#خسارت ۱ #خسارت_چیست؟ خداوند متعال موهبتی در وجود انسان قرار داده است که هدفش در تمام مراحل زندگی، رسیدن به #خوبی ها، #سعادت ها، #کمال ها و #رشد هاست. از این امر فطری به «کمال جویی» یا «سعادت طلبی»یاد می کنند. این همه استعدادی که خداوند در وجود انسان نهادینه کرده است برای رسیدن به این هدف است و همه نیز علاقه مند هستند که به آن دست پیدا کنند اما برخی گمراه می شوند و در انتخاب گزینه و راه صحیح اشتباه می کنند. قرآن کریم از اینگونه افراد که اینگونه سرمایه زندگی خود را به راحتی از دست داده اند و به مقصد و مقصود نرسیده اند، تعبیر به «خاسر» یعنی زیانکار، می کند. 📎🤔سوال ؟ چرا خداوند در این موارد از لفظ «خسر» استفاده کرده است؟ با اینکه می توانست از «ضرر» نیز استفاده کند؟ با توجه به بررسی لغوی این دو کلمه می توان به این نتیجه رسید که: ضرر در جایی است که شخص تمام دارایی خودش را از دست نداده ولی در خسران همه دارایی اش را ازبین برده است. شیخ حسین انصاریان در این باره می گوید:... . «قرآن» کتاب زندگی http://eitaa.com/joinchat/47579154C8f70b97d6d

#خسارت 2 #معنی_خسارت شیخ حسین انصاریان در این باره می گوید: 📌چرا پروردگار «لفى ضرر» نفرموده است؟ كلمه «ضرر» نيز در قرآن استعمال شده است. چه فرقى بين «ضرر» و «خسارت» است كه پروردگار عالم در اينجا كلمه «ضرر» را نياورده و «خسر» را آورد است؟ 📌خداوند متعال در استخدام كلمات، عالمانه و حكيمانه كار كرده است. بگذاريد با مثال اين تفاوت را توضيح دهم: «ضرر» يعنى من اول سال پنجاه ميليون تومان سرمايه داشتم، كاسبى كردم، زحمت كشيدم، سال بعد، همه حساب ها را مى رسم، مى بينم، سود كه نكردم هيچ، يك ميليون تومان نيز از سرمايه ام كم شده است. اين را عرب «ضرر» مى گويد. اما اگر ديدم تمام سرمايه ام از دست رفته، يك ميليون نيز بدهكار شده ام، اين را عرب «خسارت» مى گويد. يعنى همه سرمايه ها تباه، خاكستر و دود شد. قسم به عصر، يقيناً و قطعاً تمام انسان ها در چاه تباه شدن تمام سرمايه وجود و عمر خود سرنگون هستند. آيه اى از سوره مباركه حج كه خيلى عجيب است ذكر كنم. 📌«وَ مِنَ النَّاسِ مَن يَعْبُدُ اللَّهَ عَلَى حَرْفٍ فَإِنْ أَصَابَهُ خَيْرٌ اطْمَأَنَّ بِهِ وَ إِنْ أَصَابَتْهُ فِتْنَةٌ انقَلَبَ عَلَى وَجْهِهِ خَسِرَ الدُّنْيَا وَ الْأَخِرَةَ ذَ لِكَ هُوَ الْخُسْرَانُ الْمُبِينُ» باز اينجا كلمه خسارت دارد. يعنى با اين هزينه كردن غلط عمر، هم در دنيا تمام مايه هاى وجود خود را به باد دادند و هم در آخرت. نه دنيا دارند و نه آخرت. «قرآن» کتاب زندگی http://eitaa.com/joinchat/47579154C8f70b97d6d

#دنیا #مال_دنیا #خسارت چرا خودت را ارزان فروختى؟ سيزده فروردين بود و روز طبيعت. مردم به دل طبيعت مى رفتند. جمعى از اقوام من هم آماده شده بودند تا به كوهستان بروند و آن روز را مهمان كوه باشند. من بايد يكى از كتاب هايم را تمام مى كردم و تصميم نداشتم همراه آنها بروم؛ امّا سرانجام با اصرار فرزندم تصميمم عوض شد و ما به طبيعت رفتيم. وقتى آنجا رسيديم، نسيم بهارى مى وزيد و جان و تن را نوازش مى كرد. هوا آفتابى بود و من رفتم قدرى قدم بزنم. آن طرف تر متوجّه سر و صداى كودكان شدم. نزديك رفتم تا ببينم چه خبر است. آنها مشغول جمع كردن سنگ هايى بودند كه هيچ ارزشى نداشت. چند تا از آنها با افتخار و غرور فرياد مى زدند: ما بيشتر از شما سنگ داريم. با خود فكركردم چرا وسوسه نمى شوم تا من هم اين سنگ‌ها را جمع كنم؟ من مى دانستم كه اين سنگ‌ها هيچ ارزشى ندارند، من به آن سنگ‌ها هيچ وابستگى نداشتم. پس چرا وقتى مى بينم عدّه اى دارند پول و ثروت بيشترى را جمع مى كنند وسوسه مى شوم تا من هم از قافله عقب نمانم؟ معلوم مى شود كه اگر دلم مى خواهد ثروت و قدرت و شهرت بيشترى داشته باشم براى اين است كه به آنها وابستگى دارم. در واقع من اسير چيزى شده‌ام كه به زودى بى ارزش مى شود. اگر آخرت را فراموش كنم و فقط به دنيا فكر كنم حق دارم باور كنم كه هر كس ثروت بيشترى دارد برنده تر است. آن روز فهميدم كه بايد آرزوى من بزرگتر و بهتر از خودم باشد، وقتى دنيا را آرزو مى كنم، ضرر مى كنم چرا كه من از همه دنيا بهتر و والاتر هستم. وقتى اسير دنيا مى شوم بر خودم ظلم كرده ام. خودم را باخته‌ام و خسران كرده ام. قرآن در وصف ستمكاران مى گويد: (أُوْلَئِكَ الَّذِينَ خَسِرُواْ أَنفُسَهُمْ). آنان كسانى هستند كه به خود خسران زده اند. قرآن کتاب زندگی http://eitaa.com/joinchat/47579154C8f70b97d6d