جنگ تحمیلی و سنجش نظریات توسعه ایران....
🔹در طول سه دههی اخیر، دو گفتمان عمده درباره توسعه اقتصادی و سیاسی ایران میداندار بودهاند؛ نخست، نظریه توسعه غربگرا که بر #مذاکره، دیپلماسی و پیوند با ساختارهای قدرت جهانی، بهویژه غرب و آمریکا، تأکید داشت و دوم، الگوی توسعه مبتنی بر اقتصاد مقاومتی که راه پیشرفت را در درونزایی، خوداتکایی و فعالسازی ظرفیتهای بومی در عین بروننگری میدید و البته در نگاه رهبر معظم انقلاب بهعنوان الگوی پیشرفت اسلامی تبلور یافته است.
🔸نظریه توسعه غربگرا که در بیشتر سالهای بعد از انقلاب گفتمان غالب اجرایی (قوه مجریه) کشور شد، بر این فرض استوار بود که تنها و تنها از رهگذر گفتگو و مذاکره میتوان مسیر توسعه را طی کرد و اساساً رفع تحریم، اولویت اساسی کشور برای توسعه است و کلید رفع تحریم چیزی جز مذاکره با آمریکا نیست. این دیدگاه در عرصه عمل، گاه از ظرفیتهای داخلی غفلت میکرد و گمان میبرد که توسعه تنها در گرو جلب رضایت قدرتهای جهانی، بهویژه آمریکا و غرب، امکانپذیر است. اما رخدادهای اخیر و بهویژه تحمیل جنگ تمامعیار در میانه مذاکرات، عملاً این نظریه را که دال مرکزی گفتمان آن اعتماد به آمریکا بود، در معرض یک فروپاشی جدی قرار داد؛ آزمونی که در آن نهتنها غرب در میانه مذاکرات دست یاری بهسوی ایران دراز نکرد، بلکه دقیقاً در زمانی که در اوج مذاکرات و تعامل با اروپا و آمریکا بودیم، مسیر فشار، تحقیر، اخلال و نهایتاً جنگ علیه ملت ایران را برگزید.
🔹جنگ تحمیلی اخیر از منظر راهبردی، به نوعی صحنه سنجش اعتبار دو نظریه توسعه بود. جریانی که تصور میکرد با مذاکره میتوان دشمنی نظام سلطه را مدیریت کرد و تحریم را برداشت و از او تضمین و ضمانت گرفت، حالا با واقعیتی تلخ مواجه است: نظام سلطه از مذاکره نه برای تعامل، بلکه برای مهار و در نهایت شکست مردم ایران اسلامی بهره میگیرد.اما در مقابل، نظریه مقاومت در همه عرصهها — بهویژه در قالب اقتصاد مقاومتی — در میدان واقعی آزموده شد و کارآمدی خود را نشان داده و میدهد. این نظریه صرفاً یک موضع ایدئولوژیک نیست، بلکه راهبردی عینی، عقلانی و متکی بر تجربه است که در عرصههای مختلف از میدان جنگ و دیپلماسی گرفته تا اقتصاد و افکار عمومی، نتایج ملموس و قابلتوجهی داشته است. مردمی که با تکیه بر این دیدگاه ایستادگی کردهاند، حتی در سختترین شرایط، نهتنها بقای خود را حفظ کردهاند، بلکه توانستهاند بر معادلات منطقهای و جهانی اثرگذار و پیروز باشند.
🔸در اقتصاد نیز هرجا عنان کار به جوانهای ایرانی سپرده شد و نظریه اتکای به داخل در قالب مقاومت فعالانه در پیش گرفته شد، موفق شدیم تا بنبستشکن باشیم و سریعاً به قلههای تکنولوژی برسیم.
🔹امروز دیگر روشن شده است که راه نجات ملتهای مستقل، از جمله ملت قهرمان ایران، از کاخ سفید نمیگذرد؛ بلکه از ارادهای برخاسته از درون، برای ایستادگی، ساختن و حرکت بر مدار مقاومت فعالانه و اتکای به خود میگذرد. این حقیقت، نهفقط یک شعار سیاسی، بلکه جمعبندی تجربهای پرهزینه در اثنای جنگ تحمیلی و پرفایده برای ملت ایران و سایر ملتهای در حال پیشرفت است.
✍🏻 علی محمدی
💢 #یادداشت | جنگ نیابتی واشنگتن و تلاویو علیه مقاومت...
