eitaa logo
آرشیو پرسمان اعتقادی ( شیعه پاسخ )
2.6هزار دنبال‌کننده
11 عکس
2 ویدیو
10 فایل
کانال اصلی ؛ @Rahnamye_Behesht #سایت ipasookh.ir
مشاهده در ایتا
دانلود
👌ادامه 👇 ❕مرجع عالی قدر ، صافی می نویسد ؛ « امّا اينكه نوشته شده بعضى خود يا ديگران را سگ امام مى شمارند و شرافت مؤمن به اين است كه آدم حقيقى باشد نه . 👌جواب اين است كه هيچ كس نمى گويد مؤمن سگ است، و اين عبارات كه من سگ درگاه خدا يا سگ در خانه پيغمبر يا امام هستم، معنايش اين نيست كه من سگ هستم. اين الفاظ معناى لطيف و دل پسندى دارد كه خود به خود در ذهن شنونده وارد مى شود و لذا كسى جز شما به گوينده آن اعتراض نمى كند كه چرا خود را سگ خواندى و چرا دروغ گفتى. غرض اين است كه همانگونه كه سگ در خانه صاحبش را رها نمى كند و اگر او را براند و دور كند به جاى ديگر روى نمى آورد و وفا و دارد و پاس احترام ولىّ نعمت خود را نگاه مى دارد و از صاحبش و خانه اش دفاع مى كند و عنايت كم و لقمه نان صاحبش را بر سفره هاى چرب ديگران بر مى گزيند، من هم بر سر كوى شما مقيم شده و در خانه شما را رها نمى كنم، و به پاسبانى منزل محبوب و مراد خود افتخار مى كنم. ❕اين تعبير بسيار عرف پسند و شيرين و عاطفى و مهيّج است و در اشعار شعرا و اهل ذوق عرب و ، بسيار است كه در درگاه خدا، يا پيغمبر يا امام، حقيرانه خود را سگ مى شمارند؛ مانند اين اشعار: ❕لقمه نانى به اين سگ كن عطا كم نگردد از عطايت اى خدا شاها چو تو را سگى ببايد گر من بودم آن سگ تو شايد هستم سگكى ز حبس جسته بر شاخ گل هوات بسته از مدح تو با قلاده زر زنجير وفا به حلقم اندر خود را به قبول رايگانت بستم به طويله سگانت افكن نظرى بر اين سگ خويش سنگم مزن و مرانم از پيش من سگ اصحاب كهفم بر در پاكان مقيم نيم نانى مىرسد تا نيم جانى در تن است 👌و اين هم در منظومه مناجات على عليه السلام خطاب به آن حضرت عرض كرده ام: «بسته سنبل گيسوى توام فخرم اين بس كه سگ كوى توام ❕نابغه علم و ادب و افتخار جامعه شيعه و اسلام، شيخ بهاء الدين عاملى قدس سره براى كسى مثل شاه عباس كبير از بين تمام القاب شاهانه اين لقب را برگزيده و در آغاز كتاب" جامع عباسى" چنين مى فرمايد: 👌 «چون توجّه خاطر ملكوت ناظر اشرف اقدس، كلب آستان على بن ابى طالب عليه السلام شاه عباس الحسينى الموسوى ...» ❕به نظر ما اين جمله « آستان على بن ابى طالب عليه السلام» براى معرفى شاه عباس كبير از تمام القاب نفرت انگيز و پر از مبالغهاى كه براى شاهان صفوى و سلاطين ديگر گفته شده، دلپذيرتر و ارزندهتر و جذابتر است و لطفى كه در اين جمله به كار رفته در هيچ يك از عناوينى كه در ابتداى كتابها براى پادشاهان نوشته شده، وجود ندارد. 👌هم اكنون از تاريخ وفات عضد الدوله ديلمى قريب يك هزار و بيست سال مى گذرد، و اين افتخار در ضمن مفاخر او در كتابها نوشته مى شود كه در روى سنگ قبر او در نجف اشرف، در جوار مرقد مطهر مولاى متقيان على عليه السلام اين آيه نوشته شده:«وَكَلْبُهُم باسِطٌ ذِراعَيْهِ بِالْوَصِيدِ». ❕❕مع ذلك، ما نمى گوييم گويندگان همه اينگونه الفاظ را در هر مجلس و منبر، يا در هر شعر و قصيده تكرار كنند و از طريق بلاغت و تكلم به حال بيرون روند. 📚سلسله مباحث امامت و مهدویت ج1 ص412 https://t.me/joinchat/AAAAADwfNBg2bGR7EMl2NA
