🔶تاملی در محتوی زیارتنامه حضرت معصومه سلام الله علیها 🔹استاد علی غلامی دهقی http://eitaa.Com/Rahevasat .

🔶 معیار عقل در دینداری معاصر 🔹استاد: علی غلامی دهقی http://eitaa.Com/Rahevasat

🔶 تفقّه در دین و کمال ایمان 🔹استاد: علی غلامی دهقی http://eitaa.Com/Rahevasat .

🔶اصلاح باورهای نادرست 🔹 استاد علی غلامی دهقی http://eitaa.Com/Rahevasat

🔶 نخبگان معنوی و اخلاقی 🔹استاد غلامی دهقی http://eitaa.Com/Rahevasat

🔶 اقناع عقلانی در دینداری 🔹استاد: غلامی دهقی http://eitaa.Com/Rahevasat

🔶 نشانه های عقلانیت در روابط اجتماعی 🔹استاد غلامی دهقی http://eitaa.Com/Rahevasat

تصحیح یک پندار نادرست در باره حقّ الله گفتاری کوتاه در دانشگاه ۶ تیر ۱۴۰۰ http://eitaa.Com/Rahevasat #علی_غلامی_دهقی_فریدنی

🌸🌺🌸🌺🌸🌺🌸🌺🌸🌺🌺🌸 به مناسبت فرارسیدن عید بزرگ ولایت، عید سعید غدیرخم، دفتر هم اندیشی استادان و نخبگان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان برگزار می کند: ✳️ نشست هم اندیشی مجازی با موضوع: بررسی ابعاد تاریخی و اجتماعی واقعه غدیر خم ✅ با حضور حجةالاسلام دکتر غلامی،استاد گروه معارف اسلامی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان 🕚 سه شنبه، پنجم مردادماه 1400، ساعت 11 لغایت 12:30 🟢 دسترسی آنلاین به نشست مجازی از طریق لینک زیر: meet.mui.ac.ir/hamandishi 🌼🌸🌼🌸🌼🌸🌼🌸🌼🌸🌼