🔹در ماههای اخیر تلاشهای دیپلماتیک و فشارهای سیاسی آمریکا و اسرائیل برای خلع سلاح حزبالله و تضعیف مقاومت در لبنان تشدید شده است. سند توماس باراک، فرستاده آمریکا به لبنان، که خواستههای رژیم صهیونیستی از جمله خلع سلاح گروههای مقاومت را شامل میشود، نشاندهنده تحرک جدیدی در راستای تحقق اهداف اسرائیل از مسیر دیپلماسی است. این در حالی است که حزبالله و متحدانش ضمن رد این طرح، بر پایبندی به توافقهای قبلی و لزوم اجرای تعهدات دشمن تأکید دارند.
🔹اسرائیل که در جنگهای متعدد با حزبالله نتوانسته به اهداف نظامی خود دست یابد، اینبار از طریق ابزارهای دیپلماتیک و فشار اقتصادی به دنبال تحقق خواستههایش است. سند پیشنهادی توماس باراک به مقامات لبنانی، نه تنها خواستار خلع سلاح مقاومت است، بلکه تهدید کرده در صورت مخالفت بیروت، تحریمها و فشارهای بیشتری اعمال خواهد شد. این طرح بازتابی از خواستههای اسرائیل است که میکوشد از طریق حمایت بیقید و شرط واشنگتن، به آنچه در میدان نبرد به دست نیاورده، در میز #مذاکره دست یابد.
🔹حزبالله با رد این پیشنهاد، از آمریکا و فرانسه به عنوان کشورهای ضامن توافقهای قبلی انتقاد کرده که به تعهدات خود عمل نکردهاند و تأکید میکند که طرح جدید چیزی جز خواستههای اسرائیل نیست و لبنان نمیتواند به توافقی تن دهد که حاکمیت و امنیت آن را تضعیف میکند. شیخ نعیم قاسم دبیرکل حزبالله، در سخنرانی اخیر خود تصریح کرد: «دفاع از وطن نیازی به اجازه ندارد؛ تا زمانی که جایگزینی برای مقاومت وجود نداشته باشد، ما به مبارزه ادامه خواهیم داد.» همچنین نبیه بری رئیس مجلس لبنان، با اشاره به لزوم اولویتبندی مذاکرات، خواستار اجرای توافق آتشبس توسط اسرائیل قبل از هرگونه گفتوگوی جدید شده است. این موضع، همسو با بیانیه جنبش امل است که هرگونه پیوند بازسازی لبنان با تعهدات سیاسی یکجانبه را رد کرده است.
🔹درکنار فشارهای آمریکا، عربستان سعودی نیز از طریق دیپلماسی فعال در لبنان، در تلاش است تا فضایی بینالمللی علیه حزبالله ایجاد کند. سفر ناگهانی یزیدبن فرحان، مشاور وزیرخارجه عربستان، به بیروت و گفتوگو با مقامات لبنانی، نشاندهنده هماهنگی ریاض با واشنگتن برای افزایش فشار بر مقاومت است. به نظر میرسد آمریکا و اسرائیل به این نتیجه رسیدهاند که شکست نظامی از حزبالله، آنها را به سمت استراتژی محاصره اقتصادی و سیاسی سوق داده است. اما مقاومت لبنان با اتکا به پایگاه مردمی و هماهنگی با جناحهای داخلی به راحتی تسلیم این فشارها نخواهد شد. جلسات آتی مقامات لبنانی میتواند تعیینکننده باشد؛ اما تا زمانی که اسرائیل به تعهدات گذشته پایبند نباشد، هرگونه توافق جدید با بنبست روبهرو خواهد شد.
🔹این دور جدید از کشمکشها نشان میدهد که جنگ نیابتی واشنگتن و تلآویو علیه مقاومت، اینبار در میدان دیپلماسی ادامه دارد؛اما حزبالله با تکیه بر استراتژی «موازنه مقاومت»بهدنبال حفظ دستاوردهای امنیتی و سیاسی خود است. آینده این مذاکرات نه تنها بر سرنوشت لبنان، بلکه بر معادلات قدرت در منطقه نیز تأثیرگذار خواهد بود.
✍🏼 مصطفی علیجانزاده
این مذاکره، آن مذاکره نیست!
🔻مردم نگراناند. هنوز داغ جنگ دوازدهروزه بر سینههاست و حالا حرف از مذاکره به میان آمده است. افکار عمومی نهفقط نگران، که از تکرار تجربههای تلخ گذشته خشمگین است و حق دارد.