🤔 ❔لطفا به متن زیر از کانال دین پاسخ دهید ؛ ◾️ اسلام و عربى به روايت زير توجه كنيد: «ما از تبار قريش هستيم و هواخواهان ما عرب و دشمنان ما عجم ها(فارسها) هستند. روشن است که هر عربى از هر عجمی بهتر و بالاتر؛ و هر عجمی از دشمنان ما هم بدتر است؛ عجمها را بايد دستگير کرد و به مدينه آورد؛ زنانشان را به فروش رسانيد و مردانشان را به بردگى و غلامى اعراب گماشت. : سفينه البحار و مدينه الحکم و الاثار ؛ صفحه ۱۶۴، نویسنده: شیخ عباس قمى 💠💠 👌به راستی انسان از شدت عناد و دشمنی این افراد با اسلام و تشیع متعجب می شود که چگونه سعی می کنند با تحریف و مطلبی را به مخاطب القاء کنند . ❕کتاب سفینه البحار مرحوم شیخ عباس قمی ، تلخیص و معجم موضوعی از کتاب شریف الانوار است و شیخ عباس قمی تنها روایات بحار الانوار را به صورتی تلخیصی و در کتاب مذکور نقل می کند . 💠شیخ عباس قمی ابتدا اصل روایت را از کتاب بحار الانوار نقل می کند که امام علیه السلام فرمود ؛ « ما قریش هستیم و شیعیان ما عرب هستند و دشمنان ما عجم می باشند » ❕شیخ عباس قمی پس از نقل روایت توضیح علامه را پیرامون روایت نقل می کند که علامه مجلسی روایت را چنین توضیح و می دهد ؛ « بیان و معنای روایت آن است که اگر شخص شیعه ما باشد عرب ممدوح است ( یعنی دارای همان صفات خوب و پسندیده است که عرب را به آن مدح می کنید ) اگر چه عجم باشد و دشمن ما عجم مذموم است (یعنی کسی که آن صفات نکوهیده را که بحق یا ناحق برای عجم می گویید دارا باشد ) اگر چه ذاتا عرب باشد » ❕این توضیح علامه مجلسی در بحار الانوار است که شیخ عباس قمی نقل می کند . 💠آنگاه شیخ عباس قمی فصلی را می گشاید تحت این عنوان ؛ « عقیده زشت خلیفه دوم در مورد عجم ها » 👌سپس از کتاب مناقب ابن شهر آشوب نقل می کند ؛ « زمانی که اسیران ایرانی را به مدینه آوردند ، خلیفه دوم می خواست که زنانشان را بفروشد و مردانشان را بندگان عرب قرار دهد و قصد داشت که معلول ها و ضعیفان وپیران را در هنگام طواف و حول خانه خدا بر دوش مردان ایرانی قرار دهد ، علی علیه السلام ( اعتراض کرد ) و گفت پیامبر فرمود بزرگ هر قوم را اکرام کنید اگر که در مخالفت با شما باشند و این ایرانی از جمله حکماء و کریمان می باشند که به اسلام اظهار رغبت کرده اند و من برای خداوند از حق خود و بنی هاشم در مورد آنان گذشتم ...» 📚سفینه البحار ج6 ص165 ❗️این تمام جریان این روایت است ، که متاسفانه کانال های ضد دین با این جریان مطلب را به صورت وارونه نشان می دهند ‌. 👌ما در پست دیگری مفصلا به شرح و بررسی روایاتی که می گوید شیعیان ما و دشمنان ما هستند پرداخته ایم ، جهت آگاهی به نمایه زیر مراجعه فرمایید ؛ 🔶 https://t.me/Rahnamye_Behesht/6260 https://t.me/joinchat/AAAAADwfNBg2bGR7EMl2NA
