✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِی‌ِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «ولایت»، شرط قبولی همه‌ی اعمال (٢)         روز سه‌شنبه، ١۴٠١/٠۴/٢١ ✍️ مناسبت روز: امروز سالروز قیام مردم متدین مشهد علیه کشف حجاب در سال ١٣١۴ شمسی است که دژخیمان رضا شاه، با هتک حرمت حرم رضوی، مردم معترض به کشف حجاب را درمسجد گوهرشاد به خاک و خون کشیده و بیش از دو هزار نفر را به شهادت رساندند؛ لذا این روز را به عنوان «روز عفاف و حجاب» نامگذاری نموده‌اند؛ و البته ما در ایام فاطمیه در رابطه با «اهمیت و ادله عقلی و نقلی عفاف و حجاب» به صورت مفصل و طی نه روز سخن گفتیم و عزیزان برای دسترسی به تمامی مباحث و آیات و روایات مربوط به حجاب و عفاف می‌توانند به کانال «https://eitaa.com/ROOZBARG» مراجعه و واژه «حجاب فاطمی» را جستجو نمایند. ✍️ اما امروز سومین روز از «دهه‌ی ولایت و امامت» است و در روز گذشته، در رابطه با «ادله نقلی» عدم پذیرش اعمال بدون اعتقاد به امامت و ولایت ائمه اطهار (ع) سخن گفتیم و با عنایت به کلام الهی و حضرات معصومین (ع) این موضوع را اثبات نمودیم؛ اما امروز به توفیق الهی با بهره‌گیری از «ادله عقلی» به جواب این مسئله مهم می‌پردازیم؛ ✅ برای اثبات این موضوع با نگاه عقل و منطق، ابتدا باید بدانیم یکی از اموری که همه‌ی بشریت آن قبول دارند، «اصل مالکیت» است که عنصر اصلی در مفهوم آن، «تصرف مالک در ملک شخصی» خودش است، به صورتی که تصرفات او به اجازه و رضایت هیچ کس منوط نمی‌باشد؛ پس از پذیرش این اصل عقلی، چنانچه در روز گذشته عرض شد باید بدانیم که خداوند قادر متعال، خالق، مالک، صاحب اختیار، و پادشاه و حاکم مطلق همه‌ی عالم است، لذا هر چه او اراده و حکم کند، همان خواهد شد و طبق قانون مالکیت، هیچ کس حق بازخواست، اعتراض و سؤال در مورد احکام و چگونگی تصرف خداوند متعال در عالم هستی را ندارد؛ که حضرت حق در آیات متعددی از قرآن کریم به این موضوع اشاره نموده است: 🔹 «وَلِلَّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۗ وَاللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ»: «خداست مالک آسمان‌ها و زمین، و خدا بر هر چیز تواناست.» (آل عمران/١٨٩) 🔹 «فَتَعالَى اللَّهُ الْمَلِکُ الْحَقُّ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْکَریمِ»: «پس برتر است خداوندى که فرمانرواى حقّ است، معبودى جز او نیست و او پروردگار عرش کریم است» (مؤمنون/١١۶) 🔹 «وَ اللَّهُ یَحْکُمُ لا مُعَقِّبَ لِحُکْمِهِ وَ هُوَ سَریعُ الْحِسابِ»: «و خداوند حکومت مى‌کند و هیچ کس را یاراى جلوگیرى یا ردّ احکام او نیست و او سریع الحساب است» (رعد/۴١) آنچه از این آیات به دست می آید این است که خداوند قادر متعال، پادشاه قدرتمند و حاکم مطلق جهان است و همه چیز در عالم هستی، براساس خواست اوست و درباره آنچه انجام می‌دهد، هرگز مورد سؤال و بازخواست واقع نمی‌شود؛ ✅ اکنون با توجه به آنچه در سخن دیروز و امروز گذشت، یکبار