🔻غربیها، همانها که پای توافق نشستند و آن را امضا کردند، حالا با مکانیسم ماشه، آنرا به چماقی علیه ملت ایران بدل کردهاند و با همین ابزار، طلبکارانه سخن از مذاکره میکنند. شنیع و مضحک نیست؟
🔻اما نکته اینجاست: امروز، اراده دشمن برای مذاکره، خود بخشی از پروژه فشار و مبارزه است. چرا ما به همان چشم به مذاکره نگاه نکنیم؟ نه دشمن بهدنبال توافق واقعی است و نه جمهوری اسلامی توهم تفاهم دارد؛ آنهم با اول خبائث عالم. اما وقتی دشمن در میدان مذاکره صفآرایی میکند، باید همانجا پنجه در پنجهاش انداخت.
🔻مذاکره امروز فراتر از گذشته است. جنگ فقط در میدانهای نظامی نیست؛ میدان حقوق، رسانه، دیپلماسی، اقتصاد، و افکار عمومی، همگی درگیرند. این خاصیت جنگ ترکیبی است و اگر ما در این میدانها غایب باشیم، تنها صدای دشمن است که شنیده خواهد شد.
🔻در چنین شرایطی، مذاکره میتواند بهجای سکوت یا تسلیم، به یک سلاح انقلابی بدل شود: مذاکره برای افشاگری، مذاکره برای تثبیت مشروعیت، مذاکره برای بیان مظلومیت.
🔻یادمان نرود جمله تاریخی عراقچی را: "سر میز مذاکره با آمریکا بودیم، اسرائیل حمله کرد؛ سر میز #مذاکره با اروپا بودیم، آمریکا حمله کرد." همین جمله، بعدها پایه حقوقی مشروعیت دفاع ایران شد. رئیسجمهور نیز آن را با صراحت تکرار کرد.
🔻مذاکره اگر میدان هماوردی با دشمن باشد، خودش جهاد است، جهاد بیان، جهاد افشاگری، جهاد مشروعیتسازی.
🔻ما باید جنگ را جامع ببینیم. این نبرد، با موشکهای صهیونیستی آغاز نشد و با آتشبس تمام نشد. دشمن جنگ را ترکیبی میبیند، ترکیبی میزند و ترکیبی میکشد. اما ما در ظاهر آتش ماندیم و نگاه نمی کنیم هیزم این آتش کجا تأمین میشود.
🔻امروز، میدان دیپلماسی و میدان نظامی، میدان رسانه و اقتصاد، همگی در هم تنیدهاند. مجاهدان این عرصه را تضعیف نکنیم... روی دیگر خون ریختن دشمن، خون به دل کردن خودیهاست. مراقبت کنیم مدیون انقلاب نشویم.
✍ محسن مهدیان
مذاکره روی میز بمبخورده!
🔹رایزنیهای ایران و آمریکا که از بهار امسال آغاز شده بود، پس از حمله ۲۳ خرداد رژیم صهیونی به ایران، با تصمیم دستگاه دیپلماسی کشورمان متوقف شد. حالا اما زمزمههایی از احتمال ازسرگیری گفتوگوها به گوش میرسد. آمریکا همزمان با پیشنهاد آتشبس در تیرماه، در حال زمینهسازی برای دور جدید مذاکرات است. شنیدهها حاکی از آن است که عمان دیگر نقش میانجی را ایفا نخواهد کرد و احتمالاً نروژ یا چین این مسئولیت را بر عهده خواهند گرفت. این تحولات در حالی رخ میدهد که افکار عمومی ایران، پس از تجربه مذاکرات پیشین، بهشدت نسبت به نیت طرف مقابل بدبین شده است.
🔸نظرسنجی اخیر مرکز «متا» نشان میدهد ۷۸ درصد مردم ایران مذاکرات قبلی را نوعی عملیات فریب میدانند که نهتنها تنشها را کاهش نداده، بلکه زمینهساز حمله نظامی رژیم صهیونی شده است. کاهش ۳۰ درصدی موافقت عمومی با مذاکره طی سه ماه گذشته، نشاندهنده عمق این بیاعتمادی است. این فضای بدبینی، کار دیپلماتهای ایرانی را دشوارتر کرده است؛ آنها در این شرایط باید هم با تهدیدات واقعی مقابله کنند و هم اعتماد عمومی را بازسازی نمایند.