تحلیل ابعاد تاريخي و جامعه شناختی غدیر در نشست هم اندیشی که با شرکت استادان و اعضای هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان به صورت برخط (آنلاین) برگزار شد، ابعاد تاریخی و جامعه شناختی غدیر بررسی گردید. در آغاز این نشست به سودمندی مطالعه تاریخ صدر اسلام با هدف به کار بستن آن در دوران معاصر و دریافت سنجه ها و معیارها برای نقد جامعه امروز اشاره کرد. سپس رویداد غدیر با سه رویکرد تاریخی، جامعه شناختی و پیام غدیر برای دوران معاصر مورد بررسی قرار گرفت. در رویکرد تاریخی به نکات زیر اشاره گردید: نکته نخست اینکه باید در گزارش غدیر به واقعیات اصلی بسنده کرد و هر گونه افزوده های ساختگی و فربه کردن آن نه تنها سودی ندارد بلکه موجب تضعیف اصل غدیر خواهد شد؛ مانند مبالغه در شمار جمعیت حاضر در غدیر که برخی تا ۱۲۰ هزار هم یاد کرده اند؛ در حالی که غدیر پژوهان بر این باورند که بر اساس آمار جمعیتی جزیره العرب، جمعیت حاضر در غدیر بین ۱۰ تا ۱۲ هزار بوده است. افزون بر اینکه سنجه و ملاک حجیت برای مسلمانان در غدیر اقدام ابلاغی رسول خداست نه شمار جمعیت. نکته دوم پاسخ به این پرسش که چرا علی (ع) با وجود این همه تلاش های پیامبر (ص) و چراغ سبز های آن حضرت مبنی بر جانشینی، از رسیدن به قدرت باز ماند؟ این همان نگاه جامعه شناختی است که تاریخ پژوهان نیازمندند که به مطالعات بین رشته ای روی آورده و با یاری گرفتن از آنها به تحلیل صحیح دست یابند. واقعیت آن است که با تمام تلاش های حضرت رسول (ص) هنوز جامعه گرفتار ناهنجاری های قبیله ای بود و تشکیل دولت فراقبیله‌ای بر خلاف عادت عرب بشمار می رفت. از سوی دیگر، مردم فقط پیامبر اعظم (ص) را رهبر آسمانی می دانستند و پذیرش استمرار این آسمانی بودن به عنوان امامت برای بسیاری یا قابل فهم نبود یا سخت پذیر بود. افزون بر اینکه بیشتر مردم پس از فتح مکه مسلمان شده بودند. اسلام آنها فاقد کیفیت لازم و فهم و درک عمیق بود. همچنین بسیاری از قریشیان تصور می کردند که نبوت پیامبر در راستای رقابت های قبیله ای بوده است. از همین رو خلیفه دوم میگفت علت باز ماندن علی (ع) از رسیدن به خلافت، این بود که مردم دوست نداشتند خلافت و نبوت در یک خاندان جمع شوند. باید به این علت ها، حسادت قریشیان و دشمنی آنها با بنی هاشم را نیز افزود. نمونه های تاریخی فراوانی در این باره وجود دارد. شیخوخیت یا پیر سالاری یا جنتوکراسی نیز از دیگر موانع رسیدن علی علیه السلام به خلافت بود. شاهد تاریخی آن اینکه یکی از اصحاب پس از ماجرای سقیفه به علی(ع) گفت: تو جوان هستی و این ها که به قدرت رسیدند، پیران قومند و تو فاقد تجربه آنهایی. در مجموع : ۱. مهاجران قریش ۲. انصار مدینه ۳. نو مسلمانان ۴. و شیعیان و طرفداران علی (ع) چهار جریانی بودند که در آستانه رحلت پیامبر اکرم در مدینه با هم رقابت داشتند. در این رقابت ها، مهاجران قريش که از پیش برای تصاحب قدرت برنامه ریزی کرده بودند از دیگران سبقت گرفته و رقبای خود را حذف کردند. تحلیل تفصیلی مسئله را در فایل صوتی ذیل پیگیری فرمایید. مسئله پایانی که در این نشست مطرح شد پیام امروز و معاصر غدیر یعنی اجرای عدالت بود؛ همان آرمان والایی که امام نخستین شیعه جانش را در راه تحقق آن فدا کرد. جامعه بشری علی (ع) را به عدالت می شناسد. یکی از رمز و رازهای جاودانگی آن حضرت، عدالت طلبی اوست. امروز ضروری‌ترین و حیاتی ترین پیام غدیر برای ایران اسلامی، رفع تبعیض ها، بی عدالتی ها و اجرای دقیق عدالت است. مولا علی(ع) عدالت را موجب پویایی و زنده بودن جامعه بشری (العدل حیاة)، سپر دوام و بقای حکومت ها( العدل جُنّة الدُّول)، موجب فزونی برکات( العدل تتضاعف البرکات) و آبادانی شهرها ( ما عُمِرَت البلدان بمثل العدل)* دانسته است. ۵ مرداد ۱۴۰۰ برابر با ۱۶ ذی حجة ۱۴۴۲ق http://eitaa.Com/Rahevasat #علی_غلامی_دهقی_فریدنی ___________ * احادیث مذکور بر گرفته از کتاب غُرَر الحِکَم و دُرَر الکَلِم عبد الواحد آمُدی است که دربردارنده مجموعه کلمات قصار علی علیه السلام است.

