#در_محضر_اهل_بیت 🔴 پیـوستـه لعنـت می‌شـود! ☀️ پیامبر اکرم (ﷺ) : ✓ «براى هيچ زنى، حلال نيست كه مُچ و پاى خويش را براى مردى جز شوهرش آشكار سازد. هر گاه چنين كند، پيوسته مورد لعنت و ناخشنودى خدا قرار مى‌گيرد، و خداوند، بر او خشم مى‌گيرد، و فرشتگان خدا لعنتش مى‌كنند، و برايش عذابى دردناك، آماده مى‌سازد». ⁙ «لا يَحِلُّ لِامرَأَةٍ أن تُظهِرَ مِعصَمَها وقَدَمَها لِرَجُلٍ غَيرِ بَعلِها، وإذا فَعَلَت ذلِكَ لَم تَزَل في لَعنَةِ اللّهِ وسَخَطِهِ ، وغَضِبَ اللّهُ عَلَيها، ولَعَنَتها مَلائِكَةُ اللّهِ، وأعَدَّ لَها عَذابا أليما». 📚 مستدرك الوسائل : ج١٤ ص٢٤٢ ح١٦٦٠٤ #حجاب @Nahjolbalaghe2

#موعظه 🔴 خط قرمز خدا!!!! 🎥 استاد قرائتی @Nahjolbalaghe2

. 📝ترجمه کتاب الغدیر ✅ قسمت: ششصد و چهارده 🔷#واقعه‌غدیرخم #علامه‌امینی ↩️ ﺳﺨﻦ ﺍﺳﻜﺎﻓﻲ ﺩﺭ ﭘﻴﺮﺍﻣﻮﻥ ﺍﻳﻦ ﺣﺪﻳﺚ ﺩﺭ ﻛﺘﺎﺏ ﺍﻟﻨﻘﺾ ﻋﻠﻲ ﺍﻟﻌﺜﻤﺎﻧﻴﻪ ﺍﺳﻜﺎﻓﻲ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺁﻧﻜﻪ ﺣﺪﻳﺚ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻋﺒﺎﺭﺗﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺻﻔﺤﻪ 145 ﻣﺬﻛﻮﺭ ﺍﻓﺘﺎﺩ، ﻳﺎﺩ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ، ﮔﻮﻳﺪ ﻛﻪ ﺁﻳﺎ ﺑﭽﻪ ﺑﻲ ﺗﻤﻴﺰ ﻭ ﻧﻮﺟﻮﺍﻥ ﺑﻲ ﺧﺮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺧﻮﺭﺍﻙ ﻭ ﺩﻋﻮﺕ ﻛﺮﺩﻥ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﻡ، ﻣﻲ‌ﮔﻤﺎﺭﻧﺪ؟ ﻭ ﺁﻳﺎ ﻛﻮﺩﻙ ﭘﻨﺞ ﻳﺎ ﻫﻔﺖ ﺳﺎﻟﻪ ﺭﺍ ﺍﻣﻴﻦ ﺳﺮ ﻧﺒﻮﺕ، ﻣﻦ ﺷﻤﺎﺭﻧﺪ؟ ﻭ ﺁﻳﺎ ﻏﻴﺮ ﺧﺮﺩﻣﻨﺪ ﻭ ﻋﺎﻗﻞ ﺭﺍ ﺩﺭ ﮔﺮﻭﻩ ﺷﻴﻮﺥ ﻭ ﻣﻴﺎﻥ ﺳﺎﻟﺎﻥ ﺩﻋﻮﺕ ﻣﻲ‌ﻛﻨﻨﺪ ﻭ ﺁﻳﺎ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺩﺳﺘﺶ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﻛﺴﻲ ﻏﻴﺮ ﺍﺯ ﺁﻧﻜﺲ ﻛﻪ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﺍﺧﻮﺕ ﻭ ﻭﺻﻴﺖ ﻭ ﺧﻠﺎﻓﺖ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﺤﺪ ﺗﻜﻠﻴﻒ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﻭ ﻣﻲ‌ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑﺎﺭ ﻭﻟﺎﻳﺖ ﺍﻟﻬﻲ ﺭﺍ ﺑﺒﺮﺩ، ﻭ ﻛﻴﻨﻪ ﺗﻮﺯﻱ‌ﻫﺎﻱ ﺩﺷﻤﻦ ﺭﺍ ﺗﺤﻤﻞ ﻛﻨﺪ، ﻣﻲ‌ﻧﻬﺪ؟ ﻭ ﺑﺎ ﺍﻭ ﭼﻨﺎﻥ ﭘﻴﻤﺎﻧﻬﺎﺋﻲ ﻣﻲ‌ﺑﻨﺪﺩ؟ ﺍﮔﺮ ﻋﻠﻲ ﻛﻮﺩﻙ ﺑﻮﺩ، ﭼﺮﺍ ﺑﺎ ﺩﻳﮕﺮ ﻛﻮﺩﻛﺎﻥ ﺩﺭ ﻧﻴﺎﻣﻴﺨﺖ ﻭ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﭙﻴﻮﺳﺖ ﻭ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﺳﻠﺎﻡ ﺁﻭﺭﺩﻧﺶ، ﻛﺴﻲ ﺍﻭ ﺭﺍﻣﺸﻐﻮﻝ ﺑﺎﺯﻱ ﺑﺎ ﻫﻤﺴﺎﻟﺎﻧﺶ ﻧﺪﻳﺪ؟ ﺣﺎﻝ ﺁﻧﻜﻪ ﺍﻭ ﺩﺭ ﻃﺒﻘﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻣﻌﺮﻓﺖ ﻫﻤﭙﺎﻳﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﻮﺩ. ﭼﺮﺍ ﻋﻠﻲ ﺳﺎﻋﺘﻲ ﺍﺯ ﺳﺎﻋﺎﺕ ﻋﻤﺮﺵ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﺑﭽﻪ‌ﻫﺎ ﻧﮕﺬﺭﺍﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﮕﻮﻳﻨﺪ؟ ﻫﻮﺳﻲ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﻣﻬﺮﻱ ﺍﺯ ﺩﻧﻴﺎ ﺑﺮ ﺩﻟﺶ ﻧﺸﺴﺖ ﻭ ﺟﻮﺍﻧﻲ ﻭ ﺗﺎﺯﻩ ﺳﺎﻟﻲ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﺎﺯﻳﻨﺸﺴﺘﻦ ﺑﺎ ﻛﻮﺩﻛﺎﻥ، ﻭ ﻳﺎﻓﺘﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﺁﻧﺎﻥ، ﻭﺍﺩﺍﺷﺖ. ﺑﺠﺎﻱ ﻫﻤﻪ ﺍﻳﻨﻬﺎ، ﻣﺎ ﺍﺯ ﻋﻠﻲ ﺟﺰ ﺍﻳﻦ ﻧﺪﻳﺪﻩ ﺍﻳﻢ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺍﺳﻠﺎﻣﺶ ﺭﻫﺴﭙﺮ ﻭ ﺩﺭ ﻛﺎﺭﺵ ﻣﺼﻤﻢ ﺑﻮﺩ. ﮔﻔﺘﺎﺭﺵ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻛﺎﺭ ﻣﺤﻘﻖ ﻓﺮﻣﻮﺩ، ﻭ ﺍﺳﻠﺎﻣﺶ ﺭﺍ ﺑﺎ ﭘﺎﻛﺪﺍﻣﻨﻲ ﻭ ﻭﺍﺭﺳﺘﮕﻲ ﻣﺼﺪﻕ ﺳﺎﺧﺖ، ﻭ ﺍﺯ ﻣﻴﺎﻥ ﺁﻧﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻣﺤﻀﺮ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺟﻤﻊ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ، ﺗﻨﻬﺎ ﺍﻭ ﺑﻪ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﭘﻴﻮﺳﺖ. ﭘﺲ ﺍﻭ ﺍﻣﻴﻦ ﻭ ﺍﻧﻴﺲ ﺩﻧﻴﺎ ﻭ ﺁﺧﺮﺕ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺑﻮﺩ. ﺍﻭ ﺑﺮ ﺷﻬﻮﺕ ﺧﻮﺩ ﻏﺎﻟﺐ ﻭ ﺑﺮ ﺩﻟﺒﺴﺘﮕﻲ‌ﻫﺎﻱ ﺩﻧﻴﺎ، ﺑﺎﻣﻴﺪ ﻛﺎﻣﻴﺎﺑﻲ ﻭ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﻧﻴﻚ ﺍﺧﺮﻭﻱ، ﻣﺴﻠﻂ ﺷﺪ. ﺧﻮﺩ ﺍﻭ ﺩﺭ ﺳﺨﻦ ﻭ ﺧﻄﺒﻪ ﺍﺵ ﺑﺪﺍﻳﺖ ﺣﺎﻝ ﻭ ﺳﺮ ﺁﻏﺎﺯ ﺍﺳﻠﺎﻡ ﺁﻭﺭﺩﻧﺶ ﺭﺍ ﻳﺎﺩ ﻛﺮﺩﻩ ﻭ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ: [جلد چهارم ﺻﻔﺤﻪ 157] ﭼﻮﻥ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ (ﺹ) ﺁﻥ ﺩﺭﺧﺖ ﺭﺍ ﻓﺮﺍ ﺧﻮﺍﻧﺪ، ﺩﺭﺧﺖ ﺍﺯ ﺯﻣﻴﻦ ﻛﻨﺪﻩ ﺷﺪ ﻭ ﺭﻭﻱ ﺑﻪ ﭘﻴﻤﺒﺮ ﺁﻭﺭﺩ، ﻗﺮﻳﺶ ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﺟﺎﺩﻭﮔﺮﻱ ﭼﺎﺑﻚ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻋﻠﻲ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺍﻱ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﻣﻦ ﺍﻭﻝ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﻧﺪﻩ ﺑﺘﻮﺍﻡ، ﺑﺨﺪﺍ ﻭ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮﺵ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻡ ﻭ ﺗﺮﺍ ﺩﺭ ﻣﻌﺠﺰﻩ ﺍﻱ ﻛﻪ ﻛﺮﺩﻱ، ﺗﺼﺪﻳﻖ ﺩﺍﺭﻡ ﻭ ﮔﻮﺍﻫﻲ ﻣﻴﺪﻫﻢ ﻛﻪ ﺩﺭﺧﺖ ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻭ ﺑﺮﺍﻱ ﺗﺼﺪﻳﻖ ﻧﺒﻮﺕ ﻭ ﺑﺮﻫﺎﻥ ﺩﻋﻮﺕ ﺗﻮ، ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻜﻨﺪ ﻛﺮﺩ. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

