به دل می‌سوختم اما، لبت چون غنچه وا می‌شد در دل بسته بودم من، به رویت گرچه وا می‌شد که چشمم مثل شمعی آب می‌شد برگریبانم ولی چون چشم می‌بستم، به روی کوچه وا می‌شد... #فاطمه_خسروی

- خونین شده این معرکه داغ است هنوز صاحب عزا شاه چراغ است هنوز گر بر سر ما تیغ ببندد دشمن رودیم که در وادی باغ است هنوز #فاطمه_خسروی #فاطیماه #شاهچراغ | #شیراز_تسلیت | #ایران_تسلیت

قلبی که درش عشق نباشد هیچ است عاشق، که دلش از غزلی پُرپیچ است؛) #فاطیماه | #فاطمه_خسروی

بابا به مویم شانه می‌زد خواب می‌دیدم در خیمه بین کودکان من تاب می‌دیدم دندان من نشکسته بود و شادمان بودم [ من تک تک تصویر را در آب می‌دیدم ] #فاطیماه | #فاطمه_خسروی - #شهادت_حضرت_رقیه

آهو شدم و باز پناه آوردم دل‌خونم و دل محضر شاه آوردم عمری‌ست در این خانه بزرگم کردی با دست پر آمدم، گناه آوردم ✍🏻 #فاطمه_خسروی #شهادت_امام_رضا

زندگی درد موافق شدن است عاصیِ تلخِ حقایق شدن است زندگی، گرچه که سخت است ولی آخرین وَهله‌ی عاشق شدن است #فاطمه_خسروی تقدیم به تو ؛) زادروزت مبارک 🤍🫀 بمونه به یادگار از : هجدهم مهرماه ۱۴۰۲

چرا غم پای خود را از گلویم برنمی‌دارد چرا دست از پریشانیِ مویم برنمی‌دارد #فاطمه_خسروی #فاطیماه

دست بردار از خیال خام من جان من این ترم مشروطم نکن ✍🏻 #فاطمه_خسروی

در این بوم سوخته‌ی سیاه، آسمان به نیلی کبود یک یاس، میهمان شده بود. صدای خیس دری چوبی، سکوت خانه را برهم می‌زد. آغوش بی جانی داشت سخن می‌گفت. چقدر اینجا عطر یاس پیچیده‌ ! و اکنون که گنبد کبود آسمان، لب خاک پهلو گرفته، خلاصه‌ی آسمان بدون نور، سیاهی عمیق یک چاه است در دل نخلستان. یا صدای فریاد خاموشی که دل شب را می‌خراشید و داشت با ستارگان برای ماه، سوگواری میکرد. اشک‌هایی که خاک را با غم می‌شست. و آتش، نورش را از او می‌گرفت و گستاخانه‌تر از قبل درونش شعله می‌کشید. اکنون صدایی که زمزمه‌ تمام شب بیداری‌ها بود. صدای شکستن دلی کوچک، شکستن پهلوی آسمان و گرگ و میش آن در غروب نور به کبودی یاسی که آغوش خاک، خانه‌ای ابدی برایش ساخته بود . . شبی که موعد معراج بود و مدینه زیر خاک به دنبال نور می‌گشت. #فاطمه_خسروی | #فاطیماه #ایام_فاطمیه | #فاطمیه