✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «جوادالائمه (ع)» روز شنبه، ١۴٠٠/١١/٢٣ مناسبت روز: امروز سالروز میلاد مسرور دردانه خورشید طوس، و نهمين سرچشمه جود، حضرت جوادالائمه (ع) است؛ همچنین در تقویم‌الائمه (ع)، امروز، به‌عنوان سالروز ولادت با سعادت حضرت باب الحوائج علی اصغر (ع) نیز ثبت شده، لذا سخن امروز را با تبریک و تهنیت این روز گرامی و صلوات بر محمد و آل محمد آغاز می‌نمائیم؛ مطالعه سیره و زندگى ائمه اطهار(ع) و توجه به تلاش‌های علمى، اجتماعی و سیاسى آنان، نشان می‌دهد که آن بزرگواران، چشمه‌های جوشان معرفت و گنجینه‌های علوم الهى هستند که چون چراغى پرفروغ و خاموش نشدنى در وادى جهل و ظلمت، پرتوافشانى کرده و در عرصه علم و دانش، تاریکى جهل را از بین برده و در حوزه های اجتماعی و سیاسی، امید حق ستیزان را نومید ساخته‌اند! ✍️ امام جواد(ع) نیز همانند دیگر امامان معصوم، داراى کمالات والای علمى و اندیشه‌های اجتماعی و سیاسى در مرتبه‌ی اعلى بوده‌اند که بعد از شهادت پدر بزرگوارشان، در سن ٧ سالگی، امامت و رهبرى شیعیان را به عهده گرفته و به رغم مشکلات حادّ جامعه مسلمین، نقش ویژه‌ای در راه گسترش دانش و فرهنگ حیات‌بخش اسلام ایفاء نموده‌اند؛ حضرت جواد (ع) در دوره‌اى، امامت خویش را آغاز کردند که به رغم اقتدار شیعیان، جامعه اسلامی از یک طرف، گرفتار چالش‌های عمیق عقیدتى و سیاسی، و از طرف دیگر با خلافت مکارترین خلیفه عباسی یعنی «مأمون» روبرو بود! در این دوران سخت، که «مأمون» از یک سو، به دلیل بدنامى بعد از شهادت امام هشتم، و از سوی دیگر، به دلیل قدرت گرفتن شیعیان، متزلزل شده بود، حضرت جوادالائمه (ع) را نیز مجبور کرد که همانند پدر گرامیشان، در قدرت با او سهیم شوند! امام جواد (ع) نیز به ناچار «ولایتعهدى» را مانند پدرشان پذیرفته و شرط نمودند که هرگز در هیچ یک از کارهای حکومتی دخالت نکنند! و با این شرط، مشروع بودن حکومت خلیفه‌ی عباسی را با سؤال روبه رو نمودند! و نقشه مأمون که درصدد کسب مشروعیّت بود را ناکام گذاشتند! اما مأمون که به گواهى تاریخ، مکّارترین و منافق‌ترین خلفای عباسى بوده، ضمن تزویج دخترش به امام جواد (ع)، با تشکیل مکرر جلسات مناظره با علماء و دانشمندان ادیان و مکاتب و مذاهب مختلف، سعی در کسب مشروعیت و همچنین شکست حضرت و در نهایت سقوط مذهب تشیّع داشت! ولی امام جواد (ع) در حالی که سنین کودکی را پشت سر می‌گذاشتند، با اقتدار تمام، در برابر تمامی دسیسه‌های و مکرهاى باطل دستگاه عباسی ایستادند و حقانیّت مکتب اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) را به اثبات رساندند؛ ✍️ مسأله مخاطره‌آمیز دیگری که در این مقطع حسّاس، شیعیان را تهدید مى‌کرد، ایجاد مکاتب انحرافی و مخصوصاً قدرت گرفتن و پیشرفت «مذهب معتزله» بود! پیروان این مکتب خودساخته و منحرف، دستورات ومطالب دینى را به عقل خویش عرضه می‌نمودند و آنچه را که عقلشان صریحاً تأیید مى‌کرد، می‌پذیرفتند! و بقیه‌ی مطالب دین را انکار مى‌کردند! و از آنجاکه نیل به مقام امامت در سنین خردسالى با عقل ظاهربین آنها، سازگار نبود! آن را انکار کرده و برای اثبات حقانیت خود، پرسش‌های بسیار دشوار و پیچیده‌اى را مطرح مى‌کردند تا به پندار خویش حضرت جواد(ع) را در میدان رقابت علمى و سیاسى شکست دهند! امّا حضرت جوادالائمه (ع) با پاسخ‌های قاطع و استدلال‌های قوى از همه‌ی این سؤالات و