eitaa logo
اندیشه های قرآنی
623 دنبال‌کننده
103 عکس
206 ویدیو
46 فایل
﷽ُ بخوان قرآن که دل آرام گیرد آیدی جهت ارتباط @Golyari
مشاهده در ایتا
دانلود
و علیه السلام 1⃣اگر قرآن سیدالکلام است، امام حسین سید الشهداست. 2⃣اگر در دعای ۴۲ صحیفه ی سجادیه درباره ی قرآن می‌خوانیم: «و میزانُ قِسط» در زیارت امام حسین علیه السلام می‌خوانیم: «اشهد انّک امرتَ بالقسط» 3⃣ اگر قرآن موعظه ی پروردگار است؛ «موعظة من ربّکم» ، امام حسین علیه السلام در عاشورا فرمود: عجله نکنید تا شما را به حقّ موعظه کنم. «لا تعجلوا حتّی اعظکم بما یحقّ لکم» 4⃣اگر قرآن مردم را به رشد هدایت می‌کند؛ «یهدی الی الرّشد» ، امام حسین علیه السلام نیز می‌فرماید: من شما را به راه رشد و سعادت دعوت می‌کنم. «ادعوکم الی سبیل الرشاد» 5⃣اگر قرآن عظیم است؛ «و القرآن العظیم» امام حسین علیه السلام نیز سوابق عظیمی دارد. «عظیم السوابق» 6⃣اگر قرآن حقّ و یقینی است؛ «و انّه لحقّ الیقین» در زیارت امام حسین علیه السلام نیز می‌خوانیم: آنقدر صادقانه و خالصانه عبادت کردی که به درجه ی یقین رسیدی. « حتّی اتاکَ الیقین» 7⃣اگر قرآن مقام شفاعت دارد؛ «نعم الشفیع القرآن» امام حسین علیه السلام نیز مقام شفاعت دارد. «وارزقنی شفاعة الحسین» 8⃣اگر در دعای چهل و دوّم صحیفه ی سجادیه درباره ی قرآن می‌خوانیم که پرچم نجات است؛ «عَلَم نجاة» در زیارت امام حسین علیه السلام می‌خوانیم او نیز پرچم هدایت است. «انّه رایة الهدی» 9⃣اگر قرآن شفادهنده است؛ «و نُنزّل من القرآن ما هو شفاء» خاک قبر امام حسین علیه السلام نیز شفاست. «طین قبر الحسین شفاء من کلّ داء» 0⃣1⃣اگر قرآن، منار حکمت است، امام حسین نیز باب حکمت الهی است. «السلام علیک یا باب حکمة رب العالمین» قرآن کتاب زندگی http://eitaa.com/joinchat/47579154C8f70b97d6d
و علیه السلام 1⃣1⃣اگر قرآن امر به معروف و نهی از منکر می‌کند؛ «فالقرآن آمرٌ و زاجر» امام حسین نیز فرمود: هدف من از رفتن به کربلا، امر به معروف و نهی از منکر است. «ارید أن آمر بالمعروف و اَنهی عن المنکر» 2⃣1⃣اگر قرآن نور است؛ «نوراً مبینا» ، امام حسین نیز نور است. «کنت نوراً فی الاصلاب الشامخة» 3⃣1⃣اگر قرآن برای تاریخ و همه ی مردم است؛ «لم یجعل القرآن لزمانٍ و لالِناس دون ناس» ، درباره امام حسین علیه السلام نیز می‌خوانیم که آثار کربلا از تاریخ محو نخواهد شد. «لا یدْرس أثره و لایُمحی رسمه» 4⃣1⃣اگر قرآن، کتاب مبارکی است؛ «کتاب انزلناه الیک مبارک» ، شهادت امام حسین علیه السلام نیز برای اسلام سبب برکت و رشد است. «الّلهم فبارک لی فی قتله» 5⃣1⃣اگر در قرآن هیچ انحرافی نیست؛ «غیر ذی عوج» درباره ی امام حسین علیه السلام نیز می‌خوانیم: لحظه ای از حق به باطل گرایش پیدا نکرد. «لم تَمِلْ من حقّ الی باطل» 6⃣1⃣اگر قرآن، کریم است؛ «انّه لقرآن کریم» ، امام حسین نیز دارای اخلاق کریم است. «و کریم الخلائق» 7⃣1⃣اگر قرآن، عزیز است؛ «انّه لکتاب عزیز» ، امام حسین فرمود: هرگز زیر بار ذلّت نمی روم. «هیهات منّا الذّلة» 8⃣1⃣اگر قرآن، ریسمان محکم است؛ «انّ هذا القرآن... العروة الوثقی» ، امام حسین نیز کشتی نجات و ریسمانِ محکم است. «انّ الحسین... سفینة النجاة و العروة الوثقی» 9⃣1⃣اگر قرآن، بیّنه و دلیل آشکار است؛ «جائکم بیّنة من ربّکم» ، امام حسین نیز اینگونه است. «اَشهد اَنّکَ علی بیّنة من ربّک» 0⃣2⃣اگر قرآن را باید آرام و با تأنّی تلاوت کرد؛ «و رتّل القرآن ترتیلا» زیارت قبر امام حسین را نیز باید با گام‌های آهسته انجام داد. «و امش بمشی العبید الذلیل» 1⃣2⃣اگر تلاوت قرآن باید با حزن باشد؛ «فاقروه بالحُزن» زیارت امام حسین علیه السلام نیز باید با حزن باشد. «فَزُره و انت کئیب شعث» آری، حسین علیه السلام قرآنِ ناطق و سیمایی از کلام الهی است. قرآن کتاب زندگی http://eitaa.com/joinchat/47579154C8f70b97d6d
و ( علیه السلام ) ، ، و در 📌  بر خلاف دنیای امروز که به ثروت، نیرو، اطلاعات، تخصص، تکنولوژی و حمایت دیگران تکیه دارد، اسلام کارائی و نقش همه ی آنها را در کنار ایمان به خدا، اخلاص، نشاط و انگیزه می‌داند. نمونه ها: 1⃣نماز بی نشاط، مورد انتقاد قرآن است. «قاموا کسالی» 2⃣انفاق بی نشاط، مورد انتقاد قرآن است. «هم کارهون» 3⃣انجام کار بدون نشاط یا همراه با بهانه گیری، به منزله ی انجام ندادن آن است، بنی اسرائیل چون بعد از بهانه گیره‌های زیاد، گاوی را ذبح کردند قرآن می‌فرماید: گویا ذبح نکردند. «فذبحوها و ما کادوا یفعلون» 4⃣بارها قرآن از کسانی که هنگام رفتن به جبهه بی نشاط بودند، انتقاد کرده است. «اثّاقلتم الی الارض» 5⃣از ایمان و توجّه کسانی که تنها به هنگام اضطرار روبه خداوند می‌کنند، انتقاد کرده و می‌فرماید: همین که در آستانه غرق شدن قرار گرفتند، خدا را می‌خوانند ولی همین که نجات یافتند، فراموش می‌کنند. «فاذا رکبوا فی الفلک دعوا اللّه... فلمّا نجّاهم الی البرّ اذا هم یشرکون» 6⃣ایمان در لحظه ی خطر کار فرعونی است که در آستانه ی غرق شدن گفت: ایمان آوردم و خداوند در پاسخ او فرمود: «آلآن و قد عصیت قبل» قرآن کتاب زندگی http://eitaa.com/joinchat/47579154C8f70b97d6d
