✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع: «#رئیس_المحدثین» روز پنجشنبه، ١۴٠٢/٠٢/١۴ ✍️ مناسبت روز: امروز در تقویم قمری برابر با سالروز رحلت آیت‌الله العظمی #سید_حسین_طباطبائی_بروجردی (ره) از مراجع بزرگ تقلید شیعه است که هفده سال زعامت حوزه علمیه قم را به عهده داشتند و با مدیریت و حمایت‌‌ ایشان، حوزه علمیه گسترش یافت و آثار حدیثی و فقهی متعددی احیاء و منتشر شد که مجموعه بزرگ «جامع احادیث الشیعه» یکی از برکات معظم‌له است؛ تقریب مذاهب اسلامی، ایجاد مراکز بزرگ علمی و مذهبی، ساخت مساجد و مدارس بسیار در سراسر ایران و جهان، اعزام مبلغ به مناطق مختلف ایران و خارج از کشور، گنجاندن درس تعلیمات دینی در دوره ابتدایی مدارس ایران و... از مهم‌ترین اقدامات دینی، سیاسی و اجتماعی این مرجع عالیقدر است؛ لذا سخن امروز را با سلام و صلوات به روح بلند این عالم ربانی آغاز می‌نمائیم؛ ✍️ اما در تقویم شمسی، فردا به‌عنوان «روز بزرگداشت #شیخ_صدوق (ره)» از بزرگترین احیاگران علوم اهل بیت (ع) در تاریخ شیعه به ثبت رسیده، لذا سخن امروز را به این عالم و محدث بزرگ اختصاص می‌دهیم؛ «ابوجعفر محمد بن علی بن بابْوِیه» که به سبب شدت صداقت و امانتداریش در نقل احادیث اهل بیت (ع) به «شیخ صدوق» (انسان بزرگ و بسیار راستگو) معروف شده، در حدود سال ۳۰۶ هجری قمری در خاندان اهل علم و فقاهت در شهر مقدس قم به دنیا آمد؛ او در سنین کودکی فراگیری دانش دینی را آغاز کرد و در محضر پدر و دیگر اساتید پرورش یافت و پس از آنکه به مرتبه بالای علمی دست یافت، برای درک محضر محدثین بزرگ آن دوران، سفر‌های علمی خود را آغاز کرد و از محضر بیش از ۲۰۰ تن از دانشمندان بزرگ در این عرصه بهره برد تا جایی که او را «رئیس المحدثین» نامیدند؛ شیخ صدوق (ره) که نزدیک به عصر معصومین می‌زیسته، با جمع‌آوری روایات صحیح اهل‌بیت (ع) و تألیف بیش از سیصد اثر ارزشمند، خدمات بی‌نظیری را به اسلام و مکتب اهل‌بیت (ع) ارائه نموده؛ چنانچه کتب عظیمی هم‌چون «أمالی، خِصال، معانی‌الأخبار، فضائل‌الشيعة، عیون اخبار الرّضا(ع)، عِلَلُ الشرايع، و کتاب ارزشمند "مَن لایَحْضُرُهُ الفَقیه" که یکی از ارکان کتب اربعه شیعه و مشتمل بر شش هزار حدیث گرانقدر است، بخش اندکی از آثار ارزشمند این عالم نامدار شیعی است؛ همچنین وی، دائرة المعارف روایی «کَمالُ‌الدّین و تَمامُ‌النّعْمَة» در باب مهدویت و انتظار را (طبق تصریح خودش در مقدمه کتاب) به دستور حضرت ولی‌عصر (عج)، نگاشته است و عالمان بزرگی هم‌چون «شیخ مفید»، «حسن بن محمد قمی»، و «سید مرتضی علم الهدی» را پرورش‌ داده است؛ این عالم ربانی پس از عمری تلاش خستگی‌ناپذیر در راه حفظ و تبیین معارف اسلام ناب محمدی، بالاخره در سال ٣٨١ قمری در ٧۵ سالگی درگذشت و در شهر ری در نزدیکی مرقد حضرت عبدالعظیم حسنی (ره) به خاک سپرده شد؛ علامه خوانساری (ره) در کتاب ارزشمند «روضات الجنات» نقل می‌کند که بعد از گذشت حدود ٩٠٠ سال از رحلت شیخ صدوق (ره) در عهد حکومت قاجاریه، مرقد شریف این عالم عامل به دلیل بارندگی‌های زیاد فرو ریخت و رخنه‌ای بزرگ در آن پدیدار شد و هنگامی که مردم، برای تعمیر قبر به آنجا رفتند، ناگهان با بدن شریف شیخ صدوق را کاملاً سالم که گویی تازه از حمام بیرون آمده، روبرو شدند! این ماجرا را ٢٠ نفر از علماء و بزرگان آن دوران از جمله حاج سید محمود مرعشی پدر حضرت آیت‌الله‌العظمی مرعشی نجفی، مشاهده و تأیید نموده‌اند؛ همچنین مورخین آورده‌اند که وقتی این خبر به قصر شاه قاجار رسید؛ فتحعلی‌شاه شخصاً