هدایت شده از خبر فوری سراسری
♨️#سی_ثانیه_نهج‌البلاغه
(قسمت بیستم)
«صبر و استقامت را شعارخود سازيد! که بيش از هر چيز، پيروزى را به سوى شما فرا مى خواند»
( نهج‌البلاغه، خطبه ۲۶)
شرح:
درگیری میان حق و باطل، امری است که از ابتدای آفرینش انسان، وجود داشته است و این مسیر تا نهایت عالم - که انسانی یافت می‌شود - وجود دارد.
در میدان درگیری میان حق و باطل، توجه به این نکته ضروری است که این درگیری را سردمداران اصلی جریان باطل به راه انداختند و با این نگاهِ کلان و ریشه‌ای، می‌توان دریافت که «جبهه حق» دائماً مشغول دفاع بوده است.
در مسیر دفاع در برابر «جبهه باطل»، مهمترين راهِ رسيدن به پیروزی و غلبه‌ی بر دشمن، «صبر و شکیبایی» است.
ظرافت عبارت حضرت که می‌فرماید: «اسْتَشْعِرُوا الصَّبْرَ» جناب توجه است؛ زیرا «استشعار» از مادّه «ش ع ر» و به معناى «لباس زير» است. با این بیان، روشن می‌شود که صبر و استقامت، بايد در درونِ جان، جاى گيرد و روح انسان را در برابر حوادث سخت، زير بال و پرِ خود بگیرد.
📌 #فوری_سراسری
بزرگترین کانال خبری تحلیلی در ایتا
@fori_sarasari
هدایت شده از خبر فوری سراسری
♨️#سی_ثانیه_نهج‌البلاغه
(قسمت بیست و دوم)
«جهاد ... لباس تقوا، زره محکمِ خداوند و سپر مطمئن الهی است»
(نهج‌البلاغه، خطبه ۲۷)
شرح:
در ادامه خطبه‌ی ۲۷، امیرالمومنین علیه السلام «جهاد» را «لباس تقوا» برشمردند.
لباس، علاوه بر زینت و زیبایی، از بدن در برابر عوارض و خطرات، محافظت می‌کند.
همچنین جهاد، برای حفظ عزّتِ ملت‌ها و پیشگیری از آسیب‌ها ضروری است، و ملت‌هایی که جهاد را ترک می‌کنند، ضعیف و آسیب‌پذیر خواهند شد.
اضافه شدن «لباس» به «تقوا» ممکن است نشان‌دهنده‌ی این نکته باشد که «حفظ اصول تقوا» بدون «امنیت» ممکن نخواهد بود و «امنیت» نیز بدون «جهاد» تحقق نمی‌یابد.
همچنین امیرالمؤمنین (علیه السلام) جهاد را به «زره محکم» و «سپر مطمئن» تشبیه کرده‌اند؛ این‌ها ابزارهای دفاعی در جنگ هستند.
همانطور که افراد در جنگ بدون «زره» و «سپر» نمی‌توانستند از حملات دشمن در امان بمانند، ملت‌ها نیز بدون جهاد، در برابر دشمنان آسیب‌پذیر خواهند بود.
نکته قابل توجه آن است که، این تشبیهات نشان می‌دهد «جهاد» برای تهاجم یا توسعه‌طلبی نیست، بلکه جهاد به‌منظور «حفاظت از جامعه اسلامی» و «دین الهی» تشریع شده است و نقش اساسی در حفظ امنیت و تقوا را دارد. بنابراین، جهاد ضرورتی است که امنیت و استحکام جامعه اسلامی را تضمین می‌کند.
📌 #فوری_سراسری
بزرگترین کانال خبری تحلیلی در ایتا
@fori_sarasari
هدایت شده از خبر فوری سراسری
♨️#سی_ثانیه_نهج‌البلاغه
(قسمت بیست و سوم)
«هر کس جهاد را از روى بى اعتنايى (نه به خاطر عذر) ترک کند، خدا لباس ذلّت و خوارى به او می‌پوشاند»
(نهج البلاغه، خطبه ۲۷)
شرح:
همانطور که در ابتدای شرح خطبه ۲۷، بیان شد، حضرت در این خطبه، ابتدا فلسفه جهاد و آثار برکاتِ آن را در پنج جمله و سپس آثار ترک جهاد را در هفت جمله بیان می‌فرماید.
