eitaa logo
علیرضا زادبر
53.5هزار دنبال‌کننده
2.2هزار عکس
1.1هزار ویدیو
10 فایل
دکتری علم سیاست، گرایش مسایل ایران تاریخ ثبت نام کلاس های ترم جدید از ۳۱ خرداد
مشاهده در ایتا
دانلود
💢اگر مسخره کردن کار ناپسندی است، چرا خداوند در قرآن در سوره توبه آیه 79 منافقان را میکند؟ ✅آیه مورد اشاره: آنهایى که از مؤمنان اطاعت کار، در صدقاتشان عیب‌جویى می‌کنند، و کسانى را که(براى انفاق در راه خدا) جز به مقدار(ناچیز) توانایى خود دست‌رسى ندارند، مسخره می‌نمایند، خدا آنها را می‌کند و براى آنها عذاب دردناکى است. ✅مسخره‌کردن خدا بدان معنا می‌تواند باشد که خدا پاسخ مسخره‌کنندگان را خواهد داد و یا آنکه موقعیتى برای چنین مسخره‌کنندگانی پیش خواهد آورد که آنان مورد تمسخر دیگران قرار گیرند. در همین راستا به بررسی یکی از ناظر به خدا می‌پردازیم. از آن‌جا که منافقان به خدا و ارزش‌هاى الهى ایمان واقعی نداشتند، نمی‌توانستند از ایمان مؤمنان واقعی و فداکاری‌هاشان در راه خدا، تصور داشته باشند؛ لذا تلاش و فداکاری آنان را به تمسخر می‌گرفتند. به بیان دیگر؛ خدا آنان را خواهد کرد، به این است که خدا کیفر مسخره کردن آنان را خواهد داد و در قیامت موقعیتى پیش خواهد آورد که این منافقان مورد مسلمانان باشند و مؤمنان آنان را کنند و بر آنان بخندند ✅شأن نزول نقل می‌کنند؛ هنگامی که صدقه نازل شد،«عبد الرحمن بن عوف» یک کیسه درهم نزد رسول خدا(ص) آورد، و درهم‌ها به اندازه‌‏اى بود که را پر می‌کرد. «عقبة بن زید حارثى» یک صاع(سه کیلو) خرما آورد و گفت: اى رسول خدا من به اندازه دو صاع خرما کار کردم، یک صاع آن‌را براى زن و بچه‌‏ام گذاشتم و یک صاع دیگر را به پروردگار خود وام دادم. و «زید بن اسلم» نیز چیز مختصرى آورد. در این‌جا بود که «معتب بن قشیر» و «عبد اللَّه بن نبتل»(دو تن از منافقان) گفتند: عبد الرحمن مردى ریاکار است که تظاهر را دارد و خوش دارد نامش بر سر زبان‌ها بیفتد! خداوند از یک صاع خرما بی‌نیاز است! خلاصه این‌که آنها از کسانى که به مقدار زیادترى می‌دادند به نام ریاکارى عیب‌جویى می‌کردند، و از آنها که کمتر داشتند به همان عنوان کمى و ناچیزى، زبان به عیب‌جویى آنها باز می‌کردند. ✅همچنین در شأن نزول آیه ذکر شده است که امام على(ع) یک روز کار کرد و مزدش را خدمت رسول خدا(ص) آورد، و منافقان این کار او را به گرفتند. 📚المیزان، ج ‏9، ص 35 📚تفسیر نمونه، ج ‏8، ص 60 https://eitaa.com/Politicalhistory
💢 روایت میگوید در دست و پای شیطان در غُل و زنجیر است، اگر دست و پای شیطان در ماه بسته است چرا باز می‌کنیم؟ این عبارت به معنی آن نیست که واقعا دست و پای در غل و زنجیر است و او نمی تواند حرکتی کند، بلکه خداوند ویژه ای برای بندگان خود در این ماه صادر کرده که اگر به انجام شوند، نوعی خودکنترلی در او به وجود می آورد که این امر مقضی کردن را بی اثر کرده یا کُند می کند در نتیجه تمایل انسان به کمتر می شود. از سوی دیگر بر کارهایی که انسان در این ماه نباید انجام دهد - مثل و آشامیدن – دستورات دیگری نیز مانند قرائت قرآن، اذکار و ادعیه وارد شده و اضافه بر آن، دستورات خاص دیگر مانند نکردن و نگفتن که اینها از نظر ایمانی و محتوایی روزه را باطل می کنند، تاکید شده که همه اینها در کنار هم، موجبات تقرب به خدا و دوری از را فراهم می کند. اگر کسی به توجه نکرد و فقط آن را در و نیاشامیدن خلاصه کرد، این دست و پا بستن شیطان نیست چرا که این و سر سپردن به الهی نیست و حتی فرد ممکن است در این اثناء به حقوق دیگران نیز تعدی و تجاوز کند اما خود را هم به دلیل و نیاشامیدن، روزه دار به حساب آورد!  https://eitaa.com/Politicalhistory
💢 روایت میگوید در دست و پای شیطان در غُل و زنجیر است، اگر دست و پای شیطان در ماه بسته است چرا باز می‌کنیم؟ این عبارت به معنی آن نیست که واقعا دست و پای در غل و زنجیر است و او نمی تواند حرکتی کند، بلکه خداوند ویژه ای برای بندگان خود در این ماه صادر کرده که اگر به انجام شوند، نوعی خودکنترلی در او به وجود می آورد که این امر مقضی کردن را بی اثر کرده یا کُند می کند در نتیجه تمایل انسان به کمتر می شود. از سوی دیگر بر کارهایی که انسان در این ماه نباید انجام دهد - مثل و آشامیدن – دستورات دیگری نیز مانند قرائت قرآن، اذکار و ادعیه وارد شده و اضافه بر آن، دستورات خاص دیگر مانند نکردن و نگفتن که اینها از نظر ایمانی و محتوایی روزه را باطل می کنند، تاکید شده که همه اینها در کنار هم، موجبات تقرب به خدا و دوری از را فراهم می کند. اگر کسی به توجه نکرد و فقط آن را در و نیاشامیدن خلاصه کرد، این دست و پا بستن شیطان نیست چرا که این و سر سپردن به الهی نیست و حتی فرد ممکن است در این اثناء به حقوق دیگران نیز تعدی و تجاوز کند اما خود را هم به دلیل و نیاشامیدن، روزه دار به حساب آورد!  https://eitaa.com/Politicalhistory