👈اما این احادیث را نباید در همین معنای عادی و عرفی خلاصه کرد. به ویژه آنکه مطابق روایت نخست، گناه، اعم از اینکه فردی باشد یا اجتماعی، موجب محرومیت از رزق، اعم از مادی و معنوی می شود؛ بنابراین لازم است برای تبیین چگونگی این رابطه، به نکات زیر توجه کرد: 🌸اولا‍ً باید توجه داشت که «رزق» در اینجا معنایی عام و گسترده دارد؛ یعنی منحصر در رزق متعارف از قبیل خوراک و پوشاک و مسکن و مرکب و امثال آن نیست. بلکه شامل رزق های معنوی و اخروی نیز می شود. به یک تعبیر، همه نعمت های الهی که به گونه ای در اختیار انسان قرار گرفته اند «رزق» به شمار می آیند. حتی باید دانست که اهمیت رزق های معنوی، مانند علم و ایمان و عبادت و امثال آن، به مراتب بیشتر از رزق های مادی است. گاه ممکن است ارتکاب گناهی موجب محرومیت انسان از ادامه تحصیل شود و گاه ممکن است ارتکاب گناه موجب بی توفیقی انسان در ادای به موقع وظایف دینی و اعمال عبادی اش گردد. 🍃حتی نسبت به کسانی که از معنویت بالاتری برخوردارند و توفیقات و رزق های معنوی بیشتری را نصیب برده اند، ممکن است ارتکاب یک گناه صغیره، موجب سلب توفیق آنان از نماز شب باشد. 🌸ثانیاً، در جای خود به اثبات رسیده است که، در این جهان هیچ پدیده ای بدون علت رخ نمی دهد. بنابراین، مصیبت ها و محرومیت ها و گرفتاری ها نیز بدون علت نیستند. اما این را هم می دانیم که خداوند خیر محض است و جز اراده خیر از او سر نمی زند، پس علت مصیبت ها و گرفتاری ها را باید در جایی دیگر جستجو کرد. قرآن کریم، در آیات متعدد و به بیان های متنوع، این حقیقت را تأکید کرده است که علت اصلی محرومیت های انسان، اعمال و رفتارهای ناشایست خود اوست: 🍃وَ ما أصابَکمْ مِنْ مُصیبَة فَبِما کسَبَتْ أیدیکمْ وَ یعْفُوا عَنْ کثیر؛[4] 🍂هر مصیبتی به شما رسد به سبب دستاورد خود شما است و [خدا] بسیاری را نیز عفو می کند. 👈همین مسئله عیناً درباره بهره مندی از رزق و روزی مادی و معنوی نیز صادق است. قرآن کریم تقوای الهی را یکی از عوامل گشایش و وسعت رزق دانسته و می فرماید: 🍃وَ لَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُری آمَنُوا وَ اتَّقَوْا لَفَتَحْنا عَلَیهِمْ بَرَکاتٍ مِنَ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ وَ لکنْ کذَّبُوا فَأَخَذْناهُمْ بِما کانُوا یکسِبُونَ؛[5] 🌷و اگر اهل شهرها و آبادی ها، ایمان می آوردند و تقوا پیشه می کردند، برکات آسمان ها و زمین را بر آنها می گشودیم؛ ولی [آنها حق را] تکذیب کردند؛ ما هم آنان را به کیفر اعمالشان مجازات کردیم. ] . بحار الانوار، ج 74، ص 77. [2] . سفينة البحار و مدينة الحكم و الآثار، ج 2، باب الخاءبعده‏اللام، ص 678. [3] . همان. [4] . سوره شورى، آيه 30. [5] . سوره اعراف، آيه 96 #اخلاق_خوب #توفیق_روزی #محرومیت 💠 @RoozieHalal 💠

✳️امام صادق سلام الله علیه فرمودند: 💫💫نیت #گناه مایه #محرومیت مؤمن از #روزی خویش است. 📚مفاتیح الحیاة ص ۷۰۲ 💠 @RoozieHalal 💠