و ( علیه السلام ) ، ، و در ✅در کربلا نشاط بود؛ امام حسین علیه السلام فرمود: 1⃣مرگ مانند گردنبند در سینه دختران جوان است. 2⃣فرزند سیزده ساله امام حسن علیه السلام (حضرت قاسم) فرمود: مرگ نزد من از عسل شیرین تر است. 3⃣یاران امام حسین علیه السلام می‌گفتند: اگر بارها زنده شویم باز کشته شویم، دست از تو بر نمی داریم. ✅نشاط بالاتر از رضایت و تسلیم است، ریشه ی نشاط ایمان به راه، رهبر و هدف است و بی نشاطی، نشانه ی باورنداشتن راه، رهبر و هدف است. قرآن کتاب زندگی http://eitaa.com/joinchat/47579154C8f70b97d6d
، ، و در ✅اما مسئله ی : اسلام به انگیزه ی انسان بسیار توجّه دارد، حتّی سیر کردن گرسنگان اگر بر اساس اخلاص نباشد و انگیزه ی غیر الهی داشته باشد، بی ارزش است. یکی از سوره‌های قرآن سوره ی «عبس» است که در ده آیه ی اوّل آن به شدّت انتقاد می‌کند که چرا به روی نابینایی عبوس شد، در حالی که نابینا نه عبوسیّت را می‌بیند و نه خنده را، امّا اسلام اصل عبوس بودن را زشت می‌داند، نه به خاطر فهمیدن یا نفهمیدن مردم. اسلام و را واقعی می‌بیند، نه قراردادی، سیاسی، اقتصادی و تعصّبی. انگیزه ی امام حسین علیه السلام ، ، نبود، ✅انگیزه امام و یارانش اصلاح در دین جدّش بود. انگیزه ی یارانش رسیدن به مال، مقام و تظاهر نبود، آنان با خدا معامله کردند و لذا کودک اسیر شده امام، در برابر کاخ بنی امیّه سخنرانی می‌کند و می‌فرماید: 📢به عدد دانه‌های شن خدا را شکر می‌کنم؛ «الحمدللّه عدد الرمل و الحصی» 📢و زینب کبری پس از شهادت عزیزانش می‌فرماید: چیزی جز زیبایی ندیدم؛ «ما رایت الاّ جمیلا» در حالی که اگر انگیزه غیر خدا باشد، باید گلایه‌ها و ضعف‌ها و ناسپاسی‌ها در کار باشد. قرآن کتاب زندگی http://eitaa.com/joinchat/47579154C8f70b97d6d
👆👆👆 خلاصه آنکه گرچه به همه جانبه در برابر دشمن توجه دارد؛ «واعدّوا لهم ما استطعتم من قوّة» به عنایت دارد، گرچه نزد بیگانگان باشد؛ «اُطلب العلم و لو بالصین» به افراد توجّه دارد؛ «تعاونوا علی البّر و التّقوی» به و توجه دارد، اما همه ی اینها به منزله ی عینک وسیله ی دیدن هستند، لکن کار دیدن از چشم است و توفیق تنها از اوست؛ «و ما توفیقی الاّ باللّه» و نصرت تنها از او می‌باشد؛ «و ما النصر الاّ من عند اللّه» قرآن کتاب زندگی http://eitaa.com/joinchat/47579154C8f70b97d6d
، ، و در  امّا آگاهی: 😔امروز خلبانان ، منطقه ای را بمباران می‌کنند، بدون آنکه بدانند چرا و برای چه؟ ✅در کربلا همه ی یاران امام حسین علیه السلام آگاه بودند. از آغاز سفر تا کربلا تمام جملات امام نشانه ی این بود که این سفر کامیابی مادّی نیست و برگشتی ندارد، یک انتخاب ، ، و بود. در اسلام و سوزی ارزش دارد که بر اساس آگاهی باشد؛ «اعینهم تفیض من الدمع مما عرفوا» باور و یقین که آمد، انسان در کار خود تردید ندارد. خطاب به یزید می‌گوید: من تو را پست و کوچک می‌دانم؛ «انّی لاستصغرکَ» آری اگر انسان در اثر و یقین پیدا کرد، پخته می‌شود و هیچ پخته ای خام نمی شود، ولی اگر بر اساس احساسات و شعارها داغ شد، ممکن است بعد از مدّتی گرفتار تردید و سرد شود، چون هر داغی سرد می‌شود. در قرآن دو نوع داخل شدن داریم: 1⃣یکی داخل شدن مردم در فضای ایمان 2⃣و دیگری داخل شدن ایمان در فضای دل. داخل شدن مردم به ایمان آسان است؛ «یدخلون فی دین اللّه افواجا» امّا داخل شدن ایمان در دل، کار سختی است؛ «و لمّا یدخل الایمان فی قلوبکم» قرآن کتاب زندگی http://eitaa.com/joinchat/47579154C8f70b97d6d
💠🔹بعضي چك‌ها دو امضا دارند و تا امضاي دوم نباشد، نقد نمي شوند؛ حتي اگر به جاي امضاي دوم تمام اهل بازار هم امضا كنند، هيچ فايده اي ندارد. بانك فقط صاحب امضا را مي‌شناسد. 1⃣🔹حال، اتفاقاتي كه براي من و تو در زندگي قرار است بيفتد مثل چك دو امضا مي‌ماند؛ يك امضاي آن خواست ماست و يك امضاي ديگرش خواست خداست؛ تا او نخواهد هيچ امكان ندارد، هر چند همه بخواهند. «در نيفتد هيچ برگي از درخت بي قضا و حكم آن سلطان بخت» پس اگر كسي تو را تهديد كرد و گفت: آبرويت را مي‌ريزم. سكه يك پولت مي‌كنم. كاري مي‌كنم كه سنگ روي يخ شوي. بلايي سرت مي‌آورم كه مرغ‌هاي آسمان به حالت گريه كنند... هيچ نترس! چون اين چك دو امضا دارد، و امضاي دوم مال خداست؛ يعني او هم بايد بخواهد تا آبروي تو ريخته شود، و او يا نمي خواهد يا اگر هم بخواهد هرچه باشد به سود توست. «هر چه آن خسرو كند شيرين بود» درست مثل آن مادر روستايي كه كنار چشمه ظرف‌هاي مسي را اول گل مالي مي‌كند و همين كار ظرف‌ها را شفاف مي‌كند. خدا هم گاهي ما را گل مالي مي‌كند؛ اما اين به خاطر آن است كه يك شفافيت و نورانيتي بدهد. پس، در هر حال سود با توست، فقط به يك شرط؛ آن هم اين كه تو از راه صحيح و صواب فاصله نگيري بلكه دقيقاً به وظيفه خود عمل كني. 2⃣🔹و به همين خاطر بود كه وجود نازنين سيدالشهدا (ع) در روز عاشورا پيوسته مي‌فرمود: «ما شاء الله» يعني هر چه خدا خواست، همان مي‌شود. يعني يزيد و هواداران او تنها حق يك امضا را دارند، و آن‌ها امضا كردند تا من خوار و خفيف شوم، اما كافي نيست؛ يعني تا امضاي دوم كه همان خواست خداست نباشد هيچ امكان ندارد. و راستي اگر همين حقيقت در زندگي ما وارد شود، چه آرامشي به دست مي‌آيد. يعني انسان باور كند كه هيچ اتفاقي در زندگي ما نمي افتد و هيچ كس نمي تواند به ما آسيبي برساند مگر آن كه خدا بخواهد. و اگر خدا بخواهد سراسر سود و سعادت است. «تا نخواهد او، نخواهد هيچ كس» 📚 مثل شاخه های گیلاس استاد محمد رضا رنجبر @mavaezoladadiye ‌بیش از به صورت : و 👇👇👇👇👇👇 https://eitaa.com/mavaezoladadiye قرآن کتاب زندگی http://eitaa.com/joinchat/47579154C8f70b97d6d
