📌 #رجعت #اعتقادات 📝 #قسمت_ششم 🔻اهمیت مسأله رجعت 🔹در باب رجعت به چند روایت اشاره می کنیم: 💠قَالَ الصَّادِقُ «علیه السلام»: مَنْ أَقَرَّ بِسِتَّةِ أَشْيَاءَ، فَهُوَ مُؤْمِنٌ - و ذکر ع منها - الْإِيمَانَ بِالرَّجْعَةِ (امام صادق علیه السّلام فرمود: هر کس به شش چیز مقر و معتقد باشد او حقاً که شیعه و مؤمن است که یکی از آن شش مورد " ایمان به رجعت " است.) 📘صفات الشیعة للصدوق ص ۲۹ ح ۴۱ 💠عَنِ الْفَضْلِ بْنِ شَاذَانَ عَنِ الرِّضَا علیه السلام قَالَ: مَنْ أَقَرَّ بِتَوْحِیدِ اللَّهِ وَ سَاقَ الْکَلَامَ إِلَی أَنْ قَالَ وَ أَقَرَّ بِالرَّجْعَةِ وَ الْمُتْعَتَیْنِ ... فَهُوَ مُؤْمِنٌ حَقّاً وَ هُوَ مِنْ شِیعَتِنَا أَهْلَ الْبَیْتِ (حضرت امام رضا علیه السّلام فرمود: کسی که معتقد به توحید خدا باشد - تا آنجا که فرمود - و معتقد و مقرّ به رجعت و متعه حج و متعه زنان باشد حقیقتا مؤمن و شیعه ما اهل بیت است.) 📘بحارالانوار ج ۵۳ ص ۱۲۱ 💠قَالَ الصَّادِقُ علیه السلام: لَیْسَ مِنَّا مَنْ لَمْ یُؤْمِنْ بِرَجْعَتِنَا (امام صادق علیه السّلام فرمود: از ما اهل بیت و شیعیان مان نیست هر کسی که ایمان به بازگشت ما بدنیا نداشته باشد.) 📘بحارالانوار ج ۱۰۰ ص ۳۲۰ 🔻اعتقاد روات و قدماء شیعه به رجعت و تشنیع سنیان به ایشان 🔹وقتی کتب رجالی اهل سنت را تورق می کنیم می بینیم این جماعت راویانی را که اعتقاد به رجعت داشتند در ذیل کذابین و ضعفاء آوردند. مثلاً: جابر جعفی علیه الرحمة که از اصحاب امام باقر علیه السّلام بود بدلیل اعتقاد به رجعت و لعن بعضی از صحابه روایات او را از پیامبر قبول ندارند(📚الضعفاء عقیلی ج ۱ ص ۱۹۱) یا اصبغ بن نباته که از اصحاب امیرالمومنین است روایاتش را مورد قبول نمی دانند چون از مومنین و معتقدین به رجعت بود(📚الضعفاء عقیلی ج ۱ ص ۱۲۹) یا ابو حمزه ثمالی که از اصحاب امام سجاد علیه السّلام است کذاب می دانند و روایاتش را قبول ندارند چرا که معتقد به رجعت است. (📚الضعفاء عقیلی ج ۱ ص ۱۷۲) یا افرادی مثل مومن الطاق و سیّد حمیّری در نزد اهل سنت بخاطر تشیع و اعتقاد به رجعت مذموم هستند. این مسأله نشان می دهد که اعتقاد به رجعت اعتقاد روات و خواص از قدماء شیعه بوده است و یک مسأله من در آوردی و جدید نیست. همانطور که علامه مجلسی (رحمة الله علیه) فرموده: حتی نظموها فی أشعارهم و احتجوا بها علی المخالفین فی جمیع أمصارهم و شنع المخالفون علیهم فی ذلک (شیعیان رجعت را به شعر در آورده و در تمام شهرهای خود در مقام مناظره با مخالفین بدان استناد می‌جستند، و مخالفین هم آنها را بخاطر این عقیده سرزنش می‌نمودند) 📚بحارالانوار ج ۵۳ ص ۱۲۲ تذییل 🔻منکر و مخالف و شاک در رجعت 🔹علامه مجلسی ره در این رابطه می نویسد: ظنی أن من یشک فی أمثالها فهو شاک فی أئمة الدین و لا یمکنه إظهار ذلک من بین المؤمنین فیحتال فی تخریب الملة