با جمعی از وزرا و معتمدین به محل مقبره شیخ مراجعه و پس از مشاهدۀ پیکر سالم ایشان، دستور داد تا گنبد و بارگاهی درخور در آن مکان بنا شود که امروزه این مقبره نورانی در ابن‌بابویه، زیارتگاه دوست‌داران آل رسول (ص) و محل استجابت دعای مومنان است؛ ✍️ در پایان دانستن این موضوع نیز، خالی از لطف نیست که از زمان آغاز غیبت کبری تا کنون، شصت و یک فقیه اعظم، زعامت جهانی شیعیان و نیابت عامه حضرت ولی‌عصر (عج) را به عهده داشته‌اند که از فقیه بزرگ «ابن قولویه (ره)»، آغاز و سپس «شیخ صدوق (ره)» و پس از وی، شاگرد اعظمش «شیخ مفید(ره)» و در ادامه «سید مرتضی(ره)» و «شيخ طوسی(ره)» به ترتیب این مسئولیت را برعهده داشتند، تا بالاخره در قرون اخیر، پس از آیات عظمی «شیخ عبد الکریم حائری یزدی(ره)»، «سید ابوالحسن اصفهانی(ره)»، «سید حسین طباطبایی بروجردی(ره)» و «امام خمینی(ره)»، این مسئولیت‌ بزرگ در زمان حاضر بر عهده فقیه عالیقدر و مرجع عظیم‌الشأن جهان تشیع حضرت آیت‌الله العظمی امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی)» است؛ که دعا می‌کنیم انشاالله دوره زعامت ایشان با ظهور دولت یار و اتمام دوران انتظار همراه گردد. https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: شب شهادت حضرت #حمزه (ع) موضوع: استحباب #زیارت حضرت حمزه #سیدالشهداء (ع) ✅ زیارت حضرت حمزه (ع) یکی از بافضیلت‌ترین زیارت‌هاست؛ چنانچه فخر المحققین (ره) در «رساله فخریه» فرموده است: زیارت حمزه (ع) مستحب است، زیرا از رسول خدا (ص) روایت شده: «هرکه مرا زیارت کند و عمویم حمزه(ع) را زیارت نکند، همانا به من جفا کرده است!» ⬅️ همچنین در کتاب «بیت الأحزان» در مصائب سیّده زنان عالم نقل کرده‌ام که حضرت فاطمه (س) هر روز دوشنبه و پنجشنبه به زیارت حمزه (ع) و شهداى احد می‌رفتند و این عمل را تا زمان وفاتشان ترک نفرمودند. 📚 مفاتيح الجنان، بخش زیارات ⬅️ امام صادق (ع) نیز فرمودند: «بافضیلت‌ترین زیارات، زیارت رسول خدا (ص)، و زیارت اوصیای آن حضرت، زیارت حمزه و زیارت امام حسین (ع) است.» 📚 کامل‌الزیارات، ص۳۳۵. https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع: «#حمزه (ع)، الگوی #ولایت‌_باوری و #ولایت_یاوری» روز چمعه، ١۴٠٢/٠٢/١۵ ✍️ مناسبت روز: امشب شب شهادت حضرت حمزه (ع) است، لذا سخن امروز را با سلام و صلوات به روح بلند این «#شخصیت_الگو» آغاز می‌کنیم؛ حضرت حمزه فرزند حضرت عَبدالمُطَّلِب، ملقب به «#سَیّدالشُهَداء»، عموی پیامبر اکرم (ص) و امیرالمؤمنین (ع) و از شهدای #جنگ_اُحُد است؛ ایشان از حامیان مهم دین اسلام و رسول خدا بوده، به طوری که مورخین نوشته‌اند که حتی در زمانی که هنوز ظاهراً مسلمان نشده بود، از پیامبر (ص) در مقابل آزار مشرکان حمایت می‌کرد؛ او از بزرگان قریش بوده و از این رو، مسلمان شدنش، تأثیر زیادی در میان عرب داشته و همچنین از میزان آزار قریش نسبت به پیامبر (ص) و مسلمانان کاسته است؛ شجاعت ایشان به‌ حدی بوده که سران قریش و بزرگان عرب از ابهّت و دلاوری حضرت حمزه (ع) همواره در بیم و هـراس بـودند؛ به‌گونه‌ای که مورخین آورده‌اند: روزی ایشان برای شکار در خارج از مکه بوده که خبردار می‌شود که ابوجهل به پیامبر اسلام، توهین و جسارت نموده است؛ پس بلافاصله برگشته و به سراغ ابوجهل رفته و در مقابل جمعی از بزرگان قریش، چنان با کمان خود بر فَرق او می‌زند که سَر او شکافته می‌شود! و سپس در آن زمان اختناق با فریاد به مسلمانی خود اظهار نموده و می‌گوید: «به پیامبر خدا، ناسزا می‌گوئید ؟! من به او