُخْفِينَ مِنْ زِينَتِهِنَّ). و در سوره احزاب از اين كه زنان به هنگام سخن گفتن طرز كلام خود را به صورت هوس انگيز درآورند نهى فرموده مبادا بيماردلان به آن ها طمع كنند: (فَلاَ تَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ فَيَطْمَعَ الَّذِى فِى قَلْبِهِ مَرَضٌ).[7] ✍ پی نوشت: [4]. كافى، ج 5، ص 328، ح 2. [5]. نور، آيه 32. [6]. نور، آيات 30 و 31. [7]. احزاب، آيه 32. ✔️ پایان @Nahjolbalaghe2