eitaa logo
کانال پاتـــــوق دوستـــــان
2.6هزار دنبال‌کننده
122.1هزار عکس
88.1هزار ویدیو
266 فایل
سلام وعرض ادب واحترام خدمت شما سروران وبزرگواران کانال پاتوق بهترین جملات زیبا, مذهبی , واشعار وبهترین جملات ناب لینک کانال @Patoghedoostanha
مشاهده در ایتا
دانلود
با خودم عهد کرده ام شاد باشم ... بیخیالِ قضاوت ها ، حسادت ها ، دشمنی ها و کینه ورزی ها .‌.. بیخیالِ مشکلات و نداشته ها ... بیخیالِ هرچیز که دلم را می رنجاند ... بیخیالِ هرچیز که لبخند را از صورتم می دزدد ... متمرکز می شوم روی داشته هایم ... به جای دشمنی ها و حسادتها ؛ دوستانم را می بینم ... و شوقی که برای موفقیت و خوشبختی ام دارند ..‌. به جای مشکلاتم ؛ به موفقیت و شادی هایِ پیش رو و پشت سرم چشم می دوزم ... و میخندم ... از تهِ دلم می خندم ... من اگر هیچ هم نداشته باشم ، خدایی دارم که برایِ شادی و لبخندِ من ، همه جوره حمایتم می کند ... به جایِ همه ، به خدایی تکیه می کنم که بی منت ، روزی ام می دهد و بی منت ، هوایِ بیقراری ام را دارد ... من باخودم عهد کرده ام شاد باشم ... و این بزرگترین گامِ موفقیتِ من است ... @Patoghedoostanha❤️
آدم یا باید عاشق باشد ، یا یک رفیقِ ناب داشته باشد . پاییز و حال و هوای جانانه اش به کنار ، اما صدای خش خشِ برگ ها ، زیر پای دونفر که باشد ؛ معجزه می کند ! @Patoghedoostanha
آخر هفته که شد ؛ دلت را به دل خیابان بزن با بیخیالی جاده همراه شو ... فراموش کن هفته ات چطور گذشت ، مهم نیست که قرار است چه اتفاقاتی بیفتد ، و مهم نیست چقدر مشغله روی هم تلنبار شده ... روزهای رفته را به باد فراموشی بسپار و روزهای نیامده را به خدا ... جوری باش که سقف دنیا هم اگر ریخت ؛ آب در دل لحظه هایت تکان نخورَد . آدم نیاز دارد گاهی عین خیالش نباشد . آدم نیاز دارد برای یک روز هم که شده ؛ به خاطر خودش نفس بکشد ... @Patoghedoostanha❤️
جنبه‌ی محبت نداریم ظرفیتمان که تکمیل شد ؛ غرورمان سر ریز می‌شود ، و سیل بی‌تفاوتی‌مان ؛ افراد مهربان را غرق می‌کند. آرام که گرفتیم ؛ هاج و واج دنبال محبت می‌گردیم، آدم‌های عجیبی هستیم ... @Patoghedoostan
همین حوالی اند؛🌴🏴🌴 شِمرهایی که ستم می‌کنند، حسین هایی که قربانی می‌شوند، و مختارهایی که دیر میرسند...