جریان شناسی تحریفگران مناسک و نهضت عاشورا عاشورا و مناسک آن سرمایه ارزنده ای است که در درازای تاریخ، آثار و برکات فراوانی داشته است. بنیانگذار این رسانه تأثیر گذار، امامان شیعه بوده اند که با ترغیب و تشویق به زیارت حسین (ع)، صدور روایات در فضیلت گریستن و در نتیجه تأسی به او، این رویداد با عظمت جریان ساز را در تاریخ جاودانه ساخته است. عاشورا با این همه کارکردهای سودمند سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و تربیتی، مانند هر چیز دیگری گرفتار آفت هایی شده است. امروز دو جریان در ایران این آفت ها و تحریفات را ترویج و گسترش می دهند. نگارنده بدون نام بردن از فرد یا نویسنده و گوینده ای، شاخصه های این دو جریان را که به باور نگارنده این سطور، با وجود ارادت و محبت به اهل بیت (ع)، گرفتار کج اندیشی و تحریف در مناسک و نهضت عاشورا شده اند، نوشته تا خواننده این نوشتار را در شناخت این جریان ها یاری رساند؛ چه این که یکی از راهکارهای رهایی از کج اندیشی ها، آگاهی مردم است. هر چه آگاهی ملّتی بیشتر باشد از فرهیختگی بالاتری برخودار خواهد بود. الف) جریان نخست، جریانی است سنتی که نسبت به سیاست و حکومت بلاشرط است. در این نوشتار، شاخصه های این جریان را به صورت کوتاه نگاشته و خواننده محترم در صورت علاقه به آگاهی بیشتر، فایل سخنرانی که در دو قسمت 34 و 33 دقیقه تهیه شده استماع نماید. ب) جریان دوم، سکولارهای مذهبی اند که قیام امام حسین (ع) را نفی می کنند. در فرسته بعدی به شاخصه ای این جریان پرداخته و فایل سخنرانی آن بارگذاری می شود. الف) شاخصه های جریان سنتی تحریفگر عاشورا: 1. تأکید مبالغه آمیز بر عزاداری و اصرار بر گسترش آن. برخی از اینان بر این باورند که عزاداری افراط بردار نیست. این اندیشه برگرفته از اندیشه نادرست فاضل دربندی نویسنده کتاب اکسیر العبادات فی اسرار الشهادات است که فلسفه آفرینش را عزای امام حسین (ع) می دانست. بدیهی است که عزاداری همچون هر هنجار دینی، افراط بردار است و باید قدر و اندازه آن حفظ گردد. هر گونه زیاده روی در عزاداری می تواند به اصل آن آسیب زده و پیامدهای منفی در عاشورا بوجود آورد. 2. دامن زدن به اختلافات مذهبی و توهین به مقدسات اهل سنت شاخصه دیگر برخی از منتسبان به این جریان است؛ مسئله ای که دودش به چشم مسلمانان و سودش نصیب دشمنان خواهد شد. 3. نقل مباحث سست، بی پایه و غیر علمی؛ بخصوص نقل خواب و معجزات. نگارنده بر این باور است که ائمه (ع) فقط برای اثبات امامت از معجزه یا کرامت بهره می بردند و لاغیر و سایر امور زندگی آنها مانند دیگر انسانها به صورت عادی و طبیعی بوده است. همین راز الگو بودن آنان است. درست است که این مطالب سست و بی پایه در برخی کتابها آمده ولی بر گویندگان، نویسندگان و ذاکران اهل بیت (ع) فرض است که پیش از روایت هر مطلبی، از درستی آن اطمینان حاصل کنند. نباید ارادت به اهل بیت (ع) ما را از درایت در روایات و حکایات غافل کند. 4. بسنده کردن به مناقب گویی بدون تحلیل و ارائه کارکردهای اجتماعی و عملی از دیگر شاخصه های این جریان است. 5. غلو در باره امامان شیعه و منتسبان به آنها. من معتقدم چه بسا مطلبی در گذشته برای تبلیغ و گسترش اسلام و تشیع سودمند بوده ولی امروز، نقل آن نه تنها بی فایده بلکه زیانبار است. این جریان آن مقدار که درباره قدرت جسمانی معصومان سخن می گویند از قدرت روحانی آنها غافلند؛ در حالی که فضیلت اصلی و قابل اقتدای پیشوایان دین، قدرت روحانی آنهاست نه توان جسمانی. 6. در این روزگار که جهان و ایران با بیماری کرونا دست و پنجه نرم می کند، برخی از منتسبان به این جریان، با دستورات بهداشتی و پزشکی مخالفت می ورزند. گاهی شنیده می شود که از ورود افراد ماسک دار به جلسات جلوگیری می کنند با این استدلال نادرست که زیر خیمه امام حسین (ع) کسی کرونا نمی گیرد. این اندیشه ناصحیح ریشه در فکر ناروای دیگری در فلسفه امامت دارد. امام معصوم همانند قرآن برای هدایت بشر معرفی شده است نه برای شفای افراد از بیماری جسمی. 7. این جریان امامان شیعه را غیر قابل دسترس معرفی کرده و با تأکید بر جنبه ملکوتی آنان، بجای الگوسازی، اسطوره سازی می کند. این در حالی است که قرآن کریم پیامبر اعظم (ص) را اسوه معرفی کرده و امام حسین (ع) نیز فرموده: لکم فیِّ اسوه. 8. در جلسات این جریان احساسات و عواطف مذهبی بر عقلانیت و خردوری غلبه دارد. همین سبب شده است که فرصت فکر و تعقل را از مخاطب بستاند. عواطف مذهبی سرمایه ارزنده و مبارکی است که ریشه در مودّت به ذوی القربی دارد اما نباید این احساسات بر خردگرایی غالب گردد.(ادامه دارد) http://eitaa.Com/Rahevasat