✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: ایام #حج موضوع: #احکام_حج ١١ ❓آيا حكم مخيّر بودن ميان قصر يا كامل خواندن نماز، در همه جای مكّه و مدينه جاری است، يا تنها به مسجدالحرام و مسجد النبی (ص) اختصاص دارد؟ و آيا ميان مناطق قديمی و جديد اين دو شهر تفاوتی وجود دارد يا خير؟ ✅ تخيير بين قصر يا كامل خواندن نماز در همه جاى اين دو شهر مقدس وجود دارد، و بنا بر ظاهر، محله‌های قديمى و جديد آن‌ها با هم تفاوتى ندارند، هرچند احتياط استحبابی اختصاص تخيير بين قصر و اتمام به محله‌های قديمی اين دو شهر، بلكه تنها به دو مسجد مقدّس است و نماز را در جاهای ديگر اين دو شهر قصر بخواند، مگر در صورتی كه قصد اقامت ده روزه داشته باشد. ❓حكم نماز كسی كه قصد ده روز اقامت در مكّه‌ مكرّمه را دارد، در عرفات و مشعر و مِنی، و نيز در مسير حد فاصل ميان آن‌ها چگونه است؟ ✅ اگر پيش از رفتن به عرفات، قصد اقامت ده روزه در مكّه‌ را داشته باشد و با اين نيت، حداقل يك نماز چهار ركعتی كامل به‌جا آورد، تا زمانی كه سفر جديدی انجام نداده، حكم اقامت به حال خود باقی است، و پس از تحقق شرط اقامت، رفتن او به عرفات و مشعرالحرام و مِنی سفر به شمار نمی‌آيد. 📚 استفتائات امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِیِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «شکافنده علوم نبوی و معارف علوی ١»         روز چهارشنبه، ١۴٠١/٠۴/١۵ ✍️ مناسبت روز: امشب، شب شهادت امام محمد باقر (ع)، خورشید پر فروغ ولایت، و پنجمین اختر سپهر امامت است، لذا ضمن عرض تسلیت و تعزیت، سخن امروز را با سلام و صلوات بر محمد و آل محمد آغاز می‌نمائیم؛ رسول خدا (ص) در طول حیات پربرکت خویش، فرهنگ و تمدن بزرگ اسلامی را پایه‌گذاری نمودند، و پس از ایشان، امامان معصوم (ع)، با توجه به مقتضیات زمان خود، در تبیین و تکوین این فرهنگ انسان‌ساز، نقش تأثیرگذاری ایفاء نموده‌اند؛ دراین میان، امیرالمؤمنین، امام حسن، امام حسین و امام سجاد (ع) در دوران بسیار سختی قرار داشتند و متأسفانه با جهالت و ضلالت، و منع و جعل حدیث، و دشمنی‌های آشکار و پنهان خلفاء و بنی‌امیه مواجه بودند؛ و این غاصبان خلافت به هر طریق ممکن، مانع نشر علوم علوی که بر اساس حدیث نبوی، باب مدینه علم است، می‌شدند؛ با این وجود هر یک از حضرات معصومین (ع) بنا بر مقتضیات زمان خود، تمامی مساعی خویش را در راه تبیین معارف و احکام اسلام ناب محمدی به‌کار بردند؛ چنانچه امیرالمؤمنین (ع) با ربع قرن صبر در زمان خلفاء و سپس ایجاد حکومت علوی و جنگ با ناکثین و قاسطین و مارقین، سنت رسول خدا را احیاء نمودند و سپس امام حسن (ع) با صلح خویش، ریشه‌های نفاق و کفر را به مسلمانان معرفی کرده، و امام حسین (ع) با قیام عاشورا، نهضت و جنبش بزرگی را در جامعه اسلامی ایجاد نمودند و در ادامه این راه امام سجاد (ع) نیز در قالب راز و نیاز و تعالیم معنوی مکتب اهل‌بیت (ع)، این جنبش اسلامی را ادامه دادند؛ تا اینکه پس از این دوران بسیار سخت، بالاخره با افول بنی‌امیه و تقابل بنی‌العباس با آن‌ها بر سر حکومت دنیا، و کمتر شدن فشار و کنترل از سوی حاکمیت، زمینه مساعدی برای رشد فرهنگ و تمدن اسلامی فراهم گردید، لذا حضرت باقرالعلوم (ع) با تلاشی مضاعف و گسترده، نهضتی بزرگ را در زمینه‌های مختلف علمی و معرفتی پایه‌گذاری نمودند، که این جنبش دامنه‌دار به تأسیس دانشگاه بزرگ و