ایـمان آورده‌ام و بـه راهی که محمد (ص) رفته است، می‌روم؛ حالا اگر قـدرت دارید با من ستیز کنید» [فرازهایی از تاریخ پیامبر اسلام، ص ١١۴] همچنین در تاریخ آمده که «ابولهب» و همسر ملعون او، که از هر فرصتی برای آسیب زدن به رسول خدا استفاده می‌کردند، روزی بـچّه‌دان گوسفندی را بر سر آن حضرت ریختند؛ وقتی خبر به حضرت حمزه (ع) رسید، ایشان بلادرنگ، بچه‌دان گوسفندی تهیه کرد و در برابر مردم بر سر ابولهب، خالی نمود! (همان) حضرت حمزه (ع) که جنگجویی سلحشور بوده، در همه حال از پیامبر اسلام دفاع می‌کرد و در شعب ابی‌طالب نیز همراه حضرت بود و همچنین در جنگ‌های مختلف از جمله غزوات بدر و احد، هم دوش امیرالمؤمنین (ع) چون شیری غرّان شجاعانه جنگیده و قهرمانان بزرگ عرب را یکی پس از دیگری از پای درمی‌آورد، چنانچه در غزوه بَدر، بزرگترین قهرمانان قریش از جمله «شَيْبَه» و «عُتْبَه» را به جهنم واصل نمود؛ [طبقات ابن سعد‌، ص١۶] ایشان در جنگ اُحد نیز در سخت‌ترین وضعیت که بسیاری از اصحاب از میدان نبرد فرار کرده و به کوه‌ها پناه بردند، دلیرانه مقاومت کرد و با سپر قرار دادن خویش و نبرد با دو شمشیر، از رسول خدا دفاع نمود تا جایی که دشمن طبق برخی از نقل‌ها ناجوانمردانه ایشان را از پشت و با نیزه به شهادت رساند و سپس «هند»، دختر عُتْبَه (زن ابوسفیان و مادر معاویه) به انتقام کشتن پدر و عمویش در جنگ بدر، پیکر ایشان را مُثْله کرد و سینه حضرت را شکافت و جگر ایشان را به دندان گرفت؛ به همین سبب او را «آکلَةَ الْأَکبَاد» به معنای خورنده جگرها لقب دادند؛ [تاریخ‌ پیامبر اسلام ، دکتر آیتی، ص٢٩۵] رسول خدا که علاقه شدیدی به عموی گرامیشان داشتند، وقتی جسد ایشان را با آن وضعیت فجيع دیـدند، بسیار محزون شده و فرمودند: «هـرگز به مصیبت کسی مثل شما گرفتار نخواهم شد، و هرگز هیچ مقامی سخت‌تر از این، بر من نگذشته است»؛ سپس مدتی در کنار جسد حضرت حمزه ایستاده و گریستند و فرمودند: جـبرئیل نـزد من آمد و به من خبر داد که در میان هفت آسمان نوشته شده: «حمزه فرزند عبدالمطّلب، شیر خدا و شیر رسول خدا و سید شهداء است» [بصائرالدرجات، ص ٣۴] همچنین حضرت فرمودند: «پروردگارم مرا با سه نفر از اهل‌بـیتم بـرگزید: علی بـن ابی‌طالب، جعفر بن ابی‌طالب و حمزه بن عبدالمطّلب» [تاریخ پیامبر، ص٣٢۴] البته درباره فضائل و کرامات حضرت حمزه سیدالشهداء روایات بسیاری نقل شده، تا جایی که امیرالمؤمنین (ع) و سایر ائمه اطهار در احتجاج با مخالفان، همواره به خویشاوندی خود با حضرت حمزه (ع) مباهات کرده‌اند؛ ✍️ و بالاخره سخن امروز را با گفتار حکیم فرزانه انقلاب به پایان می‌بریم که فرمودند: «به نظر می‌رسد که پیغمبر اکرم از همان لحظه‌ی اوّل که جناب حمزه (ع) شهید شد، می‌خواستند از ایشان الگو درست کنند؛ این‌که پیغمبر به او لقب «سیّدالشّهدا» دادند... و بعد همه‌ی مدينه را وادار کردند [بر ایشان گریه کنند]؛ پیغمبر برای جناب حمزه (ع) غوغا درست کردند؛ معنای این چیست؟ این [یعنی] پیغمبر می‌خواهند حمزه (ع) را برجسته کنند که او سیدالشهداء است، و کسی است که همه باید بر او گریه کنند؛ این الگوسازی است و برای آن روز هم فقط نیست؛ (بلکه الگو) برای همیشه‌ی تاریخ و برای همه‌ی مسلمین است...» (سخنان امام خامنه‌ای "مدظله‌العالی" ۱۴۰۰/۱۱/۰۵» https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: «سالروز رحلت حضرت #عبدالعظیم_حسنی (ع)» موضوع: #احکام_زیارت ❓#نماز_زیارت چیست؟ و آیا برای امامزادگان هم نماز زیارت وارد شده است؟ ✅ نماز زیارت، نمازی مستحبی است که هنگام زیارت حضرات معصومین(ع) خوانده می‌شود و خواندن سوره یس در رکعت اول و خواندن سوره الرحمن در رکعت دوم بعد از سوره حمد در آن، مستحب است. ✅ در زیارت امامزادگان، نماز زیارت وارد نشده است؛ اما طبق نظر علماء، نیکوست که دو رکعت نماز به نیّت رجا و هدیه كردن ثواب آن نماز به صاحب آن مرقد مطهر خوانده شود. ✅ با ما همراه شوید...👇👇👇 https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع: «#سیدالکریم (ع)» روز شنبه، ١۴٠٢/٠٢/١۶ ✍️ مناسبت روز: امروز ١۵ شوال، سالروز رحلت حضرت #عبدالعظیم_حسنی (ع) و همچنین سالروز شهادت حضرت #حمزه_سیدالشهداء (ع) است، لذا ضمن عرض تسلیت و تعزیت، از آنجا که در روز گذشته در رابطه با حضرت حمزه (ع) سخن گفتیم، روزبرگ امروز را به حضرت عبدالعظیم (ع) اختصاص داده و سخن خود را با سلام و صلوات بر روح بلند ایشان آغاز می‌نمائیم؛ حضرت عبدالعظیم حسنی (ع)، از امامزادگان عظیم‌الشأن و از محدثین جلیل‌القدر و رُوات بزرگوار شیعه است که شرافت نَسَب را با فضیلت علم و تقوی به هم آمیخته و خدمات ارزشمندی به مکتب اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) تقدیم نموده‌ است؛ چنانچه مرحوم شیخ عباس قمی‌ (ره) می‌نویسد: «ایشان به علو مقام و جلالتِ شأن، معروف و از اَکابر مُحدثین و اَعاظم علماء و از زُهاد و عُباد، و از اصحاب حضرت امام جواد و امام‌هادی (ع) بوده‌اند...» [منتهی الآمال، ج۱، ص۴۶۱] . تبار حضرت عبدالعظیم (ع) با چهار واسطه به سبط اکبر پیامبر خدا (ص) و خاندان وحی می رسد؛ (رجال نجاشی، ج۱، ص۲۴۸) که با نگاهی گذرا به زندگی و سیره خاندان حسنی، می‌توان دریافت که این خاندان نورانی، همواره در کرامت طبع، عزّت نفس، و بخشش و خدمت به محرومان شهره بوده‌اند؛ لذا در تاریخ آمده که ایشان نیز همچون جد بزرگوارشان امام حسن مجتبی (ع)، چند مرتبه تمام اموال خویش را میان فقرا و بینوایان تقسیم نموده و همواره بیچارگان را مدد و یاری می رساندند تا جایی که به لقب «السیدالکریم» معروف شدند. [زندگانی حضرت عبدالعظیم، رازی، ص۲٩] براساس آنچه در تاریخ تولد و وفات حضرت آمده، ایشان دوران حیات پنج امام معصوم، از امام کاظم (ع) تا امام عسکری (ع) را درک کرده‌اند؛ اما آنچه قطعی و مسلّم است، حضرت عبدالعظیم محضر امام رضا، امام جواد و امام هادی (ع) را درک نموده و از آنها احادیث فراوانی نقل کرده‌اند. [معجم رجال الحدیث، ج‌۱۰، ص‌۴۹] همچنین با نگاهی گذرا به تاریخ زندگانی این محدث بزرگ، این مطلب کاملاً روشن می‌شود که ایشان نسبت به ائمه اطهار در زمان خود، اخلاص و اعتقاد راسخ داشته و حضرات معصومین (ع) نیز علاقه، اعتماد و اطمینان ویژه به ایشان داشته‌اند؛ چنانچه این موضوع در پیام امام رضا (ع) که توسط ایشان برای شیعیان فرستاده شد، کاملاً روشن و هویداست؛ همچنین حدیث «عرض دین» ایشان، خدمتِ امام‌هادی (ع) و تصدیق آن حضرت بر اعتقادات عبدالعظیم حسنی (ع)، دلیلی بزرگ بر ایمان و قداست و ثبات عقیده ایشان به ائمه هدی (ع) و مذهب حنیف جعفری است؛ چنانچه حضرت هادی (ع) فرمودند: «یا اباالقاسم! تو به حق دوست ما هستی... تو همان دینی را انتخاب کرده‌ای که پسندیده خداست... خداوند تو را با گفتار ثابت در دنیا و آخرت تثبیت کند» (توحید شیخ صدوق، ص۸١] در اثبات عظمت علمی این عالم بزرگوار نیز همین کافی است که بدانیم امام هادی (ع)، مردم را برای حل مشکلات دینی و یافتن جواب پرسش‌های اعتقادی و عملی‌شان، به ایشان ارجاع می‌دادند؛ چنانچه «ابو حَمّاد رازی» از شیعیان و موالیان شهر ری، می‌گوید با مشکلات