مناظره‌ها، سربلند بیرون آمده و هرگونه تردید در مورد امامت خویش را از بین برده و «اصل امامت» را بیش از پیش تثبیت نموده و به آن‌ها اثبات کردند که برخوردارى از منصب الهى امامت با کودکی حضرت هیچ‌گونه مغایرتی ندارد! ✍️ و سخن امروز را با کلام ارزشمند رهبر فرزانه انقلاب به پایان می‌بریم که فرمودند: «امام جواد (ع)، مظهر مبارزه‌ی با باطل بود، او کوشش‌گر برای حکومت الله بود...» (۱۳۷۶/۶/۱۷‌)؛ «او نمودار و نشانه‌ی مقاومت بود! انسان بزرگی که تمام دوران کوتاه زندگیش با قدرت مُزَوّر و ریاکار خلیفه‌ی عباسی"مأمون" مقابله و معارضه کرد و هرگز قدمی عقب‌نشینی نکرد و تمام شرایط دشوار را تحمل ‌نمود و با همه‌ی شیوه‌های مبارزه‌ی ممکن، مبارزه کرد...» (۱۳۶۰/۲/۲۵) https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: ایام ماه پربرکت‌ رجب موضوع: «#احکام_هبه» ❓اگر احتمال داده شود که هدیه برای ترغیب و تشویق گیرنده آن برای انجام تبلیغات به نفع هدیه دهنده است، آیا گرفتن آن جایز است؟ ✅ اگر تبليغات مورد نظر از جهت شرعی و قانونی جايز باشند، اشکال ندارد و قبول هديه در برابر آن هم بدون مانع است؛ البته در محيط‌های اداری، اين امر، تابع قانون و مقرّرات مربوطه می‏باشد. ❓درصورتی که هدیه برای چشم پوشی و تغافل و عدم مخالفت و یا برای جلب موافقت مسئول نسبت به انجام بعضی از امور باشد، قبول هدیه چه حکمی دارد؟ ✅ قبول اين قبيل هديه‏ها اشکال دارد و بلکه ممنوع است؛ به‌طور کلّی اگر تقديم هديه به قصد دستيابی به هدفی خلاف شرع و قانون و يا به منظور ايجاد تمايل در مسئول قانونی به موافقت با چيزی که حق موافقت با آن را ندارد، صورت بگيرد، گرفتن آن هديه جايز نيست! بلکه واجب است از قبول آن خودداری شود و بر مسئولين هم واجب است از آن جلوگيری نمايند. 📚 استفتائات امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «عماد مغنیه، مرد سایه!» روز یکشنبه، ١۴٠٠/١١/٢۴ مناسبت روز: امروز سالروز شهادت «عماد مغنیه» فرزند آیت‌الله شیخ “جواد مغنیه” از علمای برجسته شیعه لبنان و معروف به «حاج رضوان» است؛ او بنیان‌گذار یگان نظامی حزب الله لبنان و از فرماندهان جنگ ۳۳ روزه بود که بیشترین تعداد عملیات علیه رژیم صهیونیستی در جهان را به نام خود ثبت کرده است! «شهید مغنیه» که به‌عنوان "مرد سایه" و مغز متفکر حزب‌الله لبنان شهرت داشت، بلایی بر سر رژیم غاصب صهیونیستی و حامیان او آورده بود که دولت ایالات متحده برای دریافت اطلاعاتی از او، جایزه‌ی «۲۵ میلیون دلاری» تعیین کرده! و ۴۲ کشور جهان برای بازداشت و کُشتن او، بی‌وقفه در تلاش بودند؛ اما او بدون کوچکترین ترسی، هم‌چنان به عملیات‌های متحورانه خود ادامه می‌داد! کسی که به ناو اسرائیلی حمله می‌کرد و هواپیمای بدون سرنشین دشمن را می‌گرفت و اطلاعات آن را به صورت آنلاین می‌فهمید، عماد مغنیه بود! کسی که گروه‌های فلسطینی را با مرکز مقاومت اتصال داد و یاسر عرفات را برای اولین بار به ایران آورد، عماد مغنیه بود! او به «حماس» قدرت داد و جبهه خلق برای آزادی فلسطین را فعال کرد و توانست غزه را به یک دژ تسخیرناپذیر تبدیل کند! به‌گونه‌ای که امروز، هر موشکی که از فلسطین به قلب رژیم غاصب صهیونیستی شلیک می‌شود، اثر انگشت "عماد مغنیه" بر روی آن نمایان است! او در عراق و سوریه هم فعال بود و بیست وپنج سال، تمام نقشه‌های دشمن را ناکام گذاشت! سرانجام «حاج عماد» پس از عمری تلاش و