زندگی به یک "دوچرخه" می مانَد ؛ اگر یکسره و بی توقف ، در مسیرهای سخت ، رکاب بزنی ؛ جایی در میانه ی راه ، تکه های دوچرخه از هم باز می شود و تو می مانی و زخم های روی تن و حسرتِ مسیرهای نرفته ... اگر رکاب نزنی ؛ حرکت نمی کنی و اگر بیش از اندازه آهسته ، رکاب بزنی ؛ تعادلت بهم می ریزد و زمین می خوری . این تویی که تصمیم می گیری هر از گاهی توقف کنی ، پیچ و مهره ها را محکم کرده ، دستی به سر و گوش دوچرخه ات بکشی ، نفسی تازه کنی و با خیالی آسوده ، مسیر خوشبختی ات را طی کنی ، باید در کمال آرامش و تعادل ، هدایت زندگی ات را به دست گرفته و تا مقصد آرزوهایت رکاب بزنی ، این تویی که تصمیم می گیری با چه سرعتی برانی که نه آنقدر کم باشد که بی حرکت اندر خمِ کوچه ای بمانی و نه آنقدر زیاد ؛ که زمین بخوری ... 🍁🍂🍁 🍁🍂🍁 @Patoghedoostanha
نه کسی را می خواهم که عاشقم باشد ، نه نیازی به توجه و محبتِ کسی دارم ... این روزها ؛ فقط خلوتی دنج و بدونِ واسطه می خواهم ، به دور از نگاه ها ، به دور از قضاوت ها ، به دور از تمامِ بی انصافی ها ... جایی که نه صدایی باشد برایِ شنیدن ، نه حرفی برایِ گفتن ، و نه اشکی برایِ ریختن ... جایی که کمی نفس بکشم ، کمی فکر کنم ، کمی آرام بگیرم ... ! @Patoghedoostanha
نه خودت را با کسی مقایسه کن، نه کسی را با خودت، نه اهدافت را از روی دست دیگران بردار، نه مسیر موفقیتت را از کسی ایده بگیر. یک دنیاست و میلیاردها آدم و میلیاردها مسیر... یک دنیاست و میلیاردها استعداد، میلیاردها علاقه و میلیاردها مقصد. چرا فکر می‌کنی فقط راه فلان بازیگر و فلان خواننده و فلان نویسنده و فلان فوتبالیست و فلان ثروتمند بهترین راه است؟ یک بار برای همیشه خودت را از چرخه‌ی باطل مقایسه بکش بیرون و مطابق توان و استعداد و علاقه‌ی خود‌ت هدف‌گذاری کن. هرکس با روش متفاوت و منحصر به خودش رشد می‌کند. که مسیر پروازِ دیگران شاید پرتگاه سقوطِ تو باشد! که هرس، برای درخت، رشد است و برای شاخه، ویرانی... 🌴💎🍁💎🌴
گاهی فقط بیخیال باش وقتی قادر به تغییرِ بعضی چیزها نیستی ؛ روزت را برایِ عذابِ داشتن ها و افسوسِ نداشتن ها خراب نکن ! دنیا همین است ؛ همه ی بادهای آن موافق ، همه ی اتفاقات آن دلنشین ، و همه ی روزهای آن خوب نیست ! اینجا گاهی حتی آب هم ، سر بالا می رود پس تعجبی ندارد اگر آدم ها جوری باشند که تو دوست نداری ! گاه گاهی در انتخاب هایت تجدید نظر کن فراموش نکن ؛ تو مجاز به انتخابِ آدم هایی ، نه تغییرِ آنها...! 🌴💎💙🌹💙💎🌴
نه کسی را می خواهم که عاشقم باشد ، نه نیازی به توجه و محبتِ کسی دارم ... این روزها ؛ فقط خلوتی دنج و بدونِ واسطه می خواهم ، به دور از نگاه ها ، به دور از قضاوت ها ، به دور از تمامِ بی انصافی ها ... جایی که نه صدایی باشد برایِ شنیدن ، نه حرفی برایِ گفتن ، و نه اشکی برایِ ریختن ... جایی که کمی نفس بکشم ، کمی فکر کنم ، کمی آرام بگیرم ... ! @Patoghedoostanha
