eitaa logo
کانال قرآن و اهلبیت علیهم السلام
1.2هزار دنبال‌کننده
5.9هزار عکس
1.4هزار ویدیو
21 فایل
رستگاری در پرتو معرفت به قرآن و اهل بیت (علیهم السلام) و پیروی از ولایت فقیه ارتباط با ادمین: 👇 @alamdar3313 "تبادل و تبلیغ انجام نمی شود"
مشاهده در ایتا
دانلود
مروري بر ع به امام ع انتظار موفقيت از همه تلاشهايت را نداشته باش چرا كه همه به نمي خورند. ♦️مَنْ أَمِنَ الزَّمَانَ خَانَهُ وَ مَنْ أَعْظَمَهُ أَهَانَهُ لَيْسَ كُلُّ مَنْ رَمَى أَصَابَ، آن كه خود را از زمانه ايمن بيند زمانه به او خيانت ورزد، و آن كه زمانه را بزرگ شمارد زمانه او را پست كند. اين نيست كه هر تيراندازى به هدف زند. ✒️ترجمه انصاریان ↩️ «کسى که خود را از حوادث زمان ايمن بداند زمانه به او خيانت خواهد کرد و کسى که آن را بزرگ بشمارد او را خوار مى سازد»; ↩️جمله اوّل اشاره به اين است که هيچ يک از نعمت هاى دنيا مورد اعتماد نيست; پيروزى ها، ثروت ها، حسن و جمال، محبوبيت ها و ساير مواهب مادى در هر لحظه در معرض زوال است. آنها که بر اين امور اعتماد کنند ناگهان دنيا به آنها خيانت کرده و يکى را پس از ديگرى از آنها مى گيرد. اين درست به آن مى ماند که انسان در مسير سيلاب خانه مجللى بنا کند که هر لحظه ممکن است سيلاب عظيمى جارى شود و خانه را در هم بکوبد، بنابراين منظور از زمان در اينجا دنيا و مواهب مادى دنياست و منظور از ↩️جمله دوم اين است که دنيا در نظرش مهم باشد و براى به چنگ آوردن آن تن به هر کارى بدهد. به يقين چنين کسى خوار و بى مقدار و در نظرها موهون خواهد شد. اين احتمال نيز در تفسير دو جمله بالا هست که منظور از زمان، اهل زمان است; يعنى انسان نبايد به همه مردم زمان خود اطمينان کند، چرا که ممکن است ناگهان از پشت به او خنجر زنند و منظور از بزرگ داشتن زمان، اهل زمان است مخصوصاً طاغوت ها و صاحبان قدرت که اعتماد بر آنها و بزرگ شمردنشان سبب وهن انسان مى شود، لذا بسيارى از بزرگان و علماى گذشته، نزديک شدن به طاغوت ها را خطر شمرده و افراد محترم را از قرب برحذر داشته اند و اينکه در شرح حال بزرگان پيشين مى بينيم که از فساد زمان خود شکوه داشته اند منظور فساد مردم زمانشان بوده است. در اشعار منسوب به حضرت عبدالمطلب مى خوانيم: 🌱يَعِيبُ النَّاسُ کُلُّهُمْ زَمَاناً * وَمَا لِزَمَانِنَا عَيْبٌ سِوَانَا نَعِيبُ زَمَانَنَا وَالْعَيْبُ فِينَا * وَلَوْ نَطَقَ الزَّمَانُ بِنَا هَجَانَا وَإِنَّ الذِّئْبَ يَتْرُکُ لَحْمَ ذِئْب *** وَيَأْکُلُ بَعْضُنَا بَعْضاً عِيَاناً🌱 «مردم هر کدام زمانى را نکوهش مى کنند در حالى که زمان ما عيبى جز ما ندارد. ما بر زمان خود عيب مى گيريم در حالى که عيب در خود ماست و اگر زمان زبان بگشايد ما را مسخره خواهد کرد (شاهد اين سخن اينکه:) ها گوشت يکديگر را نمى خورند ولى ما گوشت يکديگر را آشکارا مى خوريم». ♻حضرت در نصيحت بعدي مى فرمايد: «چنين نيست که هر تيراندازى به هدف بزند»; (لَيْسَ کُلُّ مَنْ رَمَى أَصَابَ). 👈اشاره به اينکه نبايد انسان توقع داشته باشد هميشه به مقصد برسد و تلاش هايش نتيجه بخش باشد به گونه اى که اگر يک بار به هدف نرسيد مأيوس گردد يا کسانى را که مرتکب خطايى شدند و به هدف نرسيدند زير رگبار ملامت و سرزنش قرار دهد. انسان ها هميشه جايز الخطا هستند. (جز معصومين(عليهم السلام)). اين سخن براى تسلى خاطر و تقويت اراده در مقابل بعضى از شکست ها و نيز براى طرد نکردن دوستان و مديران به علت يک يا چند خطاست. 👈نيز محتمل است منظور آن باشد که هر موفق نمى شود به هدف بزند، بلکه تيراندازان ماهر و لايق از عهده چنين کارى برمى آيند. جمع هر دو معنا در تفسير اين جمله نيز بعيد نيست. ✒️شرح ایت الله مکارم شیرازی. @Quranahlebayt