حال، بعد از مرور فلسفه جهاد و آثار برکات آن، نوبت به بیان عوارض شوم ترک جهاد می‌رسد.
حضرت در بیان نخستین اثرِ شومِ ترک جهاد می‌فرماید:
هر فردی که از روی بی‌توجهی «جهاد» را ترک کند، خداوند پوششی از ذلت و خواری بر او می‌پوشاند که همانند لباسی که بدن را کامل می‌پوشاند، این ذلت و خواری سراسر زندگیِ او را فرا می‌گیرد. علت این فراگیری ذلت و خواری آن است که؛ اولاً به طور طبیعی هر فرد یا گروهی که دستور الهی را ترک کند، از رحمت خدا و عنایات الهی دور می‌شود، و نتیجه دوری از رحمت، عنایت و فضل خداوند، گرفتاری در دام ذلت، و دوری از رحمت و عنایت الهی است.
ثانیاً ترک جهاد باعث تسلط دشمنان بر دین، جان، مال، ناموس، آبرو و عزتِ مسلمان می‌شود، و با مسلط شدن دشمنان بر امورات مسلمین، ذلت سرتاسر زندگی آنها را فرا می‌گیرد.
📌 #فوری_سراسری
بزرگترین کانال خبری تحلیلی در ایتا
@fori_sarasari
هدایت شده از خبر فوری سراسری
♨️#سی_ثانیه_نهج‌البلاغه
(قسمت بیست و پنجم)
«هر کس جهاد را از روى بى اعتنايى (نه به خاطر عذر) ترک کند گرفتار حقارت و پَستى می‌شود، و عقل و فهمش تباه می‌گردد»
(نهج البلاغه، خطبه ۲۷)
شرح:
سومین گرفتاری ترک کننده جهات این است که فردی که بدون دلیل موجّه، جهاد را ترک کند، گرفتار «حقارت و پستی» می‌شود؛ چرا که عامل عظمت و بزرگی - یعنی جهاد - را از دست داده و دچار «فقر معنوی» شده است.
در اینجا، مفهوم «حقارت و پستی» با «ذلت تفاوت دارد، اما این مفاهیم به هم وابسته‌اند.
چهارمین گرفتاری ِترک‌کنندگانِ جهاد این است که «دچار نقصان در عقل و فهم» می‌شوند؛ زیرا کسانی که ضعیف و مغلوب هستند، در بیشتر موارد، به خیالات و توهمات دچار می‌شوند و واقعیت‌ها را به درستی نمی‌توانند بسنجند.
ترس از دشمن باعث می‌شود تا گرفتار تخیلات هولناک شوند یا به جای تلاش در میدان نبرد، برای یافتن راهی به سوی پیروزی، بر امور خرافی و حتی وعده های پوچ هم اعتماد کنند؛ اموری خلاف واقع، که افراد شجاع و مجاهد، دچار آن نیستند.
📌 #فوری_سراسری
بزرگترین کانال خبری تحلیلی در ایتا
@fori_sarasari
هدایت شده از خبر فوری سراسری
♨️#سی_ثانیه_نهج‌البلاغه
(قسمت بیست و هفتم)
در اين فراز از خطبه‌ی ۲۷، امام (عليه السلام) بعد از ذکر آن مقدّمات، وارد ذی المقدمه می‌شود و انگشت روى يک نمونه بارز از «پيامدهاى ناگوار و شوم ترک جهاد» می‌گذارد و می‌فرماید:
«آگاه باشید! من در هر لحظه از شب و روز، چه به صورت آشکار و چه به صورت پنهانی، شما را به نبرد با این گروه (معاویه و یارانش) دعوت کردم و همواره توصیه کردم پیش از آنکه آنها به شما هجوم آورند، شما به مقابله‌ی با ایشان برخیزید و به استقبالشان به خارج از مرزها بروید.