القویمة بإلقاء ما یتسارع إلیه عقول المستضعفین و تشکیکات الملحدین. (من فکر می‌کنم که هر کس در موضوع رجعت تردید کند، در منصب امامت ائمه اطهار علیهم السّلام شک دارد، ولی چون نمی تواند آن را در بین مؤمنین اظهار کند، با حیله و نیرنگ به منظور تخریب دین حنیف اسلام، شبهاتی درباره رجعت که ناشی از ملحدان بی دین است القا نموده و افکار مردم ضعیف الایمان را از اعتقاد به آن منحرف می‌سازد) 📚بحارالانوار ج ۵۳ ص ۱۲۲ تذییل. همچنین باید توجه داشت منکر رجعت منکر قدرت خداوند بر توانایی باز گرداندن مردگان به دنیا و احیاء موتی است، چنانکه در زیارات اهل بیت علیهم السّلام بعد از اقرار به می گوییم: انی مقر برجعتکم و لا انکر لله قدرةً (من به رجعت شما معتقدم و قدرت خدا را انکار نمی کنم) در روایات هم فرموده شده است: قدریه(فرقه ای از سنیان)که عقاید انحرافی شان ختم به انکار قدرت خدا بود در انکار رجعت اصرار بیشتر داشتند، امام باقر علیه السّلام فرمود: تلک القدرة و لا ینکرها إلا القدریة لا تنکره تلک القدرة. (رجعت، قدرت نمایی خداوند است و کسی جز فرقه «قدریه» آن قدرت را انکار نمی کند) 📚بحارالانوار ج ۵۳ ص ۷۲ ح ۷۱ 🆔 @mohadesin_marefat_110

📌 #رجعت #اعتقادات 📝 #قسمت_بیست‌وچهارم 🔻شبهات المعاندین حول الرجعة 1⃣اولین شبهه "استحاله اعاده معدوم" و " آکل و مأکول " است که این دو شبهه در حقیقت در خصوص معاد وارد است که چیزی که از بین رفته و معدوم شده است برگرداندن آن محال است و اگر انسانی انسان دیگر را خورد و بدنش با گوشت و بدن او ترکیب شد دیگر چطور خداوند گوشت و بدن آن فرد را بر می گرداند و معاد جسمانی می شود؟! چون طرف بحث ما اهل تسنن است لذا وارد پاسخ به این شبهات کودکانه نمی شویم چرا که اساسا اهل تسنن نمی توانند این شبهات را بر رجعت وارد کنند و آنان خود قائل اند که این شبهات وارد نیست و قول به امتناع و استحاله اعاده معدوم قول باطلی است و خداوند قادر است بر اعاده معدوم. چنانکه فخر رازی عالم اهل سنت گوید: إِعَادَة الْمَعْدُوم عندنَا جَائِزَة خلافًا لجمهور الفلاسفة (📚معالم أصول الدين ص ۱۲۵) 2⃣شبهه دوم اینکه: تکلیف افرادی مثل ابوبکر و عمر و شمر و یزید چه خواهد بود اگر رجعت کنند و توبه کنند چرا که بعد از مرگ حقایقی را دیدند و اگر به دنیا بر گردند توبه خواهند کرد. 🔹در پاسخ گوییم: ۱)قصد توبه برای آنان ممکن است عقلاً ولی شرعاً به توبه موفق نشده و توبه شان مقبول نخواهد بود چرا که توبه در هنگامی که طرف عذاب الهی را دید غیر مقبول است همانطور که فخر رازی در علت عدم قبولی توبه و بیهوده بودن ایمان آوردن فرعون قبل از غرق شدن می گوید: : أَنَّهُ إِنَّمَا آمَنَ عِنْدَ نُزُولِ الْعَذَابِ، وَالْإِيمَانُ فِي هَذَا الْوَقْتِ غَيْرُ مَقْبُولٍ.. (📚تفسير الرازي ج ۱۷ ص ۲۹۶) و خداوند می فرماید: فَلَمْ یَکُ یَنفَعُهُمْ إِیمَانُهُمْ لَمَّا رَأَوْا بَأْسَنَا (هنگامی که عذاب ما را مشاهده کردند، ایمان آوردنشان به حالشان سودی نخواهد داشت سوره غافر آیه ۸۵) طبق آیات قرآن و روایات مواضع و زمان هایی است که خداوند توبه و ایمان آوردن فرد را در آن قبول نمی کند مثل: الف) ایمان آوردن کفار زمانی که روز فتح برسد قبول نخواهد بود (قُلْ یَوْمَ الْفَتْحِ لاٰ یَنْفَعُ الَّذِینَ کَفَرُوا إِیمٰانُهُمْ سوره سجده ۲۹) ب)ایمان آوردن هنگام نزول عذاب ج)ایمان آوردن دم مرگ د)توبه و ایمان آوردن کسی که مومن باشد بعد کافر و معاند شود بعد بخواهد ایمان بیاورد که قرآن صریحا توبه چنین اشخاصی را غیر مقبول دانسته است (إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا بَعْدَ إِیمَانِهِمْ ثُمَّ ازْدَادُوا کُفْرًا لَّن تُقْبَلَ تَوْبَتُهُمْ آل عمران) ر)یا توبه بدعت گذار که خود اهل سنت نقل کردند خداوند بدعت گذار را موفق به توبه نمی کند و توبه اش را قبول نخواهد کرد(📚الاعتصام امام شاطبي مالکي ج ۱ ص ۲۱۴) ز) ایمان آوردن و توبه هنگام طلوع خورشید از سمت مغرب که مقبول نخواهد بود که اهل تسنن نقل کردند: إِنَّ التَّوْبَةَ لَا تَزَالُ تُقْبَلُ مَا لَمْ تَطْلُعِ الشَّمْسُ مِنْ مَغْرِبِهَا. گرچه اهل سنت این طلوع شمس از مغرب را علامت قیامت می دانند در حالی که بنظر ما این علامت ظهور امام زمان یا بلکه شمس طالعه از مغرب خود امام زمان است که در حدیث وارد شده: هو الشمس الطالعه من مغربها... (📚منتخب الاثر صافی گلپایگانی ج ۳ ص ۲۶) و شیخ مفید من جمله از علمایِ امامیه که معتقد است ایمان آوردن و توبه در زمان ظهور امام زمان و رجعت غیر مقبول است و او می نویسد: اهل بیت در تفسیر آیه یَوْمَ یَأْتِی بَعْضُ آیَاتِ رَبِّکَ لَا یَنفَعُ نَفْسًا إِیمَانُهَا (آن روز که بعضی از آیات پروردگارت ظاهر شود، ایمان آوردن احدی سودی به حالش نخواهد داشت) فرموند زمانی که قائم ظاهر گردد توبه سنیان را نخواهد پذیرفت (روي عنهم ع إن هذه الآية هو القائم ع فإذا ظهر لم تقبل توبة المخالف 📚الفصول المختاره شیخ مفید ص ۱۵۵) ۲)ثانیا طبق فرموده قرآن چه بسا ابوبکر و عمر و اعداء اهل بیت حتی بعد از رجعت و دیدن حقایق هم قصد توبه نکنند همانطور که می فرماید: وَلَوْ أَنَّنَا نَزَّلْنَا إِلَیْهِمُ الْمَلَائِکَةَ وَکَلَّمَهُمُ الْمَوْتَی وَحَشَرْنَا عَلَیْهِمْ کُلَّ شَیْءٍ قُبُلًا مَّا کَانُوا لِیُؤْمِنُوا (و حتی اگر فرشتگان را بر آنها نازل می کردیم، و مردگان با آنان سخن می گفتند، و همه چیز را در برابر آنها جمع می نمودیم، هرگز ایمان نمی آوردند سوره انعام آیه ۱۱۱) و می فرماید: وَلَوْ رُدُّوا لَعَادُوا لِمَا نُهُوا عَنْهُ وَإِنَّهُمْ لَکَاذِبُونَ (و اگر به دنیا بازگردند، به آنچه که از آن نهی شده بودند باز می گردند و آنها دروغگویانند سوره انعام ۲۸) 🆔 @mohadesin_marefat_110