❇️همه چيز فدای و برای 💠يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَتَّخِذُوا آباءَكُمْ وَ إِخْوانَكُمْ أَوْلِياءَ إِنِ اسْتَحَبُّوا الْكُفْرَ عَلَى الْإِيمانِ وَ مَنْ يَتَوَلَّهُمْ مِنْكُمْ فَأُولئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ 🌱ای مسلمانان، اگر پدران و برادرانتان، کفر را بر ایمان ترجیح دهند، آنان را دوستان (خود) انتخاب نکنید. کسانی از شما که با آنان رابطه‌ی دوستی برقرار کنند، ستم‌کاران حقیقی‌اند. توبه - ۲۳ 🔷✨‏آخرين وسوسه و بهانه‌ای كه ممكن بود برای گروهی از مسلمانان در برابر دستور پيكار با بت پرستان پيدا شود- و طبق بعضی از تفاسير پيدا شد- اين بود كه آنها فكر می‌كردند كه از يك سو در ميان مشركان و بت پرستان، خويشاوندان و بستگان نزديك آنها وجود دارند، گاهی پدر مسلمان شده و پسر در شرك باقی مانده، گاهی به عكس پسران راه توحيد را پيش گرفته‌اند و پدران هم چنان در تاريكی شرك باقی مانده‌اند، و همچنين در مورد برادران و همسران و عشيره و قبيله، اگر بنا شود با همه مشركان پيكار كنند بايد از خويشاوندان و قبيله خود چشم بپوشند!. 🔷✨‏از سوی ديگر سرمايه‌ها و تجارت آنان تا حد زيادی در دست مشركان بود، با آمد و شد آنها به مكه آن را رونق می‌بخشيدند. ‏و از سوی سوم خانه‌های مرفه و نسبتا آبادی در مكه داشتند كه در صورت درگيری با مشركان ممكن بود به ويرانی بكشد، و يا با تعطيل مراسم حج از طرف مشركان از ارزش و استفاده بيفتد. 👌چه ظلمی از اين بالاتر كه انسان با پيوند دوستی با بيگانگان و دشمنان حق، هم به خويشتن ستم كند و هم به جامعه‌ای كه تعلق به آن دارد، و هم به فرستاده خدا!. 📚تفسیر نمونه @Quranahlebayt
❇️همه چيز فدای و برای 💠يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَتَّخِذُوا آباءَكُمْ وَ إِخْوانَكُمْ أَوْلِياءَ إِنِ اسْتَحَبُّوا الْكُفْرَ عَلَى الْإِيمانِ وَ مَنْ يَتَوَلَّهُمْ مِنْكُمْ فَأُولئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ 🌱ای مسلمانان، اگر پدران و برادرانتان، کفر را بر ایمان ترجیح دهند، آنان را دوستان (خود) انتخاب نکنید. کسانی از شما که با آنان رابطه‌ی دوستی برقرار کنند، ستم‌کاران حقیقی‌اند. توبه - ۲۳ 🔷✨‏آخرين وسوسه و بهانه‌ای كه ممكن بود برای گروهی از مسلمانان در برابر دستور پيكار با بت پرستان پيدا شود- و طبق بعضی از تفاسير پيدا شد- اين بود كه آنها فكر می‌كردند كه از يك سو در ميان مشركان و بت پرستان، خويشاوندان و بستگان نزديك آنها وجود دارند، گاهی پدر مسلمان شده و پسر در شرك باقی مانده، گاهی به عكس پسران راه توحيد را پيش گرفته‌اند و پدران هم چنان در تاريكی شرك باقی مانده‌اند، و همچنين در مورد برادران و همسران و عشيره و قبيله، اگر بنا شود با همه مشركان پيكار كنند بايد از خويشاوندان و قبيله خود چشم بپوشند!. 