گفتم غبارِ کوی تو باشم، ولی نشد آیینه‌دار روی تو باشم، ولی نشد گفتم که جام لاله بگیرم به روی دست مست از میِ سبوی تو باشم، ولی نشد گفتم ز باغ، چشم بپوشم به فصل گل مفتون رنگ و بوی تو باشم، ولی نشد گفتم که با نسیم سحر همسفر شوم سرگرم جست و جوی تو باشم، ولی نشد گفتم که مثل قبله نما در مسیر عشق پیوسته رو به سوی تو باشم، ولی نشد گفتم که دل بگیرم از آمال رنگ رنگ تنها در آرزوی تو باشم، ولی نشد گفتم که در کشاکش شب‌های انتظار یاد شکنجِ موی تو باشم، ولی نشد گفتم ز خیر صحبت اغیار بگذرم سرمست گفت و گوی تو باشم، ولی نشد گفتم چو شبنمی‌که شود محو آفتاب یک لحظه رو به روی تو باشم، ولی نشد از باغ حُسنِ تو، گلِ دیدار چیدنیست خال سیاه و خیمه سبز تو دیدنی است #استاد_محمد_جواد_غفورزاده_شفق #ولادت_امام_زمان_عج

عطر فردوس رسیده‌ست و دلم باز شده ای اهالی جنون عاشقی آغاز شده نغمه ی مستی هر میکده‌ای ساز شده موسم شاعری خواجه شیراز شده مژده ای دل که مسیحا نفسی می‌آید که ز انفاس خوشش بوی کسی می‌آید با من دلشده امشب به جز از یار مگو با من مست به غیر از رخ دلدار مگو جز رخ آن مه عاشق کش عیّار مگو غیر شیرینی و دلچسبی دیدار مگو من که با عشق و غمش کرده خدا بنیادم نیست غیر از الف قامت او در یادم جز غمش نیست در این سینه ی شیدایی ما جز رخش نیست خیال شب رؤیایی ما نیست جز یاد رخش مونس تنهایی ما اوست آرام دل ما و شکیبایی ما دل ما هرچه از آن یار تمنّا کرده او به یک غمزه گره از دل ما وا کرده دست ما و طلب گیسوی آن یار خوش است مستی از عطر شمیم بوی آن یار خوش است تا سحر وصفِ روی دلجوی آن یار خوش است زخم از تیغ خم ابروی آن یار خوش است زیر شمشیر غمش رقص کنان باید رفت در هوای رخ او نعره‌زنان باید رفت طلعتش حضرت طاهاست خدا می‌داند هیبتش هیبت مولاست خدا می‌داند زاده ی حضرت زهراست خدا می‌داند ثمر شاخه‌ ی طوباست خدا می‌داند عالم از شور و شر شوق رخش سوخته است دیده ی اهل نظر بر ره او دوخته است حسنی است و حسینی‌ست تبار و نسبش مثل حیدر تو بخوان فارس کلّ عربش نه فقط قوم عرب بلکه عجم در عقبش همگی منتظر نغمه ی بر روی لبش آی! ای اهل جهان مهدی موعود منم زاده ی خون خدا، کعبه‌ی مقصود منم باد تسلیم من و نور به فرمان من است رزق و روزی همه خلق به اَنبان من است ضربان‌های زمان نیز به دستان من است آب در سیطره دست عمو جان من است زاده‌ ی نرجسم و نور دل عسکری‌ام نجل زهرا و علی، فاطمی و حیدری‌ام ای غریبان جهان ای همه ی منتظران خسته‌های همه اعصار و قلوب نگران ای اسیرانِ گرفتار به بندِ دگران ای پریشان شده از دست و دلِ بدنظران انتقام از همه ی بی صفتان می‌گیرم داد مظلومیتِ اهل جهان می‌گیرم با سپاهی ز شهیدان خدا می‌آیم روی دوشم علم کرب و بلا می‌آیم من به خونخواهی آن رأس جدا می‌آیم من به درمانگری تاول پا می‌آیم من می‌آیم که به درمانده دوایی برسد نیمه شب کودک جا مانده به جایی برسد من خبر دارم از آن کوچه و از بیم و خطر من خبر دارم از آن تشت پر از خون جگر من خبر دارم از آن مادر و شش ماهه پسر من خبر دارم از آن گودی و از خنجر و سر من خبر دارم از آن لحظه که خم شد عمّه ناله‌اش دلهــره انداخت به جان خیمه #نصیر_حسنی #ولادت_امام_زمان_عج

دوبیتی نه دیگر بی‌تو این دنیاست زیبا نه دل می‌ماند از دوری شکیبا برای ما شده هر روز بی‌تو «کَيَوْمًا يَجْعَلُ الْوِلْدَانَ شِيبا» ▪️ نه دیگر مانده ذوق شعر گفتن نه حتّی شور و شوق شعر گفتن جهان را اتّفاقی تازه باید... ورای حرف، فوق شعر گفتن ▪️ بیا که بی‌تو کار ما تمام است جهان چون آفتاب روی بام است تمام عمر ما در انتظارت شب یلدای دوری از امام است #مجتبی_خرسندی #ولادت_امام_زمان_عج