و شعر در رسای 🔸من به مرحوم علامه طباطبایی اشکال کردم که آیا ایرج میرزا را می‌شناسید؟ 🔹 او هجو سرا است. 🔸علامه می‌فرماید بله می‌شناسم و کتاب شعر او را هم دارم. 🔸سپس علامه می‌فرماید مع ذلک، ای کاش ایرج میرزا این بیت شعرش را به من می‌داد و من را به او  می‌دادم و ادامه می‌دهد: من گمان ندارم کسی که چنین بیتی را راجع به حضرت علی اکبر امام حسین (ع) سروده است، در روز قیامت حضرت سید الشهدا (ع) نسبت به این فرد بی تفاوت باشد. 🔸یکی از شعرای مشهور عصر مشروطه، ایرج میرزا است. 🔹 وی در نقد روابط اجتماعی و اوضاع سیاسی زمانه، اشعاری محکم و فاخر دارد اما بیشتر به عنوان یک شاعر هزل‌سرا شناخته می‌شود. 🔸با این همه، به خاطر سروده‌هایی چند در ذکر مناقب و مراثی اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السلام)، نام وی در دیوان شعرای آئینی نیز به چشم می‌خورد. 🔹درباره یکی از سروده‌های عاشورایی ایرج میرزا، در پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر حضرت آیت الله علوی بروجردی، نقل قولی عجیب از مرحوم علامه طباطبایی (ره)، نویسنده تفسیر فخیم «المیزان» بازگو شده است 🔸که ایشان آرزو کرده‌اند، ای کاش ایرج میرزا ثواب یک بیت از آن شعر را با ثواب تفسیر المیزان معاوضه می‌کرد! چنانکه می‌گوید:  🔸«من خدمت علامه طباطبایی رضوان الله علیه صاحب المیزان رسیده بودم صحبت ایرج میرزا بود. ایشان مطلبی در باره ایشان فرمودند هنوز هم هضمش برایم سخت است. هر چند ایشان شاعر هزل‌گویی بود ولی شعری راجع به حضرت علی اکبر دارد که با این مطلع شروع می‌شود: 🔸رسم است هر که داغ جوان دیده 🔸دوستان رأفت برند حالت آن داغ دیده را 🔹یک دوست زیر بازوی او گیرد از وفا 🔹وان یک ز چهره پاک کند اشک دیده را 🔸 آن دیگری بر او بفشاند گلاب قند 🔸تا تقویت شود دل محنت کشیده را 🔹مرحوم علامه آقای طباطبایی فرمودند: 🔸 من حاضر بودم تمام کتاب المیزانم را بدهم به ایرج میرزا و این بیت شعرش را بگیرم: 🔸بعد از پسر دل پدر آماج تیر شد  🔸آتش زدند لانه مرغ پریده را ✅مهرتابان قرآن کتاب زندگی http://eitaa.com/joinchat/47579154C8f70b97d6d
ألَّذِینَ آتَیْنَاهُمُ الْکِتَابَ یَتْلُونَهُ حَقَّ تِلاوَتِهِ أُولَئِکَ یُؤْمِنُونَ بِهِ وَمَنْ یَکْفُرْ بِهِ فَأُولَئِکَ هُمُ الْخَاسِرُونَ (بقره، ۱۲۱) کسانی که به آنها کتاب آسمانی داده ایم وآنرا چنان که سزاوارِ تلاوت است تلاوت می‌کنند، آنان به آن (قرآن یا پیامبر) ایمان می‌آورند و کسانی که به آن کافر شوند، آنان همان زیانکارانند. امام صادق علیه السلام درباره ی آداب تلاوت قرآن، هشت نکته را مورد توجّه قرار دادند: 1⃣ترتیل آیات. 2⃣تفقّه در آیات. 3⃣عمل به آیات. 4⃣امید به وعده ها. 5⃣ترس از وعیدها. 6⃣عبرت از داستان ها. 7⃣انجام اوامر الهی. 8⃣ترک نواهی. در پایان روایت نیز امام فرمود: حقّ تلاوت تنها حفظ آیات، آموزش حروف، قرائت و تجوید نیست. [تفسیرالمیزان ] 📎بر اساس روایات، کسانی که حقّ تلاوت قرآن را ادا می‌کنند، تنها امامان معصوم می‌باشند. [ کافی، ج ۱، ص ۲۱۵ ] قرآن کتاب زندگی http://eitaa.com/joinchat/47579154C8f70b97d6d
بِسْمِ اللَّه الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ به نام خداوند بخشنده ی مهربان : چرا در شروع هر کاری «بسم اللَّه» سفارش شده است؟ پاسخ: «بسم اللَّه» آرم ونشانه ی مسلمانی است وباید همه کارهای او رنگ الهی داشته باشد. همانگونه که محصولات و کالاهای ساخت یک کارخانه، و آن کارخانه را دارد؛ خواه به صورت جزیی باشد یا کلّی. 📌مثلاً یک کارخانه چینی سازی، علامت خود را روی تمام ظروف می‌زند، خواه ظرف‌های بزرگ باشد یا ظرف‌های کوچک. 📌یا اینکه پرچم هر کشوری هم بر فراز ادارات و مدارس و پادگان‌های آن کشور است و هم بر فراز کشتی‌های آن کشور در دریاها، و هم بر روی میز اداری کارمندان. قرآن کتاب زندگی http://eitaa.com/joinchat/47579154C8f70b97d6d
قرآن کتاب زندگی http://eitaa.com/joinchat/47579154C8f70b97d6d
چهل روایات زیبا در مورد علیه السلام و ١٥ـ «پيامبرگرامي اسلام صلي‌الله عليه و آله و سلم»: اذا كانَ يومُ القيامةِ، فَكُلُّ مَن بَكي عَلي مَصائِبِ الحُسينِ عليه‌السلام أَخَدْنا بِيَدِهِ وَ أَدخَلناهُ الجَنَّة. در روز قيامت هر کس که بر مصيبت‌هاي امام حسين عليه‌السلام گريه کرده دست او را مي‌گيريم و وارد بهشت مي‌نمائيم. (الخصائص‌الحسينية، ص ١٤٢) ١٦ـ «امام جعفرصادق عليه‌السلام»: وكّلَ اللهُ بِالحُسينِ عَليه‌السَلام سَبعينَ الفَ مَلَكٍ يُصلُّونَ عَلَيه كُلَّ يَومٍ شُعْثٍ غُبْرٍ وَ يدعونَ لِمَن‌ زارَهُ. خداوند هفتاد هزار فرشته‌ي ژوليده و غبارآلود بر مرقد امام حسين عليه‌السلام ملازم کرده که هر روز بر حضرتش درود مي‌فرستند و بر زائرانش دعا و نيايش مي‌نمايند. (ثواب‌الاعمال، ص ١٩٨) ١٧ـ «امام محمدباقر عليه‌السلام»: اِنَّ اللهَ تعالي عَوَّضَ الحسينَ عَليه‌السلام