فراوان به سامراء رفتم و خدمت حضرت امام هادی (ع) رسیدم تا مسائل دینی خود را بپرسم؛ حضرت فرمودند: «‌ای ابا حَمّاد! هرگاه مشکلی از امور دینی برایت پیش آمد، جواب مشکل خود را از عبدالعظیم حسنی بخواه و سلام مرا به او برسان» [رازی، زندگانی عبدالعظیم، ص۲۹] در عظمت معنوی و مقامات باطنی این عالم و عابد و زاهد بزرگ نیز همین بس که اهل‌بیت (ع) فضیلت زیارت مزار ایشان را برابر با فضیلت زیارت سیّدالشهداء (ع) دانسته‌اند؛ چنانچه شیخ صدوق (ره)، از محمد بن یحیی عطّار، نقل کرده که خدمت امام هادی (ع) رسیدم، ایشان فرمودند: «کجا بودی؟» گفتم: به زیارت قبر امام حسین (ع) رفته بودم؛ امام فرمودند: «بدان که اگر قبر عبدالعظیم حسنی را در شهر خودت، زیارت کنی، مانند کسی هستی که حسین بن علی (ع) را (در کربلا) زیارت کرده باشد» [ثواب الاعمال، ص۱۲۴] مورخین، عُمر بابرکت عبدالعظیم (ع) را ۷۹ سال ذکر کرده‌، ولی در کیفیت شهادت یا وفات ایشان اختلاف است، اما برخی از مورخین و علماء، مانند «شیخ فَخْرُالدّین طُرَیحی» مؤلف کتاب «مَجمعُ‌البحرَین» تصریح کرده‌اند که حضرت را در ری، زنده به گور و شهید نمودند. [رجال النجاشی، ج۱، ص۲۴۷] ✍️و بالاخره سخن امروز را با کلام ارزشمند رهبر فرزانه انقلاب به پایان می‌بریم که فرمودند: «جناب عبدالعظیم مرد بسیار بزرگی است (ولی) مردم مقامات این بزرگوار را نمی‌دانند... (ایشان) هم شخصیتی جهادی است، هم شخصیتی علمی است و هم محدّث است... (همچنین) ایشان صائِمُ‌النَّهار و قائِمُ اللَّیل بوده... (لذا) تجلیل از جناب عبدالعظیم، تجلیل از علم و جهاد و زهد و تقواست...» (۱۳۸۲/۳/۵) https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: «ایام وقوع معجزه بزرگ "ردّالشمس" برای امیرالمؤمنین (ع)» موضوع: #تفاوت_سحر_با_معجزه ❓حکم سحر و جادو و تفاوت آن با معجزه چیست؟ ✅ یاد گرفتن و انجام دادن «سحر و جادو» طبق فتوای همه فقهای اسلام حرام است؛ و تفاوت آن با معجزه این است که این امور فراگرفتنی هستند و انجام آن‌ها به آموزش و تمرین و ریاضت نیاز دارد ولی «معجزه» بدون آموزش و تمرین و به اذن الهی انجام می‌شود، مانند سخن گفتن حضرت مسیح (ع) در گهواره بدون آن‌که کسی به ایشان آموزش داده باشد؛ ⬅️ همچنین «سحر و جادو» برای ایجاد فساد و به دست آوردن منافع دنیوی است و با نیروی قوی‌تر و بالاتر از نوع خود، قابل معارضه و شکست پذیر است، ولی معجزه، انجام کار خارق‌العاده برای اثبات حقانیت انبیاء و اولیاء الهی است که هرگز نمی‌توان با آن مقابله کرد و آن را شکست داد؛ لذا معجزه بر خلاف سحر و جادو، همراه با تَحدّی است؛ یعنی فردی که به اذن الهی معجزه‌ای را انجام می‌دهد، دیگران را دعوت به مقابله و معارضه کرده و به مردم اعلان می‌کند که اگر می‌توانند، مانند آن معجزه را بیاورند؛ چنانچه خداوند در آیه ٢٣ سوره بقره در رابطه با معجزه قرآن می‌فرماید: «...فَأْتُوا بِسُورَةٍ مِنْ مِثْلِهِ...»: «پس اگر می‌توانید سوره‏‌اى مانند آن بياوريد...» https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع: «#رَدُّالشَّمس، کرامتی انکارناپذیر برای أميرالمومنين (ع)» روز یکشنبه، ١۴٠٢/٠٢/١٧ ✍️ مناسبت روز: ایام نیمه ماه شوال، یادآور یکی از کرامات بزرگ امیرالمؤمنین (ع) به‌نام «رَدُّالشَّمس» است، لذا روزبرگ امروز را به این معجزه انکارناپذیر اختصاص داده و با سلام و صلوات به روح بلند حضرت امیر (ع) آغاز می‌نمائیم؛ شیخ مفید (ره) در روایتی از اسماء بنت عمیس، ام سلمه همسر پیامبر، جابربن عبدالله انصاری، ابوسعید خدری و برخی