برجسته اسلامی در دوران فرزند گرامیشان امام صادق (ع) انجامید؛ البته این موضوع سال‌ها قبل توسط رسول اکرم (ص) پیش‌بینی شده بود و طبق روایت جابر، حضرت با اعطای لقب «باقر»، ایشان را به عنوان شکافنده علوم معرفی نمودند: «یَبقَرالعلم بقْرًا» (بحارالانوار، ج۴۶، ص٢٢٢) در روایات آمده که حضرت باقرالعلوم (ع) اکثر علوم اسلامی را از آیات قرآن استخراج نموده و می‌فرمودند: «هر مطلبی که می‌گویم، از من بپرسید که در کجای قرآن آمده است تا آیه مربوطه را به شما معرفی نمایم» (اعلام‌الوری، ص١٧۶) مقام بلند علمی حضرت باقرالعلوم (ع) به گونه‌ای است که دانشمندان بزرگ آن دوران همچون «جابر بن یزید جعفی» که از موثقین راویان و اعاظم ناقلین احادیث است، هرگاه می‌خواست سخنی در باب علم به میان آورد، می‌گفت: «جانشین و حجت الهی و میراث دار دانش نبوی، محمد بن علی (ع) این‌گونه فرموده‌اند... » و به دلیل ناچیز دانستن موقعیت علمی خود در برابر جایگاه عظیم آن امام همام، هرگز از خود نظری به میان نمی‌آورد. (ارشاد شیخ مفید، ج٢، ص١۶٠) بزرگان اهل سنت نیز حضرت باقرالعلوم (ع) را ستوده‌اند و به جایگاه والا و شخصیت علمی و معنوی امام باقر (ع) اعتراف نموده‌اند؛ چنانچه «شمس‌الدین ذهبی» محدث و مورخ بزرگ اهل سنت در قرن هفتم و هشتم قمری، با اشاره به «علم و عمل»، «سیادت و شرافت»، و «وثاقت و متانت» امام باقر (ع)، ایشان را امام و فقیه و شایسته خلافت دانسته است. [سِیَرُ أعلامِ النُّبَلاء، ج۴، ص۴۰۲؛ و ج۱۳، ص۱۲۰] همچنین ابن حجر هیتمی، از فقهای بزرگ شافعی می‌نویسد: ابوجعفر محمد باقر، به اندازه‌ای گنج‌های پنهان علوم، حقایق احکام و حکمت‌ها و لطایف را آشکار نموده که جز بر عناصر بی‌بصیرت یا بد نیت، پوشیده نیست و از همین روست که وی را شکافنده علم و برپاکننده پرچم دانش خوانده‌اند. [الصَواعِقُ المُحْرِقَه، ص۲۰۱] نقش امام باقر (ع) در تبیین و ترویج فرهنگ و تمدن اسلامی تا حدی است که بیشترین آرای فقهی، تفسیری و اخلاقی اسلامی که امروزه در کتب فقهی و حدیثی بر جای مانده، از این امام بزرگوار و فرزند گرامی ایشان، حضرت صادق (ع) است به‌گونه‌ای که راویانی چون «محمد بن مسلم» سی هزار حدیث و «جابر جعفی» هفتاد هزار حدیث از حضرت باقرالعلوم (ع) نقل کرده‌اند. [بحارالانوار، ج۱۱، ص۸۳] بنابراین می‌بایست امام باقر (ع) را احیاگر علوم الهی و سنت نبوی و مکتب حیات‌بخش اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) دانست. ✍️ این مبحث ادامه دارد... https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: ایام #حج موضوع: #احکام_حج ١٢ ❓آيا در مسجد‌النبی، سجده كردن بر فرش صحيح است؟ با ملاحظه‌ی اين‌كه قرار دادن چيزی كه سجده بر آن صحيح است، مانند كاغذ و يا سجاده‌ی حصيری، موجب جلب توجه مى‌شود و نمازگزار را در معرض نگاه‌های مغرضانه قرار مى‌دهد و بهانه‌ای براى تمسخر مخالفين مى‌گردد! ✅ جايى که انسان بايد تقيه کند مى‌تواند بر فرش و مانند آن سجده نمايد و لازم نيست براى نماز به جاى ديگر برود، ولى اگر در همان محل بتواند طورى که به زحمت نيفتد بر حصير يا سنگ و امثال آن سجده کند، بنابر احتياط واجب بايد بر اين اشياء سجده نمايد. ❓آيا سجده بر سنگ‌فرش مسجدالحرام و مسجد النبی صحيح است؟ و به‌طور كلى بر چه نوع سنگ‌هايی می‌توان سجده كرد؟ و سجده بر آجر و سفال چه حكمی دارد؟ ✅ سجده بر سنگ مرمر و ديگر سنگ‌هايی که در ساخت يا زينت بنا به‌کار می‌رود، ‌صحيح است؛ همچنين سجده بر عقيق و فيروزه و دُرّ و امثال آن (صحیح است)؛ هرچند احتياط آن است که بر اين دسته‌ی آخری سجده نکنند؛ و سجده بر آجر، سفال، گچ، آهک و سيمان نيز صحيح است. 📚 استفتائات امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِیِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#شکافنده_علوم نبوی و معارف علوی ٢»         روز پنجشنبه، ١۴٠١/٠۴/١۶ ✍️ مناسبت روز: امروز هفتم ذی‌الحجه، سالروز شهادت امام محمد باقر (ع)، خورشید پر فروغ ولایت، و پنجمین اختر سپهر امامت است، لذا ضمن عرض تسلیت و تعزیت، سخن امروز را با سلام و صلوات بر محمد و آل محمد آغاز می‌نمائیم؛ در روز گذشته عرض کردیم که در دوران امامت حضرت باقرالعلوم (ع)، به دلیل افول بنی‌امیه و اختلاف آنها با بنی‌العباس، بستر مناسبی برای نشر احکام دین و معارف مکتب اهل‌بیت (ع) مهیا شد و حضرت باقر (ع) نیز از این فرصت طلایی، شایسته‌ترین استفاده را نمودند تا چهره زیبای حقایق دینی را از پس پرده‌های اوهام و تحریف امویان بیرون آورده و اسلام ناب محمدی را برای بشریت نمایان سازند؛ لذا این دوره را باید عصر انتشار مکتب نورانی اهل‌بیت و فقه آل‌ محمد (ص) دانست؛ همچنین در روزبرگ گذشته به گوشه‌ای از سیره علمی حضرت باقرالعلوم (ع) اشاره نمودیم و انشاالله در سخن امروز نیز به گوشه‌ای از سیره اقتصادی و نگاه آن حضرت به کار و تلاش می‌پردازیم؛ ✍️ اسلام، آخرین و کامل‌ترین دین الهی است، که هم برای دنیا، و هم برای آخرت انسان برنامه دارد؛ لذا حضرات معصومین همواره در کنار سفارش به اصلاح امر آخرت، به سامان بخشیدن امور دنیا نیز سفارش نموده‌اند و همانطور که در روز گذشته عرض شد، یک انسان مسلمان می‌بایست یک سوم از وقت روزانه خود را به امور اقتصادی و تلاش برای کسب رزق و روزی حلال اختصاص دهد؛ از دیدگاه امام باقر (ع) نیز یکی از مؤلفه‌هایی که نقش به‌سزایی در زندگی خوب دنیوی و اخروی انسان دارد، کسب درآمد حلال و نیکوست؛ لذا حضرت، مال پاک در دنیا را کمک خوبی برای آخرت دانسته و فرموده‌اند: «نِعْمَ الْعَونُ الدُّنْیا عَلی طَلبِ الآخرَة: چه کمک خوبی است [برخورداری از] دنیا برای طلب آخرت» (وسائل‌الشیعه، ج١٧، ص٢٩) در سیره عملی حضرت نیز کسب روزی حلال به‌عنوان یکی از مهمترین دستورات دینی می‌باشد؛ چنانچه محمد بن مُنکَدِر می‌گوید: روزی از روزهای بسیار گرم در حال رفتن به اطراف مدینه بودم که امام باقر (ع) را دیدم که در مزرعه، سخت مشغول کار هستند؛ با خود گفتم: سبحان الله، بزرگی از بزرگان قریش، در چنین ساعتی و در چنین حالتی در طلب امور دنیا است! باید ایشان را موعظه کنم! پس به حضرت نزدیک شدم و سلام کردم؛ و امام در حالی که عرق می‌ریختند، پاسخ سلامم را فرمودند؛ پس گفتم: «خدا مال شما را نیکو گرداند، بزرگی از بزرگان قریش در چنین ساعتی و با چنین حالتی در طلب دنیاست؟! پس اگر در چنين وضعیتی مرگ شما را فرا گیرد چه خواهید كرد؟ و در پيشگاه خداوند چه جوابى دارید؟ حضرت در جواب من فرمودند: «به خدا سوگند، چنانچه در اين حالت، مرگ سراغ من آيد در بهترين حالت‌ها خواهم بود؛ چراكه مشغول طاعت خدا هستم و مى‌خواهم خود را از افرادى همانند تو بى‌نياز گردانم و سربار جامعه نباشم؛ زيرا هر كه سربار جامعه باشد، گناه و معصيت خداى تعالى را كرده است...»