☀️ دو رویکرد در اثبات حقانیت تشیع با نگاهی به مساله فلسطین ⭕️ مساله #فلسطین و غصب وحشیانه ارض مقدس از دست مسلمانان، شاید مهمترین مساله جهان اسلام در تاریخ معاصر باشد. این واقعه بیش از همیشه زنگ خطر را به صدا در آورد و به آنان فهماند که از دوران شکوه خود فاصله ی بسیار زیادی گرفته اند. ⭕️ اما این مساله از منظر دیگری برای جهان تشیع مهم بود. فلسطین، کشوری بود با جمعیت سنّی که تحت اشغال یهودیان #صهیونیست با حمایت صلیبی های غربی قرار گرفته بود. موضع گیری در چنین واقعه ای سوالی جدی در برابر علمای شیعه قرار می داد: آیا باید در این مساله، «دیگریِ» خود را اهل سنت بدانیم یا «دیگر» و «دشمن» کفار و مشرکین هستند و وظیفه شرعی و تاریخی ما دفاع از مردم و آرمان فلسطین است؟ ⭕️ عده ای از علما از آن زمان تا کنون «دیگری» خود را اهل سنت معرفی کرده اند و تمام هم و غم ایشان در ترویج تشیع معطوف به نقد کلامی اهل سنت و اثبات حقیقت ولایت حضرت امیر (ع) است. جالب است که این دسته و علاقه مندان به ایشان تقریبا در هیچ اتفاق مهم اسلامی موضع گیری روشن و قاطعی ندارند و همه توان خود را صرف مقابله با نفوذ اهل سنت می کنند و بزرگترین خطر برای شیعیان را فراموشی فضائل و معارف اهل بیت میدانند. ⭕️ اما گروه دیگری از علما نیز بودند که از ابتدا با صف بندی مشخص در برابر صهیونیسم و ابراز همدردی و کمک عملی به مرم فلسطین به طور مشخص آرمان مسجد الاقصی را پیگیری کردند. در این میان می توان از مرحوم علامه سید شرف الدین عاملی (صاحب المراجعات و النص و الاجتهاد)، مرحوم محمد حسین کاشف الغطاء، شیخ عبدالکریم زنجانی، آیت الله حائری یزدی، آیت الله حکیم، آیت الله خویی، آیت الله میلانی، آیت الله کاشانی، علامه طباطبایی، شهید مطهری و مهمتر از همه امام #خمینی (ره) نام برد. ⭕️ رویکرد دوم خصوصا با بیان مرحوم امام خمینی (ره) مساله فلسطین را از اساسی ترین مسائل دنیای اسلامی می دید و از منظر یک عالمِ حاضر در دنیای اسلام - نه فقط دنیای تشیع - سخن می گفت و این رویکرد را علاوه بر این که یک تکلیف می دید، بهترین راه برای اثبات حقانیت ندای شیعه و امیرالمومنین (ع) می فهمید. ⭕️ رویکرد دوم به همه مسلمین عالم نشان می داد که در هر امر مهمی که مربوط به اصل اسلام است پیروان اهل بیت (ع) برای جان فشانی و هزینه از بقیه آماده ترند، گرچه مساله بر سر کسانی باشد که با آنان در یک مذهب و نژاد نیستند. این رویکرد بر خلاف رویکرد اول اجازه گفتگوی مستمر با بدنه علمی و عمومی اهل سنت را می داد و باعث می شد آنها نه از لابلای کتب یا فریادهای با فاصله های هزاران کیلومتری بلکه از نزدیک با نمونه های عینی تربیت یافتگان در مکتب اهل بیت (ع) آشنا شوند. این رویکرد حتی به وضعیت زندگی شیعیانی که در مناطق سنی نشین زندگی می کردند کمک می کرد. ⭕️ نتیجه رویکردِ اهتمام به مساله فلسطین اما بسیار جالب تر است. اعراب از سال 1948 که فلسطین غصب شد چندین جنگ سنگین را با اسراییل تجربه کرده اند اما در تمامی این جنگ ها نه تنها اسراییل تضعیف نشد بلکه تقویت شد و حتی بخش هایی از خاک مصر و لبنان و اردن و سوریه را نیز اشغال نمود، این وضع ادامه داشت تا اینکه تربیت یافتگان مکتب خمینی (ره) در سال 2000 میلادی برای اولین بار شکست سنگینی به اسراییل تحمیل کردند و خاک اشغال شده لبنان را آزاد نمودند. این اتفاق چنان بزرگ بود که سید حسن نصرالله در آن سالها به عنوان یک روحانی شیعه حتی در کشور کاملا سنی مذهب مصر به محبوبترین شخصیت اسلامی تبدیل شد و نتیجه قهری آن هم توجه بیشتر به شیعه و حقانیت آن بود. ⭕️ به نظر می رسد تقابل این دو دیدگاه در عرصه های مختلفی وجود دارد، خصوصا که رویکرد اول در دهه گذشته بسیار فعال و رادیکال شده و هر حرکتی در مسیر وحدت اسلامی و توجه به مسائل اساسی جهان اسلام را متهم به سنی گری و ... می کند. ✏️ سید محمد هاشمی #فلسطین #روز_قدس @ofoqemobin