دیگر تأکید می‌نمائیم که چه دلیلی برای عدم قبولی همه‌ی اعمال انسان بدون داشتن ولایت، بالاتر از این‌که، خواست خداوند این‌گونه تعلق گرفته و «ولایت اهل‌بیت (ع)» را شرط قبولی و صحت اعمال انسان‌ها قرار داده است؛ ⬅️ اما برای روشن‌تر شدن موضوع، توجه شما را به یک مثال جلب می‌نمائیم: در جریان خلقت حضرت آدم (ع) و فرمان خداوند مبنی بر سجده تمامی فرشتگان بر او، و سرپیچی و عدم سجده شیطان بر آدم؛ ابلیس به خداوند عرضه داشت: خدایا مرا از سجده بر آدم معذور بدار تا بجای آن تو را آنچنان سجده کنم که هیچ کس تو را (تاکنون) آن گونه سجده و عبادت نکرده باشد؛ و البته شیطان سابقه سجده‌های طولانی و عبادت‌های چند هزار ساله را در پرونده خود داشت، و بنا به فرمایش امیرالمومنین (ع)، فقط دو رکعت نماز شیطان، چهار هزار سال به طول انجامیده بود که معلوم نیست از سال‌های دنیوی بوده یا سال‌های اخروی! لذا شیطان از خدا خواست تا فقط او را از سجده بر آدم معاف کند و در عوض، خدا را سجده و پرستش ویژه نماید؛ اما خداوند درخواست ابلیس را رد کرده و فرمود: «مرا به عبادت تو احتیاجی نیست، من از تو می‌خواهم آنچه را که من گفته‌ام انجام دهی، نه آنچه را خودت می‌خواهی و می‌پسندی؛ پس شیطان کافر و مطرود شد؛ ✍️ براین اساس، خداوند که آفریننده و مالک و حاکم بر انسان و کل عالم هستی است، اعمال و عبادات آدمی را فقط و فقط از آن طریق و مجاری و شرایطی که خود تعیین فرموده می‌پذیرد و شرط پذیرش تمامی اعمال را ولایت اهل‌بیت (ع) قرار داده است، لذا بدیهی است که بدون داشتن اعتقاد راسخ ولایت و امامت، هیچ یک از اعمال و طاعات و عبادات بندگان، ارزش و اعتباری نخواهد داشت و مورد قبول درگاه الهی نخواهند بود. https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: #دهه_ولایت_و_امامت موضوع: «#استفتائات_ولایی» ❓کلمه «ولایت مطلقه» در عصر پیامبر اکرم (ص) به این معنا استعمال شده است که اگر رسول اکرم (ص) شخصی را به انجام کاری امر کنند، انجام آن حتی اگر از سخت‌ترین کارها هم باشد بر آن فرد واجب است... سؤال این است که آیا ولایت فقیه در عصر ما با توجه به این که... در این زمان ولی معصوم ظاهر نیست، به همان معنای عصر پیامبر (ص) است؟ ✅ مراد از ولایت مطلقه فقیه جامع‌الشرایط این است که دین حنیف اسلام که آخرین دین آسمانی است و تا روز قیامت استمرار دارد، متکفل حکومت و اداره امور جامعه است، لذا همه طبقات جامعه اسلامی ناگزیر از داشتن ولی امر و حاکم و رهبر هستند تا امت اسلامی را از شر دشمنان اسلام و مسلمین حفظ نماید، و از نظام جامعه اسلامی پاسداری نموده و عدالت را در آن برقرار و از ظلم و تعدّی قوی بر ضعیف جلوگیری نماید، و (همچنین) وسائل پیشرفت و شکوفایی فرهنگی، سیاسی و اجتماعی را تأمین کند؛ (البته) این کار در مرحله اجرا ممکن است با مطامع و منافع و آزادی بعضی از اشخاص منافات داشته باشد، (لذا) حاکم مسلمانان پس از این که وظیفه خطیر رهبری را طبق موازین شرعی به عهده گرفت، باید در هر مورد که لازم بداند تصمیمات مقتضی بر اساس فقه اسلامی اتخاذ کند و دستورات لازم را صادر نماید و تصمیمات و اختیارات ولی فقیه در مواردی که مربوط به مصالح عمومی اسلام و مسلمین است، در صورت تعارض با اراده و اختیار آحاد مردم، بر اختیارات و تصمیمات آحاد امّت مقدّم و حاکم است؛ این توضیح مختصری درباره ولایت مطلقه فقیه است. 📚منبع: https://farsi.khamenei.ir

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِیِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «‌#شَقُّ‌الْقَمَر»         روز چهارشنبه، ١۴٠١/٠۴/٢٢ ✍️ مناسبت روز: امشب شب چهاردهم ماه ذی‌الحجه است که علامه طباطبائى (ره) در تفسیر المیزان این شب را شب رخداد معجزه «شقّ القمر» (شکافته شدن ماه) در سال پنجم بعثت دانسته است، لذا سخن امروز را به این معجزه بزرگ الهی اختصاص می‌دهیم؛ آيات قرآن گواهى می‌دهند كه پيامبر گرامى اسلام علاوه بر «معجزه جاويدان قرآن کریم» معجزات ديگرى نیز داشته‌اند؛ که اين معجزات در جلب و هدايت مردم به اسلام نقش بنيادی داشته‌اند؛ يكی از این معجزات كه در آیات قرآن و روایات متعدد آمده، این است که حضرت رسول (ص) با دست مبارک خود به ماه اشاره فرمودند و قرص ماه در برابر چشم مردم به دو نيم تقسیم شد و دوباره پس از لحظاتی ماه به صورت قرص کامل درآمد که این معجزه را «شَقُّ الْقَمَر» نامیده‌اند؛ (ترجمه تفسير الميزان، ج۱۹، ص۹۶) البته در خصوص علل انجام این معجزه بزرگ توسط رسول خدا اختلاف وجود دارد و در برخی روایات که عموماً از «ابن عباس» و «انس بن مالک» است، آمده که این معجزه بنا به درخواست جمعى از سران قریش و مشرکان مانند ابوجهل صورت پذیرفت؛ آن‌جا که خدمت رسول خدا رسيدند و از ایشان درخواست كردند كه براى اثبات نبوت و رسالت خود، اگر می‌توانند ماه را به دو نيم كنند؛ آن‌گاه حضرت فرمودند: اگر چنين كنم شما ايمان می‌آوريد؟ همگى آن‌ها گفتند آرى! پس با اشاره حضرت، ماه به دو نیم تقسیم شد به گونه‌ای که غار حرا از میان دو نیمه ماه دیده می‌شد، ولی نه تنها مشرکین ایمان نیاوردند بلکه گفتند این هم یکی از سِحرهای مستمر پیامبر است؛ (ترجمه الميزان، ج ۱۹، ص ۶۹)؛ اما در برخی روايات ديگر آمده كه "شق القمر" بر اساس تقاضاى حقيقت جويانی صورت گرفت كه از مدينه خدمت پيامبر(ص) آمده و در عَقَبه با ایشان بيعت كردند و علت پيشنهاد آنها به پيامبر هم اين بود كه می‌گفتند جادو در امور زمين اثر می‌گذارد، و ما می‌خواهيم مطمئن شويم که معجزات شما، سِحر نيست. (بحارالانوار، ج۱۷، ص۳۵۲و۳۵۵) البته اصل جريان "معجزه شق القمر" تقریباً مورد قبول همه علمای شیعه و سنی است و دانشمندان اسلامی براى اثبات این معجزه بزرگ از آيات و روايات بهره گرفته‌اند‌؛ (تفسير نمونه، ج۲۳، ص۱۳) چنانچه بسیاری از مفسران همچون فخر رازى و طبرسى «آیه اول سوره قمر» را در رابطه با معجزه شق‌القمر دانسته‌اند، آنجا که خداوند می‌فرماید: «اقْتَرَبَتِ السَّاعَةُ وَانْشَقَّ الْقَمَر: آن ساعت نزديك شد و