به خدا قسم! هر گروهی که در خانه‌ی خود، مورد هجوم قرار گرفته، دچار خواری و ذلت شده است. اما هریک از شما، مسئولیتِ جهاد را به گردن دیگری انداختید و از یاری همدیگر دست کشیدید، تا آنکه مورد حملات مکرّرِ دشمن قرار گرفتید و سرزمین‌هایتان از دست رفت.
اکنون خبر رسیده که یکی از فرماندهان لشکرِ غارتگر شام (سفیان بن عوف)، به شهر «الأنبار» یورش برده و لشکرش وارد آن شهر شده است.
«حسان بن حسان بکری» (فرماندار و نماینده‌ی من) را کشته و مرزبانان شما را از آن سرزمین بیرون رانده‌اند.
به من خبر رسیده است که؛ یکی از آنها به خانه‌ی زنی مسلمان و زنی غیرمسلمان، که در پناه اسلام بوده‌اند، وارد شده و زیورآلات و گوشواره‌هایشان را به غارت برده در حالی که هیچ وسیله‌ی دفاعی - جز گریه و التماس - نداشته‌اند.
آنان پس از این همه جنایت، با اموالی فراوان به شهر و دیار خود بازگشته‌اند، بدون آنکه خونی از ایشان ریخته، یا آسیبی به آنان رسیده باشد.
اگر مسلمانی از شدت اندوهِ این حادثه، جان بدهد و بمیرد، نباید او را سرزنش کرد؛ بلکه به نظر من، چنین کاری سزاوار است»
📌 #فوری_سراسری
بزرگترین کانال خبری تحلیلی در ایتا
@fori_sarasari
هدایت شده از خبر فوری سراسری
♨️#سی_ثانیه_نهج‌البلاغه
(قسمت بیست و هشتم)
سوز دل و شکایت امیرالمؤمنین (علیه السلام) از وحدت شکنی، سستی، بی‌مبالاتی، و راحت طلبیِ مدعیان مسیر حق؛
«شگفتا، شگفتا! به خدا قسم، این مطلب قلب را می‌کُشد و غم و اندوه را (به روح انسان) سرازير مى کند که آنها (شامی‌ها) در مسير باطلِ خود، چنين متّحدند و شما، در مسیر ِ حقّتان، اينگونه پراکنده و متفرّق!
روى شما زشت باد! و همواره غم و اندوه همراهتان باشد! چرا که (آنچنان سستى و تفرقه به دشمن نشان داديد که) هدف تيرها قرار گرفتيد؛ پی‌درپی به شما حمله می‌کنند و شما به حمله متقابل دست نمی‌زنید! با شما می‌جنگند و شما با آنها پيکار نمی‌کنید! به صورت آشکار، معصيت خدا می‌شود و شما، (با اعمال نادرستتان) به آن رضايت می‌دهید!
وقتی، در ايّام تابستان فرمان حرکت به سوى دشمن را دادم، گفتيد: «اکنون، هوا خیلی گرما است؛ مقداری به ما را مهلت بده تا سال گرما کم شود!»، و وقتی در زمستان، اين دستور را به شما دادم، گفتيد: «اکنون، هوا فوق العاده سرد است؛ بگذاريد شدت سرما کم سود». ولى همه‌ی اينها بهانه‌هایی است براى فرار از گرما و سرما. جايى که شما از سرما و گرما (اين همه وحشت داريد و) فرار مى کنيد، به خدا سوگند! از شمشير (دشمن) بيشتر فرار خواهيد کرد.»