🌼ای انسان! مانند کسی مباش که... ✍️امیرالمؤمنین علی (ع) می‌فرمایند: ای انسان! مانند کسی مباش که بدونِ #عمل_صالح به آخرت امیدوار است و توبه را با #غیبت آرزوهایِ دراز به تأخیر می‌اندازد. در دنیا چونان زاهدان سخن می‌گوید ولی در رفتار همانند دنیاپرستان است. اگر نعمت‌ها به او برسد سیر نمی‌شود و در #محرومیّت قناعت ندارد، از آنچه به او می‌رسد شکرگزار نیست و از آنچه مانده، زیاده‌طلب است. در سلامتی مغرور و در گرفتاری ناامید است. اگر مصیبتی به او رسد به زاری خدا را می‌خواند و اگر به گشایشی دست یافت مغرورانه از خدا روی برمی‌گرداند. نفسِ او با ظن و گمانِ ناروا، بر او چیرگی دارد و او با قدرتِ یقین بر نفس خود چیره نمی‌گردد. از مرگ هراسناک است ولی فرصت را از دست می‌دهد. #گناهِ دیگری را بزرگ می‌شمارد و گناهانِ بزرگ خود را کوچک می‌پندارد. خوشگذرانی با #سرمایه‌داران را بیشتر از یادِ خدا با #مستمندان دوست دارد. دیگران را هدایت، ولی خود را گمراه می‌کند. حقِ خود را به تمام می‌گیرد ولی حقِ دیگران را به کمال نمی‌دهد. از غیرخدا می‌ترسد ولی از پروردگار خود هراسی ندارد. 📚حکمت 150 نهج‌البلاغه 💠 @RoozieHalal 💠

❇️خواب و وقت آن آیت الله جوادی آملی در صفحه 195 کتاب "مفاتیح الحیات" درباره خواب و وقت آن می آورد که امام باقر (ع) می فرمایند: خواب در ابتدای روز مایه نادانی و کودنی و خواب قیلوله (خواب کوتاه نیمروز) نعمت و خواب پس از عصر مایه حماقت و ابلهی و خواب میان مغرب و عشاء مایه #محرومیت از #روزی است. 🔆امیرمؤمنان حضرت علی (ع) نیز می فرمایند: خواب میان #مغرب و #عشاء و پیش از #طلوع_خورشید مایه #فقر است. 🌺امام باقر(ع) می فرمایند: چهار چیز است که مقدار کم آنها هم بسیار است: آتش، #خواب، #بیماری و دشمنی. [مقدار کم هر یک از این چهار چیز را ناچیز نشمارید، بلکه مقدار کم آنها نیز بسیار است و می تواند منشأ پیامد زیاد باشد]. 📚 (کتاب الخصال، ص238). 💠 @RoozieHalal 💠

✅ راه رسیدن به طاعت و دوری از معصیت 📌 برای تسهیل #اطاعت و #اجتناب از #معصیت، راهی جز این نداریم که متوجه شویم و یقین کنیم که طاعت، نزدیکی به تمام نعمت‌ها، خوشی‌ها، #دارایی‌ها، عزت‌ها و... است؛ و معصیت، عبارت است از #محرومیت، ناخوشی، نداری و ذلت و... . 📔 در محضر آیت‌الله بهجت(ره)، ج۱، ص۱۴ #آیت‌الله_بهجت 💠 @RoozieHalal 💠

