eitaa logo
روزی حلال
36.8هزار دنبال‌کننده
11.1هزار عکس
3.7هزار ویدیو
56 فایل
🔹 تبلیغات ⬅️ کانون تبلیغاتی قاصدک @ghaasedak 🔴تبادل نظر https://eitaayar.ir/anonymous/vB1e.b53
مشاهده در ایتا
دانلود
🔆کلیدهای آسمانها و زمین از آنِ اوست برای هر کس که بخواهد را یا تنگ می‌گرداند ✨✨اوست که بر هر چیزی داناست. 📚شوری آیه 12 💠 @RoozieHalal 💠
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🌸امام على عليه السلام: 🔆فرصت، چون ابر مى گذرد. پس، فرصتهاى كار خوب را غنيمت شمريد الفُرصَةُ تَمُرُّ مَرَّ السَّحابِ، فانتَهِزُوا فُرَصَ الخَيرِ 📚نهج البلاغه، حکمت21 💠 @RoozieHalal 💠
✅برای ، صبح جمعه ناشتا بخوریم ... ✍امام کاظم علیه السلام : هر کس روز جمعه ناشتا یک انار بخورد قلبش تا چهل روز روشن شود و اگر دو انار بخورد قلبش تا هشتاد روز روشن می‌شود، و اگر سه انار بخورد تا صد و بیست روز. و وسوسه شیطان از او دور گردد و هرکس از او دور شود نافرمانى خدا نکند و هر کس خدا نکند خدا او را به برد. 📚المحاسن/ج‏2/ص544 📚الكافي (ط - الإسلامية)/ج‏6/ص355 📚روضة المتقين(ط - القديمة)/ج‏7/ص605 📚وسائل الشيعة/ج‏24/ص418 📚مرآة العقول/ج‏22/ص194 💠 @RoozieHalal 💠
❇️غم و 🔆برخی از مردم همواره غم و غصه روزی را می‌خورند، در حالی که روزی قسمت شده و خداوند هر آفریده‌ای را روزی می‌دهد. (هود، آیه 6؛ عنکبوت، آیه 60) کسی که غم و غصه روزی را بخورد کرده است؛ زیرا به خداوند اعتماد و اطمینان نداشته و به نوعی نگاهی استقلالی چون به خود دارد؛ زیرا گمان دارد که علم و دانش و قدرت اوست که دارایی برایش می‌آورد و داشته‌هایش به دست خودش فراهم آمده است نه آنکه مشیت و اراده الهی در کار باشد. (قصص، آیه 78) امام صادق(ع) می فرماید: من اهتم لرزقه کتب علیه خطیئه؛ هرکس غم روزی خودرا بخورد، برایش یگ گناه نوشته می‌شود. 📚 (امالی طوسی، ص 300، ح 593) پس انسان باید هم به قسمت باشد و هم غم و غصه رزق و روزی را نخورد و امید و توکلش به خدا باشد. پیامبر(ص) می‌فرماید: من رضی بما رزقه الله قرت عینه؛ هر که به آنچه خداوند روزیش کرده راضی باشد، خوش و خرم بماند .📚 (امالی طوسی، ص 225، ح 393) البته خداوند گاهی افراد را با کاهش و افزایش روزی می‌کند؛ زیرا یکی از راه‌های ابتلاء و امتحان الهی، مسئله رزق و روزی است. (بقره، آیه 155) پیامبر(ص) در این باره می‌فرماید: خداوند انسان را برای روزی آزمایش می‌کند، تا ببیند چگونه عمل می‌کند؛ اگر راضی شود، داده می‌شود و اگر راضی نشود، برکت داده نمی‌شود.📚 (کنزالعمال، ح 7121) به این نکته هم باید توجه داشت که عامل یا عواملی موجب می‌شود تا آنچه قسمت است به انسان نرسد. به عنوان نمونه بی‌تقوایی موجب می‌شود تا باران به جای آنکه در خشکی ببارد به سمت دریا و بیابان سوق داده شود تا جامعه گناهکار از آن بهره‌مند نشود. همان‌طوری که جامعه برخوردار از تقوا، از اطمینان در رزق و روزی سود خواهد برد و روزی‌اش همواره و دائمی برایش می‌آید. 📚 (نحل، آیه112؛ اعراف، آیه 96) امام محمدباقر(ع) می‌فرماید: سالی از سالی کم باران‌تر نیست، ولی خدا آن را هر جا خواهد ببارد به راستی چون مردمی نافرمانی کنند خدای جل جلاله آنچه باران برای آنها مقدر است در آن سال از آنها به دیگران گرداند و به بیابان‌ها و دریا و کوه ببارد. 📚 (الصدوق، الامالی، کتابچی- تهران، چاپ ششم، ج 1، ص 308) 💠 @RoozieHalal 💠