🤔 ❔لطفا به متن زیر از کانال دین پاسخ دهید ؛ ◾️ اسلام و عربى به روايت زير توجه كنيد: «ما از تبار قريش هستيم و هواخواهان ما عرب و دشمنان ما عجم ها(فارسها) هستند. روشن است که هر عربى از هر عجمی بهتر و بالاتر؛ و هر عجمی از دشمنان ما هم بدتر است؛ عجمها را بايد دستگير کرد و به مدينه آورد؛ زنانشان را به فروش رسانيد و مردانشان را به بردگى و غلامى اعراب گماشت. : سفينه البحار و مدينه الحکم و الاثار ؛ صفحه ۱۶۴، نویسنده: شیخ عباس قمى 💠💠 👌به راستی انسان از شدت عناد و دشمنی این افراد با اسلام و تشیع متعجب می شود که چگونه سعی می کنند با تحریف و مطلبی را به مخاطب القاء کنند . ❕کتاب سفینه البحار مرحوم شیخ عباس قمی ، تلخیص و معجم موضوعی از کتاب شریف الانوار است و شیخ عباس قمی تنها روایات بحار الانوار را به صورتی تلخیصی و در کتاب مذکور نقل می کند . 💠شیخ عباس قمی ابتدا اصل روایت را از کتاب بحار الانوار نقل می کند که امام علیه السلام فرمود ؛ « ما قریش هستیم و شیعیان ما عرب هستند و دشمنان ما عجم می باشند » ❕شیخ عباس قمی پس از نقل روایت توضیح علامه را پیرامون روایت نقل می کند که علامه مجلسی روایت را چنین توضیح و می دهد ؛ « بیان و معنای روایت آن است که اگر شخص شیعه ما باشد عرب ممدوح است ( یعنی دارای همان صفات خوب و پسندیده است که عرب را به آن مدح می کنید ) اگر چه عجم باشد و دشمن ما عجم مذموم است (یعنی کسی که آن صفات نکوهیده را که بحق یا ناحق برای عجم می گویید دارا باشد ) اگر چه ذاتا عرب باشد » ❕این توضیح علامه مجلسی در بحار الانوار است که شیخ عباس قمی نقل می کند . 💠آنگاه شیخ عباس قمی فصلی را می گشاید تحت این عنوان ؛ « عقیده زشت خلیفه دوم در مورد عجم ها » 👌سپس از کتاب مناقب ابن شهر آشوب نقل می کند ؛ « زمانی که اسیران ایرانی را به مدینه آوردند ، خلیفه دوم می خواست که زنانشان را بفروشد و مردانشان را بندگان عرب قرار دهد و قصد داشت که معلول ها و ضعیفان وپیران را در هنگام طواف و حول خانه خدا بر دوش مردان ایرانی قرار دهد ، علی علیه السلام ( اعتراض کرد ) و گفت پیامبر فرمود بزرگ هر قوم را اکرام کنید اگر که در مخالفت با شما باشند و این ایرانی از جمله حکماء و کریمان می باشند که به اسلام اظهار رغبت کرده اند و من برای خداوند از حق خود و بنی هاشم در مورد آنان گذشتم ...» 📚سفینه البحار ج6 ص165 ❗️این تمام جریان این روایت است ، که متاسفانه کانال های ضد دین با این جریان مطلب را به صورت وارونه نشان می دهند ‌. 👌ما در پست دیگری مفصلا به شرح و بررسی روایاتی که می گوید شیعیان ما و دشمنان ما هستند پرداخته ایم ، جهت آگاهی به نمایه زیر مراجعه فرمایید ؛ 🔶 https://t.me/Rahnamye_Behesht/6260 https://t.me/joinchat/AAAAADwfNBg2bGR7EMl2NA