(نهج البلاغه، خطبه ۲۷)
📌 #فوری_سراسری
بزرگترین کانال خبری تحلیلی در ایتا
@fori_sarasari
هدایت شده از خبر فوری سراسری
♨️#سی_ثانیه_نهج‌البلاغه
(قسمت سیم)
«همانا دنيا روى برگردانده و وداع و پایان یافتنِ خود را اعلام داشته، و آخرت روى آورده و آشکار شده است.
بدانيد امروز روز تمرين و آمادگى، و فردا روز مسابقه است.
جايزه برندگان، بهشت و سرانجامِ (شومِ) عقب ماندگان، آتشِ جهنّم است.
آيا کسى نيست که پيش از فرا رسيدن مرگش، از خطاهايش توبه کند!؟ آيا انسانى پيدا نمى شود که قبل از رسيدن روزِ ناراحتیِ قیامت، عمل نيکى براى خود انجام دهد!؟!»
(نهج البلاغه، خطبه ۲۷)
شرح:
این خطبه، تأثیری عمیق بر شنونده دارد و او را به زهد و دوریِ از جلوه‌های دنیوی و توجه به آخرت، فرامی‌خواند.
بیان صریحِ امام (علیه‌السلام) حتی کسانی که آمادگی کمی دارند را از «خواب غفلت» بیدار می‌کند. ایشان به گذرا بودنِ دنیا اشاره کرده و می‌کوشد تا مردم را به رهایی از زرق و برق دنیا ترغیب کند، زیرا دنیا ناپایدار و فانی است.
همچنین به آمدنِ جهانی دیگر ( آخرت)، اشاره می‌کند که با «مرگ» آغاز می‌شود. بنابراین، «مرگ» پیوسته انسان‌ها را به سوی خود فرا می‌خواند و نشان از نزدیک شدن به «جهان آخرت» دارد.
ایشان هشدار می‌دهد که انسان‌ها ناگزیر باید با این جهان وداع کنند و به دیاری دیگر روانه شوند؛ ازاین‌رو، باید پیش از پایانِ فرصت‌ها، خود را برای این سفر آماده کنند.
زندگی دنیوی به مسابقه‌ای شبیه دانسته شده که مستلزم آمادگی و تمرین است. این رقابت، آزمونی است که جایزه‌اش برای برندگان، بهشت و عقابِ بازندگانِ آن، آتش جهنم است. امام (علیه‌السلام) با این تشبیه، انسان‌ها را به دقت و توجه بیشتر به اعمالِ خود فرا می‌خواند، تا با آمادگی و بینشی ژرف‌تر به استقبال آخرت بروند.
📌 #فوری_سراسری
بزرگترین کانال خبری تحلیلی در ایتا
@fori_sarasari
هدایت شده از خبر فوری سراسری
♨️#سی_ثانیه_نهج‌البلاغه
(قسمت سی و دوم)
«آگاه باشيد! همان گونه که به هنگام ترس عمل مى کنيد در موقع آرامش نيز عمل کنيد! (و تنها، در سختى ها و مشکلات، به ياد خدا نباشيد).
بدانيد! من هرگز چيزى را مانند بهشت نديدم که طالبانش (اين گونه) به خواب فرو رفته باشند و نه همانند آتش دوزخ که فراريانش (اين گونه) به خواب فرو روند.
آگاه باشيد! آنها که از حق سود نگيرند، زيانِ باطل دامنشان را خواهد گرفت و آن کس که (انوار) هدايت، او را به راه راست نبرد، (ظلمت) گمراهى او را به وادى هلاکت مى کشاند.
بدانيد! فرمان کوچ براى شما صادر شده و به زاد و توشه (اين راه پرخطر) راهنمايى شده ايد. و ترسناک ترين چيزى را که بر شما از آن بيمناکم دو چيز است: هواپرستى و آرزوهاى دراز (نخستين، انسان را از پيروى از حق باز مى دارد و دومى، آخرت را به فراموشى مى سپارد).
(حال که چنين است) در اين دنيا، از اين دنيا، زاد و توشه اى برگيريد که فردا بتوانيد خود را با آن حفظ کنيد.»