. ✔️ روش درست حل مساله 💐 شرح حال مرحوم بوعلی را لابد شما خوانديد يا ميخوانيد، خب بوعلی سينا اين حرف‌ها را از كجا ياد گرفت؟خودش می گويد که من از كجا ياد گرفتم، ميگويد من هر وقت مشكلی داشتم و مطلبی براي من حل نمیشد وضو مي‌گرفتم، مي‌رفتم مسجد جامع شهر، دو ركعت نماز مي‌خواندم، با خدا گفتگو مي‌كردم مسئله برای من حل مي‌شد، اين شرح حال خودش است. مي‌گويد من شاگرد اين «الصَّلَاة» هستم كه «عَمُودُ الدِّين» است. علامه ، درس اخلاق ۹۳/۵/٢٣ ✍️ کافه فکر دانیال بصیر از نویسندگان حوزوی 💠 @RoozieHalal 💠
💫💫خوشا به حال چنين كسان: 🌸🍃امام(علیه السلام) در این گفتار پرمعناى خود به چهار جمله اشاره مى کند و آن را مایه انسان مى داند که جمله سوم و چهارم آن با حکمت 43 مشترک است. در جمله اول و دوم مى فرماید: «خوشا به حال کسى که (پیوسته) به باشد و براى روز حساب عمل کند»; (طُوبَى لِمَنْ ذَکَرَ الْمَعَادَ، وَعَمِلَ لِلْحِسَابِ). 👈هنگامى که واژه معاد گفته مى شود دنیایى در برابر انسان مجسم مى گردد که در آن موازین اعمال برپاست و نامه هاى اعمال به دست افراد است; گروهى (نیکوکاران) به دست راست و گروهى (بدکاران) به دست چپ; همان نامه عملى که «(لاَ یُغَادِرُ صَغِیرَةً وَلاَ کَبِیرَةً إِلاّ أَحْصَاهَا); هیچ عمل کوچک و بزرگى از صاحب آن سر نزده مگر این که در آن احصا شده است»(1) همه از سرنوشت خود نگرانند و اضطراب بر همه حاکم است. تمام اعضاى بدن انسان در آن دادگاه بزرگ گواه بر اعمال او هستند و نیازى به گواهى فرشتگان نیست، هرچند آنها نیز گواهى مى دهند. 🌟آن کس که چنین دادگاهى را باور داشته باشد و به یاد آن بیفتد به یقین به سراغ گناه و ظلم و فساد نمى رود، زیرا چنین ایمانى انگیزه عمل است; عملى پاک و خالى از هرگونه آلودگى و اگر لغزشى از او سر زند به زودى توبه مى کند و به سراغ جبران مى رود. ممکن نیست ایمان به چیزى در دل انسان راسخ باشد و عملى هماهنگ آن انجام ندهد. 🌺در حدیثى از امام صادق(علیه السلام) در کتاب شریف کافى آمده است که شخصى از او سؤال کرد «أَلاَ تُخْبِرُنِى عَنِ الاِْیمَانِ أَقَوْلٌ هُوَ وَعَمَلٌ أَمْ قَوْلٌ بِلاَ عَمَل; عرض کرد آیا به من خبر نمى دهى که ایمان اعتقاد و عمل هر دو است یا فقط اعتقاد است» امام در پاسخ فرمود: «الاِْیمَانُ عَمَلٌ کُلُّهُ وَالْقَوْلُ بَعْضُ ذَلِکَ الْعَمَلِ; تمام ایمان عمل است و ایمان بعضى از آن عمل است. (اشاره به این که رکن اصلى ایمان عمل است)».(2) آن گاه در سومین و چهارمین جمله مى فرماید: «به مقدار کفایت گردد و از خدا راضى باشد»; (وَقَنِعَ بِالْکَفَافِ، وَرَضِیَ عَنِ اللَّهِ). منظور از قانع بودن به مقدار کفایت این است که حداقل لازم زندگى را داشته باشد، زیرا بالاتر از آن خالى از مسئولیت نیست و کمتر از آن خالى از ذلت. قانع بودن به مقدار کفایت به قدرى اهمیت دارد که در حدیث معروفى از پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله) نقل شده که با یارانش از بیابانى مى گذشت، ساربانى در آنجا بود، حضرت براى رفع عطش یا براى نیاز به