ماه از هم شكافت» (همان، ص۱۲) البته برخی از مفسرین نیز همچون حسن بصری، عطاء خراسانی و بلخی، «وَانْشَقَّ الْقَمَر» را اشاره به شكافتن ماه در قیامت و يكی از نشانه‌های بر هم خوردن نظام هستی در آن زمان دانسته‌اند؛ اما بسیاری از مفسرین و علماء بزرگ، از جمله علامه طباطبایی (ره) در تفسیر المیزان، و آیت‌الله العظمی جعفر سبحانی، در جلد هفتم «منشور جاويد» خود، نظر این دسته از مفسرین را رد کرده‌اند و شواهد و دلائل متعددی آورده‌اند كه اين آيه مربوط به معجزه شق‌القمر پيامبر اسلام است، از جمله این‌که: 1️⃣ لفظ "انْشَقَّ" ماضی است و بی‌جهت نمی‌توان آن را به آينده و قیامت تفسیر نمود؛ 2️⃣ گذشته بر اين‌كه جمله «اقْتَرَبَتِ السَّاعَة» نیز ماضی است و به معنای "آن ساعت نزديك شد" می‌باشد و طبعاً جمله معطوف بر آن نيز ماضی خواهد بود؛ 3️⃣ مضافاً بر اين كه اگر در این آیه سخن از معجزه نباشد، هيچ تناسبی با نسبت سحر به پيامبر كه در آيه بعد آمده، وجود ندارد، آنجا که خداوند می‌فرماید: «وَ إِنْ يَرَوْا آيَةً يُعْرِضُوا وَ يَقُولُوا سِحْرٌ مُسْتَمِرٌّ»: «اگر معجزه‌ای را ببينند، از آن روی بر می‌گردانند و می‌گويند سحر و جادوی مستمر است» (قمر/٢) 4️⃣ ضمن اینکه تعبير به "سِحْرٌ مُسْتَمِر" نیز اشاره به اين است كه مشرکین معجزات مكرری از پيامبر اسلام (ص) ديده بودند كه "شق القمر" در ادامه آن‌ها بوده، لذا همه آن معجزات را "سحر مستمر" می‌پنداشتند، هر چند که اين تهمت ناروا، بهانه‌ای براى عدم تسليم در مقابل حق بوده است. (تفسير نمونه، ج ۲۳، ص ۱۰) ✍️ لذا براساس نکات فوق، اکثر مفسرین این آیات را درباره معجزه شق‌القمر دانسته‌اند، و عموم محدثین و علماى اسلامى نیز درباره وقوع این معجزه از رسول خدا (ص) ادعاى اجماع و تواتر روایات کرده‌اند؛ چنانچه در کتب شیعه و اهل‌سنت به بیش از بیست روايت در تأييد و چگونگی این معجزه الهی اشاره شده که در پایان این مبحث کوتاه، تنها به یک روایت اشاره می‌نمائیم که شيخ طوسی (ره) از امیرالمؤمنین (ع) نقل کرده كه حضرت با تأیید شق‌القمر فرمودند: «در مكه قرص ماه دونيم شد و رسول خدا (ص) فرمودند: بنگرید و گواه باشید». (امالی، ج١، ص٣۵١) https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: #دهه_ولایت_و_امامت موضوع: «#استفتائات_ولایی» ❓آیا بر فقیهی که اعتقادی به ولایت مطلقه فقیه ندارد، اطاعت از دستورات ولی فقیه واجب است؟ و اگر با ولی فقیه مخالفت نماید، فاسق محسوب می‌شود؟ و در صورتی که فقیهی اعتقاد به ولایت مطلقه فقیه دارد ولی خود را از او شایسته تر به مقام ولایت می داند، اگر با اوامر فقیهی که متصدی مقام ولایت امر است مخالفت نماید، فاسق است؟ ✅ اطاعت از دستورات حکومتی ولی امر مسلمین بر هر مکلفی ولو این که فقیه باشد، واجب است؛ و برای هیچ کسی جایز نیست که با متصدی امور ولایت به این بهانه که خودش شایسته تر است، مخالفت نماید...؛ ❓ وظیفه ما در برابر کسانی که اعتقادی به ولایت فقیه جز در امور حسبیه ندارند، با توجه به اینکه بعضی از نمایندگان آنان این دیدگاه را ترویج می کنند، چیست؟ ✅ ولایت فقیه در رهبری جامعه اسلامی و اداره امور اجتماعی ملت اسلامی در هر عصر و زمان از ارکان مذهب حقّه اثنی عشری است که ریشه در اصل امامت دارد؛ (اما) اگر کسی به نظر خود بر اساس استدلال و برهان به عدم لزوم اعتقاد به آن رسیده باشد، معذور است، ولی ترویج اختلاف و تفرقه بین مسلمانان برای او جایز نیست. 📚منبع: https://farsi.khamenei.ir https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِیِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «هادی اُمّت»         روز پنجشنبه، ١۴٠١/٠۴/٢٣ ✍️ مناسبت روز: امروز پنجمین روز از «دهه‌ی ولایت و امامت»، و شب ولادت باسعادت دهمين خورشيد هدایت، حضرت امام هادی (ع) است؛ لذا ضمن عرض تبریک و تهنیت، سخن امروز را با سلام و صلوات بر محمد و آل محمد آغاز می‌نمائیم؛ تمامی خاندان عصمت و طهارت (ع)، جامع صفات کمال انسانی بوده‌اند، اما شرایط زمانی و مکانی هر یک از حضرات معصومین، یک یا چند صفت و لقب آنها را عینیت بخشیده است؛ در میان ده‌ها لقب امام دهم، مشهورترین آنها که درخشش خاصی دارد، لقب «هادی» است، چراکه به گفته رسول خدا آن حضرت، هادی امّت به سوی خداوند تبارک و تعالی بوده‌اند؛ (الإنصاف، ص١۴١) هادی در لغت، دو معنای «راهنما و ارائه کننده طریق» و «رساننده به مقصد و مطلوب» را در بردارد؛ اما در مکتب قرآن و عترت، «هادی» بار مفهومی و معنایی بسیار عمیق‌تر و بالاتر از یک راهنمای ساده دارد؛ در این فرهنگ انسان‌ساز، شناخت راه، شناخت مقصد، شناخت امّت همراه، شناخت موانع و مشکلات مسیر، شناخت دزدها و گردنه‌ها، و همچنین ایجاد انگیزه لازم برای حرکت، دمیدن روح استقامت در رهروان، حفظ اتحاد و همبستگی در میان امت، و حمایت و حفاظت از جان و مال و حقوق مردم؛ تنها بخشی از مفهوم «هادی» است؛ لذا حضرت هادی (ع) از سن هشت سالگی، این مسئولیت خطیر، یعنی امامت و هدایت امت بزرگ اسلامی را بر عهده داشته و حدود سی و چهار سال ناخدای کشتی اسلام در میان امواج طوفانی عصر عباسیان بودند؛ (منتهی‌الامال، ج٢، ص٣۶١) ایشان در یکی از تاریک‌ترین دوران تاریخ اسلام به زندگی بشریت، نور و گرمی هدایت و معنویت بخشیدند و در آن شرایط دشوار، دین خدا را حمایت و امت اسلام را سرپرستی نمودند، و از همان دوران کودکی چنان تأثیر شگفت‌انگیزی بر مردم گذاشتند که دوست و دشمن را به حیرت واداشته بود؛ لذا این جایگاه رفیع در بین مردم، بر دشمنان اهل‌بیت خاصه حاکمان عباسی بسیار سخت و گران بود، چنانچه متوکل عباسی با آن همه قدرت و شرارتی که داشت، برای جدا کردن امام از امت، بسیار محتاطانه عمل کرد و از ترس درگیر شدن نیروهای طرف‌دار آن حضرت، حاکم مدینه را عزل و یحیی بن هَرثَمه را به همراه سیصد نفر جنگجو برای احضار امام، به مدینه فرستاد؛ «یحیی» مأمور متوکل گزارش می‌دهد که وقتی برای بردن امام هادی (ع) به مدینه وارد شدیم و مردم مطلع گردیدند، آنها چنان فریاد و ضجه‌ای می‌زدند