بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم 💠« روزبرگ شیعه »💠 موضوع امروز: «مولود کعبه»         روز چهاشنبه، ١٣٩٩/١٢/٠۶ ✍️ مناسبت روز: امروز مناسبت خاصی نداریم، اما امشب، شب ولادت باسعادت امیرالمؤمنین حضرت علی (علیه السلام) در سیزدهم رجب سال ۳۰ عام الفيل است! لذا ضمن عرض تبریک و تهنیت ایام، سخن امروز را آغاز می‌نمائیم؛ ولادت حضرت علی (ع) در شهر مکّه معظمه و در داخل خانه خدا (کعبه) واقع گردیده و تولد در خانه کعبه، فضیلت ويژه‌ای است که خداوند متعال، تنها آن را به علی‌بن ابیطالب (ع) کرامت نموده است! و نه پیش از ایشان و نه پس از آن حضرت، برای هیچ کسی چنین فضیلتی پدید نیامده است! [الارشاد، ص ۸؛ خصائص الائمه، ص ۳۹؛ منتهی الآمال، ج ۱، ص ۱۴۳] 💠 داستان ولادت آن حضرت در منابع مختلف چنین آمده است: روزی عباس بن عبدالمطلب با گروهی از بنی هاشم و جماعتی از قبیله بنی العزی در برابر خانه کعبه نشسته بودند، ناگاه فاطمه بنت اسد (س) به مسجد درآمد، در حالی که ٩ ماهه، آبستن بود و او را درد زائیدن گرفته بود! پس در برابر خانه کعبه ایستاد و نظر به جانب آسمان افکند و گفت: پروردگارا! من ایمان آورده‌ام به تو و به هر پیامبر و رسولی که فرستاده‌ای و به هر کتابی که نازل گردانیده‌ای و تصدیق کرده‌ام به گفته‌های جدم حضرت ابراهیم خلیل (ع) که خانه کعبه را بنا کرده است، پس درخواست می‌کنم از تو به حق این خانه و به حق آن کسی که این خانه را بنا کرده است و به حق این فرزندی که در شکم من است و با من سخن می‌گوید و به سخن گفتن خود مونس من گردیده است و یقین دارم که او یکی از آیات جلال و عظمت تو است که آسان کنی بر من ولادت این مولود را! جناب عباس و یزید بن قعنب شهادت دادند که چون فاطمه بنت اسد (س) از این دعا فارغ شد، ناگاه دیوار خانه‌ی خدا شکافته شد و فاطمه از آن رخنه داخل شد و شکاف دیوار دوباره به هم پیوست! پس آنها سعی کردند تا در خانه خدا را بگشایند و وارد شوند اما درب، گشوده نشد! و فاطمه بنت اسد (س) سه روز درون کعبه بودند! اهل مکه در کوچه‌ها و بازارها این ماجرای شگفت‌انگیز را نقل می‌کردند و همه منتظر بودند تا روز چهارم فرا رسید، پس مشاهده نمودند که دوباره همان موضع از دیوار کعبه شکافته شد و فاطمه بنت اسد (س) از آن بیرون آمد، در حالی که نوزادی را در دست خویش داشت و گفت: «ای مردم! به درستی که حق تعالی برگزید مرا، از میان خلق خود و فضیلت داد مرا، بر زنان برگزیده‌ای که پیش از من بوده‌اند! زیرا که حق تعالی برگزید آسیه دختر مزاحم را و او حق تعالی را در پنهان عبادت کرد در موضعی که عبادت خدا در آن جا سزاوار نبود، مگر در حال ضرورت یعنی خانه فرعون! و مریم دختر عمران را، حق تعالی برگزید و ولادت حضرت عیسی (ع) را بر او آسان گردانید، اما در بیابانی که درخت خشک را جنباند و رطب تازه از برای او از آن درخت فرو ریخت! و حق تعالی مرا بر هر دو فضیلت داد زیرا که من، فرزندی آورده‌ام در میان خانه برگزیده‌ی خدا و سه روز در آن خانه‌ی محترم ماندم و از میوه‌ها و طعام‌های بهشتی تناول کردم و چون خواستم که بیرون آیم در هنگامی که فرزند برگزیده من بر روی دست من بود، هاتفی از غیب مرا ندا کرد که: ای فاطمه! این فرزند بزرگوار را «علی» نام کن، به درستی که منم خداوند علی أعلی و او را آفریده‌ام از قدرت و عزت و جلال خود و بهره کامل از عدالت خویش به او بخشیدم و نام او را از نام مقدس خود اشتقاق نموده‌ام و او را به آداب