غذا مقدارى شیر از او طلب کردند (البته در برابر وجه) و او بخل ورزید و گفت: آنچه از شیر در پستان و یا در ظرف هاست همه براى صبحانه و شام قبیله است و به دیگرى نمى رسد. پیامبر در حق او دعا کرد: خداوندا مال و فرزندانش را افزایش ده. بعدا به چوپان دیگرى رسید و همین درخواست را نمود. چوپان نه تنها شیرى را که در ظرف داشت بلکه آنچه در پستان گوسفند بود را نیز دوشید و به عنوان هدیه، با احترام به نزد پیامبر آورد و به آن حضرت تقدیم کرد. پیغمبر در حق او نیز دعا کرد; ولى چنین عرضه داشت: «اللّهُمَّ ارْزُقْهُ الْکَفافِ; خداوندا به حد به او مرحمت کن» بعضى از یاران تعجب کردند که چگونه در حق آن بخیل پیغمبر اکرم دعاى و فرزند کرد ولى درباره این مؤمن سخاوتمند دعایى کمتر از آن فرمود. از این مطلب سؤال کردند و پیامبر در جواب فرمود: «إِنَّ مَا قَلَّ وَکَفَى خَیْرٌ مِمَّا کَثُرَ وَأَلْهَى; مقدار کم که براى زندگانى انسان کافى باشد بهتر از مقدار فراوانى است که آدمى را از خدا غافل سازد».(3) 👈منظور از رضایت پروردگار که در سخن پربار بالا به آن اشاره شده همان رضایت از خداست چه مطابق میل انسان باشد و چه بر خلاف میل او همان گونه که در حدیثى از امام صادق مى خوانیم: «رَأْسُ طَاعَةِ اللَّهِ الصَّبْرُ وَالرِّضَا عَنِ اللَّهِ فِیمَا أَحَبَّ الْعَبْدُ أَوْ کَرِهَ وَلاَ یَرْضَى عَبْدٌ عَنِ اللَّهِ فِیمَا أَحَبَّ أَوْ کَرِهَ إِلاَّ کَانَ خَیْراً لَهُ فِیمَا أَحَبَّ أَوْ کَرِهَ; برترین طاعت الهى صبر و و رضایت و خشنودى از خداست; چه در امورى که بنده او دوست دارد یا دوست ندارد و هیچ بنده اى از مقدرات الهى در آنچه دوست دارد یا دوست ندارد نمى شود مگر این که در هر دو صورت خیر اوست»(4). (5) * پی نوشت: (1). کهف، آیه 49. (2). کافى، ج 2، ص 33، ح 1. (3). کافى، ج 2، ص 140، ح 4 با تلخیص. (4). همان، ص 60، ح 1. (5). سند گفتار حکیمانه: همان گونه که در شرح مدرک حکمت 43 آمد، جمعى آن جمله حکمت آمیز را جمله 44 یک جا آورده اند و مدرک آن را در یک جا ذکر کرده اند. (مصادر نهج البلاغه، ج 4، ص 40 و 41). 💠 @RoozieHalal 💠
✨﷽✨ ✍استاد فاطمی نیا: 📝عده‌اي ميگويند علت اينكه ديگر اولياء و بزرگاني همچون آيت الله قاضي و بهجت نداريم ، اين است كه لقمه ها خراب و حرام شده است! اينها هميشه همه ي گناهان را به عهده ي لقمه حرام مي گذارند! بله اين حرف درست است ؛ امادرصورتي غذا اثرظلماني دارد كه علم داشته باشی حرام است! مساله ي مهم اين است كه هرگناهي اثرظلماني دارد؛ بعضي ها كه ازلقمه‌ي حرام مي نالند، گناهاني ميكنندكه پدرلقمه ي حرام است! مثلا ميبيني نماز ميخواند ، روزه ميگيرد ، اما به راحتي آبروي افراد را ميبرد! به راحتي غيبت ميكند! تهمت ميزند! دروغ ميگويد! اگر كسي جلوي چشمشان به بدبختي بيفتد، چون بخيل هستند، هيچ كمكی نميكنند! با وجود اين گناهان رايج ،طبيعي است كه ديگر آن اولياء دربين ما نيستند! آنها اهل محاسبه ومراقبه ي اعمالشان بودند!. ‌‌‌ 💠 @RoozieHalal 💠
🌺🌺امام باقر(ع): 🤲🤲خداوندا مرا رزق حلالی که کفایتم کند، روزی کن و رزقی که به طغیانم کشاند روزی مکن و به فقری که با آن بدبخت شوم و به تنگنا افتم گرفتار 📚التهذیب 6/77/3 💠 @RoozieHalal 💠