؛ (وسائل الشیعه، ج١، ص۶۵٢) لذا باید بدانیم که اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام، بسیار سخت کوش و پرتلاش بودند و در حالی که اعتقاد راسخ به توکل به خداوند، و همچنین رزاق بودن خداوند داشتند، اما هرگز کار و تلاش را رها نمی‌کردند؛ چنانچه استاد محمدتقی جعفری (ره) در این رابطه می‌نویسد: «تاریخ بشری با آن همه غرض‌ورزی‌ها که به یاد دارد، هرگز کار و تلاش خستگی‌ناپذیر امیرالمؤمنین (ع) و اولاد معصومین ایشان را از یاد نخواهد برد...» و سپس درباره نگاه دین مبین اسلام به کار و تلاش می‌نویسد: «بررسی لازم و کافی در آیین اسلام، این موضوع را کاملاً روشن می‌سازد که کار و کوشش در این دین آسمانی به حد اعلا رسیده؛ تا جایی که هیچ مکتب فکری نخواهد توانست فوق ارزشی را که اسلام به کار داده است، مطرح نماید... » (حکمت، عرفان و اخلاق در آثار نظامی گنجوی، ص٣٢) ✍️ و بالاخره سخن امروز را با دو حدیث گرانقدر از حضرت باقرالعلوم (ع) به پایان می‌بریم که فرمودند: «الْکسَلُ یصُرُّ بِالدّینِ وَ الدُّنیا»: «تنبلی، به دین و دنیا [ی انسان] آسیب می‌رساند» (الحیاة، ج۵، ص۴٧٢) و همچنین فرمودند: «إِنِّی لَأُبْغِضُ اَلرَّجُلَ أَوْ أُبْغِضُ لِلرَّجُلِ أَنْ يَكُونَ كَسْلاَناً [كَسْلاَنَ] عَنْ أَمْرِ دُنْيَاهُ وَ مَنْ كَسِلَ عَنْ أَمْرِ دُنْيَاهُ فَهُوَ عَنْ أَمْرِ آخِرَتِهِ أَكْسَلُ»: «همانا من با مردى كه براى كار دنياى خود تنبل و كسل باشد دشمن هستم و هركس دربارۀ دنيايش تنبلى كند در مورد آخرتش تنبل‌تر است» (الکافی، ج۵، ص۸۵) https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِیِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «عرفه، روز دعا و نیایش»         روز جمعه، ١۴٠١/٠۴/١٧ ✍️ مناسبت روز: امشب «شب عرفه» از شب‌های بسیار با عظمت، و شب شهادت حضرت مسلم بن عقیل (ع) است، لذا سخن امروز را با سلام و صلوات به روح بلند آن سفیر شهید آغاز می‌نمائیم؛ «مسلم بن عقیل بن ابی‌طالب» فقیه، دانشمند، محدث و از یاران صديق اهل‌بیت (ع) و برادرزاده و داماد امیرالمؤمنین (ع) بود؛ ایشان از چهره‌های پرفروغ خاندان بنی‌هاشم و از قهرمانانی است که با ايمان و شجاعت مثال‌زدنی، نام خود را در فتوحات اسلامی از جمله در جنگ صفین و همچنین به‌عنوان سفیر حضرت سیدالشهداء (ع) در کوفه به ثبت رسانده است؛ حضرت مسلم (ع) پس از گرفتن بیعت از مردم کوفه، جهت آماده‌سازی این شهر برای ورود امام حسین (ع) در مقابل عبیدالله بن زیاد قیام نمودند؛ اما پس از پیمان‌شکنی کوفیان بی‌وفا تنها مانده و توسط لشکریان ابن مرجانه دستگیر و به دستور او در روز عرفه سال ۶۰ قمری به مقام بلند شهادت نائل آمدند و بدن شریفشان در نزدیکی دارالاماره کوفه دفن گردیدند که امروزه بارگاه با عظمت ایشان در کنار مسجد کوفه، زیارتگاه و عبادتگاه شیعیان و محبین اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) است. ✍️ اما فردا «روز عرفه»، یکی از بافضیلت‌ترین روزها در اسلام است؛ در این روز حاجیان از ظهر تا غروب در «عرفات» توقف می‌کنند و بعضی از مراسم حج را به جا می‌آورند؛ همچنین مؤمنین در سراسر جهان نیز شب و روز عرفه را به عبادت و نیایش سپری می‌کنند؛ شیخ عباس قمی (ره) در کتاب شریف مفاتیح‌الجنان درباره «شب عرفه» می‌گوید: «این شب از لیالی متبرّکه و شب مناجات با قاضی الحاجات است و توبه در آن مقبول و دعا در آن شب مستجاب می‌شود و کسی که آن شب را به عبادت بسر آورد، به اجر و پاداش هفتاد