مِن قَتلهِ أَنْ جَعَلَ إلامامةَ في ذُرِّيَّتِه وَالشِّفاءَ في تُربَتِهِ و اِجابَةَ الدُّعاءِ عِندَ قَبره. خداوند متعال در برابر شهادت امام حسين(ع) سه چيز به او مرحمت فرمود: امامت را در نسل او، و شفا را در تربت او، و اجابت دعا را در کنار مرقدش قرار داد. (بحار، ج ٤٤، ص ٢٢١) ١٨ـ «امام جعفرصادق عليه‌السلام»: مَن زارَالحُسينَ بْنَ عليٍّ صلوات الله عَليه عارِفاً بِحَقِّه كانَ كَمَن زارَاللهَ في‌ عَرشِه. هر کس امام حسين(ع) را با معرفت زيارت کند مانند کسي است که خدا را در عرش خود زيارت کرده است. (بحار، ج ١٠١، ص ٧٧) ١٩ـ «حضرت مهدي(عج)» لَئِنْ أَخَّرَتْنيِ آلدُّهورُ وَ عاقَني عَنْ نَضرِكَ ‌المَقدور... فَلَأَنْدُبَنَّكَ صَباحاً وَ مَساءً ولَأَبْكِيَنَّ عَلَيكَ بَدَلَ الدُّموُعِ دَماً. (اي جد بزرگوار يا اباعبدالله) اگر زمانه مرا (از محضرت) به تأخير انداخته و مقدرات الهي مرا از نصرت و ياريت بازداشته، به خدا قَسم که صبح و شام برايت ندبه و نوحه مي‌کنم و اگر اشک چشمم خشک شود، به جاي آن برايت خون گريه مي‌کنم. (بحار، ج ٩٨، ٢٦٩) ٢٠ـ «حضرت مهدي(عج)»: اَلسّلامُ عَلي المُغَسَّلِ بِدَمِ الجِراحِ، اَلسّلامُ علَي الشَّيبِ الخَضيبِ، اَلسّلامُ علَي الخدِّ التَّريبِ، السلام عليَ ‌البَدنِ السَّليبِ... السلامُ عليَ الرَّأسِ المَرفوع. سلام بر آن بدني که با خون جراحت‌هايش غسل داده شده، سلام بر آن محاسني که با خونش خضاب شده، سلام بر آن صورتي که به خاک افتاده، سلام بر آن بدن که عريان و غارت شده، سلام بر آن سري که بالاي نيزه رفته. (الحوادث والوقايع، ج ٣، ص ٣٠١ـ٣٠٥) ٢١ـ «امام حسين عليه‌السلام»: مَنْ دَمَعَت عَيناهُ فينا قَطرةً بَوَّأَهُ اللهُ عزَّوجلَّ الجَنَّة. هر کس يک قطره اشک بر مصيبت‌هاي ما بريزد خداوند متعال جايگاه او را بهشت قرار خواهد داد. (احقاق‌الحق، ج ٥، ص ٥٢٣) ٢٢ـ «امام علي‌بن‌موسي‌الرضا عليه‌السلام»: مَن كانَ يَومُ عاشورا يَومَ مُصيبَتِهِ و حُزنِهِ وَ بُكائِهِ يَجعَلُ اللهُ عزَّوجلَّ يَومَ القيامَةِ يَومَ فَرَحِهِ وَ سُرُورِه. هر کس روز عاشورا را روز مصيبت و اندوه و گرية خود قرار دهد خداوند متعال روز قيامت را روز شادي و خوشحالي او قرار خواهد داد. (علل‌الشرايع، ج ١، ص ٢٢٧) ٢٣ـ «امام جعفرصادق عليه‌السلام»: مَن تَرَكَ السَّعيَ في حوائِجِه يَومَ عاشورا قَضَي اللهُ لَهُ حَوائِجَ الدُّنيا وَ الآخِرة. هر کس در روز عاشورا دست از کار و مايحتاج خود بردارد، خداوند حاجت‌هاي دنيا و آخرت او را برآورده مي‌کند. (علل‌الشرايع، ج ١، ٨٧) ٢٤ـ «امام جعفرصادق عليه‌السلام»: مَن زارَ قَبرَ الحُسينِ عليه‌السلام يَومَ عاشورا كانَ كَمَن تَشحَّطَ بِدَمِهِ بَينَ يَدَيه. هر کس در روز عاشورا مرقد مطهر امام حسين(ع) را زيارت کند، مانند کسي است که در روز شهادت،‌ در پيشاپيش حضرتش به خون خود غلطيده باشد. (مزار شيخ مفيد، ص ٥٢) ٢٥ـ «امام علي‌بن‌موسي‌الرضا عليه‌السلام»: إنَّ ايّامَ زائِرِالحُسينِ عليه‌السلام لاتُعَدُّ مِن آجالِهم. ايام زيارتي زائران امام حسين عليه‌السلام از عمرشان حساب نمي‌شود. (وسائل، ج ١٠، ص ٣٢٢ ـ بحار، ج ١٠١، ص ٦٩) ٢٦ـ «امام جعفرصادق عليه‌السلام»: منَ زارَ قَبرَ الحُسينِ عليه‌السلام عارفاً بِحَقِّهِ غَيرَ مُستَكبِرٍ وَ لامُستَنكِفٍ، يُكتَبُ لَهُ اَلفُ حَجّةٍ مَقبولَةٍ و الفُ عُمرةٍ مقبولةٍ، وَ اِن كانَ شَقيّاً كُتِبَ سَعيداً. هر کس مرقد مطهر امام حسين عليه‌السلام را با معرفت و خالي از کبر و استنکاف زيارت کند براي او هزار حج و هزار عمرة مقبول نوشته مي‌شود و اگر از اشقيا و نگونبختان باشد از سعادتمندان ثبت خواهد شد. (وسائل، ج ١٠، ص ٣٥٤) قرآن کتاب زندگی http://eitaa.com/joinchat/47579154C8f70b97d6d
چهل روایات زیبا در مورد علیه السلام و ١- «پيامبرگرامي اسلام صلي‌الله عليه و آله و سلم»: إنّ لِقَتلِ الحُسينِ حَرارَةً في‌ قُلوبِ المُؤمِنينَ لاتَبرُدُ اَبَداً. شهادت امام حسين عليه‌السلام يک داغ سوزاني است در دل مؤمنين که هرگز به سردي نمي‌گرايد (و هرگز از بين نخواهد رفت). (جامع‌احاديث‌ الشيعه، ج ١٢، ص ٥٥٦) ٢ـ «امام حسين عليه‌السلام»: ما أَهَونَ الموتَ علي سبيلِ العِزِّ و اِحياءِ الحَقِّ. به راستي که مردن در راه عزّت و شرف و احياي حق، چقدر سهل و آسان است. (اعيان‌الشيعه، ج ١، ص ٥٨١) ٣ـ «امام حسين عليه‌السلام»: يزيد رجلٌ فاسقٌ شاربُ الخمرِقاتلُ النَّفسِ المُحتَرَمةِ مُعْلِنٌ بِالفسقِ، و مِثلي لايُبايِعُ مَثلَه. يزيد مردي پليد و تبهکار، مشروب‌خوار، آدمکش و جنايتكار و فسق و فجور او علني و آشکار است. همانند من هرگز به همانند او دست بيعت نخواهد دارد. (بحار، ج ٤٤، ص ٣٢٥) ٤ـ «امام حسين عليه‌السلام»: و اللهِ لَو لَم يَكُن في‌الدّنيا مَلجأٌ وَ لاَمأويً لَما بايعتُ يزيدَبنَ مُعاوية. به خدا قسم اگر در دنيا هيچ پناهگاه و محل سُکنايي هم برايم نباشد هرگز با يزيد بن معاويه بيعت نخواهم کرد. (ارشاد مفيد، ص ٢٠٢) ٥ـ «امام حسين عليه‌السلام»: إنّي لا أعلمُ أصحاباً أوفي و لا خيراً مِن اَصحابي. من ياراني بهتر و باوفاتر از اصحاب و ياران خودم سراغ ندارم. (منتهي‌الآمال، ج ١، ص ٢٤٦) ٦ـ «امام حسين عليه‌السلام»: لَيسَ الموتُ في‌ سبيلِ العِزِّ اِلاّ حياةً خالدةً وَ لَيستِ الحيوةُ مَع الذُّلِّ اِلاَّ المَوتَ الّذي لاحيوةَ مَعه! مرگ در راه عزت و شَرَف جز يک حيات جاوداني نيست و زندگي تؤأم با ذلّت و پَستي چيزي جز مرگ و فقدان حيات نيست! (ادب الحسين(ع)، ص ١٥٩) ٧ـ «امام حسين عليه‌السلام»: اَنَا قتيلُ العَبْرَةِ، لايَذكُرُني مؤمنٌ اِلاّ بكي. من کشتة اشک و گريه‌ام، هيچ مؤمني نيست که مرا ياد کند جز اينکه (به ياد مصيبت‌هاي من) اشک او جاري مي‌گردد. (بحار، ج ٤٤، ص ٢٧٩) ٨ ـ «امام زين‌العابدين عليه‌السلام»: أَيُّما مؤمنٍ دَمعَت عَيناهُ لِقَتْلِ الحُسينِ عَلَيه السّلامُ وَ مَنْ مَعَهُ حَتّي يَسيلَ علي خَدَّيهِ بَوَّأَهُ اللهُ في‌الجَنّةِ غُرَفاً. هر مؤمني که براي شهادت امام حسين(ع) و ياران شهيدش گريه کند و اشک او بر گونه‌هايش جاري گردد خداوند درجات رفيعه و مقامات عالية بهشت از آنِ او خواهد ساخت. (بحار، ج ١٠٠، ص ٩٤) ٩ـ «امام زين‌العابدين عليه‌السلام»: لايومَ كَيَومِ الحسينِ عليه‌السلام، اِزْدَلَفَ اِلَيه ثلاثونَ اَلفَ رَجُلٍ يزَعمونَ أنَّهم مِن هذِهِ الأُمَّةِ، كُلٌّ يتقرَّبُ الَي اللهِ عزَّوجلَّ بِدَمِه! هيچ روزي مانند روز فاجعه و مصيبت امام حسين‌(ع) نيست، سي هزار مردِ (جنگجو) که همه ادعاي مسلماني مي‌کردند پيرامون او را گرفتند و هر يک براي ريختن خون حضرتش به خداي متعال تقرّب مي‌جستند! (بحار، ج ٢٢، ص ٢٧٤) ١٠ـ «پيامبرگرامي اسلام صلي‌الله عليه و آله و سلم»: إنّ حَولَ قَبرِ وَلَدِي الحُسينِ اَربعةُ آلافِ مَلَكٍ شَعْثاً غُبْراً يَبكونَ عَلَيهِ اِلي يَومِ القيامة. پيرامون قبر فرزندم حسين(ع) همواره چهار هزار فرشته‌ي ژوليده و غُبارآلود هستند که تا روز قيامت براي او گريه مي‌کنند. (احقاق‌الحق، ج ١١، ص ٢٨٧) ١١ـ «پيامبرگرامي اسلام صلي‌الله عليه و آله و سلم»: تَبكي الملائِكةُ وَالسَّبْعُ الشِّدادُ لِمَوتِهِ وَ يبَكيهِ كُلُّ شَيءٍ حتَّي الطَّيرِ في‌ جوِّ السّماء وَ الحيتانِ في جَوفِ الماء. فرشتگان و آسمان‌هاي هفتگانه‌ي باعظمت و همه چيز حتي پرندگان در فضا و ماهيان در درون آب براي شهادت امام حسين(ع) گريه مي‌کنند. (بحار، ج ٤٤، ص ١٤٨) ١٢ـ «امام محمدباقر عليه‌السلام»: لَقَدْ قُتِل بِالسَّيفِ وَ بِالحِجارَةِ وَ بِالخَشَبِ و بِالعَصَا وَ لَقَد أَوْطَئُوهُ الخَيلَ بَعدَ ذلِكَ. امام حسين(عليه‌السلام) را با شمشير و هم با سنگ و (حتّي) با چوب و عصا به شهادت رسانيدند. سپس بدن او را زير اسب‌ها لگدکوب نمودند. (سوگنامه‌ آل‌محمد، ص ٣٦٩) ١٣ـ «امام علي‌بن‌موسي‌الرضا عليه‌السلام»: إنْ كُنتَ باكياً لِشَيءٍ فَابْكِ لِلحُسينِ بنِ عليٍّ عَليهماالسلام فَاِنَّهُ ذُبِحَ كما يُذبَحُ الكَبْشُ. اگر خواستي براي چيزي گريه کني براي امام حسين(ع) گريه کن که او را مانند گوسفند ذبح کردند و سرش را از بدن جدا نمودند. (الخصائص‌الحسينية، ص ١٣٧) ١٤ـ «امام علي‌بن‌موسي‌الرضا عليه‌السلام»: فَعَلي مِثلِ الحُسينِ فَليَبكِ الباكُونَ فَإنَّ البُكاءَ عَلَيهِ يَحُطُّ الذُّنُوبَ العِظامَ. گريه‌کنندگان بايد براي اينچنين حسين گريه کنند، گريه بر حسين(ع) گناهان عظيم و بزرگ را پاک و منهدم مي‌کند. (بحار، ج ٤٤، ص ٢٨٤) قرآن کتاب زندگی http://eitaa.com/joinchat/47579154C8f70b97d6d
چهل روایات زیبا در مورد علیه السلام و ٢٧ـ «امام محمدباقر عليه‌السلام»: مُرُوا شيعَتَنا بِزيارةِ قَبرِ الحُسينِ عليه‌السلام فَاِنَّ إِتْيانَهُ يَزيدُ في ‌الرِّزقِ وَ يَمُّدُ في ‌العُمرِ وَ يَدفَعَ مَدافِع السُّوء. شيعيان ما را به زيارت مرقد (مطهر) امام حسين عليه‌السلام ملزم كنيد، زيارت حضرتش روزي را زياد، عمر را طولاني و بلاها و ناگواري‌ها را از انسان دفع مي‌نمايد. (وسائل، ج ١٠، ص ٣٢١) ٢٨ـ «امام جعفرصادق عليه‌السلام»: لو يَعلَمُ الناسُ ما في‌زيارةِ الحسين عليه‌السلام مِنَ الفَضلِ لَماتُوا شَوقاً وَ تَقَطَّعَتْ اَنفُسهُم عليهِ حَسَراتٍ. اگر مردم فضيلت و عظمت زيارت امام حسين(ع) را مي‌دانستند از شدت شوق و عشق به آن، جان مي‌سپردند و از سوز و حسرت فراقش قالب تهي مي‌نمودند. (بحار، ج ١٠١، ص ١٨) ٢٩ـ «امام جعفرصادق عليه‌السلام»: لَيسَ شَيءٌ في ‌السّمواتِ اِلاَّ وهُم يَسألونَ اللهَ أَن يُؤذَنَ لَهُم في ‌زِيارةِ الحُسين عليه‌السلام ففوجٌ يَنزِلُ و فَوجٌ يَعرُجُ. چيزي در آسمان‌ها وجود ندارد جز اينکه از خدا مي‌خواهند آن‌ها را اذن دهد که به زيارت امام حسين(ع) نائل شوند. و لذا هميشه گروهي در حال نزولند و گروهي در حال عروج. (تهذيب، ج ٢، ص ١٦) ٣٠ـ «امام موسي بن جعفر عليه‌السلام»: اَدني ما يُثابُ بِهِ زائرُ ابي عبداللهِ الحسين عليه‌السلام اذا عَرَف حقَّهُ و حُرْمَتَهُ وَ وِلايَتَهُ أَن يُغفَرلَهُ ما تقدَّمَ مِن ذَنبِهِ و ما تأَخَّرَ. کمترين پاداش و ثوابي که نصيب زائر اباعبدالله(ع) مي‌شود، چنانچه توأم با ولايت و معرفت حق و حرمتش باشد تمامي گناهان حال و گذشتة او آمرزيده مي‌گردد. (ثواب‌الاعمال، ص ١٩٤) ٣١ـ «امام جعفرصادق عليه‌السلام»: اذا زُرتَ الحُسَينَ فَزُرهُ وَ أَنتَ حَزينٌ مَكروبٌ شَعْثاً غَبْراً جائِعاً عَطشاناً، فَاِنَّ الحُسينَ عليه‌السلام قُتِلَ حَزيناً مَكروباً شَعثاً مُغْبَرّاً جائعاً عَطشاناً. هر وقت خواستي امام حسين عليه‌السلام را زيارت کني با حالتي محزون و اندوهگين، ژوليده و غبارآلوده، گرسنه