که هرگز مانند آن را کسی نشنیده بود؛ گویی در آن روز در مدينه، قیامت بر پا شده بود. (دلائل‌الامامة، ص٣١٣) بی‌تردید این روایت، نشان از نقش هدایت‌گرانه و نفوذ امام در دل مردم مدینه در سن شانزده سالگی آن حضرت دارد و همین موضوع حاکمان بنی‌العباس را برآن داشت که امام هادی (ع) را از دوران کودکی در حصار آهنین قرار دهند تا راه نفوذ در دل‌ها را از هادی امت بگیرند؛ پیشوای دهم شیعیان از روزی که به اجبار در سامرا اقامت گزیدند، هجده سال تحت نظارت و مراقبت شدید مزدوران حکومت عباسی‌ قرار گرفتند؛ اما با وجود این کنترل شدید، حضرت هرگز دست از هدایت امت اسلامی برنداشتند و با ایجاد و تقویت «شبکه وکلاء» و ارجاع مردم به فقها، و همچنین با «تقویت پایگاه‌های علمی و فرهنگی شیعه» و با نامه‌نگاری و ارتباط پنهانی با پیروان، نقش هدایت‌گرانه خود را ایفا می‌کردند؛ ✍️ یکی از اقدامات مهم حضرت هادی (ع) برای هدایت امت اسلامی، تبیین مقام بلند امامت در قالب «زیارت جامعه‌ کبیره» بود، که این حرکت فرهنگی، آن‌چنان عظیم و تاثیرگذار بود که بیش از دویست سال توطئه‌ و برنامه‌ریزی بنی‌امیه و بنی‌العباس در جهت انحراف فکری مردم و تضعیف جایگاه امامت و ولایت را خنثی نمود، و مقام رفیع علمی و معرفتی اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) را از زمان ولایت امیرالمؤمنین (ع) تا امامت امام عصر (عج) را در یک سیر به هم پیوسته از نظر تقسیم تکالیف و وظایفی که بر عهده امام و شیعیان است به صورت جامع برای مردم تبیین کرد؛ امام هادی (ع) در این زیارتنامه نه تنها در رابطه با معارف ائمه‌ی قبل از خودشان به مردم آگاهی کامل داده‌اند، بلکه در ارتباط با امامان بعد از خود و موضوع مهدویت و ظهور، و وظایف شیعیان در دوران انتظار نیز روشنگری نموده‌اند؛ لذا اهل‌بیت عصمت و طهارت و علمای بزرگ شیعه پس از امام هادی (ع) نیز همواره بر خواندن و تدبر در این زیارتنامه تأکید داشته‌اند، چنانچه علاّمه مجلسی (ره) «زیارت جامعه کبیره» را احسن و اکمل زیارات از راه دور و نزدیک برای حضرات معصومین (ع) دانسته‌ است. (زادالمعاد، ص۳۰۱) ✍️ این مبحث ادامه دارد... https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: #دهه_ولایت_و_امامت موضوع: «#استفتائات_ولایی» ❓آیا همان‌گونه که بقای بر تقلید از میت بنا بر فتوای فقها باید با اجازه مجتهد زنده باشد، اوامر و احکام شرعی حکومتی هم که از رهبر متوفّی صادر شده است، برای استمرار و نافذ بودن احتیاج به اذن رهبر زنده دارد یا این که بدون اذن رهبر زنده، از قابلیت اجرایی برخوردار است؟ ✅ احکام ولایی و انتصابات صادره از طرف ولی امر مسلمین اگر هنگام صدور، موقت نباشد، هم‌چنان استمرار داشته و نافذ خواهد بود؛ مگر این که ولی‌امر زنده مصلحتی در نقض آنها ببیند و آنها را نقض کند. ❓آیا ولی‌فقیه ولایتی دارد که بر اساس آن بتواند احکام دینی را به هر دلیلی مانند مصلحت عمومی، نسخ نماید؟ ✅ بعد از وفات پیامبر اکرم (ص) امکان نسخ احکام دین اسلام وجود ندارد، و تغییر موضوع یا پیدایش حالت ضرورت و اضطرار یا وجود مانع موقتی برای اجرای حکم، نسخ محسوب نمی شود. 📚منبع: https://farsi.khamenei.ir https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «هادی امت (٢)»         روز جمعه، ١۴٠١/٠۴/٢۴ ✍️ مناسبت روز: امروز ششمين روز از «دهه‌ی ولایت و امامت» و روز ولادت باسعادت دهمين هادی امت، و خورشید سپهر امامت، حضرت امام علی النقی (ع) است؛ لذا ضمن عرض تبریک و تهنیت، سخن امروز را با سلام و صلوات بر محمد و آل محمد آغاز می‌نمائیم؛ در روز گذشته به مشهورترین لقب امام دهم، به‌عنوان «هادی امت» و به زیارتنامه «جامعه کبیره» به‌عنوان یکی از خدمات بزرگ فرهنگی امام اشاره کردیم و انشاالله امروز نیز سخن خود را درباره این «منشور هدایتگری» ادامه می‌دهیم؛ «امام شناسی» یکی از مسلمات و ضروریات اسلام است، و طبق سخن رسول اکرم (ص)، اگر مسلمانی بدون شناخت امام زمان خود از دنیا برود همانند مردمان جاهلیت از دنیا رفته است: «مَنْ ماتَ وَ لَمْ يَعْرِفْ إمامَ زَمانِهِ مَاتَ مِيتَةً جَاهِلِيَّة» [مسند احمد، ج٣، ص۴۶۶؛ و كافی ج١، ص٣٧۶]؛ بر این اساس یک مسلمان در ابتدا می‌بایست امامان معصوم و مقام و جایگاه آنها را بشناسد و سپس با شناخت و معرفت لازم از آنها پیروی و اطاعت کند؛ و در این مسیر چه راهنما و هدایت‌گری، بهتر از امام هادی(ع) که در زیارت جامعه کبیره، یک دوره کامل امام‌شناسی را به ما آموزش داده‌اند؛ ✍️ در این زیارتنامه‌ی جامع که آن را به حق باید «منشور هدایت‌گری» نامید، «هادی‌امت» به بیش از دویست فضیلت و منقبت از اهل بیت عصمت و طهارت (ع) اشاره کرده‌اند که در این مجال کوتاه به بخش‌هایی از این «عرفان‌نامه» اشاره می‌نمائیم: ✅ در ابتدای این زیارتنامه، پیشوای دهم ما را با آداب زیارت و سخن گفتن با حضرات معصومین آشنا کرده و می‌فرمایند: هر زمانی که به آستان مقدس (امامی رسیدی) در آنجا بایست و شهادتین را درحالی که غسل و طهارت داری، بر زبان جاری کن، و وقتی نگاهت به ضریح افتاد، نخست سی مرتبه «الله اکبر» بگو و با کمال وقار و آرامش بسیار، گام های خود را کوتاه بردار و بار دیگر سی مرتبه تکبیر بر زبان خود جاری کن، سپس نزدیک مضجع شریف شو و این بار چهل مرتبه «الله‌اکبر» بگو و آنگاه سخن خود را با سلام و درود بر آن امام همام آغاز کن... سپس حضرت، امامان معصوم (ع) را مشکات هدایت، چراغ‌های تاریکی، نشانه‌های پرهیزکاری، صاحبان خرد، پناهگاه مردمان، نمونه‌های اعلای الهی و حجت‌های خدا بر اهل دنیا و آخرت معرفی کرده، و در ادامه ائمه‌اطهار را عامل شناسائی خدا و معدن‌های برکت الهی و نگهبانان سِرّ پروردگار و حاملان قرآن و اوصیای پیامبر خدا (ص) دانستند؛ امام هادی (ع) در بخشی دیگر از این زیارتنامه، امامان معصوم را دعوت کنندگان به سوی خدا و راهنمایان به راه‌های خوشنودی خدا و استقرار یافتگان در فرمان پروردگار و کاملان در محبت خدا و مخلصان در توحید و آشکارکنندگان امر و نهی الهی، و راستگویانی که