(نهج البلاغه، خطبه ۲۸)
📌 #فوری_سراسری
بزرگترین کانال خبری تحلیلی در ایتا
@fori_sarasari
هدایت شده از خبر فوری سراسری
♨️#سی_ثانیه_نهج‌البلاغه
(قسمت سی و سوم)
«همانا، وحشتناک‌ترین چيزى كه بر شما مى ترسم، دو چیز است؛ ۱- هواپرستى، ۲- آرزوهاى طولانی. پس، از اين دنيا توشه برگيريد تا فردا خود را با آن حفظ نماييد»
( نهج البلاغه، خطبه ۲۸)
شرح:
آرزو، اشتیاق به دستیابی به چیزی است که هنوز محقق نشده و نیاز به تلاش و برنامه‌ریزی دارد. آرزوها به دو دسته دنیوی و اخروی تقسیم می‌شوند. اگر آرزوی دنیوی شامل رسیدن به اموری ناحق و حرام باشد، از نظر شرعی، ناشایست است. هرچند اگر از طریق حلال به امور مادی دست یافتنی باشد، ذاتاً حرام نیست، اما زیاده‌روی و بهره‌وری از آنها در صورتی که صرفاً برای لذت مادی باشد، مذموم است؛ زیرا انسان را از انجام وظایف دینی و اخلاقی دور می‌کند.
افرادی که تمام وقت خود را صرف آرزوهای دنیوی می‌کنند، ممکن است از تحصیل علم و خدمت به جامعه باز بمانند. به همین دلیل چنین آرزوهایی می‌تواند افراد را از وظایف اصلی دور کند. اما اگر اهداف دنیوی مانند ثروت و مقام، به قصد خدمت به جامعه و اهداف اخروی باشد، تلاش برای دستیابی به آنها ارزشمند است.
آرزوهایی که در مسیر الهی قرار دارند نیازمند ارزیابی‌اند. ابتدا باید امکان‌پذیری تحقق آنها بررسی شود و اگر احتمال قوی وجود داشت، ارزشمندی آنها از نظر آخرت و اسلام نیز سنجیده شود. این ارزیابی مشخص می‌کند که آیا پیگیری چنین آرزویی درست است یا خیر. اگر احتمال تحقق بالا و ارزشمندی کم باشد، آرزو کنار گذاشته می‌شود و بالعکس.
بنابراین باید سه نوع محاسبه انجام داد:
۱. بررسی احتمال تحقق آرزو.
۲. برآورد میزان ارزشمندی آرزو برای آخرت و خدمت به خلق.
۳. مقایسه با ارزش سایر آرزوها و فعالیت‌های ممکن.
📌 #فوری_سراسری
بزرگترین کانال خبری تحلیلی در ایتا
@fori_sarasari
هدایت شده از خبر فوری سراسری
♨️#سی_ثانیه_نهج‌البلاغه
(قسمت سی و هشتم)
امیرالمومنین علیه السلام بعد از آنکه وضعیت ناگوار جامعه زمانشان را توصیف کردند و به موانعی که پیش روی نیکوکاران وجود دارد، اشاره فرمودند، در ادامه به بیان تقسیم‌بندی چهارگانه انسان‌های فاسد و مُفسِد می‌پردازند، و می‌فرمایند؛
«مردمِ (فاسد) چهار گروه‌اند؛
۱. کسانى که اگر دست به فساد نمى زنند، به خاطر اين است که روحشان ناتوان و شمشيرشان کُند و مالشان اندک است (در ايجاد فساد، شناگران ماهرى هستند، ولى آب پيدا نمى کنند).
۲. کسانى که شمشير کشيده و شرارت و فسادِ خويش را آشکار ساخته و لشکر سواره و پياده خود را (براى اين منظور گردآورى کرده اند).
آنها، باطن خود را براى ظلم و فساد آماده ساخته و دين خود را تباه کرده اند. هدفشان آن است که چيزى از متاع دنيا را به چنگ آورند، يا فرماندهى بر گروهى را براى خود فراهم سازند، يا بر منبرى صعود کنند (و لباس پيشوايى مردم را بر تن کنند و براى آنها، خطبه هاى دروغين بخوانند).