و تشنه زيارت کن، چون حضرتش اينچنين و به همين حالت (جگرسوز) به شهادت رسيد. (کامل‌الزيارت، ص ٣١) ٣٢ـ «امام جعفرصادق عليه‌السلام»: اِنَّ لِزُوّارِ الحُسينِ بنِ عَليِّ(ع) يَومَ القيامَة فَضلاً عَلي النّاسِ، يَدخُلُونَ الجنَّةَ قَبلَ النّاسِ بأَربعينَ عاماً وَسائرُ النّاسِ في‌ الحساب. زائران امام حسين عليه‌السلام در روز قيامت بر همة مردم برتري دارند، آن‌ها چهل سال پيش از سايرين که در محشر و در حال حسابرسي به سر مي‌برند وارد بهشت خواهند شد. (وسائل، ج ١٠، ص ٣٣١) ٣٣ـ «امام جعفرصادق عليه‌السلام»: مَن لَم يَأتِ قَبرَ الحُسينِ عليه‌السلام وَ هُوَ يَزعَمُ اَنّه لَنا شيعةً حَتّي يَموتَ فَلَيسَ هُو لَنا بِشيعةٍ. کسي که ادعا مي‌کند که او شيعه و پيرو ما است ولي مرقد امام حسين عليه‌السلام را (حتي يک بار هم شده) در عمرش زيارت نکند تا از دنيا برود، او شيعة ما نيست. (وسائل، ج ١٠، ص ٣٣٦) ٣٤ـ «امام جعفرصادق عليه‌السلام»: مامِن اَحدٍ يَومَ القيامةِ اِلاّ وَ هُوَ يَتَمنّي انّه زارَ الحُسَينَ بنَ عَليٍّ عليه‌السلام، لِما يَري لَما يُصنعُ بِزُوّار الحُسينِ بنِ عليٍّ(ع) مَن كَرامَتِهمِ عَلي الله. در روز قيامت کسي نمي‌ماند که با ديدن آن همه کرامات زائران حسيني(ع) در نزد خدا، جز اينکه آرزو و تمنّاي زيارت حضرتش را قبلاً در دنيا خواهد نمود. (وسائل، ج ١٠، ص ٣٣٠) ٣٥ـ «امام جعفرصادق عليه‌السلام»: مَنْ زارَ قَبْرَالحُسَيْنِ عليه‌السلام يَوْمَ عَرَفَةِ كَتَبَ اللهُ لَهُ اَلْفَ اَلْفِ حِجَّةٍ مَع‌القائمِ عليه‌السلام وَ اَلفَ اَلفِ عُمرةٍ مَعَ رَسولِ اللهِ صلّي اللهُ عَلَيه و‌آلِهِ وَ عِتْقَ اَلْفِ اَلْفِ نَسَمَةٍ. هر کس مرقد مطهر امام حسين عليه‌السلام را در روز عرفه زيارت کند ثواب يك ميليون حج در معيّت حضرت قائم(عج) و يک ميليون عمره در معيّت رسول اکرم صلي‌الله عليه و آله و سلم و پاداش يک ميليون برده آزاده کردن براي او ثبت مي‌فرمايد. (کامل‌الزيارت، ص ١٧٢) ٣٦ـ «امام جعفرصادق عليه‌السلام»: إنَّ اللهَ يَنظُرُ الي زُّوارِ الحُسينِ عليه‌السلام عَشِيَّةَ عَرَفَة قَبلَ نَظَرِهِ اِلَي الَموقِفِ. خداوند در غروب روز عرفه اول نظر رحمت خود را به زائران امام حسين عليه‌السلام مي‌کند، آنگاه توجهش را به حاجيان در عرفات معطوف مي‌دارد. (مصباح‌المتهجد، ص ٤٩٧) ٣٧ـ «امام جعفرصادق عليه‌السلام»: اِنّ اللهَ تَعالَي جَعَل تُربَةَ جَدِّيَ الحُسين عليه‌السلام شِفاءً مِن كُلِّ داءٍ وَ اَماناً مِن كُلِّ خَوفٍ. خداوند متعال تربت جدّم امام حسين(ع) را جهت شفاي هر بيماري و ايمني از هر گونه خوف و هراسي قرار داده است. (بحار، ج ١٠١، ص ١١٩) قرآن کتاب زندگی http://eitaa.com/joinchat/47579154C8f70b97d6d
چهل روایات زیبا در مورد علیه السلام و ٣٨ـ «امام جعفرصادق عليه‌السلام»: حَنِّكوا اَولادَكُم بِتُربَةِ الحُسينِ عَليهِ السَّلام فَاِنَّها أَمانٌ. کام فرزندان خود را با تربت امام حسين عليه‌السلام برداريد که (براي هر گونه آفت) امان و مصونيت خواهد بود. (وسائل، ج ١٠، ص ٤١٠) ٣٩ـ «امام جعفرصادق عليه‌السلام»: مَن لَعَنَ قاتِلَ الحُسينِ(عليه‌السلام) عَندَ شُربِ الماء حَشَرَهُ اللهُ يَومَ القيامَةِ ثَلِجَ الفُؤادِ. هر کس در وقت آب خوردن، قاتل امام حسين(عليه‌السلام) را لعنت کند خداوند او را در روز قيامت با دلي شاد و خرّم محشور خواهد نمود. (بحار، ج ٤٤، ص ٣٠٣) ٤٠ـ «امام جعفرصادق(عليه‌السلام)»: ما مِن عَبدٍ شَرِب الماءَ فَذكَرَ الحُسينَ(عليه‌السلام) وَ لَعَن قاتِلَهُ اِلاّ كُتِبَ لَهُ مِأَةُ اَلفِ حَسَنَةٍ وَحُطَّ عَنهُ مِأةُ اَلفِ سَيّئَةٍ وَ رُفِعَ لَهُ مِأةُ اَلفِ دَرَجةٍ. هر کس آب بنوشد و امام حسين(عليه‌السلام) را ياد کند و قاتلش را لعنت نمايد براي او صد هزار حسنه ثبت و صد هزار گناه پاک مي‌گردد و صد هزار درجه و منزلت رفعت داده مي‌شود. (فروع کافي، ج ٦، ص ٣٩١) قرآن کتاب زندگی http://eitaa.com/joinchat/47579154C8f70b97d6d
شور حسین است، چه ها می کند #اربعین #امام_حسین علیه السلام قرآن کتاب زندگی http://eitaa.com/joinchat/47579154C8f70b97d6d
تا یار که را خواهد و میلش به که باشد #اربعین #امام_حسین علیه السلام قرآن کتاب زندگی http://eitaa.com/joinchat/47579154C8f70b97d6d
♦️ای مهربانتر از پدر و مادرم ♦️ 🌸🌸حسین🌸🌸 دیشب مهمان یکی از زوار پارسال اربعین بودم خاطره‌ای برایم گفت که بی‌اختیار اشک از چشمم جاری شد!! ♦️می‌گفت: سال گذشته مهمان منزلی در کربلا شدیم حدود ۴۰ نفر بودیم صاحب خانه خالصانه و با تمام وجود از ما پذیرائی می‌کرد. نزدیک غروب یکی از همسایه‌ها با جمعی آمد و نزدیک به ۲۰ دقیقه در حیاط با صاحبخانه مشغول بگومگو بودند. معلوم بود بحث بر سر یک توافق است، در آخر صاحبخانه با چشم اشکبار و داد و بیداد به داخل خانه برگشت!!. من و یکی از رفقا که کمی عربی بلد بود رفتیم کنارش . صاحبخانه زیر لب غرغر کنان ، گریه‌ می‌کرد و سیگار می‌کشید ، دوستم ماجرا را بعد کلی دلداری پرسید . صاحبخانه گفت: پارسال پسرم با پسر این همسایه درگیر شد و متاسفانه پسر همسایه به قتل رسید ، پول زیادی جهت خون‌بها از من خواستند و اگر پرداخت نکنم قصاص می‌خواهند، امشب بزرگ عشیره را به منزلم آورد و گفت به یک شرط از خون پسرم می‌گذرم . صاحبخانه شروع کرد های های گریه کردن و ادامه داد شرطش این بود تمام این زوار باید امشب مهمان خانه من شوند . من و دوستم هاج و واج ماندیم؟! با همان قلب شکسته گفت یا حسین اگر پسرم قصاص هم بشود زوارت را جائی نمی‌فرستم. انقدر فضا برایم سنگین شد که قلبم تیر کشید ، نمی‌فهمیدم دوستم درست حرف‌ها را ترجمه کرد یا نه ؟! تمام بدنم گر گرفت بلند شدم و با دوستم رفتیم در اتاق و به رفقای زائر ماجرا را گفتیم همه بلند شدیم و با هم رفتیم سراغ همسایه! اول فکر کرد همسایه‌اش شرط را پذیرفته ، اما بعد قسمش دادیم که ما زوار حسین هستیم بیا و از خون پسرت بگذر !! آدم قبل که در حیاط دیده بودم نبود!! بدون تردید روی زانو جلوی ما به جهت حرم حضرت ابوالفضل نشست و به عربی گفت : یابوفاضل علی ذمتک!! (یعنی به گردنت است ، منظور من بخشیدم بخاطر شما ) همراهمان آمد و همسایه را در آغوش گرفت رفیق مداحمان شروع کرد روضه علی اکبر را خواندن!! بهشت و مومنان بهشتی را با چشمانم دیدم!! ارادت من به حسین کجا و اینها کجا!! ┅═✧❁🌷شارح🌷❁✧═┅ ♦️eitaa.com/sharehnews قرآن کتاب زندگی http://eitaa.com/joinchat/47579154C8f70b97d6d
انواع آرزو.doc
18.4K
انواع در قرآن 1⃣آرزوی پسندیده 2⃣آرزوی ناپسند قرآن کتاب زندگی http://eitaa.com/joinchat/47579154C8f70b97d6d
سوره علق آیات 1 تا 5 إقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذِي خَلَقَ (1) خَلَقَ الْإِنسَانَ مِنْ عَلَقٍ (2) اقْرَأْ وَرَبُّكَ الْأَكْرَمُ (3) الَّذِي عَلَّمَ بِالْقَلَمِ (4) عَلَّمَ الْإِنسَانَ مَا لَمْ يَعْلَمْ (5) قرآن کتاب زندگی http://eitaa.com/joinchat/47579154C8f70b97d6d
ترجمه بخوان به نام پروردگارت كه (هستى را) آفريد. (او كه) انسان را از خون بسته آفريد. بخوان كه پروردگار تو از همه گرامى تر است. او كه با قلم آموخت. آنچه را انسان نمى دانست به او آموخت. http://eitaa.com/joinchat/47579154C8f70b97d6d
و کلی سوره مشهور در میان مفسران این است که این سوره نخستین سوره ای است که بر پیغمبر گرامی اسلام ص نازل شده، و محتوای آن نیز مؤید همین معنی است، و اینکه بعضی گفته اند نخستین سوره سوره"حمد"، یا سوره"مدثر"است خلاف مشهور است. این سوره در آغاز به پیغمبر اکرم ص دستور قرائت و تلاوت می‌دهد. و سپس از آفرینش این انسان با عظمت، از یک قطعه خون بی ارزش، سخن می‌گوید: و در مرحله بعد از تکامل انسان در پرتو لطف و کرم پروردگار، و آشنایی او به علم و دانش و قلم بحث می‌کند. در مرحله بعد، از انسانهای ناسپاسی که علی رغم این همه موهبت و اکرام الهی راه طغیان را پیش می‌گیرند سخن به میان می‌آورد. و سرانجام اشاره به مجازات دردناک کسانی که مانع هدایت مردم و اعمال نیک اند می‌کند. و سوره را با دستور"سجده"و"تقرب"به درگاه پروردگار پایان می‌دهد. http://eitaa.com/joinchat/47579154C8f70b97d6d
ﺣﻜﺎﻳﺖ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ: ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺍﺳﻠﺎم ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺩﺭ ﺁﻏﺎﺯ ﺭﺳﺎﻟﺘﺶ ﺩﺭ ﻛﻮﻩ «ﺣﺮﺍ» ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺟﺒﺮﺋﻴﻞ ﺁﻣﺪ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﺍﻱ ﻣﺤﻤﺪ! ﺑﺨﻮﺍﻥ! ﻭ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﻣﻦ ﻧﻤﻲ ﺗﻮﺍﻧﻢ ﻗﺮﺍﺋﺖ ﻛﻨﻢ.ﺟﺒﺮﻳﻴﻞ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺵ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺳﻪ ﺑﺎﺭ ﻓﺸﺮﺩ ﻭ ﭘﻨﺞ ﺁﻳﻪ ﻱ ﺁﻏﺎﺯﻳﻦ ﺍﻳﻦ ﺳﻮﺭﻩ ﺑﻪ ﺯﺑﺎﻥ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺟﺎﺭﻱ ﺷﺪ. http://eitaa.com/joinchat/47579154C8f70b97d6d
۵آیه اول سوره 1⃣ ﻣﻔﺴﺮﺍﻥ ﻗﺮﺁﻥ ﺑﺮﺁﻥ ﺍﻧﺪ ﻛﻪ ﭘﻨﺞ ﺁﻳﻪ ﻱ ﺍﻭﻝ ﺳﻮﺭﻩ ﺩﺭ ﺁﻏﺎﺯ ﻭﺣﻲ ﺑﺮ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻧﺎﺯﻝ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺟﺎﻟﺐ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺁﻥ ﻛﻪ ﺍﺳﻠﺎم ﺩﺭ ﻣﺤﻴﻂ ﺟﺎﻫﻠﻴﺖ ﺟﺰﻳﺮﺓ ﺍﻟﻌﺮﺏ ﭘﺪﻳﺪ ﺁﻣﺪﻩ ﻭ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺍﺳﻠﺎم ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺩﺭﺱ ﻧﺎﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩ، ﻭﻟﻲ ﺁﻏﺎﺯ ﻭﺣﻲ ﺩﺭ ﺍﺳﻠﺎم ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺑﺎ ﻳﻚ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﺎ «ﺧﻮﺍﻧﺪﻥ»، «ﻗﻠﻢ» ﻭ «ﺁﻣﻮﺯﺵ» ﺷﺮﻭﻉ ﺷﺪ.ﻫﻤﻴﻦ ﺗﺄﻛﻴﺪﻫﺎﻱ ﺍﺳﻠﺎم ﺑﺮ ﻗﻠﻢ ﻭ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﻃﻲ ﺩﻭ ﻗﺮﻥ، ﺍﺯ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻱ ﺟﺎﻫﻠﻴﺖ ﻋﺮﺏ، ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ ﺗﺮﻳﻦ ﺗﻤﺪﻥ ﺁﻥ ﻋﺼﺮ ﺭﺍ ﭘﺪﻳﺪ ﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺡ ﻋﻠﻢ ﺩﻭﺳﺘﻲ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺩﺭ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ http://eitaa.com/joinchat/47579154C8f70b97d6d