آغوشِ یک "مــرد" دنیای امنی ست که هر زنی دوست دارد یکی برایِ خودش داشته باشد و هر بار که دلش گرفت خودش را به آنجا تبعید کند ... بازوانِ یک "مـرد" تنها حصارِ دلچسبی ست که یک زن هرگز آن را نخواهد شکست ... گرمای آغوشِ مردانه شبیه کرسیِ خانه ی مادر بزرگ آرام ترین نقطه برای خوابیدن است ... اصلا آدم غم هایش را فراموش می کند وقتی به امنیت و استحکامِ یک "مــرد" پناه می برد ... ! چه تناقضِ شیرینی ! این که زمختیِ دستان و چهره ی "مــردان" احساسِ لطافت و زیباییِ "زنان" را دوچندان میکند و صدای بم و خش دارِ مـردانه تنها خشونتِ مجاز و دوست داشتنیِ دنیاست ... اصلاً خدا مردها را آفرید تا زن ها ؛ با خیالِ راحت دلبرانه باشند و شیطنت کنند ... ! 🌸🍀❄️
خدا کند غیرمنتظره‌ترین اتفاقِ ممکن بیفتد، خدا کند حالِ همه خوب شود. خدا کند این‌بار که پاییز تمام شد؛ زمستان نشود، بهار شود. خدا کند باران که بند آمد، آفتاب بتابد و رنگین‌کمان شود. خدا کند درخت‌های خشک، ناگهانی سبز شوند، آدم‌های غمگین، ناگهانی لبخند بزنند و همه چیز، ناگهانی خوب شود. خدا کند که خدا روی سقف صیقلیِ آسمان برای‌مان پیغام بنویسد که «کافی‌ست هرچه غصه خوردید و رنج کشیدید و کسی را نداشتید! آمده‌ام اندوه زمین را پاک کنم، همه‌تان خوب می‌شوید، همه چیز درست می‌شود.» ••🚚🧡•• 🍂 | ☃️ |
نمی‌شود همه را حذف کرد! آدم‌ها باب میل ما نیستند و ما باب میل آن‌ها نیستیم، ولی نمی‌شود همه را حذف کرد. آدم‌ها پشت ما سخن می‌گویند، عده‌ای از ما بیزارند و عده‌ای مدام به قضاوت زندگی و رفتارهای ما نشسته‌اند اما نمی‌شود همه را حذف کرد. آدم‌ها برای ساده‌ترین اتفاقات زندگی‌شان بیشتر از حیاتی‌ترین اتفاقات جهان ما ارزش قائلند، اما نمی‌شود همه را حذف کرد. آدم‌ها گاهی خودخواه و گاهی واقعا غیرقابل تحمل می‌شوند، اما نمی‌شود همه را حذف کرد. ما ناچاریم به همزیستی مسالمت‌آمیز با آدم‌ها چرا که انسانیم و ذاتاً اجتماعی و هرچند هم که عمیقا با تنهایی، خو گرفته‌باشیم، در زندگی لحظات بسیاری هست که بدون انسان‌های دیگر نمی‌توان حریف چرخه‌ی بی‌رحم تکرار شد. در زندگی لحظات بسیاری هست که بدون اشتراک‌گذاری اشتیاق‌ها و تمایلات و دردها با سایر آدم‌ها، تمام معادلات جهان لاینحل می‌ماند و هیچ چیز درست از آب در نمی‌آید. در زندگی لحظات بسیاری هست که تنها درمان رنج‌ها و کسالت و ملال آدمی، آدم‌ها هستند. ما ناگزیریم با خوب و بد هم کنار بیاییم چرا که برای ادامه، به حضور و نگاه و حتی سرزنش‌های همدیگر نیاز داریم. ─┅─═इई ❄️☃❄️ईइ═─┅─