مجاهدت شبانه‌روزی در چنین روزی در سال ١٣٨۶ در پی عملیات تروریستی ناجوانمردانه صهیونیست‌ها در دمشق، به آرزوی دیرینه خود رسيد و به مقام بلند شهادت نائل شد؛ در پی شهادت این فرمانده بزرگ جبهه مقاومت، رهبر معظم انقلاب، حضرت امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) در پیامی، با تبریک و تسلیت خطاب به دبیرکل حزب‌الله لبنان فرمودند: «شهادت برادر مجاهد، مخلص و فداكار آقاى حاج عماد مغنيه برای خود او كه سراپا عشق و شور جهاد فی سبيل‌الله بود، فوزی عظيم و سرانجامی سعادت‌بار است و برای ملت لبنان كه چنين مردان بزرگی را پرورده و به عرصه‌ی آزادی‌خواهی و مبارزه با ستم، تقديم كرده، مايه‌ی سرافرازی و سربلندی است؛ فقدان اين مرد آزاده‌ی فداكار و برجسته، اگر چه براى همه‌ی انسان‌های شريف و همه‌ی آنان كه او را می‌شناختند... دردناك است، ولى زندگى و مرگ انسان‌هایی مانند او، حماسه‌ای است كه ملت‌ها را بيدار می‌کند و به جوانان الگو مى‌دهد و افق‌های روشن و راه رسيدن به آن را برای همه ترسيم می‌نماید؛ صهيونيست‌های خونخوار و جنايتكار بدانند كه خون مطهر شهيدانی هم‌چون عماد مغنيه، صدها عماد مغنيه (دیگر) می‌آفريند! و مقاومت در برابر ظلم و فساد و طغيان را دو چندان می‌کند؛ مردانی چون اين شهيد بزرگوار زندگی و آسايش و بهره‌مندی‌های مادى خود را در راه دفاع از مظـلوم و مبـارزه با ظلم و استكبار فــدا كردند و اين ارزش والایی است كه همه‌ی وجدان‌های انسانى، در برابر آن، سر تعظيــم فــرود مى‌آورند؛ رضـــوان خدا بر او و بر همه‌ی مجاهدان راه حق باد...» سردار سپهبد حاج قاسم سلیمانی (ره)، فرمانده شهید نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، نیز که از همرزمان شهید مغنیه بود، در وصف این شهید مجاهد، او را از لحاظ شجاعت در صحنه جنگ، شبیه ترین فرد به حضرت مالک اشتر (ره) دانسته و در مصاحبه‌ای با شبکه تلویزیونی المنار می‌گوید: «مغنیه افزون بر شجاعت، انسان مخلص، مجاهد حقیقی و باهوش بود... او توان و ظرفیت بالایی داشت... و در عین حال متواضع بود و قلب رقیقی داشت؛ بارها دیدمش که گریه می‌کرد... قلب خاضع، متواضع و سلیم، بر دین و دنیای انسان تأثیر مثبت می‌گذارد...»؛ "حاج قاسم" که ارتباط بسیار عمیق و صمیمی با "حاج عماد" داشت، ادامه می‌دهد: «"حاج رضوان" مرد غافل‌گیری بود و همواره برای دشمن شگفتی‌های جدید می‌آفرید... "عماد مغنیه" مثل شمشیر فرود می‌آمد و مثل شبح ناپدید می‌شد! او علی رغم این خصوصیات، تبعیت عجیبی از «آیت‌الله نصرالله» داشت؛ من می‌گویم آیت الله، چون او اغلب نشانه‌های خدا را به همراه دارد! مگر آیت‌اللهی فقط در فقه است؟ او آیت ایستاده خدا است، و «عماد» مثل «نصرالله» روحی فداه بود... دشمن می‌داند! اما باید با جدّیت بداند! که قصاص خون عماد مغنیه، شلیک موشک و کشتن یک نفر نیست! قصاص این خون‌ها، نابودی رژیم صهیونیستی است و دشمن می‌داند که این، یک امر حتمی است! این وعده الهی است که حتماً تحقق پیدا خواهد کرد...» ✍️ روحش شاد، نامش جاودان، يادش گرامی و راهش همواره پررهرو باد. https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: سالروز حکم تاریخی امام خمینی (ره) در رابطه با ارتداد سلمان رشدی نویسنده کتاب آیات شیطانی موضوع: «#احکام_ارتداد» ❓مرتد کیست؟‏ ✅ اگر مسلمانی انکار خدا یا رسول خدا و یا یکی از ضروریات دین را‏‎ ‎‏بنماید، محکوم به ارتداد است؛ ❓طهارت مرتدین چه صورت دارد؟