و ۵آیه اول سوره 2⃣ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺍﺳﻠﺎم ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺩﻭ ﺑﺎﺭ ﺑﻪ ﺧﻮﺍﻧﺪﻥ ﺩﻋﻮﺕ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ، ﻛﻪ ﺑﺎﺭ ﺩﻭم ﺗﺄﻛﻴﺪ ﺑﺮ ﺧﻮﺍﻧﺪﻥ ﺍﻭﻝ ﻭ ﻳﺎ ﺧﻮﺍﻧﺪﻥ ﺑﺮ ﻣﺮﺩم ﺍﺳﺖ.ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺁﻳﺎﺕ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﻮﺍﻧﺪﻥ ﻗﺮﺁﻥ ﻛﺮﻳﻢ ﺑﺎ ﻧﺎم ﺧﺪﺍ ﻭ ﻳﺎ ﺧﻮﺍﻧﺪﻥ ﺍﺳﻢ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺩﻋﻮﺕ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ.ﺁﺭﻱ؛ ﺭﻫﺒﺮﺍﻥ ﺍﻟﻬﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺑﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻭ ﻣﺪﺩ ﺑﺠﻮﻳﻨﺪ. http://eitaa.com/joinchat/47579154C8f70b97d6d
و 5آیه اول سوره 3⃣ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺁﻳﺎﺕ ﺑﺮ ﺩﻭ ﻧﺎم «» ﻭ «» ﺗﺄﻛﻴﺪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ.ﻭﺍژﻩ ﻱ «ﺭﺏّ» ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﻱ ﻣﺎﻟﻚ ﺍﺻﻠﺎﺡ ﮔﺮ ﻭ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻛﻨﻨﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺧﺎﻟﻘﻴﺖ ﺧﺪﺍ ﺩﻟﻴﻠﻲ ﺑﺮ ﺭﺑﻮﺑﻴﺖ ﻭ ﭘﺮﻭﺭﺵ ﺩﻫﻨﺪﮔﻲ ﺍﻭﺳﺖ؛ ﻳﻌﻨﻲ ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﺟﻬﺎﻥ ﺭﺍ ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺗﺪﺑﻴﺮ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﻭ ﭘﺮﻭﺭﺵ ﻣﻲ ﺩﻫﺪ.ﺍﻳﻦ ﻣﻄﻠﺐ ﭘﺎﺳﺨﻲ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﻣﺸﺮﻛﺎﻥ ﻋﺮﺏ ﻛﻪ ﺧﺎﻟﻖ ﺑﻮﺩﻥ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ، ﺍﻣّﺎ ﺑﺖ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺗﺪﺑﻴﺮﮔﺮ ﻭ ﺭﺏّ ﺟﻬﺎﻥ ﻣﻲ ﺩﺍﻧﺴﺘﻨﺪ http://eitaa.com/joinchat/47579154C8f70b97d6d
و 5آیه اول سوره 4⃣ﻣﻘﺼﻮﺩ ﺍﺯ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺍﺯ ﻋَﻠَﻖ ﭼﻴﺴﺖ؟ «ﻋﻠﻖ»، ﺩﺭ ﺍﺻﻞ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﻱ ﭼﺴﺒﻴﺪﻥ ﺑﻪ ﭼﻴﺰﻱ ﻭ ﺁﻭﻳﺰﺍﻥ ﺷﺪﻥ ﺍﺳﺖ؛ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺯﺍﻟﻮ ﻭ ﺧﻮﻥ ﺑﺴﺘﻪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺑﺪﻥ ﻣﻲ ﭼﺴﺒﻨﺪ ﻭ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺗﺨﻤﻚ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺍﻭﻭﻝ ﺯﻥ ﻭ ﺍﺳﭙﺮم ﻣﺮﺩ ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻭ ﺑﻪ ﺩﻳﻮﺍﺭﻩ ﻱ ﺭﺣﻢ ﻣﻲ ﭼﺴﺒﺪ ﻭ ﻫﻢ ﭼﻮﻥ ﺩﺍﻧﻪ ﻱ ﺗﻮﺗﻲ ﺁﻭﻳﺰﺍﻥ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺧﻮﻥ ﺁﻥ ﺗﻐﺬﻳﻪ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ، ﻋَﻠَﻖ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﻨﺪ.ﺑﺮﺧﻲ ﻣﻔﺴﺮﺍﻥ ﻣﻌﺘﻘﺪﻧﺪ «ﻋَﻠَﻖ» ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﻱ ﺻﺎﺣﺐ ﻋﻠﺎﻗﻪ ﺍﺳﺖ ـ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﺑﻪ ﺑﺸﺮ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﭘﺎﻳﻪ ﻱ ﺗﻤﺪﻥ ﺍﻭﺳﺖ ـ ﻳﺎ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﺑﻪ ﺍﺳﭙﺮم ﻫﺎﻱ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﻛﻪ ﻫﻢ ﭼﻮﻥ ﺯﺍﻟﻮﻫﺎﻱ ﻛﻮﭼﻜﻲ ﺷﻨﺎﻭﺭ ﻭ ﺩﺭ ﺣﺮﻛﺖ ﺍﻧﺪ ﻭ ﻳﺎ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﺑﻪ ﮔﻞ ﺣﻀﺮﺕ ﺁﺩم ﻛﻪ ﺣﺎﻟﺖ ﭼﺴﺒﻨﺪﮔﻲ ﺩﺍﺷﺖ.ﺍﻟﺒﺘﻪ ﻣﺎﻧﻌﻲ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﻛﻪ ﺁﻳﻪ ﺑﻪ ﻫﻤﻪ ﻱ ﺍﻳﻦ ﻣﻌﺎﻧﻲ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ http://eitaa.com/joinchat/47579154C8f70b97d6d
و 5آیه اول سوره 5⃣ﻣﻘﺼﻮﺩ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺟﻤﻠﻪ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﺎ «» ﺑﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺁﻣﻮﺯﺵ ﺩﺍﺩ ﻳﺎ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﻋﻠﻮﻣﻲ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﻱ ﻗﻠﻢ ﺑﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺁﻣﻮﺧﺖ ﻭ ﻳﺎ ﺍﻳﻦ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﻧﻮﺷﺘﻦ ﺑﻪ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﻱ ﻗﻠﻢ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺁﻣﻮﺧﺖ ﻛﻪ ﺗﻤﺪﻥ ﻫﺎ ﻭ ﻋﻠﻮم ﻭ ﻓﻨﻮﻥ ﺍﺯ ﻫﻤﻴﻦ ﻧﻮﺷﺘﻦ ﺑﺎ ﻗﻠﻢ ﺷﺮﻭﻉ ﺷﺪ.ﺑﻪ ﻫﺮ ﺣﺎﻝ ﺍﻳﻦ ﺗﻌﺒﻴﺮ ﻗﺮﺁﻥ ﺑﻪ ﻋﻈﻤﺖ ﻗﻠﻢ ﻭﻧﻮﺷﺘﻦ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﺩﺍﺭﺩ، ﻫﻤﺎﻥ ﻃﻮﺭ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺁﻳﺎﺕ ﺩﻳﮕﺮ ﻧﻴﺰ، ﺧﺪﺍ ﺑﻪ «ﻗﻠﻢ» ﺳﻮﮔﻨﺪ ﻳﺎﺩ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. 6⃣ﺧﺪﺍ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭ ﻭ ﺍﺭﺟﻤﻨﺪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﻱ ﻗﻠﻢ ﺁﻣﻮﺯﺵ ﻣﻲ ﺩﻫﺪ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺮﻃﺮﻑ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ.ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻋﻠﻮﻣﻲ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ، ، ﻣﻲ ﺁﻣﻮﺯﺩ ﻭ ﺑﺎ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺍﻟﻬﻲ، ﺑﻪ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﻱ ﻗﻠﻢ ﺑﻪ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻧﺴﻞ ﻫﺎﻱ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﻣﻲ ﺭﺳﺪ http://eitaa.com/joinchat/47579154C8f70b97d6d