✨﷽✨ 🔴#زهد یعنی انسان به یک زندگی ساده #قناعت کند.. ✍زهد یعنی انسان به یک زندگی ساده قناعت کند در خوراک، در لباس، در مسکن و در تمام شئون زندگی ساده باشد و به کم قناعت کند، اما بر اساس یک حکمت و فلسفه خاص، نه بر اساس اینکه کار دنیا از کار آخرت جداست و نه بر اساس اینکه میان لذت دنیا و لذت آخرت تضاد و تعارض است، بلکه برای ضرورتهایی که یا عموماً و یا در مواقع و ظروف خاصی پیش می‌آید که عرض کردم یکی از آنها ایثار است؛ یعنی انسان در شرایطی که افراد دیگر هم احتیاج دارند و #فقیرند، به خاطر اینکه بتواند به آنها خیر و کمک برساند، خودش برای خودش #محرومیت ایجاد می‌کند. این یک کار فلسفه‌‏دار و یکی از شکوهمندترین خصائل انسانی است که انسان خودش را فدای دیگران بکند، لذت و #آسایش خودش را فدای لذت و آسایش دیگران بکند. این آن چیزی است که قرآن کریم در سوره مبارکه‏ هَلْ اتی‏ با زبان بسیار رسایی آن را ستایش کرده است. در ارتباط با آن داستان معروف است که علی علیه السلام و خاندان پاکش #غذای‏ خودشان را یک شب به یک فقیر، یک شب به یک یتیم و شب دیگر به یک اسیر ایثار کردند. آنچنان عظمت و اهمیت داشت که سوره‌‏ای در این باره نازل شد: وَ یطْعِمونَ الطَّعامَ عَلی‏ حُبِّهِ مِسْکیناً وَ یتیماً وَ اسیراً. انَّما نُطْعِمُکمْ لِوَجْهِ اللهِ لا نُریدُ مِنْکمْ جَزاءً وَ لا شُکوراً [1]. یعنی غذای خودشان را در حالی که به آن احتیاج داشتند، وقتی نیازمند دیگری را دیدند، فقیر، یتیم و اسیری را دیدند، از خودشان گرفتند و به دیگری دادند، برای چه؟ ✨✨فقط برای رضای خدا. 👈این یک زهد فلسفه‏‌دار و علامت زندگی روح بشر است. اما آن دو تصور دیگری که برای زهد عرض کردم دو تصور مرده است یعنی دو تصوری است که نشان‏‌دهنده هیچ نمونه‌ای از حیات در بشر نیست، منشأش دو فکر غلط است. 🔆آدم خیال می‌کند که حساب دنیا از حساب آخرت و حساب آخرت از حساب دنیا جداست و نمی‌داند که عبادتش همان‏طور که برای آخرت او مؤثر است برای دنیای او هم مؤثر است، و به طور کلی زندگی دنیایش همین‌طور که برای دنیایش مؤثر است برای آخرتش مؤثر است. 💫یک فکر غلط می‌کند، به دنبال آن قدم غلط برمی‌‏دارد، به صورت یک موجود بی‏حس و مرده در می‌آید و نتیجه این می‌شود که دنیا و کار دنیا و زندگی دنیا را رها می‌کند، می‌رود در یک غار یا صومعه می‏‌نشیند و گوشه عزلت اختیار می‌کند به خیال اینکه از این راه به آخرت برسد. 👈در نتیجه، هم از دنیا #محروم می‌شود و هم از آخرت، و خودش هم یک موجود بی‌‏خاصیت و بی‏‌اثر می‌گردد. این، تصور مرده‌‏ای از زهد است. یا آن تصور دیگر که خیال کنیم خداوند بخیل است از اینکه لذت دنیا را به همان کسی بدهد که لذت آخرت را می‌دهد و لذت آخرت را به همان کسی بدهد که #لذت_دنیا را می‌دهد، یعنی خیال کنیم که امکان ندارد انسان، هم در دنیا یک زندگی مرفه داشته باشد و هم در آخرت سعادتمند باشد و در نتیجه لذتهای دنیا را بر خودمان تحریم کنیم تا در آخرت به ما لذت بدهند. این یک تصور مرده است و کسی که چنین تصوری دارد به صورت یک موجود مرده در می‌آید. 🌟اما آن کسی که رضای خدا را در چیز دیگری تشخیص می‌دهد، رضای خدا را در تراحم و تعاطف و خدمت به خلق تشخیص می‌دهد، رضای خدا را در این‏ تشخیص می‌دهد که: وَ یؤْثِرونَ عَلی‏ انْفُسِهِمْ وَ لَوْ کانَ بِهِمْ خَصاصَةٌ [1]، از خود می‌کند و به دیگری می‌دهد، او به صورت یک موجود زنده در می‌آید وحیات عالیتری دارد.چنین موجودی را باید گفت انسان زنده و بلکه زنده‌‏ترین انسانها. 📚استاد مطهری، احیای تفکر اسلامی، ص85،86،87 ‌‌‌‌ 💠 @RoozieHalal 💠