‏ ‏‏✅ مرتد نجس است؛ ❓اگر شخص مسلمانی از دین خود برگشته و عضویت فرقه ضاله صهیونیستی‏‎ ‎‏بهاییت و یا هر مرامی که بنای آن بر نفی ادیان الهی است را قبول کرده؛ آیا دوباره می‌تواند توبه کند و مسلمان شود و بعد از توبه، آیا باز هم حکم مرتد دربار‏‏ۀ‏‏ او جاری است؟‏ ‏‎ ✅ مرتد فطری (کسی که پدر یا مادرش یا هر دو، مسلمان باشند) گرچه توبه‌اش قبول می‌شود، ولی احکامی که بر‏‎ ‎‏ارتداد وی مترتّب شده، از قبیل: باطل شدن ازدواج با همسرش، و انتقال اموال وی به ‎‏ورثه، و کیفر ارتداد، با توبه ساقط نمی‌شود؛ ‏ 📚 استفتائات امام خمینی (س)، ج١٠، ص٨٣. https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «ارتداد و آزادی عقیده!» روز دوشنبه، ١۴٠٠/١١/٢۵ مناسبت روز: امروز سالروز صدور فتوای تاریخی امام خمینی (ره) مبنی بر ارتداد «سلمان رشدی» نویسنده کتاب «آیات شیطانی» در سال ١٣۶٧ است؛ لذا سخن خود را به این موضوع اختصاص می‌دهیم؛ پس از توهین و جسارت سلمان رشدیِ ملعون به ساحت قرآن کریم و رسول خدا در کتاب «آیات شیطانی»، امام راحل فتوای تاریخی خود، مبنی بر ارتداد مؤلف و ناشرین مطلع از محتوای آن را اعلام و خطاب به مسلمانان جهان فرمودند: «از مسلمانان غیور می‌خواهم تا در هر نقطه که آنان را یافتند، سریعاً آن‌ها را اعدام نمایند تا دیگر کسی جرأت نکند به مقدسات مسلمین توهین نماید و هر کس در این راه کشته شود، شهید است!» ✍️ هرچند که این حکم تاریخی، باعث برکات زیادی برای اسلام و مسلمین شد و دیگر کمتر کسی جرأت اهانت به مقدسات مسلمانان را به خود داد؛ اما هر ساله در چنین ایامی، دشمنان، دین مبین اسلام را مورد هجمه قرار می‌دهند و علاوه بر زیر سؤال بردن «حکم ارتداد»، و متناقض دانستن آن با برخی از آیات قرآن، مانند آیه ۲۵۶ سوره بقره («لا إِکْراهَ فِی الدِّینِ...»: «در دین، هیچ اکراه و اجباری نیست...»)؛ آن را مخالف «آزادی عقیده» قلمداد نموده و در نهایت چهره‌ای خشن و مستبد از دین اسلام نشان می‌دهند! ✅ در پاسخ به این شبهه، توجه شما عزیزان را به چند نکته جلب می‌نمائيم: 1️⃣ در دین مبین اسلام، که آخرین و کامل‌ترین دین الهی است؛ «آزادی عقیده» به عنوان یکی از مهمترین دستورات دینی بیان شده! به‌صورتی که تمامی انسان‌ها در این دین مترقی، موظف به تحقیق و انتخاب آزادانه‌ی دین و مکتب خود شده‌اند! و اساساً اصلِ پذیرش دین و اصول عقاید، بدون تحقیق و استدلال، و به صورت اجباری و یا موروثی و تقلیدی از نگاه دین مبین اسلام، باطل و فاقد جایگاه ارزشی است! 2️⃣ برخی مسائل، مانند اعتقادات، از امور قلبی است و ماهیت آنها به گونه‌ای است که اصولاً نمی‌شود کسی را به آن، مجبور کرد! نه این‌که امکان جبر افراد وجود دارد، ولی ما کسی را مجبور نمی‌کنیم! بلکه اصلاً ماهیت این امور، اجبار و اکراه‌بردار نیست! برای مثال نمی‌شود کسی را مجبور کرد که شخص دیگری را دوست داشته باشد! بله، شاید بتوان کسی را مجبور کرد که اظهار دوستی با شخصی بکند و یا به زبان بگوید من فلانی را دوست دارم؛ اما نمی‌توان مجبورش کرد که در دل هم آن شخص را دوست داشته باشد! لذا در «پذیرش دین و اعتقادات دینی» نیز از اساس، امکان اجبار وجود ندارد و فرد باید با درک حقایق دین، از درون به حقانیت اسلام معتقد شود! و مفهوم آیه شریفه «لا إِکْراهَ‏ فِی الدِّین‏» نیز همین است که دین با «اکراه» و «اجبار» سنخیتی ندارد! 