🎙 حجت‌الاسلام والمسلمین استاد امینی خواه: 🔴 به وقت شام 🎤 فصل دوم جلسه اول: عرضه ماشیح 📝 محور سخنرانی: ✔️ "در حال حاضر یهود در این منطقه به دنبال چیست؟ ✔️ ظهور ماشیح = فلسفه اقدامات یهود در منطقه شام ✔️ دستیابی اسرائیل به قدرت هسته‌ای برای آمادگی در جنگ آرماگدون ✔️ توجه و اعتقاد محکم یهودیان به منجی خود‌ساخته و دروغین خود ✔️ دعا برای تعجیل در ظهور ماشیح؛ عمل همیشگی یهودیان در نمازهای روزانه ✔️ وصیت حضرت یعقوب (علیه‌السلام): تازیانه خدا تا زمان ظهور منجی برداشته نمی‌شود ✔️ تفاوت نگاه یهودیان نسبت به منجی: ۱. منجی نجات‌دهنده عالم نیست بلکه تنها نجات‌دهنده یهود است ۲. نقش منجی برگرداندن زمین به یهودیان است ✔️ گریه امام سجاد از خیانت جعفر کذاب و مظلومیت امام زمان ✔️ قرآن کریم: در کتاب زبور داوود هم نوشته بودیم که زمین به صالحین می‌رسد ✔️ اختلاف علمای یهود در مورد نحوه تعامل با غیریهودیان بعد از ظهور ماشیح ✔️ قرائت مسیحی: حضرت عیسی (علیه‌السلام) فرزند خداست که کشته شد اما در نهایت بر‌می‌گردد ✔️ قرائت یهودی: حضرت عیسی (علیه‌السلام) نه تنها منجی نبود بلکه فرزند زنا بود ✔️ ویژگی‌های ماشیح: اشراف‌زاده‌ای که در بیت لحم به دنیا آمده و بر تمام هستی حکومت می‌کند ✔️ ظهور ماشیح در ابتدای هزاره هفتم خلقت خواهد بود ✔️ امام هادی و عسکری: دو امامی هیچ همسری نداشتند ✔️ نبود ذره‌ای نشانه بارداری در حضرت نرجس خاتون @Nahjolbalaghe2

📝تفسیر سوره مبارکه حج آیات ۶۸ الی ۷۴ 📖 منبع: تفسیر «نمونه» آیت الله مکارم شیرازی ↩️ ۳ ـ تمایلات هوس آلود، همیشه یک بُعدى است و تنها یک زاویه را مى نگرد و از جنبه هاى دیگر غافل است، و مى دانیم، یکى از عوامل مهم فساد، برنامه هاى یک بعدى مى باشد که ابعاد دیگر هرگز در آن، مورد توجه قرار نمى گیرد. آیه فوق از پاره اى از جهات بى شباهت به آنچه در آیه ۲۲ سوره انبیاء آمده است نیست: لَوْ کانَ فِیهِما آلِهَةٌ إِلاَّ اللّهُ لَفَسَدَتا: اگر در آسمان و زمین خدایانى جز خدا باشند، به فساد کشیده مى شوند . بدیهى است حق همچون صراط مستقیم یکتا و یگانه است، این هوا و هوس ها هستند که همچون خدایان پندارى متعدد و بسیارند. حال که چنین است در تضاد و کشمکش حق و هوا ، از کدام باید پیروى کرد، از هوا که مایه فساد آسمان، زمین و همه موجودات است؟ و یا از حق که رمز وحدت، توحید، نظم و هماهنگى است؟. نتیجه این تحلیل و پاسخ این سؤال به خوبى روشن است. * * * ۲ ـ صفات رهبر از آیات فوق، ضمناً بخشى از صفات رهبران راه حق روشن مى گردد: آنها همیشه مردمى بودند شناخته شده به نیکى ها که اگر افراد ناشناخته و مرموزى بودند به حکم أَمْ لَمْ یَعْرِفُوا رَسُولَهُمْ فَهُمْ لَهُ مُنْکِرُونَ ، بهانه اى به دست منافقان مى افتاد که دعوت شناخته شده آنها را به خاطر ناشناخته بودن خودشان، نادیده بگیرند و انکار کنند. دیگر این که: آنها هرگز در مسیر خود تسلیم هوس هاى مردم نمى شوند و به عکس آنچه دنیاى امروز مى پسندد، بر تمایلات عمومى به طور مطلق (هر چند انحرافى باشد) صحه نمى گذارند. آنها در ترویج مکتب حق، اصرار مىورزند هر چند ناخوش آیند گروه کثیرى باشد. دیگر این که: آنها در برابر دعوت خویش پاداش مادى نمى طلبند. با انواع محرومیت ها مى سازند و وابستگى مادى به کسى پیدا نمى کنند; چرا که این نیاز و وابستگى زنجیرى خواهد شد بر دست و پاى آنها و قفل محکمى بر زبان و فکرشان!. * * * ۳ ـ چرا اکثریت، تمایل به حق ندارند؟!، کدام اکثریت؟ در بسیارى از آیات قرآن ـ همچون آیات فوق ـ اکثریت مورد مذمت و نکوهش قرار گرفته اند، در حالى که: مى دانیم در دنیاى امروز، معیار قضاوت و سنجش خوب و بد اکثریت جامعه ها محسوب مى شود، و این امر بسیار سؤال انگیز است. در اینجا از آیاتى که بعد از ذکر کلمه أکثر ، ضمیر هم را ذکر مى کند و غالباً به کافران، مشرکان و امثال آنها اشاره مى کند، سخن نمى گوئیم که از موضوع بحث ما خارج است، بلکه سخن از آیاتى مى گوئیم که عنوان أکثر الناس (اکثر مردم) دارد مانند: وَ لکِنَّ أَکْثَرَ النّاسِ لا یَشْکُرُونَ: ولى اکثر مردم شکرگزار نیستند .(۵) وَ لکِنَّ أَکْثَرَ النّاسِ لا یَعْلَمُونَ: ولى اکثر مردم نمى دانند .(۶) وَ لکِنَّ أَکْثَرَ النّاسِ لا یُؤْمِنُونَ: ولى اکثر مردم ایمان نمى آورند .(۷) وَ ما أَکْثَرُ النّاسِ وَ لَوْ حَرَصْتَ بِمُؤْمِنِینَ: اکثر مردم هر چند کوشش و تلاش کنى ایمان نمى آورند .(۸) فَأَبى أَکْثَرُ النّاسِ إِلاّ کُفُوراً: اکثر مردم جز کفران و انکار حق کارى ندارند .(۹) وَ إِنْ تُطِعْ أَکْثَرَ مَنْ فِی الأَرْضِ یُضِلُّوکَ عَنْ سَبِیلِ اللّهِ: اگر از اکثر مردم روى زمین اطاعت کنى تو را از راه خدا منحرف و گمراه مى سازند .(۱٠) از سوى دیگر، در بعضى از آیات قرآن راه و رسم اکثریت مؤمنان به عنوان یک معیار صحیح مورد توجه قرار گرفته است، در آیه ۱۱۵ سوره نساء مى خوانیم: وَ مَنْ یُشاقِقِ الرَّسُولَ مِنْ بَعْدِ ما تَبَیَّنَ لَهُ الْهُدى وَ یَتَّبِعْ غَیْرَ سَبِیلِ الْمُؤْمِنِینَ نُوَلِّهِ ما تَوَلّى وَ نُصْلِهِ جَهَنَّمَ وَ ساءَتْ مَصِیراً: هر کس از در مخالفت با پیامبر در آید، و از طریقى جز طریق مؤمنان پیروى کند او را به همان راه که مى رود مى بریم و به دوزخ مى فرستیم، و بد جایگاهى دارد . ✍ پی نوشت: ۵ ـ بقره، آیه ۲۴۳. ۶ ـ اعراف، آیه ۱۸۷. ۷ ـ هود، آیه ۱۷. ۸ ـ یوسف، آیه ۱٠۳. ۹ ـ اسراء، آیه ۸۹. ۱٠ ـ انعام، آیه ۱۱۶. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