🔆#تقوای_حلال_و_حرام1⃣ 🌸🍃امام سجاد(علیه السلام) در رساله حقوق خود می فرماید: و اما حق شکم تو این است که آن را #ظرف_حرام قرار ندهی، چه کم باشد و چه زیاد، و از حلال نیز به اندازه نیاز و میانه روی اکتفا کنی و به مقدار تامین نیاز و تقویت بدن در آن غذا بریزی، نه به اندازه ای که سبب پستی و دنائت و از بین رفتن مروّت تو شود، و هنگامی که ندای گرسنگی و تشنگی او بلند می شود ، آن را کنترل کنی و به اندازه نیاز وتأمین نیروی بدن خود به او پاسخ بدهی، چرا که سیری و پرخوری سبب تُخَمَه (سنگین شدن) و کسالت و #محرومیّت از هر عمل خیر و نیکوکاری خواهد شد، و نیز از نوشابه ای که سبب سُکر و مستی می شود پرهیز کن چرا که آن انسان را به سخافت و پستی و جهالت می کشاند و مروّت و جوانمردی را از او سلب می کند 📚تحف العقول ص258) مع الاسف بعضی از مردم تقوای دینی خود را منحصر به رعایت احتیاط در طهارت و نجاست نمود ه اند و به خاطر آن گرفتار احتیاط هایی هستند که همراه با انواع حرام های مالی و اسراف و ایذای به دیگران و هدر دادن وقت و محرومیّت از اعمال خیر و ضایع شدن عمر و از دست دادن موفقیّت های فراوان دیگر می شود در حالی که #احتیاط در پاکی و نجسی مذموم و نکوهیده است و اثر خیری بر آن مترتب نیست و احتیاط ممدوح احتیاط در اموال و اعراض و حقوق دیگران است، از خداوند برای افرادی که گرفتار #وسواس و احتیاط در پاکی و نجسی و امثال آن هستند، درخواست شفا و نجات می کنیم، البته وسواس اختصاص به پاکی و نجسی ندارد و ممکن است کسی در نیّت و نماز و وضو و غسل و قرائت و لباس و انتخاب لوازم زندگی و انتخاب خانه و مرکب سواری و امثال این ها نیز گرفتار وسواس باشد و در نتیجه مبتلای به انواع اسراف ها و آزارها و تضییع عمر خود شده باشد. 💫در کتاب کافی از عبدالله بن سنان نقل شده که گوید: به امام صادق(علیه السلام) گفتم: مردی مبتلای به وضو و نماز است ]یعنی وسواس در نیّت وضو و نماز و افعال و شرایط می باشد[ سپس گفتم: او مرد عاقلی است، امام(علیه السلام) فرمود: چگونه او عاقل است در حالی که از شیطان اطاعت می کند؟ گفتم: چگونه او مطیع شیطان است؟ فرمود: از او درباره کارهایی که می کند سؤال کن و بگو: برای چه این کارها را می کنی؟ و او به تو خواهد گفت : این کارها از ناحیه شیطان است . و او مرا به این کارها وا می دارد. 📚کافی ج1/12 👈وچه خوب است که مؤمن در این زمان ها در شبهه های مالی و عرضی و حقوقی احتیاط کند تا گرفتار حرام و ربا و تضییع حقوق نشود، چرا که رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلّم) فرمود : کسی که از شبهات پرهیز کند از حرام ها نجات پیدا می کند 📚.الاصول الأصلیه، ج1، ص259) 📚رساله حلال و حرام/ نویسنده محمدحسین بهارانچی 💠 @RoozieHalal 💠