کاش برایِ دوست داشتنمان دنبالِ بهانه هایِ موجه نمی گشتیم ، دنبالِ یک تاریخ ، یک مناسبت ، یک روز ... که در تقویمِ دلِ عزیزانمان خاطره اش کنیم . باورکنید هر روز می شود بدونِ مناسبت دوست داشت ، بدونِ دلیل ، هدیه داد ، بدونِ تاریخ ، شاد بود ، و بی بهانه در آغوش کشید ... این ماییم که مهربانیِ مان را "زمان دار" کرده ایم ! این ماییم که به سکوت و غرور و انکار ، عادت کرده ایم ! آدم ها نیاز دارند که هر روز ، دوست داشته شوند ، آدم ها از بی مهری و بی توجهی ، پیر می شوند ... آرزو می کنم هیچ کس در جهان ، طعمِ تلخِ نادیده گرفته شدن را نچشد ، و هیچ کس برایِ دوست داشته شدن ، در انتظارِ روزِ تولدش نمانَد ! کاش بی هیچ بهانه ای ، هوایِ هم را داشتیم ، کاش آدم ها را بدونِ تاریخ می خواستیم ! ─┅─═इई ❄️☃❄️ईइ═─┅─
ما را از سادگی ترسانده اند!هیچ کس نگفت سادگی چیز خوبیست؛هیچ کس نگفت ساده که باشی ساده میخندی،ساده شاد میشوی،ساده ذوق می کنی،ساده می بخشی و ساده تر دل می بندی!جوری ما را از سادگی ترساندند،که همه مان ناچار شدیم نقاب هایی از جنس هفت خطی و سیاست، بروی خودمان بزنیم... ••• ❣
💐🌸🍃🍂❄️🍃🌻🍁🍃❄️🍂 🌼🌿 🌺 ☘ یک چیزهایی را نمی‌شد گفت. نمی‌شد گفت: دلم تنگ شده، با من حرف می‌زنی؟ نمی‌شد گفت: غمگینم از زمین و زمانه، آرامم می‌کنی؟ نمی‌شد گفت: سراغم را می‌گیری؟ دلت تنگ می‌شود؟ بغلم می‌کنی؟ اما می‌شد سکوت کرد، فاصله گرفت، حرف نزد، ناامید شد و آرام آرام و برای همیشه از آدم‌ها دل کند. می‌شد از نهایت دلتنگی، به بی‌حسیِ مطلق رسید و دیگر نخواست. یک چیزهایی توضیح دادنی و به‌خاطر سپردنی نیستند؛ ذاتی‌اند و بعضی‌ها آدمِ دوست داشتن و رابطه‌های عمیقِ احساسی نیستند و همان بهتر که هیچ‌کس به هزار امید و ترفند، قلعه‌ی ارزشمندِ احساساتش را روی آب نسازد.
هیچ‌کس آنقدرها ظریف و شکننده نیست که تو فکر می‌کنی! هیچ‌کس آنقدرها حساس نیست و هیچ‌کس به آن شکلی که تو تصور می‌کنی، از حرف‌ها و رفتارهای تو برداشت‌ بدی ندارد! لطفا اینقدر مراعاتِ آدم‌ها را نکن! اینقدر نگرانِ احساسی که در دیگران ایجاد می‌کنی نباش و اینقدر به واکنش‌های دریافتیِ کنش‌هایی که داشته‌ای محدود نشو. لطفا اینقدر حساس نباش و اینقدر خودت را درگیر جزئیات دست و پاگیر زندگی نکن. تو کارهای مهم‌تری برای انجام دادن داری و زمانِ محدودِ تو حیف است که به احساس گناه و احتمالات و افکار بیهوده ختم شود.
دعوتید به یک جرعه خدایا خودت مراقب عزیزانم باش که دیوار حادثه‌ها بلند است و دستان من کوتاه که ابرهای بیماری بسیارند و چتر امنیت من کوچک که اگر تو نباشی خیالم از بابت هیچ چیز راحت نیست مراقب باش نه روانشان زار شود نه جسمشان بیمار که من طاقت بغض و اندوه و بیماریِ عزیز ،ندارم عزیزانم را، دوستانم را، خانواده‌ام را به تو می‌سپارم خودت آن‌ها را میان آغوش امن خدایی‌ات جا کن خودت ضامن آرامش و سلامتی‌شان باش که آنان با ارزش‌ترین دارایی من روی زمین‌اند و من فقط به تـــو می‌سپارمشان...