📝 شرح و تفسیر حکمت ۴۲۱ ✅ عقل كافى: مى دانيم عقل شاخه هاى متعدد و آثار فراوانى دارد و حتى گاهى شيطنت با عقل اشتباه مى شود. امام(عليه السلام) در اين گفتار حكيمانه نشانه عقلى را كه مايه نجات انسان است به روشنى بيان مى كند و مى فرمايد: «اين مقدار از عقل تو براى تو كافى است كه راه هاى گمراهى را از راه سعادت براى تو واضح و روشن سازد»; (كَفَاكَ مِنْ عَقْلِكَ مَا أَوْضَحَ لَكَ سُبُلَ غَيِّكَ مِنْ رُشْدِكَ). ارباب لغت «غى» را به معناى گمراهى يا سرگردانى در بيراهه ها تفسير كرده اند ولى به عقيده راغب در مفردات به هرگونه گمراهى غى گفته نمى شود بلكه به نوعى از گمراهى اطلاق مى گردد كه از فساد عقيده سرچشمه مى گيرد و به تعبير ديگر، گمراهى توأم با اعتقاد فاسد است. «رشد» در لغت به معناى راه يافتن به مقصد و مقصود و رسيدن به واقع است و اگر به كودك بالغ شده و آگاه «رشيد» گفته مى شود براى اين است كه به مقصود رسيده و صلاح و مفسده خود را درك مى كند. البته درمورد عقل مراحل بالاترى نيز وجود دارد كه انسان به وسيله آن دقايق معانى و مسائل عميق علمى را درك مى كند و مى تواند نوآورى ها و ابتكارات فراوانى در علوم مختلف از خود به يادگار بگذارد. اين مرحله از عقل، بسيار خوب است و مهم و تأثيرگذار ولى براى نجات انسان كافى نيست و چه بسيار عالمان بزرگى در فنون مختلف بودند كه گرفتار انحرافاتى شدند. امام(عليه السلام) در اين گفتار حكيمانه اش انگشت روى آن شاخه از عقل گذاشته كه مايه نجات انسان در دنيا و آخرت است و هدف اصلى از آفرينش عقل همان مى باشد. به همين دليل در حديثى از پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله) مى خوانيم كه فرمود: «مَا قَسَمَ اللَّهُ لِلْعِبَادِ شَيئاً أَفْضَلَ مِنَ الْعَقْل; خداوند در ميان بندگانش هيچ نعمتى را مهمتر از عقل تقسيم نكرده است».[1] در حديث ديگرى از امام صادق(عليه السلام) مى خوانيم: «مَنْ كَانَ عَاقِلاً كَانَ لَهُ دِينٌ وَمَنْ كَانَ لَهُ دِينٌ دَخَلَ الْجَنَّةَ; كسى كه عاقل باشد ديندار است و كسى كه ديندار باشد وارد بهشت مى شود».