3️⃣ طبق نظر اسلام، اگر کسی اصولاً به حقانیت دین متقاعد نشده و به اصطلاح، حجت بر او تمام نگردیده و از ابتدا اسلام را نپذیرفته باشد، چنین فردی، اصلاً از موضوع «ارتداد» خارج است و مطابق با آموزه‌های دین مبین، جزو مستضعفین فکری محسوب شده و حساب و کتابش با خداوند متعال است؛ اما اگر کسی حقانیت اسلام برایش محرز گردید و مسلمان شد، آن‌گاه گمراه شده و از دین اسلام برگردد، مستحق مجازات‌های دنیوی و عقاب اُخروی می‌شود؛ 4️⃣ البته اگر همین فرد که گمراه شده و از دین اسلام برگشته، این موضوع را در جامعه و محافل عمومی اظهار ننماید و در مقابل اسلام، موضع‌گیری نکند، «حکم اعدام»، بر او جاری نمی‌گردد! و طبق دستور اسلام، هیچ‌کس حق تفتیش عقاید او را ندارد! لذا باید بدانیم که این حکم سنگین برای فرد مرتد، هیچ ارتباطی با حوزه اعتقادات فردی ندارد، بلکه حقیقتی، کاملاً اجتماعی است؛ و در حقیقت برای پیشگیری از ایجاد تردید و فریب و گمراهی دیگر مسلمانان و جلوگیری از تجاوز به حقوق عمومی و همچنین پیشگیری از توطئه‌ی دشمنان اسلام است که نمونه آن در زمان صدر اسلام اتفاق افتاد و عده‌ای از اهل کتاب برای مردد ساختن مسلمانان نسبت به اسلام، تصمیم گرفتند که ابتدای روز به پیامبر (ص) ایمان بیاورند و در پایان روز از دین اسلام بازگردند تا مردم را نسبت به حقانیت اسلام به تردید بیندازند که در پاسخ به آن‌ها، حکم ارتداد صادر شد؛ و بدیهی است که هر مکتبی که برای آموزه‌های دینی خود، ارزش قائل باشد، در برابر هجمه‌ها و توهین‌ها و ایجاد شبهه و اسباب گمراهی پیروان خود، شدیدترین عکس‌العمل‌ها را در نظر می‌گیرد و هرگز اجازه بر هم زدن امنیت روانی جامعه را به کسی نمی‌دهد! ✍️ بر همین اساس «حکم سنگین اعدام مرتد» برای جلوگیری از تجاوز به حقوق عمومی و به مخاطره افتادن امنیت فکری و روانی جامعه و تضمین سعادت مسلمانان و خنثی‌سازی توطئه توطئه‌گران است و مسلماً هیچ‌گونه منافاتی با «تحقیق و پژوهش» در حوزه دین و «آزادی‌ عقیده» ندارد! https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: ایام ماه پربرکت‌ رجب موضوع: «#اعمال _ایام‌البیض» ❓ایام البيض چیست و احکام آن را ذکر نمایید؟ ✅ به روزهای سیزدهم، چهاردهم و پانزدهم هر ماه قمری، «ایام البیض» و در اصل «اَیامُ لَیالِی البیض» (روزهایی که شب‌های آن‌ها، ماهتابی وروشن است) گفته می‌شود و به عقیده مسلمانان، این ایام در ماه‌های رجب،‌ شعبان و رمضان دارای فضیلت بسیارند، چنانچه رسول اکرم(ص) فرمودند: هرکس سه روز از وسط ماه رجب (سیزدهم تا پانزدهم) را روزه بدارد و در شب‌هایش به نماز شب قیام کند، از دنیا رحلت نمی‌کند مگر با توبه نصوح»؛ و امام صادق(ع) فرمودند: «هرکس ایام البیض ماه رجب را روزه بگیرد، خداوند متعال به ازای هر روز، ثواب روزه داری و شب زنده داری یک سال را برای او می‌نویسد و او در روز قیامت در جایگاه ایمن شدگان از آتش دوزخ خواهد ایستاد!» ✍️ از عمده ترین اعمال ایام البیض، اعمال «ام داوود» است که برای برآمدن حاجات و برطرف شدن گرفتاری‌ها و دفع ظلم ظالمان، بسیار مؤثر است و کیفیت و اجرای آن در کتب مفاتیح الجنان و مصباح شیخ آمده است؛ ضمناً در این ایام به خواندن سوره‌های انعام، اسرا، کهف، لقمان، یس، صافات، فصلت، شوری، دخان، آیه الکرسی، فتح، واقعه، ملک، قلم و انشقاق سفارش شده است؛ همچنین از دیگر اعمال این ایام، اعتکاف، زیارت امام حسین(ع) و به جای آوردن چهار