' روحـآ '
' أَعُوذُ به آغوشِ آقای اِمام رِضا مِنْ شَرِّ غَم و گُناه ' قلم میان دستان من و کاغذ رقص کنان بود.
امام رضا پناهه؛
یعنی قبل اربعین ازشون آرامش خواستم
و بهترین آرامش و ملجاء
یعنی نفس کشیدن تو بین الحرمین شریفین
یعنی گریه کردن تو بغل عباسِ زینب
یعنی سجده بر خاک کربلای معلی رو
به قلبم بخشیدند!
و حالا؛
اومدم رو به ایوانِ طلای تو
سجده ی شکر کنم و بگم
که آقا، ما جد در جد عادت داریم
بار اول دستِ خالی مونو رو به بارگاهتون دراز کنیم
و خواسته هامون رو بگیم
و بار دوم...
ما بار دوم برای شکر نعمت میایم!
برای تشکر ازتون..
ما عادت داریم از این در، دستِ پر برگردیم!
الحمدالله که صاحب و بزرگ ایران شمایید:)))
✍🏼' رِضـوآن¹¹⁸ '
' روحـآ '
همانا ایندلها، همانندبدنها خستهوافسردهمیشوند! وفقطخدایِمنوتوستکه رمزِآرامکردنِدلرامی
دنیاخانهیگذراستنهجاىماندن...
-حضرتِامیرالمونین'ع'-
' روحـآ '
حَسَنِ شهرِ سآمرا ؛ زیبا حرمی داری!:)..
همهیِدلخوشیِما این است؛
لااقل یک حَسَن حرم دارد...
' روحـآ '
همهیِدلخوشیِما این است؛ لااقل یک حَسَن حرم دارد...
برای اسم حسن حق نوشته غربت را
چه 'عسکری' بشود یا که 'مجتبی' باشد ...