🔹«سیدعباس عراقچی» وزیر امور خارجه، روز ۲۱ تیر در حاشیه نشست با نمایندگان خارجی، در تشریح موضع ایران تأکید کرد که موضوع هستهای راهحل نظامی یا ارجاع به شورای امنیت ندارد و تنها از مسیر مذاکره قابل حل است، مشروط به تأمین منافع ملی ایران. عراقچی در ادامه، با اشاره به حق غنیسازی، حمله نظامی اخیر را ناکام در سلب این حق اعلام کرد و با توجه به تجربه تلخ مذاکرات پیشین، خاطرنشان ساخت که تغییر رویکرد آمریکا به سمت گزینه نظامی، نوعی خیانت به دیپلماسی بود. به گفته او، ایران برای بازگشت به میز مذاکره به اطمینانی نیاز دارد که نشان دهد این سناریو تکرار نخواهد شد. وی همچنین با تأکید بر نبود عجله برای ورود به گفتوگوهای نسنجیده، گفت که ایران هر زمان منافع ملی اقتضا کند، آماده #مذاکره است.
🔸تیم مذاکرهکننده در شرایط جدید باید سه رویکرد را دنبال کند: نخست، ایجاد فرصتی برای بازسازی توان دفاعی ایران، بهویژه در برابر حملات ترکیبی و سایبری؛ دوم، تقویت موضع حقوقی و اخلاقی ایران در برابر اقدامات رژیم صهیونی با نمایش حسننیت در مذاکرات؛ و سوم، بهرهگیری از فضای بینالمللی برای محکوم کردن تجاوزات رژیم صهیونی و تقویت جایگاه ایران در نهادهای جهانی. اما چالش اصلی، غلبه بر بیاعتمادی عمومی است. مردم میپرسند اگر مذاکرات قبلی فریب بود، چه تضمینی برای تکرار نشدن آن وجود دارد؟ این پرسش، همراهسازی جامعه با دیپلماسی را دشوار میسازد.
🔹از سوی دیگر، تمرکز بیش از حد بر مذاکرات با آمریکا نباید سایر ظرفیتهای دیپلماسی را تحتالشعاع قرار دهد. وزارت خارجه باید همزمان با این پرونده، روابط منطقهای و بینالمللی را نیز تقویت کند. حضور فعال در ائتلافهایی مانند بریکس و شانگهای یا پیمانهای منطقهای، میتواند توازن استراتژیک ایجاد نماید. دیپلماسی ایران باید با هوشیاری و اعتمادبهنفس، این مسیر پیچیده را مدیریت کند تا منافع ملی حفظ شده و فرصتهای راهبردی از دست نرود.
✍🏻 حسن نوروزی
عراقچی: دور جدیدی از مذاکرات فقط زمانی ممکن است که طرف مقابل برای یک توافق هستهای عادلانه آمادگی داشته باشد...
🔹دیشب یک کنفرانس ویدیویی مشترک با وزرای خارجه سه کشور اروپایی (E3) و مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا داشتم و در آن نکات زیر را بهروشنی بیان کردم: این ایالات متحده بود که از توافقی که طی دو سال و با هماهنگی اتحادیه اروپا در سال ۲۰۱۵ حاصل شده بود، خارج شد — نه ایران؛ و این آمریکا بود که در ژوئن امسال میز #مذاکره را ترک کرد و بهجای آن گزینه نظامی را برگزید — نه ایران.
🔸هر دور جدیدی از مذاکرات فقط زمانی ممکن خواهد بود که طرف مقابل برای یک توافق هستهای عادلانه، متوازن و مبتنی بر منافع متقابل آمادگی داشته باشد.
🔹اگر اتحادیه اروپا و سه کشور اروپایی میخواهند نقشی ایفا کنند، باید مسئولانه رفتار کنند و از سیاست فرسوده تهدید و فشار، از جمله تهدید به اجرای سازوکار «اسنپ بک» که فاقد هرگونه مبنای اخلاقی و حقوقی برای آن هستند، دست بردارند.
آغاز عصر دیپلماسی اقتدار...
🔹رهبر انقلاب اسلامی در دیدار مسئولان قوه قضائیه به نکات مهم و بدیعی در حوزه سیاست خارجه اشاره نمودند که جای تأمل بسیار دارد، ایشان فرمودند: «هم در میدان دیپلماسی، هم در میدان نظامی انشاءالله به توفیق الهی هر وقت وارد بشویم با دست پر وارد خواهیم شد.» جای دیگر تصریح نمودند که: «ملّت ایران در هیچ میدانی به صورت طرف ضعیف ظاهر نخواهد شد. چون ابزارهای لازم را داریم... دستمان پٌر است، هم در میدان دیپلماسی هم در میدان نظامی!»
🔹طی این سالها، در ذهن بخشی از جامعه چالشی شکل گرفته که حاکی از ضعفی پایدار در حوزه دیپلماسی است. انگارهی ثابتی که غالباً از دیپلمات خودی تصویری مغلوب منعکس کرده یا در حال تلاشی بیثمر در کسب منافع ملی.