🤔 ❔چرا به امام سجاد ابن می گویند دلیل خاصی دارد ❕❕ 💠💠 👌علامه چنین می آورد ؛ « از پیامبر گرامی روایت شده است که فرمود خداوند از میان دو برگزیده دارد ، برگزیده او از عرب قریش و از عجم می باشد و علی بن الحسین پیوسته می گفت من فرزند دو برگزیده هستم زیرا جد او رسول خدا بود و مادرش دختر یزگرد پادشاه ایران بود » 📚بحار الانوار ج46 ص4 ❕شیخ عباس قمی امام سجاد علیه السلام را چنین بر می شمارد ؛ 1⃣تالیف صحیفه کامله است که اهل بیت و عروه الوثقی شیعیان است ‌. 2⃣جمع شدن نجابت عرب و هر دو در او به به اعتبار سخن پیامبر که خدا در میان بندگان دو برگزیده دارد ، برگزیده او از عرب قریش و از عجم فارس می باشد لذا او ملقب به ابن الخیرتین می باشد . 3⃣انتشار اولاد رسول خدا از آن حضرت لذا او را آدم بنی الحسین می گویند . 📚منتهی الامال ج2 ص1175 https://t.me/joinchat/AAAAADwfNBg2bGR7EMl2NA
🤔 ❔تمام ياران حضرت مهدي(عج) اند» آيا اين حديث واقعيت دارد؟ چرا ❗️❗️ 💠💠 👌یاران امام زمان علیه السلام تمام انسان های حقیقت جو و آزاده ای هستند که از اقصی نقاط جهان برای یاری دین الهی گرد هم جمع می شوند و اختصاص به یک خاصی ندارند ، اگر چه سهم عجم ها و غیر عرب و ایرانیان از یاران امام عصر ، سهم است . 👌امام صادق علیه السلام فرمود ؛ « هیچ می دانی که قم را چرا قم نام نهادند ؟ برای آن که اهل آن با قائم خاندان محمد جمع شوند ، و با او قائم و مستقیم باشند و او را دهند » 📚تاریخ قم ص278 📚بحار الانوار ج60 ص216 👌و فرمود ؛ « اهل قم انصار و قائم هستند » 📚بحار الانوار ج57 ص219 👌امام باقر علیه السلام فرمود ؛ « گویی گروهی را می بینم که در شرق ( منطقه ) در پی حق قیام می کنند ، اما آن را به ایشان نمی دهند ، دوباره آن را می طلبند اما به آنها داده نمی شود ، پس چون این وضعیت را می بینند ، شمشیرهایشان را بر گردن خود می نهند و آنچه را خواسته بودند به ایشان می دهند اما دیگر آن را نمی پذیرند تا این که قیام می کنند و آن را جز به صاحبتان نمی سپرند ، کشتگان آنها شهیدند ، من اگر آن زمان را درک کنم ، خود را برای صاحب این امر نگاه می دارم » 📚الغیبه نعمانی ص273 📚بحار الانوار ج52 ص243 👌امام علیه السلام فرمود ؛ « خراسانیان ( ایرانیان ) یاوران قائم اند » 📚الاختصاص ص325 📚دلائل الامامه ص459 👌در نقل دیگری از علی علیه السلام آمده است که فرمود ؛ « گروه هایی از و قبیله هایی از با مهدی الفت می گیرند » 📚کنزالعمال ج14 ص591 👌امام صادق علیه السلام فرمود ؛ « از قوم عرب تعداد اندکی از آنها همراه اند » 📚الکافی ج1 ص370 ❕از این روایات استفاده می شود که همه مناطق زمین سهمی در یاوری امام عصر علیه السلام دارند ، اگر چه سهم عجمیان و ایرانیان بیشتر است . https://t.me/joinchat/AAAAADwfNBg2bGR7EMl2NA