دیگر از صحابه پیامبر (ص) نقل کرده که: «روزی رسول خدا (ص) در منزل خویش تشریف داشتند و امیرالمؤمنین (ع) نیز در محضر ایشان بودند، ناگاه حضرت جبرئیل(ع) نازل شد و به ابلاغ پیام الهی از طریق وحی پرداخت؛ در همان حال پیامبر (ص) پای حضرت امیر را تکیه‌گاه خویش ساخته و سر بر آن نهادند، و این وضعیّت تا غروب خورشید ادامه یافت، و امیرالمؤمنین نیز (که نماز ظهر را در وقت فضیلتش خوانده بودند و می‌خواستند نماز عصر را نیز در وقت فضیلت آن اقامه نمایند) به ناچار در همان حالتِ نشسته نماز عصر را خوانده و رکوع و سجود را با اشاره به جای آوردند؛ وقتی که وحی پایان یافت و پیامبر (ص) به حالت عادی برگشتند، رو به حضرت علی (ع) نموده و فرمودند: نماز عصرت را چگونه خواندی؟ حضرت عرضه داشتند: ‌ای رسول خدا، به علّت وضعیّت خاصّ شما که در حال دریافت وحی بودید نتوانستم نمازم را ایستاده بخوانم؛ پس رسول خدا فرمودند: یاعلی، دعا کن و از خدا بخواه که خورشید را برایت برگرداند تا نمازت را ایستاده و در وقت مخصوصش بخوانی، چون تو در حال فرمان‌برداری از خدا و پیامبر خدا بوده‌ای؛ امیرالمؤمنین (ع) نیز دست به دعا برداشتند و خداوند خورشید را به وسط آسمان بازگرداند و حضرت نماز عصر خود را به صورت کامل و در وقت مخصوصش به‌جا آوردند، آنگاه بار دیگر خورشید به موضع خود برگشت و غروب کرد.» (الارشاد، شيخ مفید، ج۱، ص۳۴۵) ✍️ این معجزه‌ی بزرگ نه تنها در منابع شیعه آمده، بلکه در منابع اهل سنت نیز بر آن تصریح شده و عالمانی همچون طحاوی، قاضی عیاض و ابن‌حجر عَسقلانی، ماجرای «ردالشمس» را در کتب خود نقل کرده‌اند؛ [فتح الباری، ج۶، ص۲۲۱] و البته علامه امینی (ره) در کتاب شریف «الغدیر» نام بسیاری از علمای اهل سنت را آورده که درباره «ردالشمس» کتاب مستقل نوشته و یا آن را در کتاب‌های خود نقل کرده‌اند؛ [الغدیر، ج۳، ص۱۸۳-۱۸۸] ✍️اما علیرغم این همه تأیید و تأکید علمای شیعه و اهل‌سنت بر واقعه انکارناپذیر «#ردالشمس»، متأسفانه برخی از نواصب، وهابیون و دشمنان اهل‌بیت (ع)، این فضیلت امیرالمؤمنین (ع) را نیز هم‌چون دیگر فضائل اهل‌بیت انکار نموده‌ و در ماجرای «#ردّالشمس» تردید وارد کرده‌اند که: ❓چگونه ممكن است ناگهان در گردش منظم کائنات و کرات عظيم آسمانی، خلل وارد شود و زمین و یا خورشید از مسير گردش خود خارج شوند؟! ✅ در جواب به این شبهه، چند نکته قابل ذکر است: ⬅️ اولاً در روایت آمده که پس از نماز حضرت، خورشید به جای قبلی خود برگشته و غروب نموده، لذا هیچ‌گونه خللی در سیستم نظام هستی ایجاد نگردیده است؛ و مسلماً خداوند با قدرت بی انتهای خویش می‌تواند خورشید و یا زمین را از مدار گردش خود جابجا کرده و مجدداً به وضعیت قبلی برگرداند؛ ⬅️ ثانیاً طبق اسناد موجود در عهد عتیق و برخی از منابع اسلامی، «ردالشمس» مسبوق به سابقه بوده و حداقل برای سه تن از پیامبران الهی نیز اتفاق افتاده است، از جمله: 🔹 حضرت داود (ع)؛ [بیان‌المعانی، ج۶، ص۳۱۸] 🔹 حضرت سلیمان (ع)؛ [تفسیر البرهان، ج۴، ص۶۵۳-۶۵۴ و تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۲۰۳-۲۰۴ ذیل آیات ۳۰-۳۳ سوره ص] 🔹 حضرت یوشع(ع)؛ [من لایحضره الفقیه، ج۱، ص۲۰۳] ضمن این‌که در باب ۱٠ کتاب مقدس (کتاب یوشع) نیز آمده که در یکی از جنگ‌های بنی‌اسرائیل، حضرت یوشع (ع) به آفتاب دستور دادند که غروب نکند و در آسمان ثابت بایستد تا بنی‌اسرائیل بتوانند از دشمنان خود انتقام بگیرند؛ ⬅️ ثالثاً «ردالشمس» یک معجزه‌ی الهی است و خاصیت معجزه این است که بر خلاف روال عادی نظام هستی صورت پذیرد؛ چنانچه