سال عبادت نائل می‌شود» همچنین در رابطه با «روز عرفه» می‌گوید: «این روز از اعیاد عظیمه است، هر چند به اسم عید نامیده نشده؛ و روزی است که حق تعالی بندگانش را به عبادت و طاعت فراخوانده و سفره‌های جود و احسان خود را برای آنها گسترده و شیطان در این روز تحقیر و رانده شده و خشمناک است» حاجت خواستن از غیر خدا در این روز، کراهت شدید دارد و در روایت آمده که امام زین العابدین (ع) در روز عرفه صداى سائلى را شنیدند که از مردم درخواست‌ کمک مى‌کرد؛ پس به او فرمودند: «واى بر تو، آیا در این روز از غیر خدا درخواست مى‌کنى؟! و حال آنکه براى بچه‌هاى در رحم، در این روز امید مى‌رود که فضل خدا شامل حالشان گردد و سعادتمند شوند» [وسائل الشیعه، ج۱۰، ص۲۸] ✍️ پسران غالب اسدی روایت کرده‌اند، که بعد از ظهر روز عرفه در صحرای عرفات، خدمت امام حسین (ع) بودیم، که حضرت با گروهی از اهل‌بیت و شیعیان با نهایت خاکساری و خشوع از خیمه بیرون آمدند و در سمت چپ جبل‌الرّحمه ایستادند و روی مبارک خویش را به سوی کعبه نموده و دست‌های مبارک را روبروی صورت خود به دعا بلند کردند؛ سپس مانند مسکینی که طعام می‌طلبد و در حالی که قطرات اشک بر رخسار شریفشان می‌ریخت، دعای عرفه را انشاء فرمودند. [مفاتیح الجنان، اعمال روز عرفه] این دعا، یکی از دعاهای مأثوری است که از مضامین بلند و معارف عمیق عرفانی و عقیدتی ازجمله شناخت خداوند و بیان صفات الهی، یادآوری نعمت‌های بیکران الهی بر انسان و حمد و سپاس خداوند بر آن‌ها، تضرع به درگاه خداوند و اقرار به گناهان و توبه، درخواست حوائج، و درخواست پاداش اخروی است و توصیه شده که شیعیان آن را در روز عرفه قرائت نمایند؛ همچنین زیارت امام حسین (ع) در این روز سفارش بسیار شده و ثواب آن را برابر با هزار حجّ و هزار عمره و هزار جهاد و بالاتر دانسته‌اند؛ و همچنین در روایات آمده که اگر کسی توفیق یابد که در این روز در تحت قُبّه مقدّسه آن حضرت باشد، ثوابش کمتر از کسی که در عرفات باشد نیست بلکه زیاده و مقدّم است. ✍️ در پایان توصیه می‌شود برای بهره‌گیری از ثواب عظیم اعمال شب و روز عرفه به کتاب شریف مفاتیح الجنان مراجعه فرمایید که البته به صورت اجمالی، احکام این شب و روز را در «گلبرگ احکام» امروز تقدیم نموده‌ایم 👇 https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: شب #عید_قربان موضوع: «#اعمال_شب_و_روز_عید_قربان» ✅ شب دهم ماه ذی الحجه، شب عید قربان و از چهار شب با برکتی است که شب زنده داری در آنها مستحب مؤکد است و درهای آسمان در آن زمان گشوده می‌شود؛ ✅ #اعمال_شب_عید_قربان: 1️⃣ احیاء و شب زنده‌داری 2️⃣ زیارت حضرت سید الشهداء (ع) 3️⃣ خواندن دعای: «یا دَائِمَ الْفَضْلِ عَلَے الْبَرِیةِ...» که البته این دعای شریف در شب‌های جمعه نیز وارد شده است. ✅ #اعمال_روز_عید_قربان 1️⃣ غسل کردن که در این روز سنّت مؤکد است؛ 2️⃣ خواندن نماز عید قربان، همانند نماز عید فطر، اما در این روز مستحب است که بعد از نماز، با گوشت قربانی افطار شود؛ 3️⃣ خواندن دعای چهل و هشتم صحیفه سجادیه: "اَللّهُمَّ هذا یَوْمٌ مُبارَکٌ... ؛ 4️⃣ خواندن دعای چهل و ششم صحیفه سجادیه که اینگونه آغاز می‎شود:"یا مَنْ یَرْحَمُ مَنْ لا یَرْحَمُهُ الْعِبادُ"... ؛ 5️⃣ خواندن دعای ندبه؛ 6️⃣ قربانی کردن؛ که سنّت مؤکّد است؛ 7️⃣ خواندن تکبیرات بعد از نماز: «اللهُ اَکْبَرُ اللهُ اَکْبَرُ لا اِلهَ اِلا اللهُ وَاللهُ اَکْبَرُ...» و مستحب است که به مقداری که توانایی است این تکبیرات بعد از نمازها و نوافل تکرار شود. 