✳️راه تداوم نعمت ها: 🌸🍃امام(علیه السلام) در این سخن حکمت آمیز به نکته دیگرى درباره آثار شکر نعمت و آثار کفران بیان مى کند و مى فرماید: «هنگامى که مقدمات نعمت ها به شما روى مى آورد دنباله آن را به واسطه کمى شکرگزارى از خود دور نسازید»; (إِذَا وَصَلَتْ إِلَیْکُمْ أَطْرَافُ(1) النِّعَمِ فَلاَ تُنَفِّرُوا أَقْصَاهَا بِقِلَّةِ الشُّکْرِ). ✨نعمت ها غالباً به صورت تدریجى بر انسان وارد مى شود و وظیفه انسان هوشیار این است که به استقبال نعمت برود و استقبال از آن راهى جز ندارد. هرگاه با آغاز روى آوردن نعمت به شکر قلبى و زبانى و عملى بپردازد ادامه خواهد یافت و تا پایان آن نصیب انسان مى شود و به تعبیر دیگر به گفته بعضى از شارحان نهج البلاغه، نعمت ها مانند گروه هاى پرندگان است که وقتى تعدادى از آنها بر شاخه درختى نشستند بقیه تدریجا به دنبال آنها مى آیند و شاخه ها را پر مى کنند; ولى اگر گروه اول صداى و حرکت ناموزونى بشنوند یا ببینند فرار مى کنند و بقیه هم به دنبال آنها مى روند و صحنه از وجودشان خالى مى شود. همچنین بسیارى از نعمت ها به صورت تدریجى زوال مى پذیرند; هرگاه انسان در آغاز زوالش هوشیار باشد و به شکر قلبى و زبانى و عملى بپردازد مانع بازگشت و زوال تدریجى آن مى شود. ✨این سخن در اصل برگرفته از قرآن مجید است که مى فرماید: «(وَ إِذْ تَأَذَّنَ رَبُّکُمْ لَئِنْ شَکَرْتُمْ لاََزیدَنَّکُمْ وَلَئِنْ کَفَرْتُمْ إِنَّ عَذابی لَشَدیدٌ); به خاطر بیاورید زمانى که پروردگارتان اعلام داشت اگر شکرگزارى کنید (نعمت خویش را) بر شما خواهم افزود و اگر مجازاتم شدید است».(2) 🌸قرآن مجید سرگذشت بسیار عبرت آموزى از قوم سبأ نقل مى کند که خداوند نعمت بسیار وافرى به آنها داد و فرمود: «(کُلُوا مِنْ رِزْقِ رَبِّکُمْ وَاشْکُرُوا لَهُ بَلْدَةٌ طَیِّبَةٌ وَرَبٌّ غَفُورٌ); ازروزى پروردگارتان بخورید و شکر او را به جا آورید; شهرى پاک و پاکیزه در اختیار شماست و پروردگارى آمرزنده».(3) ولى آنها به کفران پرداختند و سد عظیمى که سبب آبادى کشور آنها شده بود بر اثر سیلاب و عوامل دیگر در هم شکست و تمام آبادى و باغ ها و مزارع ویران شد به گونه اى که نتوانستند در آنجا بمانند و ناچار در اطراف متفرق شدند. قرآن در اینجا مى افزاید: «(ذلِکَ جَزَیْناهُمْ بِما کَفَرُوا وَهَلْ نُجازی إِلاَّ الْکَفُورَ); این کیفر را بر اثر کفرانشان به آنها دادیم و آیا جز کفران کننده را کیفر مى دهیم».(4) 💫روایات فراوانى درباره اهمیت شکر از پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله) و امامان معصوم(علیهم السلام)به دست ما رسیده که اهمیت این فضیلت انسانى را آشکار مى سازد. امام صادق(علیه السلام) مى فرماید: «إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَجَلَّ أَنْعَمَ عَلَى قَوْم بِالْمَوَاهِبِ فَلَمْ یَشْکُرُوا فَصَارَتْ عَلَیْهِمْ وَبَالاً وَابْتَلَى قَوْماً بِالْمَصَائِبِ فَصَبَرُوا فَصَارَتْ عَلَیْهِمْ نِعْمَةً; خداوند متعال به گروهى از مردم نعمت داد، اما آنها را به جا نیاور 📚حکمت ۱۳ نهج البلاغه 💠 @RoozieHalal 💠
7.59M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎥 🎙سخنران استاد مهدی دانشمند ‌‌‌‌ 💠 @RoozieHalal 💠