رکعت نمازی است که حضرت امیر (ع) در این ایام به جای آورده‌اند که کیفیت آن در مفاتیح‌الجنان آمده است. https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «مولود کعبه» روز سه‌شنبه، ١۴٠٠/١١/٢۶ مناسبت روز: امروز سالروز ولادت باسعادت مولی الموحدین، امام المتقین، یَعسوب‌ُ الدّين، حَبْل‌ُالله المتین، امیرالمؤمنین حضرت علی (ع) در سال ۳۰ عام الفيل است؛ لذا ضمن عرض تبریک و تهنیت ایام، سخن امروز را با صلوات بر محمد و آل محمد آغاز می‌نمائیم؛ ولادت حضرت علی (ع) در شهر مکّه معظمه و در داخل خانه خدا واقع گردیده و تولد در خانه کعبه، فضیلت ويژه‌ای است که خداوند متعال، تنها آن را به علی‌بن ابیطالب (ع) کرامت نموده! و نه پیش از ایشان و نه پس از آن حضرت، برای هیچ کسی، حتی انبیاء بزرگ الهی، چنین فضیلتی پدید نیامده است! ✍️ شرح ماجرا در روایت چنین آمده: «روزی عباس بن عبدالمطلّب با گروهی از بنی هاشم و جماعتی از قبیله بنی العزی در برابر خانه کعبه نشسته بودند، ناگاه حضرت فاطمه بنت اسد (س) وارد شدند، در حالی که ٩ ماهه، آبستن بودند و ناگهان ایشان را درد زایمان فرا گرفت! پس در برابر خانه کعبه ایستاده و نظر به جانب آسمان افکنده و فرمودند: پروردگارا! من ایمان آورده‌ام به تو و به هر پیامبر و رسولی که فرستاده‌ای و به هر کتابی که نازل گردانیده‌ای و تصدیق کرده‌ام به گفته‌های جدم حضرت ابراهیم خلیل (ع) که خانه کعبه را بنا کرده است، پس درخواست می‌کنم از تو به حق این خانه و به حق آن کسی که این خانه را بنا کرده است و به حق این فرزندی که در شکم من است و با من سخن می‌گوید و به سخن گفتن خود مونس من گردیده است و یقین دارم که او یکی از آیات جلال و عظمت تو است، که آسان کنی بر من ولادت این مولود را! جناب عباس و برخی دیگر از صحابه شهادت داده‌اند که ناگاه، دیوار خانه‌ی خدا شکافته شد و فاطمه از آن رخنه داخل شد و شکاف دیوار دوباره به هم پیوست! پس آنها سعی کردند تا درب خانه خدا را بگشایند و وارد شوند، اما گشوده نشد! و فاطمه بنت اسد (س) سه روز درون کعبه بودند! اهل مکه در کوچه‌ها و بازارها این ماجرای شگفت‌انگیز را نقل می‌کردند و همه منتظر بودند تا این‌که در روز چهارم، مشاهده نمودند که دوباره همان موضع از دیوار کعبه شکافته شد و فاطمه بنت اسد (س) از آن بیرون آمد، و در حالی که نوزادی را در دست خویش داشت، فرمود: «ای مردم! به درستی که حق تعالی برگزید مرا، از میان خلق خود و فضیلت داد مرا، بر زنان برگزیده‌ای که پیش از من بوده‌اند! زیرا که حق تعالی... مریم دختر عمران را برگزید و ولادت حضرت عیسی (ع) را بر او آسان گردانید، ولی او را در بیابانی که درخت خشک را جنباند و رطب تازه از آن درخت فرو ریخت، قرار داد! در حالی که مرا بر آن‌ها فضیلت داد، چنانچه من، فرزندم را در میان خانه برگزیده‌ی خدا به دنیا آوردم و سه روز در آن خانه‌ی محترم میهمان بودم و از میوه‌ها و طعام‌های بهشتی تناول کردم و چون خواستم که بیرون آیم، هاتفی از غیب مرا ندا کرد که: ای فاطمه! این فرزند بزرگوار را «علی» نام بگذار...» (منتهى الآمال، ج١، ص٣۴٨) ولادت امیرالمؤمنین (ع) در کعبه نه تنها از ديدگاه شيعيان، قطعی و متواتر و اجماعی می‌باشد و بزرگانی چون شیخ مفید، سید رضی، شیخ طوسی، طبرسی و.... بر این فضیلت بزرگ، تأکید نموده‌اند، بلکه بسیاری از علماء و مورخین اهل سنت نیز در کتب خود به آن اشاره و حتی برخی از آن‌ها، ادعای تواتر کرده‌اند، شخصیت‌هایی هم‌چون: حاكم نيشابوری، سبط بن جوزی، حلبی شافعی، فاکهی مکی، آلوسی، ابن صباغ مالكی، گنجی شافعی، مسعودی، زرندی و...