خجسته خود تأدیب نموده‌ام و امور خود را به او تفویض کرده‌ام و او را به علوم پنهان خود مطلع کرده‌ام و در خانه محترم خود، متولد نمودم! او اول کسی است که اذان خواهد گفت بر روی خانه من و بت‌ها را خواهد شکست و آن‌ها را از بالای کعبه به زیر خواهد انداخت و مرا به عظمت و مجد و بزرگواری و یگانگی یاد خواهد کرد و اوست امام و پیشوا بعد از حبیب من و برگزیده از جمیع خلق من «محمد (ص)» که رسول من است و «علی» وصی او خواهد بود! پس خوشا به حال کسی که او را دوست دارد و یاریش کند و وای بر حال کسی که فرمان او نبرد و یاری او نکند و انکار حق او نماید!» [منتهى الآمال، ج١، ص٣۴٨] ولادت حضرت علی (ع) در کعبه در بسیاری از منابع اهل سنت نیز ذکر گردیده و شیخ آقا بزرگ تهرانی (ره) در موسوعه الذریعه از کتابی با نام «علی و الکعبه» یاد می کند و با استفاده از ۲۲ کتاب از کتب معتبر اهل سنت، اثبات می‌نماید که آن حضرت، درون کعبه، متولد شده‌اند! [الذریعه الی تصانیف الشیعه، ج١۵، ص٣٣٠] ✍️ با مقایسه کردن این ولادت شگفت‌انگیز با ولادت سایر انبیاء و اولیاء، همچون حضرت عیسی (ع)، متوجه می‌شویم که خداوند برای امیرالمؤمنین (ع) از ابتدای ولادت، جایگاه بسیار والایی را مد نظر داشته است! ✅ با ما همراه شوید...👇👇👇 https://eitaa.com/ROOZBARG

🔰 «گلبرگ احکام» موضوع: « ايام البیض » ❓پرسش: ایام البيض چیست و احکام آن را ذکر نمایید؟ ✅ پاسخ: به روزهای سیزدهم، چهاردهم و پانزدهم هر ماه قمری، ایام البیض ( روزهای سفید ) گفته می شود و به عقیده مسلمانان، ایام البیض ماه‌های رجب،‌ شعبان و رمضان دارای فضیلت بسیار است، چنانچه رسول اکرم(ص) فرمودند: هرکس سه روز از وسط ماه رجب (سیزدهم تا پانزدهم) را روزه بدارد و در شب هایش به نماز شب قیام کند، از دنیا رحلت نمی کند مگر با توبه نصوح!» و امام صادق(ع) فرمودند: «هرکس ایام البیض ماه رجب را روزه بگیرد، خداوند متعال به ازای هر روز، ثواب روزه داری و شب زنده داری یک سال را برای او می‌نویسد و او در روز قیامت در جایگاه ایمن شدگان از آتش دوزخ خواهد ایستاد!» 👈 از عمده ترین اعمال ایام البیض، اعمال «ام داوود» است که برای برآمدن حاجات و برطرف شدن گرفتاری‌ها و دفع ظلم ظالمان، بسیار مؤثر است و کیفیت و اجرای آن در کتب مفاتیح الجنان و مصباح شیخ آمده است؛ ضمناً در این ایام به خواندن آیات سوره‌های انعام، اسرا، کهف، لقمان، یس، صافات، فصلت، شوری، دخان، آیه الکرسی، فتح، واقعه، ملک، قلم و انشقاق سفارش شده است؛ همچنین از دیگر اعمال این ایام، زیارت امام حسین(ع) و به جای آوردن چهار رکعت نمازی است که حضرت امیر (ع) در این روز به جای آورده اند که کیفیت آن در مفاتیح‌الجنان آمده است. ✅ با ما همراه شوید...👇👇👇 https://eitaa.com/ROOZBARG

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم 💠« روزبرگ شیعه »💠 موضوع امروز: «انسان کامل»         روز پنجشنبه، ١٣٩٩/١٢/٠٧ ✍️ مناسبت روز: سیزدهم رجب، خجسته زادروز بزرگ‌مردی است که ولادت و شهادتش در خانه خدا بود و در سایه تربیت ناب نبوی، وجود گرانقدرش، سرچشمه همه‌ی نیکی‌ها و فضایل انسانی است! آزادمردی که پدرِ امّت بود و پیروان مکتب نورانی او، روز میلاد مسرورش را «روز پدر» نامیده‌اند، چراکه ارج نهادن به مقام بلند پدر را از سیره ارزشمند مولایشان آموخته‌اند! لذا ضمن عرض تبریک و تهنیت این روز خجسته، سخن امروز را آغاز می‌نمائیم؛ ✍️ شیعیان همواره به خود می‌بالند و افتخار می‌کنند که پیشوا و مولا و الگویشان حضرت علی (ع) است، چراکه امیرالمؤمنین (ع) را انسان کامل و استوره تمامی فضایل و ارزش‌های انسانی می‌دانند! در نگاه مکتب اهل‌بیت (ع) «انسان کامل»، مظهر تمامی اسمای حسنای الهی و آیینه تمام‌نمای خدا است! و علت اصلی خلقت و سبب ایجاد و بقای نظام هستی است! استاد شهید مرتضی مطهری (ره) در این رابطه می‌گوید: علی (ع) انسان کامل است... 