با بیانات اخیر رهبری به نظر میرسد دیپلماسی ایران وارد مرحله نوینی گشته است.
⁉️مشخصهها و تفاوتهای این دوره با ادوار گذشته چیست؟
۱. به نظر میرسد نقطه کانونی دوره جدید مبتنی بر عدم اعتماد به طرف غربی-آمریکایی، با تکیه بر تجارب تلخ پیشین است. امروزه تفکری که معتقد بود «امضای جان کری تضمین است» در سیاست خارجه جایی ندارد. در دوره جدید آنچه تضمینکننده است، قدرت و دارایی ذاتی ماست. از دیگر سو، درک روشن طرف مقابل از ارادهی ما تضمینکننده خواهد بود نه چیز دیگر.
۲. واقعنگری به جای خیالپردازی: ما در دورهای کارگزارانی داشتیم که میپنداشتند اگر با رئیسجمهور آمریکا دست میدادند کار تمام بود! امروزه همانها باوجود مشاهدهی این همه خباثت و دشمنی، هنوز هم با کمال وقاحت ادعای خود را تکرار میکنند. خوشبختانه این تفکر خاماندیش به تاریخ پیوسته و جای خود را به سیاست واقعگرایی داده است.
۳. مشورت با اضلاع حاکمیت به جای تکروی و خود را عقل کل دیپلماسی دانستن: در دوره جدید، سیاستهای کلان در سطوح بالای نظام و با هماندیشی کارشناسانه طراحی میشود. وزیر نیز ضمن اینکه خود عنصر فعال تیم تعیین تاکتیکها و روشهاست، ولی در واقع مجری پیشبرد سیاستهاست نه اینکه ناگهان به تنهایی تصمیمی بگیرد، گاه با طرف خودی قهر کند، با طرف دشمن و نه رقیب قدم بزند و خاطرهگویی کند.
۴. تحرک فراوان دیپلماتیک و نه اتکا بر چند کشور قلدر و همیشه مدعی: موازنه بین شرق و غرب، تعامل با همسایگان و تلاش برای ایفای نقش در سازمان های بین المللی از ویژگی های دوران جدید است.
۵. همپوشانی با میدان: در دورهای نه چندان دور، دیپلمات ارشد کشور سیاست کلان دفاعی را به باد تمسخر و نقد میگرفت، ولی در دوره اخیر هماهنگی کاملی بین میدان و دیپلماسی وجود دارد. اکنون دستگاه دیپلماسی کشور به این درک رسیده که از قدرت میدان به عنوان پشتوانه و پیشران خود بهره ببرد، نه اینکه آن را رقیب یا دشمن خود به حساب آورد.
🔹این تغییر رویکرد که از دوره شهید دکتر امیرعبدالهیان آغاز گردید و برکات زیادی در پی داشت، در دولت کنونی نیز علیرغم وجود سلایق متفاوت، تا حد زیادی همان مسیر امتداد پیدا کرده است. دورهی یک ساله وزارت دکتر عراقچی در حمایت از مقاومت، تعامل با همسایگان و استفاده از ظرفیتهای شرقی در کنار گفتگو با غرب، تصویری حرفهای، خستگیناپذیر و شجاعانه ارائه نموده است. وی در میدان دشوار #مذاکره غیرمستقیم اخیر نیز با اقتدار ظاهر شد و سیاستهای نظام را به خوبی پیش برد.
🔹با عنایت به این تغییر ریل، روحیه مشورتپذیری، واقعگرایی و میدانباوری میتوان امیدوار بود که سربازان حوزه دیپلماسی در آینده نیز همچنان با «دست پر» و «باقدرت» در عرصه دیپلماسی حاضر شده و در شأن تاریخ و تمدن ایران ظاهر شوند.
🔹خوب است جریانات انقلابی که در یک سال گذشته، بویژه طی چهار ماه اخیر، سربازان دیپلماسی را با شدیدترین ادبیات نواختند، پس از مشاهده کدهای دقیق و راهگشای رهبری، در اتخاذ مواضع خود عاقلانه و منصفانه رفتار نمایند، بویژه آنکه بیانات رهبری از اتفاقات دیپلماتیک در آینده خبر می دهد.
✍🏼 جواد بیژنی
میدان و دیپلماسی با دستان پر...
