۷. مکتب شناخت گرایی
شناختگرایی یکی از #مکاتب_روانشناسی است که به مطالعهی فرایندهای ذهنی شامل نحوهی #تفکر ، #پردازش ، یادآوری و یادگیری میپردازد. این شاخه از روانشناسی به عنوان بخشی از حوزه وسیعتر علوم شناختی، با سایر رشتهها مانند عصبشناسی، فلسفه و زبانشناسی مرتبط است.
درباره شناختگرایی یا روانشناسی شناختی میتوان گفت در پاسخ به رفتارگرایی ظهور پیدا کرد. منتقدان رفتارگرایی خاطرنشان کردند که این مکتب در توضیح چکونگی تأثیر فرایندهای درونی بر رفتار، ناکام مانده است. این دوره در برخی منابع تحت عنوان انقلاب شناختی معرفی میشود. چرا که پژوهشهای اساسی بر روی موضوعات مختلف مانند پردازش اطلاعات، زبان، حافظه و ادراک توسط دانشمندان شروع شد.
از متفکران این مکتب میتوان به اولریک نیسر (Ulric Neisser) اشاره کرد که در سال ۱۹۶۷ اصطلاح روانشناسی شناختی را معرفی کرد. وی این اصطلاح را به مثابه مطالعه فرآیندهای پشت ادراک، ذخیرهسازی و بازیابی اطلاعات تعریف کرد. همچنین یکی از تأثیرگذارترین نظریههای روانشناسی شناختگرا، نظریه مراحل رشد شناختی بود که توسط ژان پیاژه (Jean Piaget) ارائه شد.
@PSYOP_ir