چگونه #رحمت_خدا، برپايي #قيامت و #حساب و كتاب را ايجاب ميكند؟ قُل لِّمَن مَّا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ قُل لِّلَّهِ كَتَبَ عَلَى نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ لَيَجْمَعَنَّكُمْ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ لَا رَيْبَ فِيهِ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنفُسَهُمْ فَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ (انعام:12)  ـ [از آنها] بپرس: آنچه در آسمان‌ها و زمين است از آنِ كيست؟ [با سكوت يا بديهي بودن پاسخ آنان] بگو: خداي يكتا، [همان كه] رحمت را بر خود مقرّر داشته است [كه] مسلماً شما را به روز رستاخيزي كه ترديدي در آن نيست جمع مي‌كند.  [اما] كساني كه نفس خود را [با انكار آخرت و اقبال به دنيا] به زيان دچار ساخته‌اند، ايمان نمي‌آورند. __ ❇ جملة «كَتَبَ عَلَى نَفْسِهِ الرَّحْمَهَ» ذاتي بودن رحمت خدا را تصريح مي‌كند و عذاب حالتي عارضي و محصول عمل خود انسان است، همچنانكه تأسيس مدرسه و برنامه و هدف آن آموزش و پرورش محصلين است (رحمت)، در حالي كه رفوزگي، هرچند به حكم مدرسه صادر مي‌شود، عارضي و نتيجة عمل شخص است. در اين آيه نشانه رحمت خدا را جمع كردن انسان‌ها در قيامت و بهره‌مند كردن‌شان از محصول تلاش‌هاي دنيایي آنهاست. به راستي اگر در مدارس و مؤسسات آموزشي دنيا، پس از پايان دوره، همه تلاش‌ها ناديده گرفته مي‌شد و محصولي در مزرعه عمر درو نمي‌شد، چقدر پوچ و عبث بود، آيا در پسِ «زحمت» نبايد «رحمت» باشد؟ 👈- در قرآن 8 بار جملة «خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ» (خودشان را باختند- به خودشان خسارت وارد كردند) آمده است. آدمي گاهي سودي نمي‌برد و #ضرر مي‌كند، گاهي اصل سرماية خود را مي‌بازد كه مصيبت است، با اين حال ممكن است بار ديگر با كار و تلاش آن را جبران كند، واي به وقتي كه سرماية عمر كه دوباره برنمي‌گردد را در قمار زندگي ببازد. اين است خود را باختن و بزرگترين خسارت را به خود وارد كردن! 💫تفسير بازرگان ❇همان گونه كه آفريده‌هاى خدا در دنيا (مثل: باد، باران، روز و شب، گياهان ...) رحمت است، معاد هم رحمت است. «لَيَجْمَعَنَّكُمْ» 📚تفسير نور ❇خدا رحمت را بر خود حتمى كرده و خود را رحمن و رحيم ناميده است، مقتضاى رحمت آنست كه حاجت هر محتاج را رفع كند و سعادت را براى انسانها فراهم آورد، اين مقتضا در صورتى تمام است كه آخرتى باشد و سعادت ابدى نصيب انسانها گردد لذا فرموده: لَيَجْمَعَنَّكُمْ إِلىٰ يَوْمِ اَلْقِيٰامَةِ‌  يعنى مقتضاى وجوب رحمت، بودن آخرت است و گرنه كتابت و حتمى بودن درست نمى‌شود چون در اين زندگى، رحمت بطور كامل جاى خود را نمى‌گيرد. على هذا اين دو قسمت در اثبات معاد است اول آنكه همه چيز مال خداست و مى‌تواند هر جور در آنها تصرف كند، دوم مقتضاى رحمت، بودن قيامت است 📚تفسير احسن الحديث ❇معناى آن اين است كه خداوند نعمت را بر بندگان تمام نموده و آنان را در روز قيامت جمع كرده، پاداش اقوال و اعمالشان را مى دهد، تا اشخاص با ايمان رستگار و ديگران زيانكار گردند، چون رحمت اقتضاى چنين تفضلى را دارد از اين جهت بعد از جمله (كتب على نفسه الرحمة ) چنين نتيجه گرفت ليجمعنكم الى يوم القيمة لا ريب فيه ) 📚تفسير الميزان @Quranahlebayt