🔹آمریکا که به اتفاق رژیم صهیونی و با اهداف مشخص، اقدام نظامی علیه ایران اسلامی را طراحی کرده بود، چون خود را در یک قدمی شکست دید، موضوع توقف جنگ را مطرح کرد؛ درخواست آتشبس از طرف آمریکا مطرح و چند واسطه بهطور همزمان پیگیر تحقق آن بودند و در حالی که ایران هنوز پاسخ رسمی نداده بود، ترامپ آتشبس مورد تقاضای خود را اعلام کرد. معنای این رخداد برای صاحبان تحلیل بسیار معنا دارد.
🔸بیان این نکته اهمیت دارد که طرفی که #مذاکره را ترک و مداخله نظامی کرده، بعد از درخواست آتشبس، اکنون دوباره در تلاش برای بازگشت به میز مذاکره است. تلاش برای بازگشت به میز مذاکره نشانه پذیرش شکست از سوی آمریکا در استفاده از گزینه نظامی علیه ایران است.
🔹در اینجا توجه به یک نکته کلیدی و تعیینکننده است؛ جمهوری اسلامی ایران در همه ادوار گذشته مسیر دیپلماسی را برای دفاع از منافع کشور باز نگه داشته است. مذاکره در هیچ دولتی متوقف نشده و به اقتضای منافع ملی درباره آن تصمیم گرفته شده است. مهم مذاکره یا عدم مذاکره نبوده و نیست؛ مهم اصرار بر خطوط قرمز ترسیم شده است که نباید از آنها عقبنشینی صورت گیرد.
🔸جنگ ۱۲ روزه از یک منظر، جنگی جامع و مستمر است و از این نگاه جنگ تمام نشده است؛ نه در بعد نظامی آن و نه در ابعاد سیاسی، رسانهای و تبلیغاتی آن. دشمنان در جنگ ترکیبی پیش رو از همه ابزارها و مسیرها برای تحت فشار قرار دادن ایران اسلامی استفاده میکنند. در شرایط سرنوشتساز کنونی، میدان نظامی، میدان سیاسی و دیپلماسی، میدان رسانه و اقتصاد همگی در هم تنیدهاند.
🔹در شرایط حساس کنونی، دیپلماسی از قضا مسیری است که میتواند به یک روش مبارزه برای دفاع از حقانیت نظام و منافع ملی تبدیل شود. دیپلماسی و مذاکره به معنای سکوت و تسلیم نیست؛ در این شرایط، مسیر سیاست خارجی دقیقاً ابزار مبارزه ملت ایران است. به طور طبیعی، کم و کیف اقدامات مهم و رویکردهای حساس در عرصه سیاست خارجی، آن هم در شرایط جنگی، توسط مسئولان عالی نظام با مدیریت شورای عالی امنیت ملی معین خواهد شد.
🔸این نکته صحیح است که دستگاه دیپلماسی در جنگ تحمیلی و شرایط فعلی همسو و در کنار میدان بوده و توانسته به تقویت میدان کمک کند؛ لذا دوگانهبینی و دوگانهانگاری میدان و دیپلماسی امری خطاست. البته شرایط موجود میتواند دغدغههای مهمی برای افراد جامعه ایجاد کند، لذا مذاکرات در صورتی مقبول حاکمیت قرار میگیرد و به آن پاسخ مثبت داده میشود که منطبق بر منافع ملی و خطوط قرمز معین شده باشد.
✍🏻عزیز غضنفری
49.42M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
⁉️معنای درخواست مذاکره بعد از جنگ تحمیلی چیست؟
پاسخ به پرسشهای اساسی جنگ تحمیلی رژیم صهیونی و آمریکا علیه ایران....
🔹چطور برهم زنندگان میز #مذاکره، امروز از مذاکره صحبت می کنند؟
🔸پذیرش مذاکره آیا به معنای ضعف ما نیست؟
🔹مذاکره در این شرایط چه فوایدی برای ما خواهد داشت؟
👤دکتر یدالله جوانی معاون سیاسی سپاه به این پرسش پاسخ داده است.
هماهنگی میدان و دیپلماسی....
🔹در سیاست بینالملل معاصر، مرز میان میدان نبرد و میز #مذاکره به شدت محو شده است. جنگ ۱۲روزه اخیر میان ایران و رژیم صهیونی نمونه بارزی از این واقعیت بود که نشان داد چگونه یک کشور میتواند با هماهنگی کامل میان ابزارهای نظامی و دیپلماتیک، هم از منافع ملی خود دفاع کند و هم از تشدید بحران جلوگیری نماید. سخنان اخیر سید عباس عراقچی، وزیر امور خارجه ایران، به خوبی بر این اصل تأکید دارد: «وقتی تصمیمی قرار است گرفته شود که کشور را در شرایط بحرانی ببرد، هم دولت باید آماده باشد و هم نیروهای مسلح.» جنگ مدرن تنها با موشک و پهپاد پیروز نمیشود. آنچه امروز تعیینکننده است، توانایی تبدیل پیروزیهای میدانی به دستاوردهای سیاسی است.