👌ادامه 👇 ❕مرجع عالی قدر ، صافی می نویسد ؛ « امّا اينكه نوشته شده بعضى خود يا ديگران را سگ امام مى‏ شمارند و شرافت مؤمن به اين است كه آدم حقيقى باشد نه . 👌جواب اين است كه هيچ كس نمى‏ گويد مؤمن سگ است، و اين عبارات كه من سگ درگاه خدا يا سگ در خانه پيغمبر يا امام هستم، معنايش اين نيست كه من سگ هستم. اين الفاظ معناى لطيف و دل پسندى دارد كه خود به خود در ذهن شنونده وارد مى‏ شود و لذا كسى جز شما به گوينده آن اعتراض نمى‏ كند كه چرا خود را سگ خواندى و چرا دروغ گفتى. غرض اين است كه همان‏گونه كه سگ در خانه صاحبش را رها نمى‏ كند و اگر او را براند و دور كند به جاى ديگر روى نمى ‏آورد و وفا و ‏شناسى دارد و پاس احترام ولىّ نعمت خود را نگاه مى ‏دارد و از صاحبش‏ و خانه ‏اش دفاع مى‏ كند و عنايت كم و لقمه نان صاحبش را بر سفره‏ هاى چرب ديگران بر مى‏ گزيند، من هم بر سر كوى شما مقيم شده و در خانه شما را رها نمى ‏كنم، و به پاسبانى منزل محبوب و مراد خود افتخار مى‏ كنم. ❕اين تعبير بسيار عرف پسند و شيرين و عاطفى و مهيّج است و در اشعار شعرا و اهل ذوق عرب و ، بسيار است كه در درگاه خدا، يا پيغمبر يا امام، حقيرانه خود را سگ مى‏ شمارند؛ مانند اين اشعار: ❕لقمه نانى به اين سگ كن عطا كم نگردد از عطايت اى خدا شاها چو تو را سگى ببايد گر من بودم آن سگ تو شايد هستم سگكى ز حبس جسته بر شاخ گل هوات بسته‏ از مدح تو با قلاده زر زنجير وفا به حلقم اندر خود را به قبول رايگانت بستم به طويله سگانت‏ افكن نظرى بر اين سگ خويش سنگم مزن و مرانم از پيش‏ من سگ اصحاب كهفم بر در پاكان مقيم نيم نانى مى‏رسد تا نيم جانى در تن است‏ 👌و اين هم در منظومه مناجات على عليه السلام خطاب به آن حضرت عرض كرده‏ ام: «بسته سنبل گيسوى توام فخرم اين بس كه سگ كوى توام‏ ❕نابغه علم و ادب و افتخار جامعه شيعه و اسلام، شيخ بهاء الدين عاملى قدس سره براى كسى مثل شاه عباس كبير از بين تمام القاب شاهانه اين لقب را برگزيده و در آغاز كتاب" جامع عباسى" چنين مى‏ فرمايد: 👌 «چون توجّه خاطر ملكوت ناظر اشرف اقدس، كلب آستان على بن ابى ‏طالب عليه السلام شاه عباس الحسينى الموسوى ...» ❕به نظر ما اين جمله « آستان على بن ابى‏ طالب عليه السلام» براى معرفى شاه عباس كبير از تمام القاب نفرت‏ انگيز و پر از مبالغه‏اى كه براى شاهان صفوى و سلاطين ديگر گفته شده، دلپذيرتر و ارزنده‏تر و جذاب‏تر است و لطفى كه در اين جمله به كار رفته در هيچ يك از عناوينى كه در ابتداى كتاب‏ها براى پادشاهان نوشته شده، وجود ندارد. 👌هم اكنون از تاريخ وفات عضد الدوله ديلمى قريب يك هزار و بيست سال مى‏ گذرد، و اين افتخار در ضمن مفاخر او در كتاب‏ها نوشته مى‏ شود كه در روى سنگ قبر او در نجف اشرف، در جوار مرقد مطهر مولاى متقيان على عليه السلام اين آيه نوشته شده:«وَكَلْبُهُم باسِطٌ ذِراعَيْهِ بِالْوَصِيدِ». ❕❕مع ذلك، ما نمى‏ گوييم گويندگان همه اين‏گونه الفاظ را در هر مجلس و منبر، يا در هر شعر و قصيده تكرار كنند و از طريق بلاغت و تكلم به حال بيرون روند. 📚سلسله مباحث امامت و مهدویت ج1 ص412 https://t.me/joinchat/AAAAADwfNBg2bGR7EMl2NA