؛ چنانچه آقا بزرگ تهرانی در جلد ١۵ موسوعه الذرية، در این زمینه به ۲۲ کتاب از کتب معتبر اهل سنت، اشاره نموده است! ✍️ با این وجود، متأسفانه وهابیت و دشمنان اهل‌بیت (ع) که همیشه به دنبال پنهان کردن فضائل بی‌شمار حضرت علی (ع) بوده‌اند؛ سعی کرده‌اند با مطرح نمودن برخی شبهات بی اساس، به هر صورت ممکن این فضلیت قطعی حضرت را زیر سؤال برده، و آن را انکار، و یا حداقل کم‌رنگ و بی ارزش جلوه دهند، تا جایی که حتی خانه خدا را بتکده نامیده‌اند!!! اما ظاهراً آنها فراموش کرده‌اند که اولاً، اگر کسی منکر یک گزاره و روایت تاریخی مستند شود، باید برای آن دلیل و سند بیاورد! و ثانیاً، فضائل بی‌شمار امیرالمؤمنین (ع)، منحصر به تولد در کعبه نبوده! و آن‌چنان واضح و مُبرهن است که طبق روایات اهل‌سنت، از پيامبر اكرم (ص) نقل شده که فرمودند: «اگر تمام درختان قلم، و تمام درياها مركب شوند و تمام جنیان نويسنده، و تمام بشر حساب‌گر شوند، باز هم نمی‌توانند فضائل علی (ع) را بشمارند!» (مناقب خوارزمی، ص۳۲؛ كفاية الطالب گنجی شافعی، ص۱۵۱؛ فرائد السمطين جوینی، ج۱، ص۱۶، التذكره ابن جوزی، ص۸ و...) كتاب فضل تو را آب بحر كافی نيست كه تر كنم سر انگشت و صفحه بشمارم https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: ایام البيض ماه پربرکت‌ رجب موضوع: «#احکام _اعتکاف» ✅ اعتکاف از عبادات مستحب است که به واسطه نذر، عهد، قسم و مانند این‌ها واجب می‌شود؛ ✅ اعتکاف شرعی آن است که فرد در مسجد به قصد قربت، توقّف و اقامت کند و احتیاط آن است که اقامت به قصد انجام اعمال عبادی مانند نماز یا دعا باشد؛ ✅ اعتکاف کننده باید در ایّام اعتکاف، روزه باشد، بنابراین کسی که نمی‌تواند روزه بگیرد مانند مسافری که قصد اقامت ده روز ندارد، و شخص مریض، و همچنین زنی که عذر شرعی دارد، اعتکافش صحیح نیست؛ ✅ در ایام اعتکاف لازم نیست که روزه مخصوص به اعتکاف باشد بلکه هر روزه‌ای باشد صحیح است، حتّی روزه استیجاری، مستحبی و قضاء هم کافی است. 📚 بر اساس فتوای مشهور مراجع عظام تقلید https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «انسان کامل» روز چهارشنبه، ١۴٠٠/١١/٢٧ مناسبت روز: در ایام خجسته زادروز بزرگ‌مردی هستیم که ولادت و شهادتش در خانه خدا بود و در سایه تربیت ناب نبوی، وجود گرانقدرش، سرچشمه همه‌ی نیکی‌ها و فضایل انسانی است! آزادمردی که پدرِ امّت بود و پیروان مکتب نورانی او، روز میلاد مسرورش را «روز پدر» نامیده‌اند، چراکه ارج نهادن به مقام بلند پدر را از سیره ارزشمند آن حضرت آموخته‌اند! لذا ضمن عرض تبریک و تهنیت این ایام خجسته، سخن امروز را با سلام و صلوات بر محمد و آل محمد آغاز می‌نمائیم؛ پیروان مکتب اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) همواره به خود می‌بالند و افتخار می‌کنند که پیشوا و مولا و الگویشان حضرت علی (ع) است، چراکه امیرالمؤمنین (ع) را «انسان کامل» و اسطوره تمامی فضایل و ارزش‌های انسانی می‌دانند! در نگاه این مکتب متعالی، «انسان کامل»، مظهر تمامی اسمای حسنای الهی و آیینه تمام‌نمای خدا است! که علت اصلی خلقت و سبب ایجاد و بقای نظام هستی است! ✍️ استاد شهید مرتضی مطهری (ره) پس بیان این مطلب، امیرالمؤمنین (ع) را به‌عنوان