🔸ایران در جنگ ۱۲ روزه نشان داد که چگونه میتوان از دیپلماسی بهعنوان مکملی برای عملیات نظامی استفاده کرد. همزمان با عملیات نظامی، دستگاه دیپلماسی ایران در سازمان ملل و محافل بینالمللی فعال شد تا ضمن محکومیت تجاوز و جنایت رژیم صهیونی، پاسخ ایران را مشروع جلوه دهد. عراقچی به درستی اشاره میکند: «همه تصدیق میکنند که دولت وظیفه خود را در تأمین نیازهای کشور انجام داد.» این جمله نشان میدهد که دیپلماسی ایرانی نهتنها واکنشی به تحولات میدان نبرد بود، بلکه پیشدستانه به طراحی سناریوهای سیاسی برای مدیریت بحران میپرداخت.
🔹متأسفانه برخی تحلیلگران اصرار دارند میان دولت بهعنوان نهاد سیاسی و نیروهای مسلح بهعنوان نهاد امنیتی، تقابل مصنوعی ایجاد کنند. عراقچی به این بازی خطرناک هشدار میدهد: «خواهش میکنم به دوگانه دولت و نیروی مسلح پر و بال ندهید، هر دو مجموعه کشور هستند.» این هشدار از آن جهت حیاتی است که در بحرانهای امنیتی، تفرقه میان نهادهای حکومتی به معنای شکست استراتژیک است. تجربه جنگ ۱۲روزه نشان داد که وقتی دولت و نیروهای مسلح در یک چارچوب واحد عمل میکنند، دشمن نهتنها در میدان جنگ، بلکه در عرصه حقوقی و رسانهای نیز شکست میخورد. همانگونه که نیروهای مسلح نیازمند پشتیبانی سیاسی دولت هستند، دولت نیز برای تأمین منافع ملی به بازوی اجرایی نیروهای مسلح وابسته است.
🔸کلید موفقیت ایران در این جنگ، شفافیت در فرآیند تصمیمگیری بود. عراقچی به این نکته ظریف اشاره میکند: «ای کاش مردم میتوانستند جلسات حضرت آقا را ببینند که همه راحت نظرات موافق و مخالفشان را میگویند.» این نشان میدهد که در سطوح عالی مدیریت بحران، فضایی باز برای طرح تمام دیدگاهها وجود دارد. تصمیمگیریهای کلان، پس از بررسی همهجانبه و با در نظر گرفتن تخصص تمام نهادها اتخاذ میشود. این سبک مدیریت، هماهنگی میدان و دیپلماسی را از سطح تاکتیکی به سطح استراتژیک ارتقا میدهد. حفظ امنیت کشور در ترکیب هوشمندانه قدرت سخت و نرم، هماهنگی بیوقفه میان میدان و دیپلماسی، و وحدت استراتژیک تمام نهادهای کشور و مردم محقق میشود. هرگونه تلاش برای تخریب این هماهنگی، خیانت به منافع ملی خواهد بود.
✍🏻 مصطفی علیجان زاده
بازگشت به «جنگ ولرم»
🔹اردیبهشت ۱۳۵۸ مجلس سنای آمریکا در واکنش به اعدام سران حکومت پهلوی، بهویژه حبیبالله القانیان، رئیس انجمن یهودیان، نخستین قطعنامه غیرالزامآور خود را علیه دولت جوان ایران صادر کرد. پشتیبان اصلی این قطعنامه، جیکوب جاویتس، سناتور جمهوریخواه و یهودی نیویورک بود که یکی از برجستهترین حامیان صهیونیست در سپهر سیاست آمریکا به شمار میرفت. هرچند سناتورهای دیگر نیز در تأیید این قطعنامه مشارکت داشتند، اما به دلیل نقش کلیدی جاویتس، اولین قطعنامه سنای آمریکا علیه جمهوری اسلامی ایران به «قطعنامه جاویتس» شهرت یافت. این اقدام شروع خصومت جدیدی علیه دولت ایران بود که شاید بتوان آن را آغاز «جنگ ولرم» یا جنگ سرد علیه جمهوری اسلامی ایران دانست.