🤔 به این روایت پاسخ دهید ؛ « محمد بن می گوید که از امام شنیدم که ایشان از گل نهی کردند . گفتم جانم به فدایت برای چه نهی کردی ؟ گفت زیرا نرگس و گل خوشبو ها است» سند : ج7 ص506 💠💠 👌در روایات ما ، برخی از گیاهان و که نوعی عطر خوش بو است برای روزه دار شمرده است زیرا معمولا سبب رسیدن بوی غلیظ آن ها به شده و از سوی دیگر نوعی لذت و دل با امور برای روزه دار ایجاد می کند، در حالی که شایسته و پسندیده این است که روزه دار در حال روزه از تمام امور و لذات مادی و غرق در لذت معنوی و مناجات با باشد. 🔷شیخ روایت می کند ؛ « بوییدن گیاه ( برای روزه دار ) مکروه است زیرا سبب دل انگیزی او می گردد» 📚 ج4 ص113 👌 در روایت دیگر امام علیه السلام فرمود : « روزه دار بهتر است که گیاه ریحان را نکند ، زیرا در استشمام آن نوعی دل انگیزی ( مادی است ) و این برای روزه دار کراهت دارد» 📚 ج4 ص113 👌و یا در دیگر آمده است ؛ « علی علیه السلام ، می دانست که روزه دار با مشک خود را خوشبو کند» 📚 ج4 ص113 🗯در روایت دیگری نیز آمده است که محمد بن می گوید : « از امام صادق علیه السلام شنیدم که از گیاه نرگس ( برای روزه دار ) نهی می کرد . 🔷از امام در مورد علت این حکم سوال کردم . 🔶امام علیه السلام فرمود: « زیرا نرگس گل خوشبو ها است » 📚 ج4 ص112 👌 نیز روایت مذکور را به صورت مرسل از محمد بن الفیض نقل کرده و در آن تصریح شده است که این کراهت مخصوص دار است . 📚 ج2 ص114 🗯اما باید توجه کرد که این روایت از حیث سند است . 🔶محمد بن الفیض که راوی روایت است ، است و روایات او مورد قبول نیست. 📚 المقال ج2 ص380 👌و راوی دیگر روایت ، داود بن اسحاق می باشد ، که او نیز مجهول و ضعیف است . 📚 المقال ج1 ص431 ❕بنابراین روایت مورد اشکال ، از حیث سندی است و قابل توجه نیست . 🗯حال اگر از ضعف سندی نیز بپوشیم ؛ 🔶شیخ در فلسفه این حکم می نویسد: « برخی از اصحاب خبر داده اند که غیر عرب ها ( مجوسیان ) زمانی که روزه می گرفتند ، گیاه را استشمام می کردند و معتقدند بودند که جلوی آن ها را می گیرد » 📚 ج4 ص112 👌بنابراین وجه کراهت ، پرهیز از عدم به کفار است ، زیرا در روایات ما بیان شده است که مسلمین نباید در هیچ فعلی خود را کفار و غیر مسلمین کنند. 🔶امام علیه السلام فرمود : « خداوند به یکی از پیامبران خود چنین وحی کرد که به مومنین بگو لباس دشمنانم را نپوشند و غذای آنها را نخورند و راه و آنها را نپیمایند که اگر چنین کنند همانند دشمنان من خواهند بود» 📚،صدوق،ج 1 ص 252 📚 الشیعه ،ج 4 ص 385 🔶از علیه السلام روایت شده است: «هرکس خود را شبیه قوم خاصی بسازد، از آن شمرده می شود» 📚 الوسایل،ج17 ص440 https://t.me/joinchat/AAAAADwfNBg2bGR7EMl2NA