میان اینهمه اندوه و عزای آوار شده، بگذار برایت از عشق بگویم. بگذار برایت بگویم کسی در جهان من هست، کسی شانه‌ به شانه‌ی احساسات و آرزوهای من ایستاده که حضور او، رنج دویدن و احتمال نرسیدن را کمتر می‌کند. من می‌دوم، چون ذوق دارم برای نگاه‌های جستجوگر و عزیزی که دورتر ایستاده و جسارت مرا در محاصره‌ی ناملایمتی و اندوه، تحسین می‌کند. بگذار برایت بگویم آدم‌ها گاهی می‌دوند تا برق شادیِ چشم‌های مهربان و عزیز کسی را ببینند. آدم‌ها در دل ماجراهای بسیاری امید دارند و این امید را مدیون حمایت‌های معنوی کسی هستند. بگذار برایت بگویم... بگذار برایت از عشق بگویم، که تنها عشق، مرهم موقتی برای زخم‌های عمیق این‌روزهاست...
آدم ها را لبریز نکنیم ! همیشه نمی شود نادیده گرفت ، آستانه ی تحملِ هرکس ، اندازه ای دارد . هر آدمی از یک جایی به بعد ، خسته می شود ، از خوب بودن ، دست می کشد ، قسمت های آزار دهنده ی زندگی اش را جدا می کند و برای همیشه دور می ریزد ! با خود خواهی و غرورهای بی جا ، صبرِ آدم ها را لبریز نکنیم ! آدم هایِ این روزگار ، به قدری فکر و مشغله دارند که حوصله ندارند پایِ حرف و برداشت های اشتباهِ ما بنشینند ، حوصله ندارند خودشان را با اخلاق و طرز تفکرِ ما عوض کنند ، کاری به کارِ آدم ها نداشته باشیم ! آدم ها ، سرشان به کارِ خودشان گرم است ، آدم ها دل و دماغِ سابق را ندارند ... ✍ 🍁🍂
کاش به ما هم فکر می‌کردید. به ما که زیر آوار مانده‌ایم. ایران این‌روزها، آبادان است و متروپل، حس اعتماد و امنیت ما مردم، که فرو ریخته. مریم‌ها و رامین‌ها و شیرین‌ها و خیلی‌ها و خیلی‌ها و خیلی‌ها زیر آوار مانده‌اند و کافه‌ی آرزوهاشان روی سرهاشان خراب شده. کاش به ما هم فکر کنید، به کودکی‌مان، جوانی‌مان، میان‌سالی‌مان، پیری‌مان. به اجاره نشینی که این‌روزها آواره‌ست، جوانی که دیگر به ازدواج فکر نمی‌کند، که نمی‌تواند فکر بکند! به بازنشسته‌ای، کارگری، معلمی، دانشجویی، کارمندی که حقوقش کفاف زیست نمی‌دهد. به جوانی که هر روز سقف آرزوهاش را کوتاه‌تر می‌بیند، آنقدر که کمر خم کرده و فضای ایستادن ندارد. کاش به ما هم فکر می‌کردید، به ما، به ما زیر خط فقر جا مانده‌ها. کاش فکر می‌کردید، به هوایی که برای تنفس نیست، قدرت خریدی که محدود شده، آبی که هر ثانیه کمتر می‌شود، به سفره‌ای که هرروز کوچک‌تر، جیبی که هر ثانیه خالی‌تر و زخمی که هر لحظه، عمیق‌تر. کاش به ماهم فکر می‌کردید، به متروپلِ اعتمادمان که فرو ریخته و اندوه عظیمی که خشم شده، و خشمِ جمعیِ لبریزی که خدا می‌داند به کجا ختم خواهد شد، خدا می‌داند... راهتان را علنا از مردم جدا کردید و پا روی اکثریت گذاشتید و اقلیت را انتخاب کردید و حالا نوبت ماست که انتخاب کنیم، ما طرد شده‌ها، که هرچه بیشتر طردمان کردید، بیشتر به هم نزدیک شدیم... 💕🧡💕🧡
آدم ها را لبریز نکنیم ! همیشه نمی شود نادیده گرفت ، آستانه ی تحملِ هرکس ، اندازه ای دارد . هر آدمی از یک جایی به بعد ، خسته می شود ، از خوب بودن ، دست می کشد ، قسمت های آزار دهنده ی زندگی اش را جدا می کند و برای همیشه دور می ریزد ! با خود خواهی و غرورهای بی جا ، صبرِ آدم ها را لبریز نکنیم ! آدم هایِ این روزگار ، به قدری فکر و مشغله دارند که حوصله ندارند پایِ حرف و برداشت های اشتباهِ ما بنشینند ، حوصله ندارند خودشان را با اخلاق و طرز تفکرِ ما عوض کنند ، کاری به کارِ آدم ها نداشته باشیم ! آدم ها ، سرشان به کارِ خودشان گرم است ، آدم ها دل و دماغِ سابق را ندارند ... ✍ 🍁🍂
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
برف می‌بارد و دوباره دلم ؛ یاد ایام کودکی کرده می‌دویدی م و ذوق می‌کردیم می‌نشستیم و لیز می‌خوردیم کودکی، روزهای خوبی بود... دلمان گرم بود و غصه نبود حالمان خوب بود، هرچه که بود...