خداوند متعال در قرآن كريم به وقوع معجزات متعدد اشاره نموده است، مانند: «آيات ۱۰۷ تا ۱۱۷ سوره اعراف» که در آنها به داستان اژدها شدن عصای حضرت موسی (ع) و بلعيدن سِحر ساحران و داستان يد بيضای حضرت اشاره کرده؛ و یا «آيه ۲۳ سوره بقره و آيه ۱۱ سوره مائده» که به سخن گفتن حضرت عيسی (ع) در گهواره و شفا دادن افراد نابینا و زنده كردن مُردگان، توسطِ ایشان پرداخته است؛ ✍️ بنابراین «رَدُّالشَّمس» نیز همچون دیگر معجزات الهی، بر خلاف روال عادی بشری اتفاق افتاده و تجلی قدرت بی‌انتهای خداوند قادر و متعال است که بی‌شک یکی دیگر از کرامات و فضائل غیرقابل انکار امیرالمؤمنین (ع) می‌باشد. https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: «ایام وقوع #جنگ_احزاب (#خندق)» موضوع: احکام #دفاع و #جهاد ❓دفاع بر چه کسانی واجب است؟ و آیا دفاع مانند جهاد به اذن امام معصوم (ع) یا نائب ایشان نیاز دارد؟ ✅ دفاعِ از اساس اسلام و بلاد‏‎ ‎‏مسلمین بر تمامی مسلمانان واجب است و انسان مسلمان، باید با بذل مال و جان خود و به‏‎ ‎‏هر وسیله ممکن، برای دفاع برخیزد؛ ⬅️ دفاع، مشروط به حضور امام معصوم ‏‏(ع) و اذن ایشان و یا اذن نایب خاص یا عام ایشان‎ ‎‏ندارد؛ ⬅️ لذا بر هر مکلفی بدون هیچ قید و شرطی، واجب است به هر وسیله‌ای که می تواند از اسلام و قلمرو آن در برابر تهاجم نظامی، سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و... دشمن، ‎‏دفاع نماید. 📚 طبق فتوای مراجع عظام تقلید https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع: «#جنگ_خندق، دلیلی روشن بر #برتری_امیرالمؤمنین (ع)» روز دوشنبه، ١۴٠٢/٠٢/١٨ ✍️ مناسبت روز: امروز ١٧ شوال، سالروز «جنگ #خندق»، در سال پنجم هجری قمری است؛ جنگی که با اتحاد همه قوای کُفر از مشرکان مکه تا یهودیان مدینه و خیبر شکل گرفت و به همین دلیل آن را «#جنگ_احزاب» با اسلام نامیده‌اند؛ دشمنان اسلام در این جنگ دارای سه لشکر بزرگ با حدود ٢۴ هزار نفر بودند که حدود سه هزار شتر و ششصد اسب را به همراه داشتند و فرماندهی کل آن‌ها به‌عهده «ابوسفیان» پدر معاویه لعنت‌الله علیه بود؛ در برابر این لشگریان تا دندان مُسلح، شمار رزمندگان اسلام، تنها حدود سه هزار نفر ثبت شده که فقط سی و شش اسب داشتند و بقیه آن‌ها پیاده نظام بودند؛ لذا با نگاه اولیه در این جنگ نابرابر، قطعاً پیروزی متعلق به کفار بود! بر همین اساس پیامبر (ص) اصحاب خود را برای چاره‌اندیشی دعوت نمودند و پس از مشورت‌های فراوان، بالاخره حضرت سلمان فارسی (ره) پیشنهاد دادند تا راه نفوذ دشمن را با کندن خَندق ببندند و پیامبر اکرم (ص) این شیوه دفاعی را پسندیدند؛ کفار که با سپاهیان عظیم خود، برای یک حمله شدید و رعدآسا، و نابودی همه‌ی مسلمانان آماده شده بود، ناگهان با دیدن خندقی بزرگ در برابر خود، بهت زده شدند و از آن‌جا که به بن بست رسیده بودند، شهر را محاصره و نزدیک یک ماه پشت خندق ماندند و به جز تیراندازی کور و بدون هدف، نتوانستند کاری از پیش ببرند، تا بالاخره با برنامه‌ریزی و عملیاتی متهوّرانه، پنج پهلوان از آن‌ها توانستند از خندق عبور کنند که شجاع‌ترین آنها، «عَمرو بن عَبدِوَد» معروف به «فارِس یَلیَل» بود که در بین عرب، شایع بود که او با هزار سوار جنگی برابر است! «عمرو» که از خندق گذشته بود، مرتّب نعره می‌کشید و صدای هَلْ مِنْ مُبارِزش، گوش فلک را کَر می‌کرد‌؛ در این شرایط بسیار سخت و حسّاس، که نفس‌ها در سینه‌ها حبس شده بود؛ پیامبر اسلام با صدای بلند فرمودند: «آیا کسی نیست که جواب او را بدهد؟ امّا کسی جرأت پاسخ نداشت و در حالی بسیاری از صحابه مدعی، خود را از چشم پیامبر مخفی می‌کردند، تنها امیرالمؤمنین (ع) از جا برخاسته و اعلام آمادگی نمودند؛ پیامبر (ص) دوباره رو به دیگر صحابه کرده و چند بار دیگر، کلام خود را تکرار نمودند، ولی هر بار فقط یک‌نفر برمی‌خاست و او کسی نبود جز «حیدر کرار»؛ تا بالاخره رسول خدا (ص) عمامه خود را به سر حضرت علی (ع) بسته و شمشیر خود را بر دوش ایشان آویختند و حضرت را با دعا به میدان نبرد فرستاده و فرمودند: «اینک همه اسلام، در برابر همه کفر ایستاده است» (کنزالفوائد، ج۱، ص۲۹۷) پهلوان نامی عرب، که در مقابل خود جوان بیست و چند ساله‌ای را رجزخوان می‌دید، بسیار خشمگین شد و بلافاصله دست به شمشیر بُرد و آن را به سر امیرالمؤمنین (ع) فرود آورد؛ اما حضرت با تسلّط کامل، سپرشان را حایل نمودند؛ هرچند که شمشیر عمرو، سپر ایشان را شکافت و زخم کوچکی به سر حضرت نشاند؛ پس بی‌درنگ امیرالمؤمنین (ع) به او حمله کردند و چنان گرد و خاکی به پا شد که دیگر چیزی دیده نمی‌شد... که ناگاه صدای رسای اللَّه اکبرِ اسدالله‌الغالب علی ابن ابیطالب بلند شد و  همه دانستند که پهلوان نامی عرب بر خاک افتاده است؛ در این هنگام، همه مسلمانان تکبیر گفتند و آن چهار پهلوان دیگر که همراه عمرو آمده بودند به سوی خندق گریختند، ولی امیرالمؤمنین با حمله‌ به آن‌ها یکی دیگر از پهلوانان عرب به نام «نوفل» را نیز به دَرک واصل نمودند؛ و سه جنگجوی دیگر به هر زحمتی بود فرار کردند؛ شکست و کشته شدن «فارِس یَلیَل»، و فرار دیگر قهرمانان عرب، ضربه‌ای بسیار سهمگین بر مشرکان بود به‌گونه‌ای که ترس بر آنها چیره شد و تصمیم گرفتند دیگر از جنگ تن‌به‌تن خودداری نموده و لشکریان را برای حمله‌ای جمعی در روز دیگر آماده کنند؛ اما در آن شب، جنود الهی به کمک مسلمانان آمده و طوفانی سهمگین، لشکریان دشمن را درهم شکست و همه‌ی تدارکات آنها را نابود نمود که خداوند در آیه ٩ سوره احزاب، از این امداد غیبی یاد نموده است؛ ✍️ در نتیجه، جنگ نابرابر تمامی احزاب، با همراهی جنود الهی با پیروزی کامل مسلمانان و عقب‌نشینی کافران به پایان رسید و بار دیگر برتری و شجاعت غیرقابل وصف امیرالمؤمنین (ع) به همه‌ی مسلمانان اثبات گردید؛ چنانچه حضرت رسول (ص) فرمودند: ««ضَرْبَةُ عَلّیٍ یَوْمَ الْخَنْدَق افْضَلُ مِنْ عِبادَةِ الثقلین»: «ضربت علی (ع) در روز خندق، از عبادت ثقلین (جن و انس از ابتدای خلقت تا انتهای خلقت) افضل است» (الاقبال، ج ‌۱، ص ۴۶۷؛ و المستدرک علی الصحیحین، ج ۳، ص ۳۴) 📚برگرفته از دانشنامه جهان اسلام، ص۵۹۴۰ https://eitaa.com/ROOZBARG

🔰 #گلبرگ_احکام مناسبت: ایام #جنگ_احزاب و پیروزی مسلمانان موضوع: #احکام_دفاع ✅ اگر بر قلمرو اسلام از استیلای سیاسی و اقتصادی که منجر به اسارت سیاسی‏‎ ‎‏و اقتصادی مسلمین و موهون شدن اسلام و مسلمین و ضعیف شدن آنها می‌شود، ترس‏‎ ‎‏باشد، با وسیله‌های مشابه و مقاومت های منفی، دفاع واجب است؛ مانند نخریدن کالاهای‏‎ ‎‏آنان و ترک استفاده از آن، و ترک رابطه و معامله با آنان به طور مطلق.‏ ‏‏✅ اگر در روابط اقتصادی و غیر آن بر قلمرو اسلام و بلاد مسلمین، ترس آن‏‎ ‎باشد که بیگانگان بر آن تسلّط سیاسی یا غیر سیاسی که موجب استعمار آنان یا استعمار‏‎ ‎‏بلادشان ـ ولو از جهات معنوی ـ پیدا کنند، بر همۀ مسلمین واجب است که از چنین‏‎ ‎‏روابطی اجتناب کنند و این گونه روابط حرام می‌باشد.‏ 📚 ترجمه تحریر الوسیله امام خمینی(س)، ج١، ص۵۵١ ✅ با ما همراه شوید...👇👇👇 https://eitaa.com/ROOZBARG