[2] حتى ممكن است انسان در مسير حق باشد ولى چون عقل درستى ندارد ناگهان فريب هواى نفس يا شيطان و يا انسان هاى شيطان صفت را بخورد و از راه منحرف گردد. ازاين رو رسول خدا(صلى الله عليه وآله) در حديثى مى فرمايد: «إِذَا بَلَغَكُمْ عَنْ رَجُل حُسْنُ حَال فَانْظُرُوا فِى حُسْنِ عَقْلِهِ فَإِنَّمَا يجَازَى بِعَقْلِهِ; هنگامى كه به شما خبر برسد كه فلان شخص داراى حالت خوبى (و در مسير اطاعت) است، به آن قناعت نكنيد و نگاه به خوبى عقل او كنيد چراكه جزاى اعمال به مقدار عقل است».[3] در حديث ديگرى كه در تحف العقول آمده مى خوانيم: جمعى در حضور پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله) بودند. مردى نصرانى از اهل نجران كه داراى بيان خوب و وقار و هيبتى بود وارد مدينه شده بود. به رسول خدا(صلى الله عليه وآله) عرض كردند: چقدر اين مرد نصرانى عاقل و هشيار است. پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله) فرمود: چنين نگوييد. عاقل كسى است كه به يگانگى خداوند ايمان داشته باشد و اطاعت فرمان او كند; «مَهْ إِنَّ الْعَاقِلَ مَنْ وَحَّدَ اللَّهَ وَعَمِلَ بِطَاعَتِهِ».[4] اين سخن را با اشعارى كه در ديوان منسوب به اميرمؤمنان(عليه السلام) آمده و هماهنگ با اين گفتار حكيمانه است پايان مى دهيم: و أفضَلُ قسمِ اللهِ للمرءِ عَقلُه * فليسَ مِنَ الخَيراتِ شىءٌ يُقارِبُه إذا أكمَلَ الرحمنُ للمَرءِ عَقلَهُ * فَقد كَملت أخلاقُه و مَآرِبُه يعيشُ الفتى فى النّاسِ بالعَقلِ إنّه * على العقلِ يَجرى عِلمُه و تَجاربُه يُزينُ الفَتى فى النّاس صِحّةُ عَقلِه * وإن كانَ مَحظوراً عَليهِ مَكاسِبُه يُشِينُ الفتى فى النّاس قِلّةُ عَقلِه * وإن كَرُمَت أعراقُه و مَناصِبه برترين تقسيم نعمتى كه خداوند براى انسان كرده است عقل اوست و هيچ چيز از نيكى ها به پاى آن نمى رسد. هنگامى كه خداوند بخشنده عقل انسان را كامل كند به يقين تمام اخلاق و اعمال او كامل مى شود. جوانمردان در ميان مردم، با عقل خود زندگى مى كنند چراكه علم و تجربه همراه عقل است. آنچه انسان را در ميان مردم زينت مى دهد سلامت عقل اوست هر چند كسبوكار پر رونقى نداشته باشد. و آنچه چهره انسان را در ميان مردم زشت مى سازد كمى عقل اوست هرچند ريشه ها و منصب هاى او فراوان باشد[5]. [6] *** ✍ پی نوشت: [1]. كافى، ج 1، ص 12، ح 11. [2]. همان، ص 11، ح 6. [3]. همان، ص 12، ح 9. [4]. تحف العقول، ص 54. [5]. ديوان على، ص 66. [6]. سند گفتار حكيمانه: مرحوم خطيب تنها مدرك ديگرى كه براى اين گفتار حكيمانه نقل كرده غررالحكم است كه آن را با تفاوتى كه حاكى از تعدد منبع است آورده، مى گويد: «كَفاكَ مِن عَقلِكَ ما أبانَ رُشدَك مِن غَيِّك». (مصادر نهج البلاغه، ج 4، ص 299)   ✔️ پایان @Nahjolbalaghe2

🎙شرح صوتی حکمت های نهج البلاغه 🔷 حکمت های: ۴۱۸ الی ۴۲۰ @Nahjolbalaghe2