چه بد تجارتى است که تو (اى انسانِ فاسد و طغيانگر) براى خود فراهم ساخته اى: دنيای (پَست) را بهاىِ خويشتن می‌بینی و آن را با پاداشهايى که نزد خدا است معاوضه مى کنى!
۳. کسانى که دنيا را با کارهاى آخرت طلب مى کنند، نه اين که آخرت را با عمل دنيا طلب کنند. (آنها با رياکارى دين خود را به دنيا مى فروشند و آنچه را نتوانستند با ظلم و زور به دست آورند، با تزوير می‌طلبند و براى وصول به اين هدف)، خود را متواضع جلوه مى دهند.
گام‌ها را کوتاه برمى دارند و دامنِ خود را جمع می‌کنند (خود را مبرای از آلودگی‌های دنیوی شان می‌دهند) و خويشتن را به زيور امانتداران مى آرايند، (و در يک جمله) پوشش خدايى را وسيله معصيت قرار می‌دهند.
۴. کسانى که حقارت و ناتوانى و نداشتنِ وسیله‌ی کافى، آنان را از رسيدن به جاه و مقام بازداشته و دستشان را از همه جا کوتاه کرده است، (در حالى که از ديگر فاسدان و مُفسِدان چيزى کم ندارند، ولى به اين حقيقت هرگز اعتراف نمی‌کنند، بلکه) خود را به زيورِ قناعت آراسته کرده و به لباس زاهدان درآمده اند، در حالى که در هيچ زمان - نه به هنگام شب و نه روز - در سِلک افرادِ زاهدِ واقعی نبوده‌اند. (اين چهار گروه همه فاسد و خطرناکند، هرچند در چهره‌های مختلف ظاهر می‌شوند).»
(نهج‌البلاغه، خطبه ۳۲)
📌 #فوری_سراسری
بزرگترین کانال خبری تحلیلی در ایتا
@fori_sarasari
هدایت شده از خبر فوری سراسری
♨️#سی_ثانیه_نهج‌البلاغه
(قسمت سی و نهم)
امیرالمؤمنین (عليه السلام) بعد از ذکر گروههاى چهارگانه‌ی دنياپرست و گنهکار، به سراغ گروه پنجمى مى رود که اولياءالله هستند، و درباره‌ی آنها می‌فرماید:
«(در اين ميان)، گروهى باقى مانده‌اند که ياد قيامت، چشمهايشان را فرو افکنده و ترس دادگاه محشر اشکهايشان را جارى ساخته است.
آنان (به خاطر حق گويى و حق جويى) يا از جامعه رانده و آواره شده‌اند و يا ترسان، به گوشه‌ی تنهايى خزيده، و يا خاموشند و مُهر سکوت، بر دهان زده‌اند (چرا که گوش شنوا و دل بيدارى که حق را درک کند نمى يابند)، يا مخلصانه (به اميد تأثير در بعضى از دل ها) به سوى خدا دعوت مى کنند و يا با چشمى گريان و دلى پردرد (به صحنه هاى پرفسادى که قادر بر تغيير آن نيستند) می‌نگرند.
تقيّه، آنان را منزوى ساخته و به فراموشى سپرده، (به خاطر نبودن يار و ياور) ناتوانى و ذلّت وجودشان را فرا گرفته است.
آنها به کسانى می‌مانند که در درياى نمک فرورفته‌اند (که هرگونه حرکتى براى آنها سبب سوزش بيشتر است)؛ دهانشان بسته و قلوبشان مجروح است؛ آن قدر نصحيت کرده‌اند که خسته شده‌اند، و به قدرى تحت فشار قرار گرفته اند که ناتوان گشته‌اند، و آن قدر (در ميدان مبارزه) کُشته داده‌اند که به از تعدادشان کم شده است.»