هرگز بر خداوند در گفتار پیشی نمی‌گیرند، دانسته و سپس تأکید می‌نمایند که «حق» همواره با امامان معصوم است و هرگز از آنان جداشدنی نیست، لذا هرکه از آنان دور شود، قطعاً گمراه خواهدشد؛ حضرت در این زیارت جامع، از حضرات معصومین (ع) به عنوان کسانی یاد کرده‌اند که خداوند، عالم وجود را به برکت آنها آغاز کرده و به آنان نیز به پایان خواهد رساند؛ و به خاطر وجود مقدس آن بزرگواران است که خداوند آسمان را نگه می دارد و به یمن وجود مقدس آنها باران می‌بارد و به وسیله آنان غم و اندوه زدوده شده و هر سختی و ناگواری برطرف می‌شود؛ در ادامه این عرفان‌نامه، امام با اشاره به فضل و رتبه و مقام رفیع و جایگاه والای ائمه (ع) در نزد خداوند، تصریح می‌کنند که آنان شاهراه و صراط مستقیم و گواهان در دین، و آن امانتی هستند که حفظش بر مردم واجب شده است؛ و سپس به وظیفه‌ی مسلمانان و آمادگی آنها برای دفاع از ائمه اطهار (ع) اشاره می‌نمایند؛ ✍️ و سپس رهنمون می‌شوند که خداوند و امامان معصوم (ع) را گواه گرفته و بگوئیم: «ما به شما و به آنچه شما به آن ایمان دارید، ایمان داریم؛ و کافریم نسبت به دشمنان شما؛ بیناییم به مقام شما؛ و دوستدار شما و دوستدار دوستان شما هستیم؛ بغض دشمنانتان را در دل داریم و دشمن آنهاییم؛ و در صلح هستیم با هر که با شما در صلح است و در حال جنگ هستیم با هر کس که با شما در جنگ است»؛ ✍️ و بالاخره به ما می‌آموزند که زیارت خود را با این فراز به پایان برده و بگوئیم: «خدایا اگر ما شفیعانی را به درگاه تو نزدیک‌تر از محمّد (ص) و اهل بیت ایشان، آن خوبان و پیشوایان و نیکان می‌یافتیم، آنها را شفیعان خود قرار می‌دادیم، پس به حقّی که برای آنان بر خود واجب کرده‌ای، ما را در گروه عارفان به آنها، و آشنایان به حقّ شان، و در شمار رحم شدگان به شفاعت آن بزرگواران وارد کن، به درستی که تو مهربان‌ترین مهربانانی» https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: #دهه_ولایت_و_امامت موضوع: «#استفتائات_ولایی» ❓آیا مجتهد جامع الشرایط در عصر غیبت بر اجرای حدود ولایت دارد؟ ✅ اجرای حدود در زمان غیبت هم واجب است و ولایت بر آن اختصاص به ولی امر مسلمین دارد. ❓آیا رسانه های گروهی در نظام حکومت اسلامی باید تحت نظارت ولی فقیه یا حوزه های علمیه و یا نهاد دیگری باشند؟ ✅ اداره رسانه های گروهی باید تحت امر و اشراف ولی امر مسلمین باشد و در جهت خدمت به اسلام و مسلمین و نشر معارف ارزشمند الهی به کار گمارده شود، و نیز در جهت پیشرفت فکری جامعه اسلامی و حل مشکلات آن و اتحاد مسلمانان و گسترش اخوت و برادری در میان مسلمین و امثال اینگونه امور از آن استفاده شود. ❓آیا اطاعت از دستورات نماینده ولی‌فقیه در مواردی که داخل در قلمرو نمایندگی اوست، واجب است؟ ✅ اگر دستورات خود را بر اساس قلمرو صلاحیت و اختیاراتی که از طرف ولی فقیه به او واگذار شده است، صادر کرده باشد، مخالفت با آنها جایز نیست. 📚منبع: https://farsi.khamenei.ir https://eitaa.com/ROOZBARG