انسان کامل معرفی نموده و در رابطه با این شخصیت الگو می‌گوید: ⬅️ وقتی شب می‏شود و خلوت شب فرا می‏رسد، هیچ عارفی به پای علی (ع) نمی‌رسد! آن‌چنان روحِ عبادت، در او رسوخ می‌کند که گویی در حال پرواز به سوی خداست‏، درست همانند وقتی که آدمی در گرماگرم جنگ و ستیز، قسمتی از بدنش مجروح و جدا می‌گردد ولی آن‌گونه متمرکز در مبارزه است که‏ اصلاً احساس نمی‏کند که قطعه‌ای از بدنش جدا شده است! علی (ع) در حال عبادت‏ چنين بود و آن عشق الهی، چنان در وجودش شعله می‏کشید که گویی اصلاً در این عالم وجود ندارد! لذا تیری که بیرون آوردن آن، درد فراوانی داشت، در محراب عبادت از بدنش بیرون می‏آورند، ولی او آن‌چنان مجذوب حق‏ گردیده که کوچکترین دردی را احساس نمی‌کند! ⬅️ همین انسان عابد و گریانِ در شب، روز که می‏شود، (برخلاف زُهاد و عُباد ما، که گویی خاصیت زهدشان‏ این است که بر همه مردم مِنّت‏ دارند و رویشان را ترش و عبوس می‌کنند) چنان با چهره‏ی باز و خندان با مردم روبرو می‌شود و به قدری خوش مجلس و بذله‏گو است که دشمنان وقتی بر علیه او تبلیغ‏ می‏کردند، می‏گفتند: علی (ع) به درد خلافت نمی‏خورد، چراکه بسیار خنده رو و اهل مزاح است! در حالی که خلافت و حکومت، آدم عبوس می‏خواهد که مردم از او حساب ببرند! ⬅️ علی (ع) «جامع الاضداد» است، چنانچه سید رضی (ره) در مقدمه نهج‏البلاغه می‏نویسد: مطلبی که همیشه با دوستانم در میان می‏گذارم و اعجاب آن‌ها را برمی‏انگیزد، این موضوع است که جنبه‏های‏ گوناگون سیره گفتاری و عملی امیرالمؤمنین (ع) به گونه‏ای است که انسان، در هر قسمتی از آن، وارد می‏شود، با یک دنیای کاملاً متفاوت روبرو می‌گردد! گاهی در دنیای‏ عُبّاد است و گاهی در دنیای زُهّاد؛ گاهی در دنیای فلاسفه، گاهی در دنیای عرفا؛ گاهی در دنیای سربازان و افسران؛ و گاهی در دنیای حُکّام‏ عادل؛ و گاهی در دنیای قضات؛ و گاهی در دنیای مفتی‏ها و علماء است! علی (ع) در همه‌ی این دنیاها وجود دارد و از هیچ دنیایی از دنیاهای بشریت، غائب نیست! ⬅️ او حلیمی در نهایت درجه حلم و گذشت است و در همان حال، شجاعی در نهایت درجه شجاعت است! چنانچه در یک‌جا، اخلاق او، آن‌چنان لطیف و رقیق و نازک است که نسیم از لطافت این اخلاق، شرمسار می‌گردد و در جای دیگر آن‌چنان روحیه‌ی جهاد، تهاجم و مجاهده‏ دارد که سنگ‌ها و جمادات و فلزات در برابر او، ذوب می‌شوند! بنابراین وقتی می‌گوییم که حضرت علی(ع)، انسان کامل است، یعنی در همه میدان‌های انسانیت و در همه ارزش‌های انسانی، قهرمان و اسطوره است! ✍️ حالا ما به عنوان پیروان مکتب اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع)، می‌بایست چه درسی از امیرالمؤمنین (ع) بیاموزیم؟ بی‌شک اولین درس در مکتب علوی، درس کمال و جامع بودن است! یعنی باید بیاموزیم که یک انسان مسلمان نباید فقط یک ارزش و یک بُعد از انسانیت را بگیرد و ارزش‌ها و ابعاد دیگر را فراموش کند! البته مسلماً ما نمی‌توانیم مانند حضرت امیر (ع)، در همه عرصه‌ها و ارزش‌ها قهرمان شویم! اما می‏توانیم، همه‏ ارزش‌ها را با یکدیگر دنبال کنیم! لذا اگر توان «انسان کامل» شدن را نداریم، لااقل می‌توانیم تبدیل به یک‏ «انسان متعادل» شویم! و تنها چنین انسانی می‌تواند ادعا کند که پیرو مکتب اهل‌بیت (ع) و شیعه‌ی امیرالمؤمنین حضرت علی (ع) است! 📚 برداشتی از کتاب انسان کامل، استاد شهید مرتضی مطهری (ره) https://eitaa.com/ROOZBARG