دوبیتی شاید به تن خسته‌ی ما جان آمد شاید که شب غُصّه به پایان آمد برخیز و محلّه را چراغانی کن... شاید که همین نیمه‌ی شعبان آمد #سید_مجتبی_شجاع #ولادت_امام_زمان_عج

پرده را پس بزن ای آن که تماشا داری ارث پاکی ز "محمد"، ز "مسیحا" داری بهره از دامن "زهرا" و "ملیکا" داری "آن چه خوبان همه دارند تو تنها داری" آی رؤیای قشنگی که حقیقت داری! به نماز آمده ای، قصد قیامت داری؟! عطر نرگس به پَرِ شال تو بسته ست نسیم هرچه گل، گوشه ی دستار تو گشته ست مقیم با تو کرده ست خدا بوی خوشش را تقسیم می کند نبض زمان را ضربانت تنظیم پرده را پس بزن ای حضرت خورشید!بتاب تا بلرزد ز تماشات دل هر سرداب زیر پاهای تو جاری ست بهاری مسدود دست های پُر بارانِ تو خورشید اندود نفست رخصت جاری شدن چشمه و رود گوشه ی دنج نگاه تو بهشت موعود در پس این شبِ آفت زده پیچیده صدات بر تو و لحظه ی زیبای ظهورت، صلوات! #سیده_اعظم_حسینی #ولادت_امام_زمان_عج

مژده ای منتظران صبح ظفر نزدیک است به سر آمد شب هجران و سحر نزدیک است «آن سفر کرده که صد قافله دل همره اوست» داده پیغام که پایان سفر نزدیک است نفس باد صبا بوی عزیز آورده گفت یعقوب که دیدار پسر نزدیک است چشم‌هایی که شد از اشک فراقش تاریک دل‌شان گرم شود، نور بصر نزدیک است این نسیمی که وزد باد بهار فرج است مژده آرد به شکوفه؛ که ثمر نزدیک است ابرها از رُخ خورشید پراکنده شدند تابش نور هدایت به نظر نزدیک است آن سفر کرده دوباره به وطن باز آید دولت آن شه با شوکت و فر نزدیک است نفس آخر ظالم شده؛ ان‌شاء‌الله روز نابودی هر فرقه‌ی شَر نزدیک است چشم خود سوی سما کرده «شقایق» زیرا رویتِ طلعت آن قرص قمر نزدیک است #حمید_رضازاده_شقایق_کرمان #ولادت_امام_زمان_عج

ای سَـــرور و دلدار هــمـه مهـدی دل‌ها موعـود اُمم، مِهــرِ هُـدیٰ، ماه دلارا ای سـرِّ کـمال همــــه‌ی عـــالَـم و آدم اســـرار ولا در همــــه‌ی عـــالَمِ اَسـما ای حامی هـر رهــروِ دلـداه‌ی ســالک در راه اِلَی الله همه را هـــادی و مولیٰ ای سلسله‌دارِ رُسُل و والی هـر عصـر ای روح همـه اهل کسـا، گــوهــر والا ای ورد مَلک در دلِ آوای ســحــرگاه وی ســِـرِّ دعـای ســـحـــرِ اهـل مصـلّا ای دادگـــر کُلّ عــوالـم که در اصـلاح هم عدلی و هم دادی و هم روح مُدارا ای اصـل صِراطِ دل هر سـالک واصـل اســـرار ســــؤال همـــه در حلّ معمّـا ای وعـــده‌ی دادار کـه در لـوح الهیٰ صمصـامی و مـعـدوم‌گـر کامل اعدا ای ساحل آســـودگی هــر دل مهـموم در کامْ عسل داری و عطـر همــه گل‌ها ای واسطه‌ی مِهرِ اَحد در همه‌ی دهر ای اُسوه‌ی مِهر و کَرم و ماء طـهورا ای طالعِ سَــعدِ هـمه‌ی مُلک و ملائک اســــرار کــــمال هـمـــه‌ی عـالم اعلا ای روح علی، طاهـره الگو، گُلِ احمد هم اسم رسولی همه در سوره‌ی طاها مولیٰ مـــددی کار دلـم صــد گـره دارد کـردی دل ما واله و آواره‌ی صحـرا کی موسم وصلی رسد و گاه طلوعی؟ آوا رســـد آمد، مــدد و دادرس ما دارم هوس وصل و ملالم همه دوری ای داروی درد هــــمــه و سِــــرِّ مداوا مدّاحـم و احسـاس دلم حــدّ سـلامی دادی صله هر مدح مرا لاله‌ی حـمرا صمصام = یکی از نداهای امام زمان «عج» در هنگام ظهور از کنار کعبه اَنَ صَمصام مُنتَقِم = منم شمشیر انتقام #حمید_رضازاده_شقایق_کرمان #ولادت_امام_زمان_عج