🔴#مدیریت_غیر_متخصص (ناواردان، کم فهمان) 🍃امام رضا «علیه السلام»: … البرائه ممن نفی الاخیار … و آوی الطرداء للعناء … و استعمل السفهاء …:. ✨جزء اسلام خالص است بیزار بودن از کسانی که نیکان را تبعید کردند و آنان را که پیامبر «صلی الله علیه و آله و سلم» رانده و لعنت کرده بود در مرکز اسلامی پناه دادند … و کم خردان (و بی تشخیصان) را به کارها گماردند. این سخن، بخشی از نامه ای است که امام رضا علیه السلام به مأمون نوشتند، درباره ی تبیین اسلام خالص و کلیات دین. 🗯در این نامه که به درخواست مأمون نگاشته شده، کلیات اصول و فروع دین بیان شده است. 💫از محورهای اصلی که در این نامه بر آن تکیه شده، که جزء اسلام ناب و دین خالص است، چند برائت (بیزاری جویی، طرد و جبهه گیری) و چند ولایت (پذیرفتن و اطاعت و همکاری) است. برائت از گروههایی از جمله برائت از کسانی که نیکان را از مراکز کشورهای اسلامی دور ساختند، و طرد شدگان دور از خدا را در کادر حاکمیت جای دادند، و اموال را میان اغنیا به گردش گذاشتند، و سفیهان و نادانان (و بی تشخیصان) را در پستهای مملکت به کار گماردند و … ⚡️امام! در این فراز بلند، محورهای اصولی در مسائل اجتماعی را مطرح می کند که رعایت آنها کار مردم و جامعه را سامان می بخشد و حاکمیت را استوار می سازد؛ و نادیده گرفتن آنها، تزلزل، نابسامانی و سقوط هر امت و حکومتی را موجب می گردد. 👈در اینجا جمله ی: «و استعمل السفهاء - کم خردان و #بی_تشخیصان این» ، مورد گفتگو است که مسئله ی مهم ضرورت هوشیاری و بینایی (تخصص و وارد بودن) در برنامه ریزی های اقتصادی - اجتماعی را، مطرح کرده است. 🍂امام رضا «علیه السلام» نابسامانی، بی عدالتی، تبعیض، فقر، #محرومیت و مشکلات آن دوره از تاریخ اسلام و حاکمیت اسلامی را به عللی نسبت می دهد که از آن جمله به کار گماردن جاهلان و ناآگاهان و غیر متخصصان است. چون #مدیریت بخشهای مهم جامعه به دست سفیهان سپرده شده بود، موجب عقب ماندگی و بینوایی و فساد اجتماعی گردید. 📒امام رضا (ع ): زندگی و اقتصاد/ حکیمی ، محمد، ‫۱۳۱۸ .ص۷۱،۷۰ 💠 @RoozieHalal 💠

ارزش ها و ضدّ ارزش ها (اخلاقى): 🔹️در کلمات قصار نهج البلاغه آمده است که: ✅️ قُرِنَتِ الْهَيْبَةُ بِالْخَيْبَةِ وَ الْحَيَاءُ بِالْحِرْمَانِ؛ وَ الْفُرْصَةُ تَمُرُّ مَرَّ السَّحَابِ، فَانْتَهِزُوا فُرَصَ الْخَيْرِ 🍀و درود خدا بر او، فرمود: ترس با نااميدى، و شرم با محروميّت همراه است، و فرصت ها چون ابرها مى گذرند، پس فرصت هاى نيك را غنيمت شماريد. 📚حکمت 21 نهج البلاغه ✅️ گفتار «#کم‌رويى با #محروميت همراه است» روایتی است از امام علی(ع) که در نهج البلاغه نقل شده است. براساس این روایت، خجالت، کم‌رویی و حیای بی‌جا، انسان را به محرومیت می‌رساند؛ زیرا که این خجالت و کم‌رویی انسان را در انجام کارهایی که با اجتماع و جامعه روبرو است، ناتوان می‌سازد. 🍀کسی که برای به دست آوردن چیزی بیش از حد خجالت بکشد از رسیدن به آن محروم می‌ماند و حیا هر چند صفتی بسیار پسندیده است لکن در برخی مواقع ناکامی به بار می‌آورد. ‌ ‌ 💠 @RoozieHalal 💠

💠 #زیاده_خواهی 🔹 امام هادی علیه السلام: هر کس بیش از مقدار حق خویش را بطلبد، او سزاوارتر به #محرومیت است. ✨ من سأل فوق قدر حقه فهو اولی بالحرمان 📚 حیاه الامام الهادی/ص157 ✍🏼 خودسازی با زیاده خواهی منافات دارد. کسی که هرچه دارد و هر چه به دست می آورد، بازهم فکر می کند به حقش نرسیده است، در واقع ناسپاسی می کند و سزای ناسپاس، محرومیت است. 💠 @RoozieHalal 💠