🔷✨‏از سوی ديگر سرمايه‌ها و تجارت آنان تا حد زيادی در دست مشركان بود، با آمد و شد آنها به مكه آن را رونق می‌بخشيدند. ‏و از سوی سوم خانه‌های مرفه و نسبتا آبادی در مكه داشتند كه در صورت درگيری با مشركان ممكن بود به ويرانی بكشد، و يا با تعطيل مراسم حج از طرف مشركان از ارزش و استفاده بيفتد. 👌چه ظلمی از اين بالاتر كه انسان با پيوند دوستی با بيگانگان و دشمنان حق، هم به خويشتن ستم كند و هم به جامعه‌ای كه تعلق به آن دارد، و هم به فرستاده خدا!. 📚تفسیر نمونه ༻🍃‌🌸🍃༺ @Quranahlebayt
❇️برای ، زنده بمانید ▪️ موفق شد درس عقیده و جهاد را نه تنها برای زمان خودش بلکه تا ابد برای جامعه بشریت زنده و تازه نگهدارد. آیا جز این است؟ بگذرید از اینکه ما در محافل و مجالسی که در این ایام، به‌پا می‌کنیم کمتر به این حقایق توجه می‌کنیم و جز نوحه سرایی و گاه اعمالی که چندان پسندیده نیست، کار دیگری انجام نمی‌دهیم، اما واقع مطلب غیر از این است. ▪️حسین آمده است تا این درس همواره جاویدان گفته، شنیده و عمل شود و همینطور هم شد. بنابراین حسین آمد تا بار دیگر، عملا به گوش همگان بخواند ای زنان و ای مردان! مبادا برای هوس یا مقام زنده بمانید. برای هدف زنده بمانید و در راه آن تا پای جان بایستید. أن الحياه عقیده و جهاد. 📚شهید بهشتی/مبارزه پیروز، ص 49 و 50 @Quranahlebayt
🔲 در چیست؟ ▪️هدف چیست؟ آیا در دست گرفتن است؟ آیا اباعبداللّه می‌خواهد بر بلاد مسلمانان، به‌خصوص عراق و کوفه حكومت کند؟ نه، هدف او حکومت نیست، هدف اعلاء، است. ▪️باید از شناخته شود و حق و باطل را در افقی روشن‌تر به مردم نشان دهد. خواه به حکومت برسد یا نرسد. 👈اگر توانست حکومت را در دست بگیرد که چه بهتر، را در راهی که خدا می‌پسندد به‌کار می‌اندازد؛👉 اما اگر نتوانست حکومت را به دست آورد باز هم مقصود تأمین شده است. ▪️صحنه‌ای در کربلا پیش می‌آید که تاریخ آن‌ را برای همیشه با کلمات و سطرهای درخشنده ثبت و ضبط می‌کند و تا ابد نمونه عالی جنگ میان حق و باطل معرفی می‌شود. به به چه هدفی! عالی و در عین حال روشن و مشخص و قاطع. خوب باید چه کسانی را برای مبارزه انتخاب کند؟ مردمی ثابت قدم. 📚 مبارزه پیروز، ص 17 🖋ایت الله شهید بهشتی. @Quranahlebayt
شما را بخاطر به ميكند. 🔸لَا يُؤَاخِذُكُمُ اللَّهُ بِاللَّغْوِ فِي أَيْمَانِكُمْ وَلَكِن يُؤَاخِذُكُم بِمَا عَقَّدتُّمُ الْأَيْمَانَ (مائده:89) خداوند شما را نسبت به سوگندهاي بي‌توجه [=زباني] شما مؤاخذه نمي‌كند، اما نسبت به سوگندهاي جدّي [=تعهدات و پيمان‌هاي با خدا و ديگران] شما را مؤاخذه مي‌نمايد 👈" لاٰ يُؤٰاخِذُكُمُ اَللّٰهُ بِاللَّغْوِ فِي أَيْمٰانِكُمْ‌" مراد از در سوگندها، سوگندهاى بيهوده‌ايست كه غرض از آنها عقد و پيمان و معاهده‌اى نباشد، و صرفا از روى عادت يا سبب ديگرى بر زبان جارى شود، و سوگند لغو عبارتست از همان گفتن نه، و آرى و اللّٰه، كه مخصوصا در و خريد و فروش‌ها بيشتر بر زبان جريان مى‌يابد، و اما سوگندهايى كه بمنظور عقد و التزام به عملى و يا به ترك آن بر زبان جارى مى‌شود مثلا گفته مى‌شود و اللّٰه فلان عمل نيك را انجام مى‌دهم، و يا و اللّٰه فلان عمل زشت را ترك مى‌كنم، لغو نيستند. 