من برای خوب بودنِ حالم برگ‌های برنده‌ی زیادی دارم، مثلا همین صدای قل‌قل سماور، یا صدای ریختن چای توی لیوان، که حس بینظیر و نابِ زندگی را در دلِ رگ‌های خسته‌ام، به جریان می‌اندازد. مثل صدای باد یا نوای آرام و دورِ جیرجیرک‌ها، صدای کبک‌ها، گنجشک‌ها، لک‌لک‌ها. مثل تماشای رگه‌های باریک آفتاب که هر صبح زود، به هر جان کندنی خودشان را از شکاف پرده‌ها به خلوت بکرِ اتاق می‌کشانند و مرا نوازش می‌کنند، یا تماشای ماه، وقتی تمام دردهای عالم را پشت سرگذاشته و با جسارتی عمیق، به تیرگیِ شب‌ها می‌تابد و مثل تماشای چشمک دورترین ستاره، خیالِ کشفِ نادیده‌ترین سیاره، تصور پرواز در خیال‌انگیزترین کهکشان و یا احساس زیبای لمس‌شدن با پنجه‌های نرم و آرام‌بخش نسیم... من برای آرامشم، برای شادی‌ام و برای خوشبختی‌ام؛ برگ‌های برنده‌ی زیادی دارم، و نمی‌بازم! اگر امروز دلم گرفت، بغض کردم، تسلیم شدم و گوشه‌ی تاریکِ اتاق، کز کردم، فردا قطعا دوباره می‌خندم، دوباره می‌ایستم و دوباره می‌سازم، تمام ویرانه‌های روح زخمی‌ام را بهتر از همیشه می‌سازم، من برای پیروز شدن و برای خوب بودنِ حالم، برگ‌های برنده‌ی زیادی دارم... ✾࿐ᭂ༅•❥🌺❥•༅ᭂ࿐✾ 🏆 🏆 ✾࿐ᭂ༅•❥🌺❥•༅ᭂ࿐✾
بـاش، نه بُرّنده ، نه کسی که امیدِ کسی را می بُرد، نه کسی که برای برون ریزیِ و دردهایش، ارزشِ دیگران را به زیر سوال می گیرد . کسی بـاش که برای خودش می جنگد، نه آدم ها. کسی که دنبالِ مقصر نمی گـردد و شوقِ دیدنِ و موفقیتِ آدم ها را دارد، کسی که بـرای خوب بودنِ حالِ خودش و خوب بودنِ حالِ دیگران، قدمی بر می دارد . کسی بـاش که به جای ایستادن و اعتراض به حفره های مسیر؛ حفره ای را پر می کند و به مسیرش ادامه می دهد . اگر ادامه دادن و سخت شد و تمام جهان، دست از ادامه برداشتند، تو داشته بـاش و خلافِ جریانِ رود شنا کن . تو دلت را به دریا بـزن، وَ برنده باش . @Patoghedoostanha