(نهج‌البلاغه، خطبه ۳۲)
📌 #فوری_سراسری
بزرگترین کانال خبری تحلیلی در ایتا
@fori_sarasari
هدایت شده از خبر فوری سراسری
♨️#سی_ثانیه_نهج‌البلاغه
(قسمت چهل و دوم)
این خطبه توسط امام علی (علیه السلام) پس از پایان جنگ نهروان ایراد شده است.
به نظر می‌رسد که امام این خطبه را در همین سرزمین نهروان بیان کرده، اما برخی گزارش‌ها نیز اشاره دارند که امام بعد از بازگشت به کوفه و مشاهده بی‌میلی سپاهیان برای جنگ با شامیان، آن را ایراد کرده است.
ایشان در نهروان بر ضرورت آمادگی سریع لشکر برای حرکت به سوی شام تأکید داشتند تا دیگران هم به آنها ملحق شوند. امام می‌دانست که اگر سپاهیان به کوفه بروند و از لباس جنگ خارج شوند، آماده‌سازی مجدد آنها دشوار خواهد بود.
اما سپاهیان به بهانه‌هایی چون سردی هوا، وجود مجروحین و کمبود تسلیحات از اطاعت امام سر باز زدند.
امام ناچار به کوفه آمد و بر لزوم آمادگی برای جهاد تأکید کرد، اما متأسفانه آنان همچنان تعلل کردند و این موضوع باعث ناراحتی امام شد و ایشان این خطبه را ایراد کردند؛
«نفرين بر شما! از بس شما را سرزنش کردم خسته شدم! آيا زندگى پست دنيا را به جاى حيات (سعادت بخش و جاويدان) آخرت پذیرفته‌اید؟ و در برابر عزت و سربلندى، بدبختى و ذلّت را برگزیده‌اید؟ هنگامى که شما را به سوى جهاد با دشمن فرا مى خوانم، چشمانتان از ترس بى اختيار در حدقه ها دور می‌زند، گويى وحشتِ از مرگ، هوش را از سرتان برده و مانند مستانى از خود بى خود شده‌اید! سخنان مکرّر من به گوش شما فرو نمی‌رود (و در پيدا کردن راه صحيح زندگى) سرگردان گشته‌اید و گويى عقلهای شما از دست رفته و چيزى درک نمى کنيد.
شما هرگز مورد اعتماد من نيستيد و شما هيچ گاه تکيه گاه مطمئنّى نمی‌باشید، تا (در برابر دشمنان خونخوار و حيله گر) بتوان بر شما اعتماد کرد؛ و نه ياران قدرتمندى هستيد که در نيازها بتوان رو به سوى شما آورد.
شما مثل شتران بدونِ ساربان هستید که هرگاه از يک طرف گردآورى شوند، از سوى ديگر، پراکنده می‌گردند.
به خدا سوگند! شما وسیله‌ی بدى براى افروختن آتش جنگ (ضدّ دشمنان) هستيد. نقشه هاى شوم و خطرناکى ضدّ شما کشيده مى شود، امّا شما طرح و نقشه‌ای در برابر آن نداريد، و پيوسته اطراف شما کم می‌شود، (شهرهاى اطراف شما را می‌گیرند و انسان ها را از بين می‌برند) و شما به خشم نمی‌آیید ، دیده‌ی دشمن (براى ضربه زدن به شما) به خواب نمی‌رود، در حالى که شما در غفلت و بی‌خبری به سر می‌برید.
به خدا قسم! شکست براى کسانى که دست از يارىِ یکدیگر بردارند حتمى است.
به خدا قسم! من گمان مى کنم، اگر جنگ سختى درگيرد و حرارت و سوزشِ مرگ به شما نزديک شود، از فرزند ابوطالب جدا می‌شوید؛ مانند جدا شدن سر از بدن، که التيامى در آن نيست»
(نهج‌البلاغه، خطبه ۳۴)
📌 #فوری_سراسری
بزرگترین کانال خبری تحلیلی در ایتا
@fori_sarasari