🔻 #پیشنهاد #علیرضا_پناهیان
برای #پیاده_روی #اربعین
🌀 بیایید مسیر پیاده‌روی را از «#مسجد_سهله » #آغاز کنیم...
🔹 همان‌طور که
زندگیِ ما،
#جامعۀ ما و
#سیاست ما
باید ##امام_زمانی باشد،
#روضۀ #امام_حسین(ع) و اربعینِ ما هم باید امام‌زمانی باشد؛
یعنی با امام‌زمان(ع) و #ظهور
#پیوند داشته باشد.
🔹 بیایید امسال،
پررنگ‌تر از هرسال،
اربعین و این پیاده‌روی #باشکوه و #باعظمت را با امام‌زمان(ع) پیوند بزنیم.
اساساً هم این پیوند وجود دارد،
کمااینکه در #زیارت_اربعین می‌خوانیم:
«وَ نُصرَتی لَکُم مُعدَّة»
من آمده‌ام شما را یاری کنم؛ یعنی من آمده‌ام فرزند امام‌حسین (ع) را #یاری کنم.
🔹 نمی‌شود که ما غصه‌دار خودِ امام‌حسین علیه السلام باشیم
اما با فرزند ایشان-که پشت پردۀ غیبت است- کاری نداشته باشیم!
نمی‌شود که ما #سوگوار گذشتۀ #اهل_بیت علیه السلام باشیم اما به آیندۀ ایشان و ظهور آخرین امام ، کاری نداشته باشیم!
🔹 عده‌ای از #رفقا که برای اربعین برنامه‌ریزی می‌کردند، دور هم جمع شدند و گفتند: ما امسال پیاده‌روی را از «مسجد سهله» شروع می‌کنیم؛ یعنی جایی که بناست خانۀ امام‌زمان (ع) باشد!
به نظرم این پیشنهاد بسیار خوبی است؛
برای آنهایی که توفیقش را پیدا کنند.
#هل_من_ناصر_ینصرنی
👤علیرضا پناهیان
🚩#دانشگاه_امام_صادق(ع)- ۹۸.۶.۹
👈🏻 متن کامل:
📎 Panahian.ir/post/5660
#نشر_حداکثری
http://eitaa.com/joinchat/3755868179C7a5148bdd4
رفیق شهیدمෆ࿐•°|ོ
#جابر_بن_عبدالله_انصارى به همراه یکى از #بزرگان #تابعین - که نام او را بعضى #عطیه گفته‌اند، بعضى #عطا گفته‌اند و احتمال دارد #عطیه_بن_حارث_کوفى_حمدانى باشد؛
به‌هرحال یکى از بزرگان تابعین است که در #کوفه ساکن بوده - این راه را طى کردند و در این روز بر سر #مزار_شهید_کربلا حاضر شدند.
شروع #جاذبه‌ى_مغناطیس_حسینى در روز #اربعین است. جابربن‌عبدالله را از #مدینه بلند مى‌کند و به #کربلا مى‌کشد.
این، همان #مغناطیسى است که امروز هم با گذشت قرنهاى متمادى، در دل من و شماست.
کسانى که #معرفت به #اهل_بیت دارند،
#عشق و #شور به #کربلا همیشه در دلشان زنده است. این از آن روز شروع شده است.
جابربن‌عبدالله جزو #مجاهدین #صدر_اول است؛ از #اصحاب_بدر است؛ یعنى قبل از #ولادت #امام_حسین، جابربن‌عبدالله، در خدمت #پیغمبر بوده و در کنار او جهاد کرده است.
#کودکى، #ولادت و نشو و نماى #حسین_بن_على (علیه‌السلام) را به چشم خود دیده است. جابربن‌عبدالله به طور حتم بارها دیده بود که #پیغمبر_اکرم، حسین‌بن‌على را در آغوش مى‌گرفت، #چشمهاى او را مى‌بوسید، صورت او را مى‌بوسید، پیغمبر به دست خود در دهان حسین‌بن‌على غذا مى‌گذاشت و به او آب مى‌داد؛ اینها را به احتمال زیاد جابربن‌عبدالله به چشم خود دیده بود. جابربن‌عبدالله به طور حتم از پیغمبر به گوش خودش شنیده باشد که حسن و حسین سرور جوانان اهل بهشت‌اند. بعدها هم بعد از پیغمبر، موقعیت امام حسین، شخصیت امام حسین - چه در زمان خلفا، چه در زمان امیرالمومنین، چه در مدینه و چه در کوفه - اینها همه جلو چشم جابربن‌عبدالله انصارى است.
حالا جابر شنیده است که حسین‌بن‌على را به #شهادت رسانده‌اند. جگرگوشه‌ى پیغمبر را با لب تشنه #شهید کرده‌اند. از مدینه راه افتاده است؛ از کوفه، عطیه با او همراه شده است.
عطیه روایت مى‌کند که: «جابربن‌عبدالله به کنار #شط_فرات آمد، آنجا #غسل کرد، جامه‌ى سفید و تمیز پوشید و بعد با گامهاى آهسته، با احترام به سمت #قبر امام حسین (علیه‌السلام) روانه شد. آن روایتى که من دیدم این‌طور است، مى‌گوید: وقتى به قبر رسید، سه مرتبه با صداى بلند گفت: «الله اکبر، الله اکبر، الله اکبر»؛ یعنى وقتى که مى‌بیند که چطور آن جگرگوشه‌ى پیغمبر و زهرا را، دست غارتگر شهوات طغیانگران، این‌طور با مظلومیت به شهادت رسانده، تکبیر مى‌گوید. بعد مى‌گوید: از کثرت اندوه، جابربن‌عبدالله روى قبر امام حسین از حال رفت، #غش کرد و افتاد. نمى‌دانیم چه گذشته است، اما در این روایت مى‌گوید، وقتى به هوش آمد، شروع کرد با امام حسین صحبت کردن: «السلام علیکم یا آل الله، السلام علیکم یا صفوه الله».
http://eitaa.com/joinchat/3755868179C7a5148bdd4