🔸برخی معتقدند اصطلاح جنگ سرد ریشه در عبارت «جنگ ولرم» در آثار ژان مانوئل دارد، اما به هر حال معنای آن نوعی درگیری میان ملتهاست که موجب فعالیت نظامی مستقیم نمیشود و عمدتاً فعالیتهای اقتصادی، سیاسی، تبلیغاتی و جاسوسی را در بر میگیرد.
🔹جنگ ولرم علیه جمهوری اسلامی ایران زمانی آغاز شد که غرب از نظام حکمرانی ایران قطع امید کرد و شاخ و برگ لابیهای رژیم صهیونی در ایران جدید برچیده شد. به همین دلیل، لابیهای صهیونی در آمریکا وارد عمل شدند. همانطور که لابی صهیونی حامی شاه، افرادی مانند راکفلر و کیسینجر، بستر لازم برای سفر شاه به آمریکا را فراهم کردند، این لابیها زمینه تصویب قطعنامه جاویتس را نیز فراهم کردند. نمونه آن، یادداشت سفارت رژیم صهیونی در اتاوا خطاب به دولت کانادا برای همراه کردن آن به محکومیت ایران است.
🔸پس از قطعنامه جاویتس، قطعنامهها و تحریمهای مختلفی علیه ملت مظلوم ایران به تصویب رسید. در ادامه مداخلات و خرابکاریهای دشمن در امور ایران، در سالهای اخیر دشمن خود را برای جسارتی بزرگ آماده کرد. قرار بود با عملیات غافلگیرانهای ضربات سختی به پیکر ایران وارد شود که جمهوری اسلامی را به نقطه فروپاشی برساند، اما دست قدرت الهی، اراده ملت شریف ایران و همت رزمندگان اسلام ورق را برگرداند.دشمن غربی که در تجاوزات خود به #فلسطین، حزبالله و نقاط دیگر آتشبس را نمیپذیرد و همچنان به جنایات خود ادامه میدهد، این بار خود مجبور به درخواست آتشبس شد.اخیراً گزارش آسوشیتدپرس عنوان کرده است که یکی از بزرگترین و کلیدیترین موضوعات بحثبرانگیز در مذاکرات تجاری بین ایالات متحده و چین، امتناع پکن از اجرای درخواست واشنگتن برای توقف خرید نفت از ایران است که به معنای بازگشت به وضعیت پیشین است.
🔹بازگشت غرب به سناریوهای گذشته مانند فعالسازی #مکانیسم_ماشه، #مذاکره و تحریم، در واقع عقبنشینی تاکتیکی از جنگ گرم به جنگ ولرم است که خود حکایت از زبونی آمریکا و اقتدار جمهوری اسلامی دارد.
✍🏻 محمد حکیمی
3.94M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
عراقچی: معاون آژانس برای گفتوگو به تهران میآید...
🔻اجازه بازرسی در این سفر صادر نمیشود
🔻بر اساس قانون مجلس شورای اسلامی، از معاون مدیرکل آژانس بینالمللی انرژی اتمی برای سفر به تهران دعوت شده تا درباره چارچوبهای جدید همکاری میان ایران و آژانس گفتوگو شود. هدف این سفر، انجام بازرسی یا ارزیابی نیست و هیچگونه مجوزی در این خصوص صادر نشده و نخواهد شد.
🔻هدف اصلی این سفر، #مذاکره درباره نحوه ادامه همکاریهای صلحآمیز هستهای ایران با آژانس، در چارچوب قانون مجلس است. از جمله موضوعات مورد بحث، نحوه ارائه درخواستها از سوی آژانس، فرآیند بررسی آنها توسط شورای عالی امنیت ملی و شیوه پاسخدهی خواهد بود.
🔻در صورت حصول توافق، همکاریها بر اساس چارچوب جدید آغاز خواهد شد؛ و در صورت عدم توافق، گفتوگوها ادامه خواهد یافت تا چارچوب مورد نظر نهایی شود.
هدایت شده از مهندس امیدرضاستاری
15.28M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
💥"هماهنگی" یا "فرافکنی" برای مقصر تراشی ⁉️
پشت پرده ادعای هماهنگی دولت با رهبری❗️
💯یک کار محشر ، بی نظیر و مستند که بسیاری از گره های ذهنی را باز و شبهات را پاسخ میدهد💯
📢با دقت ببینید و حتما منتشر کنید
╔═ 🇮🇷 🇮🇷🇮🇷🇮🇷═══╗
@Omidreza_sattari
╚═══ 🇮🇷 🇮🇷🇮🇷🇮🇷═╝
#مذاکره #پزشکیان #اربعین #خامنهای