👈 وقتی شب می‏شود و خلوت شب فرا می‏رسد، هیچ عارفی به پای او نمی‌رسد! و چنان روحِ عبادت، در او رسوخ می‌کند که گویی در حال پرواز به سوی خداست‏، درست همانند وقتی که آدمی در گرماگرم جنگ و ستیز، قسمتی از بدنش مجروح و جدا می‌گردد ولی آنچنان متمرکز در مبارزه است که‏ اصلاً احساس نمی‏کند که قطعه‌ای از بدنش جدا شده است! علی (ع) در حال عبادت‏ چنين بود و آن عشق الهی، چنان در وجودش شعله می‏کشید که گویی اصلاً در این عالم وجود ندارد! لذا تیری که بیرون آوردن آن، درد فراوانی داشت را، در محراب عبادت از بدنش بیرون می‏آورند، ولی او آنچنان مجذوب حق‏ گردیده که کوچکترین دردی را احساس نمی‌نماید! 👈 همین انسان عابد و گریانِ در شب، روز که می‏شود، (برخلاف زُهاد و عُباد ما، که گویی خاصیت زهدشان‏ این است که بر همه مردم مِنّت‏ دارند و رویشان را ترش و عبوس می‌کنند) چنان با چهره‏ی باز و خندان با مردم روبرو می‌شود و به قدری خوش مجلس و بذله‏گو است که دشمنان وقتی بر علیه علی (ع) تبلیغ‏ می‏کردند، می‏گفتند: او به درد خلافت نمی‏خورد چراکه بسیار خنده رو و اهل مزاح است! در حالی که خلافت و حکومت، آدم عبوس می‏خواهد که مردم از او بترسند! 👈 او «جامع الاضداد» است، چنانچه سید رضی (ره) در مقدمه نهج‏البلاغه می‏گوید: مطلبی که همیشه با دوستانم در میان می‏گذارم و اعجاب آنها را برمی‏انگیزد، این موضوع است که جنبه‏های‏ گوناگون سیره و سخنان علی (ع) به گونه‏ای است که انسان، در هر قسمتی از آن، وارد می‏شود، با یک دنیای متفاوت روبرو می‌گردد! گاهی در دنیای‏ عباد است و گاهی در دنیای زهاد؛ گاهی در دنیای فلاسفه، گاهی در دنیای عرفا؛ گاهی در دنیای سربازان و افسران و گاهی در دنیای حکام‏ عادل؛ و گاهی در دنیای قضات و گاهی در دنیای مفتی‏ها و علماء است! علی (ع) در همه‌ی این دنیاها وجود دارد و از هیچ دنیایی از دنیاهای بشریت، غائب نیست! او حلیمی در نهایت درجه حلم و گذشت و در همان حال، شجاعی در نهایت درجه شجاعت است؛ چنانچه در یک‌جا، اخلاق او، آنچنان لطیف و رقیق و آنچنان نازک است که نسیم از لطافت این اخلاق، شرمسار می‌گردد و در جای دیگر آنچنان روحیه‌ی جهاد، تهاجم و مجاهده‏ دارد که سنگ ها و جمادات و فلزات در برابر او، آب می‌شوند! ✍️ لذا وقتی می‌گوییم که علی(ع)، انسان کامل است یعنی در همه میدان‌های انسانیت و در همه ارزش‌های انسانی قهرمان است! بنابراین ما به عنوان پیروان مکتب اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام، می‌بایست با تأسی به سیره این امام همام، درس کمال و جامع بودن را بیاموزیم! هرچند که قطعاً نمی‌توانیم مانند علی (ع) در همه عرصه‌ها و ارزش‌ها قهرمان شویم، اما می‏توانیم، همه‏ ارزش‌ها را با یکدیگر دنبال کنیم و اگر نمی‌توانیم «انسان کامل» باشیم، لااقل یک‏ «انسان متعادل» باشیم! آن وقت است که ما می‌توانیم ادعا کنیم که شیعه‌ی امیرالمؤمنین علی (ع) هستیم! 📚 برداشتی از کتاب انسان کامل، استاد شهید مطهری (ره) ✅ با ما همراه شوید...👇👇👇 https://eitaa.com/ROOZBARG