📚 مفاتیح‌الجنان، اعمال عید قربان https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «عيد بزرگ بندگی»         روز شنبه، ١۴٠١/٠۴/١٨ ✍️ مناسبت روز: امروز، روز عرفه و روز شهادت حضرت مسلم بن عقیل (ع) است که در روز گذشته در رابطه با این مناسبت سخن گفتیم؛ اما امشب شب عید قربان و از چهار شب با برکتی است که شب زنده داری در آنها سفارش شده و طبق روایات درهای رحمت الهی در این شب و روز به روی بشریت باز است، چنانچه پيامبر اکرم (ص) فرمودند: «خداوند متعال در عيد قربان، با عنايت (ویژه) به زمين مى‌نگرد، پس از خانه‌ها بيرون آييد تا رحمت الهی به شما برسد» لذا ضمن تبریک و تهنیت، سخن امروز را با سلام و صلوات بر محمد و آل محمد آغاز می‌نمائیم؛ عید قربان، یادآور ایمان راسخ حضرت اسماعیل (ع) در قربانگاه عشق، و ایثار و تسلیم حضرت ابراهیم خلیل (ع) در برابر خواست و رضای الهی و گذشت از فرزند عزیزتر از جانش در مسیر عبودیت و بندگی خدا است، لذا عید قربان را باید «عید بزرگ بندگی» بنامیم چراکه حضرت ابراهیم (ع)، قبل از بردن اسماعیل (ع) به قربان‌گاه، نفس خود را در پیشگاه درگاه ربوبیت قربانی کرد؛ و به بشریت ثابت نمود که محبت خداوند در قله محبت‌ها قرار دارد و همه‌ی علایق دنیا در طول محبت الهی معنا می‌شوند؛ لذا باید اذعان نمود که حضرت ابراهیم (ع) در عید قربان، «قله بندگی» را به نمایش گذاشته و خداوند متعال نیز آن حضرت را به عنوان الگو و «اسوه حسنه» در قرآن کریم معرفی نموده است؛ ✍️ کلمه «عید» از «عود» گرفته شده و به معنای بازگشت است؛ بازگشت از زندان نفس و تسلط اهریمن به سوی خدای رحمان و رحیم؛ کلمه «قربان» نیز از نظر لغوی از لفظ «قرب» گرفته شده؛ لذا هر چیزی که وسیله قرب و نزدیکی به خداوند تعالی شود را «قربانی» می‌نامند؛ حالا آن چیز می‌تواند ذبح حیوان باشد یا هر نوع صدقه دیگر؛ بنابراین «عید قربان»، به معنای «بازگشت انسان به مقام تقرب الهی» است که این مقام بلند، تنها در سایه مبارزه با هواهای نفسانی و در پرتو تهذیب نفس، خودسازی و بهره‌گیری از فرصت‌های ناب زندگی به دست می‌آید؛ البته طبق آیات قرآن کریم، تاریخچه «قربانی» کردن به زمان حضرت آدم (ع) برمی‌گردد، وقتی که فرزندان ایشان، «هابیل» و «قابیل»، قوچ و مقداری گندم را به عنوان قربانی به بارگاه خداوند تقدیم نمودند و طبق آیه ٢٧ سوره مائده این قربانی از «هابیل» پذیرفته شد و از «قابیل» پذیرفته نشد؛ و پس از آن، این عمل در تمام ادیان آسمانی به عنوان یک عبادت و در مناسبت‌ها و مواقع خاص به عنوان یک دستور و آیین الهی برجای ماند؛ در دین مبین اسلام نیز قربانی کردن، از سنت‌های الهی در مراسم حج است که زائران بیت‌الله‌الحرام پس از انجام مناسک حج و رسیدن به خلوص بندگی، در روز عید قربان به امر الهی حیوانی را قربانی کرده و شکر الهی را بجا می‌آورند؛ البته قداست و تعالی قربانی کردن در ریختن خون حیوان نیست، بلکه طبق روایات اسلامی، قربانی کردن در این روز، نماد قربانی کردن نفس و خالص شدن برای خدای یگانه است، چنانچه حضرت سجاد (ع) حقیقت قربانی را این‌گونه بیان فرمودند: «حج گزار و قربانی کننده، با تمسک به حقیقت پرهیزکاری، گلوی دیو طمع را می برد و او را می‌کشد» [مستدرک الوسائل، ج ۱۰، ص ۱۶۶] بر همین اساس زائران خانه خدا که پس از تحمل سختی‌های بسیار و پرهیز از نمادهای دنیوی، در آخرین منزلگاه، عید قربان را جشن می‌گیرند و با وحدت عملی کم نظیری، سر بر آستان حضرت دوست سائیده و با چهره‌ای گشاده از توفیق یافتن به ادای تکلیف الهی، به یکدیگر تبریک می‌گویند؛ مسلمانان جهان نیز «عید قربان» را از بزرگترین أعياد خود دانسته و آن را جشن می گیرند و پس از انجام دادن عبادت‌های مخصوص این روز، به دید و بازدید و شادمانی می پردازند؛ و اگرچه برگزار کردن مراسم قربانی بر زائران کعبه و در مراسم باشکوه حج واجب است، ولی بسیاری از مسلمانان در سراسر جهان در این روز، گوسفند، گاو یا شتری را به یاد سنت ابراهیم خلیل (ع)، قربانی کرده و گوشت آن را میان همسایگان و مستمندان تقسیم می کنند؛ ✍️ و سخن خود را با کلام رهبر فرزانه انقلاب در رابطه با عید قربان به پایان می‌بریم که فرمودند: «این ایثار و این گذشت (حضرت ابراهیم خلیل)، یک نماد است برای مؤمنانی که می‌خواهند راه حقیقت را، راه تعالی را، راه عروج به مدارج عالیه را طی کنند؛ (و این موضوع) بدون گذشت، امکان ندارد؛ همه‌ی امتحان‌هایی که ما می شویم، در واقع نقطه‌ی اصلی‌اش همین است که پای یک ایثار و یک گذشت به میان می‌آید؛ گاهی گذشت از جان است، گذشت از مال است...؛ گاهی گذشت از عزیزان است؛ فرزندان، کسان. امتحان یعنی عبور از وادی محنت...» [٢۶ آبان ٨٩] https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: #عید_قربان موضوع: «#احکام_قربانی» ❓با کمک مردم گوسفندانی برای قربانی عید قربان خریداری و قربانی نموده‌ایم؛ آیا می توان بعضی از اعضای آنها مثل کله و پاچه و جگر را به هر دلیلی فروخت و تبدیل به گوشت نمود تا گوشت به مصرف فقرا برسد؟ ✅ با اجازه صاحبان پول اشکالی ندارد. ❓آیا می‌توان از گوشت قربانی برای مصرف خودمان هم استفاده کنیم یا حتما بایستی همه را به فقیر داد؟ ✅ اگر قربانی مستحب است، استفاده خودتان اشکال ندارد، ولی به مقداری که خودتان استفاده می کنید ثواب صدقه یا اطعام را ندارد. 📚 استفتائات امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) ✅ با ما همراه شوید...👇👇👇 https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِیِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «آغاز دهه‌ی امامت و ولایت»         روز یکشنبه، ١۴٠١/٠۴/١٩ ✍️ مناسبت روز: امروز، روز عید سعید قربان، و از بزرگترین اعیاد مسلمانان جهان است، که در روز گذشته پیرامون این «عید بندگی» سخن گفتیم؛ اما از امروز، «دهه‌ی ولایت و امامت» نیز آغاز می‌گردد، لذا ضمن گرامیداشت این دهه‌ی مبارک، سخن امروز را به این موضوع، اختصاص می‌دهيم؛ در سالیان گذشته، به پیشنهاد بنیاد بین‌المللی غدیر، از «عيد قربان» تا «عید غدير» به نام «دهه امامت و ولايت» نامگذاری شد تا مردم مسلمان جهان، به اهميت و استمرار ولايت و امامت بيش از پيش توجه کرده و در جهت شناخت هرچه بیشتر این جایگاه بلند الهی، همت گمارند؛ امسال نیز، این بنیاد ارزشمند، اسامی روزهای دهه‌ی ولایت را اعلام و امروز را به عنوان روز «توحید، بندگی و اطاعت» نامگذاری نموده است. ❓اما سؤال اینجاست که چه ارتباطی بین عید قربان با عید غدیر و همچنین با رکن رکین امامت و ولایت وجود دارد و فلسفه این نامگذاری چیست؟ ✅ در پاسخ به این سؤال باید گفت، قربان و غدیر، نقطه تلاقی شأن امامت و ولایت است، آن هم ولایت مطلقه كلیه، یعنی ولایتی كه بر همه مخلوقات از جمله انسان و فرشتگان عرضه شده است؛ عید قربان بالاترین و عالی ترین مصداق جهاد با نفس و کُشتن و از بین بردن رذائل نفسانی و اخلاقی است؛ و عید غدیر، عید ولایت مطلقه الهیه است، لذا کسی که بخواهد با معرفت به این عید بزرگ غدیر وارد شود می‌بایست ابتدا در روز عید قربان، رذائل و هواهای نفسانی را در درون خود ذبح و قربانی کند تا با طهارت و پاكی روح، بتواند حقیقت عید ولایت و امامت را درک نماید؛ عید سعید غدیر، عید اکمال دین و اتمام نعمت الهی، و عصاره و نتیجه تلاش تمامی انبیاء الهی از حضرت آدم (ع) تا حضرت خاتم (ص) است؛ لذا خداوند متعال در قرآن كریم می‌فرماید: «امروز «روز غدیر» دینتان را برایتان كامل و نعمتم را بر شما تمام و دین اسلام را برای شما انتخاب نمودم»: «...اَلْیوْمَ أَکمَلْتُ لَکمْ دینَکمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَیکُمْ نِعْمَتی وَ رَضیتُ لَکُمُ الْإِسْلامَ دیناً...» ﴿مائده/۳﴾ ⬅️ نكته مهم دیگر در پیوند عید غدیر و عید قربان آن است كه زمانی كه خداوند حضرت ابراهیم (ع) را به امتحانات بزرگ آزمود و ایشان همه آنها را با موفقیت و سربلندی به اتمام رساندند، خداوند بالاترین درجه هستی را به حضرت ابراهیم (ع) اهداء نموده و فرمود: «تو را امام برای مردم قرار دادم»: «...إِنِّي جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا...» ﴿بقره/١٢۴﴾ بنابراین حضرت ابراهیم (ع) که سال‌ها، پیامبر اولوالعزم الهی بودند، پس از آزمایش‌های بسیار سخت كه از جمله قربانی کردن فرزند، به مقام امامت نائل گردیدند؛ لذا می‌توان گفت، نقطه مشترك روز قربان و غدیر، امر ولایت و امامت است که در عید غدیر نیز این مقام بلند به حضرت علی (ع) اعطاء گردید؛ ⬅️ وجه اشتراك دیگر غدیر و قربان را می‌توان در نام غدیر جستجو کرد، غدیر نام بركه‌ای است كه واقعه اعلام ولایت امیرالمومنین (ع) در کنار آن واقع شده و از سوی دیگر، حاجیان هم در عید قربان در شهر مكّه و در كنار چاه زمزم قرار دارند كه آب پر بركتش به دعای حضرت ابراهیم (ع) نیاز همه زائران و ساكنان مكّه را تأمین می‌كند؛ بنابراین از آنجا که «بركه و چاه» هر دو محل تجمع آب به عنوان مایه‌ی حیات هستند، می‌توان تفسیر عرفانی آب را همان ولایت و امامت دانست، چرا که همان طور كه آب، مهمترین عامل حیات انسان است، ولایت نیز مهمترین اصل و بنیان حیات اسلام است؛ لذا امام باقر (ع) فرمودند: «اگر مسلمانى تمام شب‌ها، شب ‌زنده ‌دارى کند؛ و تمام روزها روزه‌دارى نماید؛ و تنها به پرداخت وجوه شرعیّه واجب اکتفا نکند، بلکه تمام اموال و سرمایه‌اش را در راه خدا صدقه بدهد؛ و در تمام طول عمرش هر ساله به حج برود، ولى اهل ولایت نباشد و «ولى‌اللّه» را نشناسد تا ولایتش را به گردن نهد، و اعمالش را طبق دستور او انجام دهد، چنین مسلمانى هرگز انتظار ثواب و پاداش الهى را نداشته باشد» (بحارالأنوار، ج١٧، ص٢٩۴) آنچه گذشت تنها بخشی از دلایل نامگذاری دهه‌ی امامت و ولایت بود که انشاالله در این ایام مبارک بتوانیم معرفت و شناخت بالاتری نسبت به جایگاه بی‌بدیل ولایت و امامت پیدا کنیم؛ ✍️ در پایان یادآور می‌شویم که طبق اعلام بنیاد بین‌المللی غدیر، شعار امسال در دهه ولایت و امامت، «هر خانه یک غذا و هر خانه یک پرچم» است که امیدواریم با این حرکت زیبا در گرامیداشت این ايام مبارک، سهمی هر چند کوچک، داشته باشیم. https://eitaa.com/ROOZBARG