📚تفسير الميزان 📌دو نوع : ↩️ سوگند لغو، سوگندهايى است كه داراى مشخص نيست و از روى اراده و تصميم سر نمى‌زند، بلكه بدون توجه به عنوان و اللّٰه و باللّٰه يا اينكه لا و اللّٰه و بلى و اللّٰه مى‌گويند و يا در حال شدت هيجان يا غضب بدون اراده و تصميم گفته مى‌شود. بعضى گفته‌اند اگر انسان به چيزى يقين داشته باشد و بر اساس آن سوگند ياد كند سپس معلوم شود كه اشتباه كرده است، آن نيز جزء است، مثل اينكه كسى بر اثر سعايت افراد سخن چنين يقين به انحراف همسر خود پيدا كند و سوگند به طلاق او ياد نمايد، بعدا معلوم شود دروغ بوده است، اين سوگند اعتبار ندارد. 👈 اين را نيز مى‌دانيم كه علاوه بر لزوم قصد و اراده و تصميم در سوگندهاى جدى لازم است كه محتواى قسم نيز كار نامشروع و يا مكروهى نباشد، بنا بر اين اگر انسان در حال اختيار از روى اراده و تصميم ياد كند كه عمل حرام يا مكروهى را انجام دهد آن قسم نيز بى ارزش است، و وفاى به آن لازم نيست ↩️ قسم دوم از سوگندها، سوگندهايى است كه از روى اراده و تصميم و به طور جدى ياد مى‌شود، در باره اين نوع قسمها، قرآن در آيه فوق چنين مى‌گويد: "خداوند شما را در برابر چنين سوگندهايى كه گره آن را محكم كرده‌ايد مى‌كند و شما را موظف به عمل كردن به آن مى‌سازد" در آيه فوق منظور از (بستن سوگندها) همان بر كارى است كه بر طبق سوگند انجام مى‌گيرد. و بايد دانست كه سوگند جز بنام معتبر نيست. بنا بر اين اگر كسى بنام خدا سوگند ياد كند كه عمل نيك يا لا اقل عمل مباحى را انجام دهد، واجب است به سوگند خود عمل كند و اگر آن را شكست كفاره دارد. 📚تفسير نمونه @Quranahlebayt
❇️بزرگترین کارها و است 🔹بزرگترین کارها آدم شدن و آدم کردن است، و در آدم کردن از همه مهم‌تر و بزرگتر این است که کسی بخواهد اجتماعی را تأدیب و تربیت کند. 🔹فرق است بین فتح نظامی یک کشور و فتح ادبی و فرهنگی و روحی یک کشور، و همچنین فرق است بین اصلاح درختان یک باغ با اصلاح افراد یک اجتماع. 🔹اما قسمت اول: به جهت آنکه در تنها برتری قوای نظامی کافی است که اجسام مردم را مطیع سازد ولی در فتح ادبی و فرهنگی و معنوی باید ارواح مردم تسخیر شوند و مردم در باطن و ظاهر مطیع شوند. فتح نظامی تسلط بر سطح اجتماع است و فتح ادبی و دینی تسلط بر عمق و ریشه اجتماع است. 🔹اما قسمت دوم:  به جهت آنکه در اصلاح گیاه و حیوان، این گیاهها در مقام مبارزه و معارضه برنمی‌آیند، به آن حالت بد خود انس ندارند و از تصور مفارقت آن عادات وحشت نمی‌کنند، ولی در این طور است که خود آن موجودِ مورد اصلاح، در مقام مبارزه و معارضه [با] مربی برمی‌آید، زیرا از خود فهمی و شعوری و ادراکی دارند و از طرف دیگر عاداتی در وجود آنها رسوخ پیدا کرده است. هم چیزی است که علاقه و تعصب ایجاد می‌کند و لهذا دیرتر بدی‌اش فهمیده می‌شود و بر فرض فهمیده شدن، به زودی نمی‌توان آن را از خود دور کرد. یک کس نامستمع ز استیز و رد صد کس گوینده را عاجز کند تو به صد تلطیف پندش می‌دهی او ز پندت می‌کند پهلو تهی گرچه ناصح را بود صد داعیه پند را اُذنی  بباید  واعیه 🔹لامارتین درباره رسول اکرم(ص) گفته است که «اگر اهمیت هدف و نداشتن وسیله و کمی وفت را در نظر بگیریم، کسی به پایه او نمی‌رسد». از لحاظ اهمیت ، کافی است که این جهت را در نظر بگیریم که هدف رسول اکرم(ص) آدمیان بود. 📚استاد مطهری، یادداشتها، ج۱۷، ص ۳۱-۳۰ @Quranahlebayt